Paresthesieën: Tintelingen in ledematen door druk op zenuw

Paresthesieën: Tintelingen in ledematen door druk op zenuw Iedereen heeft wel eens tijdelijk last gehad van paresthesieën. Dit is het tintelende, jeukende en/of brandende gevoel of de gevoelloosheid in de ledematen dat ontstaat door druk op een zenuw, bijvoorbeeld door langdurig de benen te kruisen. Een breed scala van aandoeningen kan echter ook deze tintelingen veroorzaken, zoals een beroerte, diabetes of een infectie. De symptomen kunnen constant zijn, met tussenpauzes optreden of chronisch zijn. Ook de locatie en frequentie van de paresthesieën kunnen variëren. De behandeling van deze stoornis in de gevoelswaarneming is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. De vooruitzichten zijn eveneens variabel. Patiënten met paresthesieën waarbij de oorzaak onbekend is, de klachten langdurig aanhouden, of waarbij andere symptomen optreden, doen er goed aan een arts te raadplegen om de oorzaak vast te stellen en zo snel mogelijk te behandelen.

Epidemiologie van paresthesieën

Paresthesieën zijn abnormale sensaties zoals tintelingen, gevoelloosheid of een prikkelend gevoel, die vaak in de ledematen optreden. De epidemiologie van paresthesieën omvat een breed scala aan factoren, waaronder de prevalentie, risicogroepen, en associaties met onderliggende aandoeningen.

De prevalentie van paresthesieën varieert sterk afhankelijk van de populatie en de onderliggende oorzaken. In de algemene bevolking wordt geschat dat ongeveer 10-20% van de mensen ooit in hun leven enige vorm van paresthesieën zal ervaren. Het komt vaker voor bij oudere volwassenen, waarschijnlijk vanwege een hogere incidentie van aandoeningen zoals diabetes, multiple sclerose, en andere neurologische stoornissen die de zenuwen kunnen aantasten.

Paresthesieën worden vaak gezien bij mensen met specifieke risicofactoren. Diabetes mellitus is een van de meest voorkomende oorzaken, met ongeveer 30% van de diabetici die neuropathie ervaren, wat kan leiden tot tintelingen en gevoelloosheid in de handen en voeten. Daarnaast zijn aandoeningen zoals multiple sclerose, schildklierstoornissen, en vitamine B12-tekort ook frequent geassocieerd met paresthesieën.

Bepaalde beroepen en levensstijlen kunnen het risico op paresthesieën verhogen. Mensen die repetitieve handbewegingen maken, zoals typisten of fabrieksarbeiders, lopen een hoger risico op het ontwikkelen van symptomen zoals carpaletunnelsyndroom, wat leidt tot gevoelloosheid en tintelingen in de handen. Ook mensen die langdurig in bepaalde posities blijven zitten, zoals bij een bureaubaan, kunnen tijdelijke paresthesieën ervaren als gevolg van zenuwcompressie.

Bovendien spelen psychologische factoren een rol in de epidemiologie van paresthesieën. Stress, angst, en hyperventilatie kunnen leiden tot tijdelijke sensaties van gevoelloosheid en tinteling, vooral in de handen en het gezicht.

Samenvattend is de epidemiologie van paresthesieën complex en divers, waarbij een breed scala aan factoren, zoals onderliggende medische aandoeningen, leeftijd, beroep, en psychologische toestand, allemaal bijdragen aan de frequentie en ernst van de symptomen.

Mechanisme

Paresthesieën ontstaan door abnormale prikkeling van perifere zenuwen of verstoring van de normale signaaloverdracht in het zenuwstelsel. Dit kan zowel door structurele schade als functionele ontregeling gebeuren. Afhankelijk van de oorzaak kunnen sensorische zenuwen overgestimuleerd raken of juist onderbroken worden, wat leidt tot tintelingen, branderigheid of gevoelloosheid.

Perifere zenuwschade
Bij perifere neuropathie, zoals door diabetes, raken de zenuwuiteinden beschadigd door chronische hyperglykemie en ischemie. Dit leidt tot verlies van myeline en axonale degeneratie, waardoor abnormale sensaties ontstaan. Compressie, zoals bij carpaletunnelsyndroom, veroorzaakt mechanische druk op de zenuwen, wat de normale signaalgeleiding verstoort.

Centrale oorzaken
Schade aan het centrale zenuwstelsel, bijvoorbeeld door multiple sclerose, veroorzaakt paresthesieën door demyelinisatie van zenuwbanen in de hersenen of het ruggenmerg. Hernia’s kunnen druk uitoefenen op zenuwwortels, wat lokaal of uitstralend ongemak geeft.

Ionkanalen en neurotransmitters
Verstoring van ionkanalen speelt een belangrijke rol in het ontstaan van paresthesieën. Bij aandoeningen zoals epilepsie of migratie van natrium- en calciumionen treedt abnormale neuronale excitatie op, wat ongewone sensaties kan veroorzaken. Eveneens kan een onbalans in neurotransmitters, zoals serotonine en glutamaat, bijdragen aan de symptomen.

Oorzaken: Door druk op een zenuw

Paresthesieën ontstaan vaak als gevolg van druk op een zenuw, wat de zenuwgeleiding kan verstoren. Dit kan leiden tot verschillende symptomen zoals tintelingen, gevoelloosheid of een branderigheid in de aangedane gebieden. Hieronder worden de belangrijkste aspecten van deze oorzaak verder uitgewerkt.

Tijdelijke druk op zenuwen

Een veelvoorkomende oorzaak van paresthesieën is tijdelijke druk op zenuwen door een langdurige houding. Dit kan zich voordoen wanneer iemand gedurende langere tijd in een bepaalde positie blijft zitten of liggen, bijvoorbeeld met gekruiste benen of door de arm onder het hoofd te leggen. De druk die op de zenuwen in de ledematen wordt uitgeoefend, verstoort de normale zenuwgeleiding. Vaak worden symptomen als "slap gevoel" of "slaapbeen" ervaren. Zodra de druk vermindert of de persoon zijn positie aanpast, verdwijnen de symptomen meestal binnen enkele minuten.

