Axillaire zenuwdysfunctie: Zenuwschade aan okselzenuw

Axillaire zenuwdysfunctie, ook wel axillaire zenuwstoornis genoemd, is een aandoening waarbij de okselzenuw (axillaire zenuw) beschadigd raakt. Deze zenuw speelt een cruciale rol bij het reguleren van de bewegingen en het gevoel in de schouder. Schade aan deze zenuw kan leiden tot verlies van beweging of gevoel in de schouder en arm. Dit kan veroorzaakt worden door verschillende factoren, waaronder schouderblessures. Na een grondig lichamelijk en diagnostisch onderzoek wordt er een behandelplan opgesteld. Hoewel behandeling vaak niet nodig is, kunnen sommige patiënten medicatie, fysiotherapie of zelfs een operatie vereisen. De vooruitzichten zijn doorgaans goed als de arts de onderliggende oorzaak effectief kan behandelen, maar in sommige gevallen kan het herstel van axillaire zenuwschade langdurig zijn.

• Oorzaken van schade aan de okselzenuw
• Risicofactoren voor zenuwschade aan de okselzenuw
• Symptomen: Gevoelloosheid, pijn en zwakte in de schouder
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van axillaire zenuwdysfunctie
• Medicatie
• Operatie
• Fysiotherapie
• Prognose bij problemen met de schouder door zenuwbeschadiging
• Complicaties van axillaire zenuwdysfunctie
• Preventie van axillaire zenuwdysfunctie

Oorzaken van schade aan de okselzenuw

Axillaire zenuwdysfunctie is een type perifere neuropathie, specifiek een vorm van mononeuropathie, waarbij slechts één zenuw wordt aangetast. Deze aandoening ontstaat wanneer de okselzenuw beschadigd raakt. De okselzenuw is verantwoordelijk voor het aansturen van de deltaspier van de schouder en het gevoel in de huid rondom de schouder.

De meest voorkomende oorzaken van axillaire zenuwstoornis zijn:

• Druk op de zenuw door nabijgelegen lichaamsstructuren
• Diepe verwondingen, zoals een steekwonde of schotwonde
• Schouderblessures
• Het overschrijden van het normale bewegingsbereik
• Langdurige druk op de zenuw

Bij beknelling ontstaat er druk op de zenuw op de plaats waar deze door een smalle structuur gaat. Deze druk kan de myelineschede, die de zenuw omhult, beschadigen. Hierdoor kunnen de zenuwsignalen verminderd of vertraagd worden.

Risicofactoren voor zenuwschade aan de okselzenuw

Factoren die het risico op axillaire zenuwstoornissen verhogen zijn onder andere:

• Druk door gipsen of spalken
• Ernstige infecties
• Fracturen van het bovenarmbeen (humerus)
• Schouderdislocaties (verplaatsing van de schouder)
• Onjuist gebruik van krukken
• Systemische aandoeningen die zenuwontsteking veroorzaken

In sommige gevallen blijft de oorzaak onbekend.

Symptomen: Gevoelloosheid, pijn en zwakte in de schouder

Patiënten met axillaire zenuwdysfunctie kunnen de volgende symptomen ervaren:

• Gevoelloosheid en tintelingen op een deel van de buitenste schouder
• Spierzwakte van de schouder, vooral bij het optillen van de arm van het lichaam af
• Moeite met het optillen van voorwerpen
• Schouderpijn

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek
Tijdens een lichamelijk onderzoek onderzoekt de arts de nek, arm en schouder. Patiënten met schouderzwakte hebben vaak problemen met het bewegen van de arm. De deltaspier kan tekenen van spieratrofie (spierverlies) vertonen. De arts verzamelt ook een gedetailleerde medische geschiedenis om de oorzaak van de schouderproblemen te achterhalen, bijvoorbeeld of deze het gevolg zijn van een blessure.