Langdurige druk en zenuwschade

In sommige gevallen kan de druk op een zenuw aanhouden, wat kan leiden tot zenuwschade. Dit gebeurt vaak bij mensen die repetitieve bewegingen maken of die voortdurend druk uitoefenen op specifieke zenuwen. Een voorbeeld hiervan is het carpaletunnelsyndroom, waarbij de medianuszenuw in de pols wordt samengedrukt. Dit kan leiden tot aanhoudende tintelingen en gevoelloosheid in de hand en vingers, zelfs wanneer de persoon zijn positie verandert. Het negeren van deze symptomen kan leiden tot verdere schade aan de zenuw, wat het herstel bemoeilijkt.

Locatie van de druk

De locatie van de druk op de zenuwen speelt een cruciale rol in de symptomen die een persoon ervaart. Druk op de zenuwen in de nek kan bijvoorbeeld leiden tot paresthesieën in de armen en handen. Dit kan optreden bij aandoeningen zoals een hernia van de tussenwervelschijf in de nek, waarbij de schijf tegen een zenuw drukt. Aan de andere kant kan druk op zenuwen in de onderrug, zoals bij lumbale hernia's, leiden tot symptomen in de benen, vaak bekend als ischias.

Ischemie en zenuwschade

Naast directe druk kan ook ischemie bijdragen aan paresthesieën. Ischemie is een verminderde bloedtoevoer naar een zenuw, wat kan leiden tot zuurstoftekort en schade aan de zenuwcellen. Dit kan het gevolg zijn van langdurige druk op een zenuw of een onderliggende aandoening zoals diabetes, waarbij de bloedvaten beschadigd zijn. De combinatie van druk en verminderde doorbloeding kan resulteren in aanhoudende paresthesieën, wat verder onderzoek en behandeling kan vereisen.

Onderliggende aandoeningen

Het is belangrijk om te erkennen dat aanhoudende paresthesieën niet altijd alleen het gevolg zijn van druk op een zenuw. Soms kunnen ze ook het symptoom zijn van een onderliggende aandoening zoals multiple sclerose, neuropathie of zelfs vitaminetekorten, zoals een tekort aan vitamine B12. Deze aandoeningen kunnen de zenuwgezondheid beïnvloeden en bijdragen aan de ontwikkeling van paresthesieën. Het is daarom essentieel om de oorzaak van de symptomen goed te diagnosticeren en te behandelen.

Druk op een zenuw is een veelvoorkomende oorzaak van paresthesieën, variërend van tijdelijke symptomen door een verkeerde houding tot aanhoudende klachten door zenuwschade. Het is cruciaal om de onderliggende oorzaken van aanhoudende paresthesieën te onderzoeken, vooral als deze gepaard gaan met andere symptomen zoals pijn, zwakte of veranderingen in de motorische functie.

Een zwangerschap kan soms leiden tot paresthesieën / Bron: PublicDomainPictures, PixabayEen zwangerschap kan soms leiden tot paresthesieën / Bron: PublicDomainPictures, Pixabay

Tijdelijke paresthesieën

Tijdelijke paresthesieën kunnen optreden in verschillende situaties en zijn vaak te wijten aan veranderingen in de lichaamshouding of fysiologische veranderingen. Tijdens de zwangerschap kunnen bijvoorbeeld hormonale schommelingen en de groeiende baarmoeder druk uitoefenen op zenuwen, wat leidt tot een tintelend of gevoelloos gevoel in de ledematen. Dit komt vaak voor in het derde trimester wanneer de baarmoeder verder uitbreidt en druk uitoefent op de zenuwen in de bekkenregio en benen.

Hormonale veranderingen tijdens de zwangerschap

Tijdens de zwangerschap ondergaat het lichaam aanzienlijke hormonale veranderingen, met name een toename van hormonen zoals relaxine en progesteron. Deze hormonen spelen een cruciale rol bij het soepel maken van de ligamenten en het voorbereiden van het lichaam op de bevalling. Echter, deze veranderingen kunnen ook leiden tot een verhoogde gevoeligheid voor zenuwcompressie, wat resulteert in tijdelijke paresthesieën. Deze symptomen verdwijnen meestal na de bevalling, wanneer de druk op de zenuwen afneemt en de hormonale niveaus zich stabiliseren.

Situaties die leiden tot beklemming van zenuwen

Naast zwangerschap kunnen dagelijkse situaties, zoals langdurig in dezelfde houding zitten of liggen, ook tijdelijke paresthesieën veroorzaken. Bijvoorbeeld, wanneer iemand met de arm onder het hoofd slaapt, kan dit leiden tot druk op de zenuwen in de arm en schouder, resulterend in een tintelend gevoel dat vaak verdwijnt wanneer de positie wordt aangepast. Hetzelfde geldt voor het zitten met gekruiste benen, wat kan leiden tot een kortdurende beknelling van zenuwen in de benen. Dit soort tijdelijke symptomen zijn meestal onschadelijk en vereisen doorgaans geen medische behandeling, hoewel het aanpassingen van de lichaamshouding vaak voldoende is om de klachten te verlichten.

Psychologische factoren

Psychologische factoren, zoals angst en stress, kunnen ook bijdragen aan de ervaring van paresthesieën. Bij een angstaanval of hyperventilatie kunnen mensen een gevoel van tintelingen of gevoelloosheid ervaren, vaak in de handen, voeten of rond de mond. Dit gebeurt meestal als gevolg van een verhoogde spanning in de spieren en veranderingen in de bloedstroom. Het is belangrijk om te erkennen dat deze symptomen tijdelijk zijn en meestal afnemen naarmate de angst of hyperventilatie afneemt.

Hallucinaties en zintuiglijke verstoringen

In zeldzamere gevallen kunnen paresthesieën ook voorkomen in combinatie met hallucinaties of zintuiglijke verstoringen. Dit kan optreden bij aandoeningen zoals paniekstoornissen of posttraumatische stressstoornis (PTSS), waar patiënten soms symptomen van gevoelloosheid of tintelingen ervaren in combinatie met een veranderd bewustzijn of verstoorde percepties. Het is belangrijk voor deze patiënten om professionele hulp te zoeken om zowel de psychologische als de fysiologische aspecten van hun symptomen aan te pakken.

Tijdelijke paresthesieën kunnen verschillende oorzaken hebben, variërend van fysiologische veranderingen zoals tijdens de zwangerschap tot psychologische factoren en tijdelijke druk op zenuwen door een bepaalde lichaamshouding. Deze symptomen zijn meestal tijdelijk en verhelpen vanzelf met de juiste aanpassingen of naarmate de onderliggende oorzaak afneemt.

Chronische paresthesieën: Oorzaken en aandoeningen

Tal van aandoeningen, medische situaties en omgevingsfactoren kunnen leiden tot chronische paresthesieën. De onderstaande lijst is niet uitputtend, en sommige aandoeningen kunnen onder meerdere hoofdcategorieën vallen.

Aandoeningen
Auto-immuunaandoeningen
Enkele auto-immuunaandoeningen kunnen gevoelsstoornissen veroorzaken.

Infecties
Bij infecties kunnen ook paresthesieën optreden.

Gewrichts-, spier- en skeletaandoeningen
Gewrichts-, spier- en skeletaandoeningen kunnen ook paresthesieën veroorzaken.

Metabole aandoeningen en schildklierafwijkingen
Diverse metabole aandoeningen en schildklierafwijkingen kunnen paresthesieën veroorzaken:

Migraine
Bepaalde vormen van migraine kunnen ook gepaard gaan met tintelingen en gevoelloosheid.

Neurologische aandoeningen
Een aantal neurologische aandoeningen kan zenuwschade veroorzaken, wat leidt tot het symptoom paresthesieën (verstoorde gevoelservaringen zoals tintelingen of gevoelloosheid). Enkele aandoeningen die hieraan kunnen bijdragen zijn:

Ondervoeding en vitaminetekort
Paresthesieën kunnen ook voorkomen bij ondervoeding en vitaminetekort. Voorbeelden zijn:

Syndromen
Een syndroom kan meerdere lichaamsstructuren aantasten, wat mogelijk leidt tot compressie van zenuwen:

Wervelkolomaandoeningen en ruggenmergschade
Bij aandoeningen van de wervelkolom of schade aan het ruggenmerg kunnen paresthesieën optreden:

Andere aandoeningen en medische behandelingen
Diverse andere aandoeningen en medische behandelingen kunnen ook paresthesieën veroorzaken:

Medicijnen kunnen mogelijk gevoelsstoornissen veroorzaken / Bron: Stevepb, PixabayMedicijnen kunnen mogelijk gevoelsstoornissen veroorzaken / Bron: Stevepb, Pixabay
Omgevingsfactoren
Diverse omgevingsfactoren kunnen ook bijdragen aan paresthesieën:

Risicofactoren voor beknelde zenuw of druk op zenuw

Sommige factoren verhogen het risico op een beknelde zenuw en daarmee de kans op paresthesieën:
  • Diabetes: Bij mensen met diabetes kan zenuwschade optreden, wat bekend staat als diabetische neuropathie.
  • Geslacht: Vrouwen hebben meer kans op het carpaletunnelsyndroom, mogelijk door een smaller zenuwkanaal.
  • Langdurige bedlegerigheid: Langdurig in dezelfde positie liggen kan de druk op zenuwen verhogen, wat het risico op paresthesieën vergroot.
  • Obesitas: Extra gewicht kan druk uitoefenen op de zenuwen.
  • Overmatig gebruik: Herhaalde bewegingen van de handen, ellebogen of voeten verhogen de kans op beknelde zenuwen, tintelingen en zenuwschade.
  • Reumatoïde artritis: Bij reumatoïde artritis ontstaat ontsteking van de gewrichten, wat mogelijk druk op de zenuwen in de gewrichten veroorzaakt.
  • Schildklierziekte: Een schildklieraandoening kan het risico op het carpaletunnelsyndroom verhogen.
  • Zwangerschap: Tijdens de zwangerschap kan extra gewicht en vochtretentie leiden tot zwelling en druk op de zenuwen.

Risicogroepen

Paresthesieën komen vaker voor bij bepaalde patiëntengroepen die een verhoogd risico hebben op onderliggende oorzaken.

Ouderen
Bij ouderen nemen leeftijdsgerelateerde veranderingen, zoals degeneratieve aandoeningen en een verhoogde prevalentie van metabole ziekten, toe. Hierdoor zijn zij vatbaarder voor zowel perifere als centrale oorzaken van paresthesieën.

Chronische aandoeningen
Patiënten met diabetes mellitus, chronische nierziekte of auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis vormen een belangrijke risicogroep. Deze aandoeningen dragen bij aan zowel structurele als functionele afwijkingen in het zenuwstelsel.

Beroepsrisico’s
Werkzaamheden waarbij herhaalde bewegingen of langdurige druk op zenuwen plaatsvinden, verhogen het risico op aandoeningen zoals carpaletunnelsyndroom. Hierbij zijn mensen in sectoren zoals productie, logistiek en kantoorwerk extra kwetsbaar.

Symptomen: Tintelingen in ledematen

Patiënten met paresthesieën kunnen verschillende symptomen ervaren die vaak in de ledematen optreden, zoals in de armen, handen en/of vingers, benen, voeten en/of tenen. Deze symptomen kunnen variëren in intensiteit en frequentie.

Gevoelsstoornissen
Gevoelsstoornissen zijn een veelvoorkomend symptoom van paresthesieën en kunnen zich manifesteren als een verdoofd gevoel, gevoelloosheid of verminderd gevoel in de aangetaste gebieden. Deze aandoeningen kunnen zorgen voor een verminderde waarneming van aanraking, temperatuur en pijn, wat invloed kan hebben op de dagelijkse activiteiten van de patiënt. Het kan ook leiden tot een gevoel van onzekerheid over de controle over de ledematen.

Kriebelingen en prikkelingen
Kriebelingen, vaak beschreven als ‘prikkelingen’, zijn een typisch symptoom van paresthesieën. Deze sensaties kunnen voelen als kleine elektrische schokjes of als het gevoel van ‘slapende’ ledematen. Dit kan worden veroorzaakt door druk op de zenuwen of een tijdelijke verstoring van de zenuwgeleiding. Patiënten kunnen dit gevoel als storend ervaren, vooral wanneer het zich herhaaldelijk voordoet of lange tijd aanhoudt.

Branderigheid en jeuk
Naast kriebelingen kunnen patiënten ook branderigheid of jeuk ervaren in de aangetaste gebieden. Dit kan leiden tot een onaangenaam gevoel dat de behoefte om het gebied aan te raken of te krabben kan vergroten. Deze symptomen kunnen soms verergeren bij stress of andere emotionele factoren en kunnen ook de slaap en het dagelijks leven beïnvloeden.