Diagnostisch onderzoek
Om axillaire zenuwdysfunctie te diagnosticeren, kan de arts verschillende beeldvormende onderzoeken inzetten, zoals:

• Een elektromyografie (EMG) en zenuwgeleidingsonderzoek: Direct na een letsel kunnen de resultaten normaal zijn, maar deze onderzoeken moeten enkele weken na het letsel of na het begin van de symptomen worden uitgevoerd.
• Een MRI-scan van de schouder
• Een röntgenfoto van de schouder

Behandeling van axillaire zenuwdysfunctie

De behandeling hangt af van de oorzaak van de zenuwstoornis. Vaak is geen behandeling nodig, omdat het probleem soms vanzelf verbetert.

Medicatie

In bepaalde gevallen kan de arts ontstekingsremmende medicijnen voorschrijven voor:

• Patiënten met lichte veranderingen in gevoel of beweging
• Patiënten met plotselinge symptomen
• Patiënten zonder eerdere schade aan het gebied
• Patiënten zonder duidelijke tekenen van zenuwbeschadiging

Deze medicijnen helpen de zwelling en druk op de zenuw te verminderen. Ze kunnen direct in het gebied worden geïnjecteerd of oraal (via de mond) worden ingenomen. Andere beschikbare geneesmiddelen omvatten pijnstillers voor milde pijn en opiaatpijnstillers voor ernstige pijn.

Operatie

Als de symptomen aanhouden of verergeren, kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn. Dit kan vooral het geval zijn bij een beknelde zenuw die symptomen veroorzaakt. Tijdens de operatie wordt de zenuw losgemaakt om de symptomen te verlichten en de schouderfunctie te verbeteren.

Fysiotherapie

Fysiotherapie kan noodzakelijk zijn om de spierkracht te behouden en te verbeteren. Het kan helpen bij het herstel van functie en mobiliteit.

Prognose bij problemen met de schouder door zenuwbeschadiging

Het herstel van axillaire zenuwdysfunctie varieert. Vaak herstelt de patiënt volledig als de arts de oorzaak effectief kan behandelen. Het herstel kan echter enkele maanden tot gemiddeld één jaar duren.

Complicaties van axillaire zenuwdysfunctie

Mogelijke complicaties van axillaire zenuwdysfunctie zijn:

• Chronische pijn
• Gedeeltelijk verlies van gevoel in de arm
• Deeltijdelijke schouderverlamming
• Herhaalde blessures aan de arm
• Misvorming van de arm of schoudercontractuur
• Frozen shoulder (pijnlijke en stijve schouder)
• Verhoogde gevoeligheid voor toekomstige blessures

Preventie van axillaire zenuwdysfunctie

Preventie van axillaire zenuwdysfunctie richt zich op het vermijden van de oorzaken en risicofactoren die zenuwbeschadiging kunnen veroorzaken. Enkele effectieve preventieve maatregelen zijn:

• Vermijd langdurige druk op de schouder: Zorg ervoor dat gipsen, spalken en andere ondersteunende apparaten niet te veel druk uitoefenen op de schouder en de okselzenuw.
• Gebruik van krukken: Wanneer krukken nodig zijn, zorg ervoor dat ze correct worden gebruikt om druk op de zenuw te voorkomen.
• Voorkom overbelasting: Voorkom het overstrekken van de schouder en het overschrijden van het normale bewegingsbereik, vooral bij intensieve fysieke activiteiten.
• Behandel verwondingen onmiddellijk: Zorg voor een juiste en tijdige behandeling van diepere verwondingen zoals steek- of schotwonden.
• Fysiotherapie: Overweeg fysiotherapie voor schouderblessures om spierkracht en mobiliteit te behouden en te verbeteren.
• Regelmatige controle: Laat regelmatig je schouder en arm controleren door een professional, vooral als je eerdere problemen met zenuwbeschadiging hebt gehad.
• Kwaliteit van krukken: Als je krukken gebruikt, zorg ervoor dat ze goed passen en het gewicht gelijkmatig verdelen om druk op de zenuw te minimaliseren.
• Let op symptomen: Wees alert op vroege symptomen van zenuwbeschadiging zoals gevoelloosheid, tintelingen of zwakte en zoek indien nodig vroegtijdig medische hulp.

Lees verder

• Mononeuropathie: Aandoening met zenuwschade aan één zenuw