‘Prikken met spelden en naalden’
Veel patiënten beschrijven hun symptomen als het gevoel van ‘prikken met spelden en naalden’. Dit specifieke gevoel kan vaak optreden na een periode van druk op een zenuw, zoals bij het zitten met gekruiste benen of het liggen met een arm onder het hoofd. Dit gevoel verdwijnt meestal snel wanneer de positie wordt aangepast, maar bij aanhoudende symptomen kan verder onderzoek nodig zijn om de onderliggende oorzaak te achterhalen.

Pijn
Pijn kan ook een onderdeel zijn van paresthesieën, hoewel dit niet altijd het geval is. Patiënten kunnen pijn ervaren in de aangetaste ledematen, zoals pijn aan de vinger of in de benen, die kan variëren van mild tot ernstig. Deze pijn kan gepaard gaan met de andere symptomen van paresthesieën of afzonderlijk optreden, afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de aandoening.

Tijdelijkheid en frequentie van symptomen
De symptomen van paresthesieën kunnen tijdelijk, constant of intermitterend zijn, met tussenpozen. Dit betekent dat ze op verschillende momenten kunnen optreden en kunnen verdwijnen, afhankelijk van de activiteiten van de patiënt of de onderliggende oorzaak. Sommige patiënten ervaren bijvoorbeeld acute aanvallen van tintelingen, terwijl anderen meer constante gevoeligheid hebben.

Verspreiding van symptomen
Paresthesieën kunnen zich naar andere lichaamsgebieden verspreiden. Dit betekent dat als de symptomen aanvankelijk in één arm of been beginnen, ze zich later naar andere ledematen of delen van het lichaam kunnen verplaatsen. Dit kan wijzen op een bredere neurologische aandoening of een verstoring in het zenuwstelsel die verder onderzoek vereist.

In samenvatting kunnen de symptomen van paresthesieën variëren van kriebelingen en gevoelsstoornissen tot branderigheid, jeuk en pijn. Het is belangrijk voor patiënten om hun symptomen goed te observeren en, indien nodig, medische hulp te zoeken voor verdere evaluatie en diagnose.

Alarmsymptomen

Paresthesieën kunnen soms wijzen op ernstigere onderliggende aandoeningen. Het is belangrijk om alert te zijn op bepaalde alarmsymptomen die onmiddellijke medische aandacht vereisen. Deze symptomen kunnen wijzen op neurologische problemen, vaatproblemen of andere aandoeningen die een behandeling vereisen.

Aanzienlijke of aanhoudende zwakte
Als paresthesieën gepaard gaan met aanzienlijke of aanhoudende zwakte in een ledemaat, kan dit duiden op een zenuwbeschadiging of -compressie die onmiddellijke aandacht vereist. Dit kan ook wijzen op een beroerte of andere neurologische aandoeningen.

Verlies van controle over blaas of darmen
Een plotseling verlies van controle over de blaas of darmen, ook wel bekend als incontinentie, in combinatie met paresthesieën, kan wijzen op een ernstig probleem, zoals een zenuwcompressie in de onderrug of een andere neurologische aandoening. Dit vereist onmiddellijk medisch ingrijpen.

Visusveranderingen
Als paresthesieën gepaard gaan met veranderingen in het gezichtsvermogen, zoals dubbelzien, wazig zicht of verlies van gezichtsvermogen, kan dit wijzen op een ernstige aandoening, zoals een beroerte of multiple sclerose. Dit vereist dringende medische evaluatie.

Hevige hoofdpijn
Hevige hoofdpijn die gepaard gaat met paresthesieën kan wijzen op een ernstige aandoening, zoals een beroerte of hersenbloeding. Dit kan ook wijzen op een migraine met neurologische symptomen. Medische hulp is noodzakelijk bij het optreden van deze symptomen.

Koorts en algemene malaise
Wanneer paresthesieën gepaard gaan met koorts, zwakte of algemene malaise, kan dit duiden op een infectie of ontsteking die aandacht vereist. Dit kan bijvoorbeeld wijzen op meningitis of andere infecties die het zenuwstelsel aantasten.

Plotselinge veranderingen in gevoel of coördinatie
Plotselinge veranderingen in het gevoel of de coördinatie van een ledemaat, vooral als dit gepaard gaat met andere symptomen zoals duizeligheid of verwarring, kunnen wijzen op een beroerte of een andere acute neurologische aandoening. Dit vereist onmiddellijke medische evaluatie.

Pijn op de borst of kortademigheid
Paresthesieën in combinatie met pijn op de borst of kortademigheid kunnen wijzen op een hartaanval of andere ernstige hartproblemen. Dit zijn symptomen die onmiddellijke medische hulp vereisen.

Snelle of onregelmatige hartslag
Een plotselinge verandering in de hartslag, zoals een snelle of onregelmatige hartslag, in combinatie met paresthesieën, kan duiden op een cardiovasculaire aandoening die medische aandacht vereist.

Het is cruciaal dat patiënten met paresthesieën en een of meer van deze alarmsymptomen onmiddellijk medische hulp zoeken. Tijdige diagnose en behandeling kunnen ernstige complicaties helpen voorkomen.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek
De arts begint met het vragen naar de mogelijke oorzaak, ernst, frequentie en duur van de symptomen. Er wordt ook een grondige medische geschiedenis doorgenomen. Een lichamelijk en neurologisch onderzoek zijn vaak noodzakelijk.

Soms is een bloedonderzoek nodig, vooral bij een infectie / Bron: Frolicsomepl, PixabaySoms is een bloedonderzoek nodig, vooral bij een infectie / Bron: Frolicsomepl, Pixabay
Diagnostisch onderzoek
Afhankelijk van de symptomen en de bevindingen tijdens het lichamelijke en neurologische onderzoek, kan de arts aanvullende diagnostische onderzoeken laten uitvoeren:
  • Bloedonderzoek (nuttig voor het opsporen van infecties of andere aandoeningen)
  • Echografie: Dit onderzoek maakt beelden van het lichaam, waardoor de arts structuren in detail kan beoordelen.
  • Elektromyografie (EMG): Dit onderzoek meet de elektrische activiteit van zenuwen en spieren om zenuwschade te detecteren.
  • MRI-scan: Deze beeldvormende techniek helpt bij het identificeren van aandoeningen met zenuwcompressie of zenuwschade, zoals bij het carpaletunnelsyndroom.
  • Zenuwgeleidingsonderzoek: Hierbij wordt gemeten hoe snel zenuwimpulsen zich door de zenuwen verspreiden.

Verwijzing naar specialist
In sommige gevallen kan een verwijzing naar een specialist nodig zijn. Neurologen, orthopeden, en reumatologen kunnen betrokken zijn bij het verder onderzoeken en behandelen van de onderliggende oorzaak van paresthesieën. Indien een specifieke oorzaak zoals een auto-immuunziekte of ernstige infectie wordt vermoed, kan een specialist aanvullende behandelingen en tests aanbevelen.

Behandeling van stoornis in gevoelswaarneming

Zelfzorg
Acupunctuur en massage kunnen bij sommige patiënten verlichting van symptomen bieden. Zelfmassage met aromatische oliën kan ook nuttig zijn. Loszittende kleding en goed passende schoenen kunnen bijdragen aan het verlichten van klachten.

Professionele medische zorg
De behandeling richt zich op de onderliggende oorzaak van de paresthesieën. Dit kan bestaan uit rust en het gebruik van braces, fysiotherapie, medicatie en, indien nodig, chirurgie.

Rust en braces
Bij een beknelde zenuw is rust vaak de beste aanpak. De weefsels hebben tijd nodig om te genezen. Soms is het dragen van een brace noodzakelijk. Een polssteun kan bijvoorbeeld helpen bij het carpaletunnelsyndroom. Langdurig gebruik van een brace kan echter andere gezondheidsproblemen veroorzaken, dus het is belangrijk om het advies van een arts te volgen bij het gebruik van dergelijke hulpmiddelen.

Fysiotherapie
Op advies van een arts kan fysiotherapie worden ingezet. Onder begeleiding van een fysiotherapeut kan de patiënt de spieren versterken die de aangetaste zenuw omringen. Versterkte spieren kunnen de druk op de zenuwen verminderen en de kans op terugkeer van paresthesieën verkleinen. Fysiotherapie kan ook de flexibiliteit, het bewegingsbereik en de algehele mobiliteit verbeteren.

Medicijnen
Verschillende medicijnen kunnen helpen bij pijnverlichting, zoals ibuprofen en naproxen. In sommige gevallen kunnen steroïdinjecties worden toegepast om pijn, zwelling en ontsteking te verminderen. Voor aandoeningen zoals fibromyalgie kunnen specifieke medicijnen worden voorgeschreven, zoals pregabaline (Lyrica) of duloxetine (Cymbalta).

Chirurgie
Als andere behandelingen niet effectief zijn, kan een operatie noodzakelijk zijn om de beknelde zenuw te verhelpen. De arts zal de oorzaak van de gevoelsstoornis identificeren en de meest geschikte chirurgische techniek toepassen.

Prognose van gevoelsstoornissen

De prognose van gevoelsstoornissen, zoals paresthesieën, hangt af van verschillende factoren, waaronder de oorzaak, duur en ernst van de aandoening.

Korte-termijn prognose
Een kortstondige beknelde zenuw, zoals die kan optreden na een langere periode in een ongemakkelijke positie, veroorzaakt doorgaans geen permanente schade. De symptomen verdwijnen meestal wanneer de druk op de zenuw vermindert, en de patiënt herstelt zich vaak volledig zonder blijvende gevolgen. Dit soort tijdelijke paresthesieën is meestal niet schadelijk en heeft een positieve prognose.

Langdurige zenuwcompressie
Bij aanhoudende zenuwcompressie is de prognose minder gunstig. Als de druk op de zenuw langere tijd aanhoudt, kan dit leiden tot blijvende schade aan de zenuw. Dit kan resulteren in chronische pijn, verlies van functie, of blijvende gevoelsstoornissen in het aangetaste gebied. De ernst van deze gevolgen hangt af van de duur en de mate van compressie.

Risico op complicaties
Bij patiënten met risicofactoren zoals diabetes, een slechte circulatie of andere neurologische aandoeningen kan de prognose ook verslechteren. Zij lopen een hoger risico op complicaties, zoals neuropathie of andere ernstige zenuwaandoeningen, die de algehele prognose kunnen beïnvloeden. Regelmatige monitoring en tijdige behandeling zijn essentieel om de kans op permanente schade te minimaliseren.

Behandelopties en herstel
De prognose kan ook aanzienlijk verbeteren met tijdige en passende behandeling. Fysiotherapie, medicatie en aanpassingen in levensstijl kunnen helpen om zenuwcompressie te verminderen en het herstel te bevorderen. In sommige gevallen kan chirurgische ingreep nodig zijn om de druk op de zenuw te verlichten. Patiënten die proactief omgaan met hun symptomen en regelmatig medische hulp zoeken, hebben vaak een betere prognose en kunnen hun kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren.

In het algemeen geldt dat de prognose voor gevoelsstoornissen sterk varieert, afhankelijk van de oorzaak en de tijdigheid van de behandeling. Het is van belang om alert te zijn op aanhoudende of verergerende symptomen en tijdig professionele hulp in te schakelen voor een optimale prognose.

Bij chronische aandoeningen die paresthesieën veroorzaken, is een langetermijnbeheerplan vaak essentieel. Dit plan omvat verschillende strategieën en benaderingen om patiënten te ondersteunen en hun symptomen effectief te beheren.

Regelmatige opvolgingsafspraken
Patiënten met chronische paresthesieën moeten regelmatig bij hun zorgverleners terugkomen voor opvolgingsafspraken. Deze bezoeken stellen zorgverleners in staat om de voortgang te evalueren, veranderingen in symptomen te monitoren en de effectiviteit van de behandeling te beoordelen. Tijdens deze afspraken kan ook worden gekeken naar eventuele nieuwe symptomen of complicaties die zich hebben ontwikkeld.

Aanpassingen in de behandeling
Afhankelijk van de voortgang en de respons op de behandeling kan het nodig zijn om aanpassingen te maken in de therapeutische aanpak. Dit kan inhouden dat medicatie wordt gewijzigd, fysiotherapie wordt aangepast of dat nieuwe behandelingsopties worden overwogen. Patiënten moeten ook goed geïnformeerd zijn over het belang van het volgen van hun behandelplan en open te communiceren met hun zorgverleners over hun ervaringen en symptomen.

Voortdurende monitoring van symptomen
Een belangrijk aspect van langetermijnbeheer is de voortdurende monitoring van symptomen. Patiënten worden aangemoedigd om een dagboek bij te houden van hun symptomen, triggers en andere relevante informatie. Dit kan zorgverleners helpen bij het identificeren van patronen en het maken van beter geïnformeerde beslissingen over het beheer van de aandoening.

Ondersteuning van levensstijl en zelfzorg
Naast medische behandeling is het bevorderen van een gezonde levensstijl cruciaal voor het beheer van chronische paresthesieën. Dit kan onder meer inhouden:
  • Fysieke activiteit: Regelmatige lichaamsbeweging kan de bloedcirculatie verbeteren en de algehele gezondheid bevorderen.
  • Voeding: Een evenwichtige voeding die rijk is aan vitamines en mineralen kan de zenuwgezondheid ondersteunen.
  • Stressmanagement: Technieken zoals mindfulness, meditatie of yoga kunnen helpen om stress te verminderen, wat op zijn beurt de symptomen kan verlichten.

Preventie van complicaties
Het doel van langetermijnbeheer en nazorg is niet alleen het verlichten van symptomen, maar ook het voorkomen van mogelijke complicaties. Door vroegtijdige interventie en voortdurende monitoring kunnen zorgverleners problemen tijdig aanpakken voordat ze ernstiger worden.

In het algemeen is een proactieve benadering van langetermijnbeheer essentieel voor patiënten met chronische paresthesieën. Door regelmatig contact met zorgverleners te onderhouden en een actieve rol te spelen in hun eigen zorg, kunnen patiënten hun kwaliteit van leven verbeteren en complicaties minimaliseren.

Complicaties van paresthesieën

Paresthesieën kunnen verschillende complicaties met zich meebrengen, vooral wanneer ze aanhouden of verergeren. Hieronder worden enkele van de meest voorkomende complicaties beschreven, evenals bijkomende complicaties die het gevolg kunnen zijn van deze aandoening:

Chronische pijn
Aanhoudende paresthesieën kunnen leiden tot chronische pijn. Dit gebeurt wanneer de gevoelstoornissen niet langer tijdelijk zijn, maar zich ontwikkelen tot een constante bron van ongemak. Chronische pijn kan de algehele kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk verminderen en kan zelfs leiden tot een vicieuze cirkel van pijn en stress. Patiënten kunnen last krijgen van slapeloosheid als gevolg van de pijn, wat het herstel verder bemoeilijkt.

Verlies van functie
Bij langdurige zenuwcompressie kan er verlies van functie optreden. Dit verlies kan zich uiten in beperkte bewegingsvrijheid of verminderde kracht in het aangetaste gebied. Patiënten kunnen moeite hebben met het uitvoeren van alledaagse taken, wat hun onafhankelijkheid kan aantasten. In ernstige gevallen kan dit zelfs leiden tot het verlies van een ledemaat of noodzaak voor een operatie om de functie te herstellen.

Verlies van gevoel
Paresthesieën kunnen leiden tot een gedeeltelijk of volledig verlies van gevoel in de betrokken ledematen. Dit verlies van gevoel kan het vermogen om normale dagelijkse activiteiten uit te voeren beïnvloeden, zoals schrijven, typen of het oppakken van voorwerpen. Bovendien kan het verlies van gevoel het risico op letsel verhogen, omdat patiënten mogelijk niet in staat zijn om pijn of ongemak te voelen. Dit kan leiden tot ernstige verwondingen, zoals snijwonden, brandwonden of andere traumatische letsels.

Spieratrofie
Langdurige paresthesieën kunnen spieratrofie veroorzaken. Dit gebeurt doordat de verminderde activiteit en het gebruik van de spieren rondom de aangetaste zenuw leiden tot afname van spiermassa en kracht. Spieratrofie kan verdere functionele beperkingen veroorzaken en de revalidatie bemoeilijken. Daarnaast kan het leiden tot onevenwichtigheden in spierontwikkeling, wat het risico op blessures verder vergroot.

Verminderde kwaliteit van leven
De symptomen van paresthesieën kunnen de kwaliteit van leven aanzienlijk beïnvloeden. Dit is vooral het geval wanneer de aandoening leidt tot chronische pijn, verminderde mobiliteit en beperkingen in dagelijkse activiteiten. Patiënten kunnen sociaal geïsoleerd raken en hun mentale welzijn kan eronder lijden. Dit kan ook leiden tot verlies van werkvermogen en financiële problemen.

Psychologische impact
Chronische paresthesieën kunnen ook leiden tot psychologische problemen zoals angst en depressie. De voortdurende ervaring van ongemak, samen met de beperkingen die de aandoening met zich meebrengt, kan bijdragen aan een negatieve stemming en mentale gezondheid. Patiënten kunnen angstig worden over hun toestand en zich zorgen maken over de toekomst, wat kan leiden tot sociale terugtrekking en een verminderde levensvreugde.

Gecompliceerde genezing
Soms kan de onderliggende aandoening die de paresthesieën veroorzaakt, gecompliceerde genezing of langdurige behandeling vereisen. Dit kan de herstelperiode verlengen en de symptomen verergeren, waardoor patiënten mogelijk extra medische aandacht en ondersteuning nodig hebben. Bij sommige patiënten kan dit ook leiden tot herhaalde ziekenhuisopnames en complexe behandelingsplannen.

Neuropathische complicaties
Bij aanhoudende paresthesieën kunnen neuropathische complicaties ontstaan. Dit omvat zenuwschade die leidt tot verdere gevoelsstoornissen en mogelijk een degeneratie van de zenuwen. Dit kan ook leiden tot een verhoogde gevoeligheid voor pijn, bekend als hyperalgesie, wat de ervaring van pijn en ongemak verergert.

Slaapproblemen
De symptomen van paresthesieën kunnen leiden tot slaapproblemen. Patiënten kunnen moeite hebben om in slaap te vallen of door te slapen vanwege het ongemak dat gepaard gaat met de paresthesieën. Slaapproblemen kunnen op hun beurt leiden tot vermoeidheid, concentratieproblemen en een verhoogde kans op andere gezondheidsproblemen.

Moeilijkheden bij het sociale functioneren
Patiënten met aanhoudende paresthesieën kunnen moeilijkheden ervaren in sociale situaties. De symptomen kunnen hen beperken in hun vermogen om deel te nemen aan sociale activiteiten, wat kan leiden tot gevoelens van isolement en eenzaamheid. Dit kan hun mentale gezondheid verder ondermijnen en het moeilijk maken om sociale relaties te onderhouden.

Economische impact
De economische impact van aanhoudende paresthesieën kan aanzienlijk zijn. Patiënten kunnen door hun aandoening mogelijk niet in staat zijn om fulltime te werken, wat leidt tot verlies van inkomen en financiële stress. De kosten van medische behandeling, therapie en eventuele aanpassingen in de woonomgeving kunnen ook bijdragen aan de financiële last.

Het is cruciaal voor patiënten om bewust te zijn van deze mogelijke complicaties en om tijdig medische hulp in te schakelen om het risico op verergering van hun toestand te minimaliseren. Regelmatige opvolging en monitoring zijn essentieel voor een effectief beheer van de symptomen en het verbeteren van de algehele levenskwaliteit.

Preventie van gevoelsstoornissen

Hoewel sommige paresthesieën niet volledig te voorkomen zijn, kunnen de risicofactoren aanzienlijk worden verminderd door enkele eenvoudige maatregelen te nemen. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan houding, activiteitenniveau en algemene gezondheid om de kans op het ontwikkelen van paresthesieën te minimaliseren.

Ergonomische houding
Een goede ergonomische houding helpt om onnodige druk op de zenuwen te vermijden. Dit geldt vooral voor mensen die lange tijd zittend werk verrichten, zoals achter een bureau. Het gebruik van een ergonomisch bureau, stoel en toetsenbord kan de belasting op de zenuwen verminderen. Zorg ervoor dat de computer op ooghoogte staat en dat de armen en polsen een neutrale positie behouden.

Regelmatig van positie veranderen
Regelmatig van positie veranderen is cruciaal om zenuwcompressie te voorkomen. Dit kan eenvoudig worden gedaan door af en toe op te staan, te rekken of een korte wandeling te maken. Het is aan te raden om elke 30 minuten even van houding te veranderen, vooral als je langdurig zit of ligt.

Herhaalde bewegingen vermijden
Herhaalde bewegingen kunnen leiden tot overbelasting van de zenuwen en spieren. Wanneer het niet mogelijk is om deze bewegingen te vermijden, is het belangrijk om voldoende pauzes te nemen. Dit helpt om de spieren en zenuwen de tijd te geven om te herstellen en voorkomt dat ze overbelast raken.

Gezond lichaamsgewicht behouden
Een gezond lichaamsgewicht is belangrijk om overbelasting van gewrichten en zenuwen te voorkomen. Overgewicht kan extra druk uitoefenen op zenuwen, vooral in gebieden zoals de nek, rug en ledematen. Door een gezonde voeding te volgen en regelmatig te bewegen, kunnen mensen hun gewicht op peil houden en het risico op paresthesieën verlagen.

Regelmatige lichaamsbeweging
Regelmatige lichaamsbeweging is essentieel voor het behoud van sterke en gezonde spieren. Dit helpt niet alleen bij het voorkomen van spieratrofie, maar verbetert ook de bloedsomloop en de algehele gezondheid van het zenuwstelsel. Activiteiten zoals wandelen, zwemmen, yoga en krachttraining zijn nuttig om de spieren in conditie te houden en de kans op zenuwcompressie te verminderen.

Stressmanagement
Stress kan een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van paresthesieën. Het is belangrijk om technieken voor stressmanagement te implementeren, zoals meditatie, mindfulness, of ademhalingsoefeningen. Dit kan helpen om de spanning in het lichaam te verminderen en de algehele gezondheid te verbeteren.

Voldoende hydratatie
Voldoende hydratatie is cruciaal voor een goede werking van het zenuwstelsel en de algehele gezondheid. Water helpt om de bloedsomloop en de zenuwgeleiding te bevorderen. Het is belangrijk om dagelijks voldoende water te drinken en hydraterende voedingsmiddelen, zoals fruit en groenten, in de voeding op te nemen.

Door deze preventieve maatregelen in de dagelijkse routine op te nemen, kan de kans op het ontwikkelen van paresthesieën worden verkleind. Het is belangrijk om altijd alert te zijn op eventuele symptomen en tijdig medische hulp te zoeken indien nodig.

Praktische tips voor het omgaan met paresthesieën

Paresthesieën verwijzen naar een tintelend, branderig of gevoelloos gevoel in de huid, vaak in de handen, voeten, armen of benen. Dit kan veroorzaakt worden door een aantal verschillende aandoeningen, zoals zenuwcompressie, slechte doorbloeding, diabetes, of bepaalde neurologische aandoeningen. Hoewel paresthesieën vaak tijdelijk zijn, kunnen ze in sommige gevallen chronisch worden en ongemak veroorzaken. Het is belangrijk om maatregelen te nemen die de symptomen kunnen verlichten en de onderliggende oorzaak aan te pakken. Hieronder staan enkele praktische tips die je kunnen helpen omgaan met paresthesieën.

Verbeter je houding en voorkom druk op zenuwen

Paresthesieën worden vaak veroorzaakt door druk op de zenuwen, bijvoorbeeld door langdurige slechte houding of door het in dezelfde positie blijven zitten of liggen. Het is belangrijk om regelmatig je houding te veranderen en niet te lang in dezelfde positie te blijven. Als je veel zit, probeer dan elke 30-60 minuten even op te staan en je benen te strekken. Gebruik een ergonomisch ontworpen stoel als je veel zit om de druk op je zenuwen te minimaliseren. Ook wanneer je slaapt, zorg ervoor dat je niet op een manier ligt die druk uitoefent op je armen of benen, zoals het slapen met je hand onder je hoofd.

Warmte- of koudebehandelingen toepassen

Afhankelijk van de oorzaak van de paresthesieën, kan warmte of kou helpen om de symptomen te verlichten. Een warm bad of het gebruik van een verwarmingskussen kan de bloedcirculatie verbeteren en de spanning op de zenuwen verminderen. Aan de andere kant kan een koud kompres helpen bij ontsteking of zwelling die mogelijk de zenuwen onder druk zet. Het is een goed idee om te experimenteren met beide behandelingen om te zien welke het beste werkt voor jouw situatie.

Rek- en strekoefeningen voor je handen en voeten

Als je last hebt van paresthesieën in je handen of voeten, kan het helpen om regelmatig rek- en strekoefeningen te doen. Dit kan helpen om de spieren en zenuwen te ontspannen en de bloedcirculatie te bevorderen. Probeer bijvoorbeeld je handen in verschillende richtingen te strekken en te buigen of maak cirkelbewegingen met je voeten. Het uitvoeren van deze oefeningen kan helpen om de druk op de zenuwen te verminderen en de tintelingen te verlichten.

Zorg voor een gezond voedingspatroon en voldoende hydratatie

Een gezonde voeding speelt een belangrijke rol bij het ondersteunen van de zenuwgezondheid. Een tekort aan bepaalde vitaminen, zoals vitamine B12, kan bijdragen aan paresthesieën. Zorg ervoor dat je een evenwichtig voedingspatroon volgt, rijk aan groenten, fruit, volle granen, magere eiwitten en gezonde vetten. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan antioxidanten, zoals bessen, noten en groene bladgroenten, kunnen ook helpen om de zenuwen te beschermen tegen schade. Vergeet niet om voldoende water te drinken om gehydrateerd te blijven, aangezien uitdroging ook de bloedcirculatie kan beïnvloeden.

Controleer je bloedsuiker bij diabetes

Als je diabetes hebt, kunnen paresthesieën een gevolg zijn van zenuwbeschadiging, een aandoening die bekend staat als diabetische neuropathie. Het is belangrijk om je bloedsuiker onder controle te houden, aangezien hoge bloedsuikerspiegels schade aan de zenuwen kunnen veroorzaken. Zorg ervoor dat je regelmatig je bloedsuiker meet en werk samen met je arts om je diabetes goed te beheren. Een gezond voedingspatroon en regelmatige lichaamsbeweging kunnen je helpen om je bloedsuiker op peil te houden.

Vermijd het gebruik van schadelijke stoffen

Bepaalde stoffen, zoals alcohol en tabak, kunnen de zenuwen beschadigen en bijdragen aan paresthesieën. Het is verstandig om het gebruik van alcohol te beperken en te stoppen met roken, omdat deze gewoonten de bloedcirculatie verminderen en de zenuwgezondheid negatief kunnen beïnvloeden. Ook het gebruik van bepaalde medicijnen kan bijdragen aan paresthesieën, dus het is belangrijk om met je arts te overleggen als je denkt dat je medicijnen de oorzaak kunnen zijn.

Draag comfortabele schoenen en zorg voor goede voetverzorging

Als je last hebt van paresthesieën in je voeten, kan het dragen van goed passende schoenen die voldoende steun bieden helpen om de druk op de zenuwen te verminderen. Vermijd schoenen die te strak zitten of onvoldoende demping bieden, aangezien deze de bloedcirculatie kunnen belemmeren. Zorg ook voor een goede voetverzorging door regelmatig je voeten te controleren op blaren, eelt of andere problemen die de zenuwen kunnen irriteren.

Doe ontspanningsoefeningen om stress te verminderen

Stress kan bijdragen aan spierspanning en zenuwcompressie, wat kan leiden tot paresthesieën. Het beoefenen van ontspanningstechnieken zoals meditatie, diepe ademhaling, of yoga kan helpen om de stress te verminderen en je zenuwen te ontspannen. Het is belangrijk om dagelijks tijd vrij te maken voor ontspanning, vooral als je merkt dat je paresthesieën verergeren tijdens stressvolle periodes.

Raadpleeg een arts bij aanhoudende klachten

Als de paresthesieën aanhouden of verergeren, is het belangrijk om een arts te raadplegen. De oorzaak van de tintelingen kan variëren van een relatief onschuldige aandoening tot ernstigere problemen zoals een hernia, vitamine B12-tekort, of zelfs multiple sclerose. Je arts kan je helpen bij het stellen van een juiste diagnose en het ontwikkelen van een behandelplan dat specifiek gericht is op de oorzaak van je paresthesieën.

Met deze praktische tips kun je de symptomen van paresthesieën beter beheersen en de oorzaken ervan aanpakken. Door een gezonde levensstijl te omarmen en gerichte maatregelen te nemen, kun je je algehele zenuwgezondheid verbeteren en de frequentie of ernst van paresthesieën verminderen.
© 2017 - 2025 Miske, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Prikkelingen: oorzaken en behandeling van een prikkende huidPrikkelingen: oorzaken en behandeling van een prikkende huidPrikkelingen of een prikkende huid na het douchen, zwemmen of bij warmte, wordt vaak veroorzaakt door uitdroging van de…
Perifere neuropathiePerifere neuropathiePerifere neuropathie is een vervelende aandoening aan de zenuwen. Lees hieronder meer over deze aandoening.
Tinteling binnenzijde onderarm en pink: zenuw telefoonbotjeTinteling binnenzijde onderarm en pink: zenuw telefoonbotjeJe tegen de achterkant van de arm stoten, kan door de lokale zenuw tintelingen of een vervelend pijnlijk gevoel geven. H…
Mijn lichaam tintelt: een overgevoelig lichaamMijn lichaam tintelt: een overgevoelig lichaamEen tintelend gevoel in je lichaam kan erg vervelend zijn. Je kunt je moe en slap voelen als je het gevoel overkomt van…
Gezwollen baarmoeder: Oorzaken van baarmoedervergrotingGezwollen baarmoeder: Oorzaken van baarmoedervergrotingNormaal gesproken is de baarmoeder ongeveer ter grootte van een gebalde vuist of een peer. Tijdens een zwangerschap groe…
Wratjes op de hand: weghalen en verwijderen van handwrattenWratjes op de hand: weghalen en verwijderen van handwrattenWratjes op je handen (handwratten) worden veroorzaakt door een virus, het humaan papillomavirus (HPV). Als dit virus in…
Bronnen en referenties
  • Inleidingsfoto: Granderboy, Pixabay
  • Geraadpleegd op 11 augustus 2017:
  • Coëlho, Medisch Zakwoordenboek, digitale editie, versie 2010
  • Paresthesia Information Page, https://www.ninds.nih.gov/Disorders/All-Disorders/Paresthesia-Information-Page
  • Paresthesia: Causes, Symptoms, Diagnosing & Treatment, https://www.disabled-world.com/health/neurology/paresthesia.php
  • What is paresthesia? Causes and symptoms, http://www.medicalnewstoday.com/articles/318845.php
  • What Is Paresthesia?, http://www.healthline.com/health/paresthesia
  • What Is Paresthesia?, http://www.webmd.com/brain/paresthesia-facts
  • Afbeelding bron 1: PublicDomainPictures, Pixabay
  • Afbeelding bron 2: Stevepb, Pixabay
  • Afbeelding bron 3: Frolicsomepl, Pixabay
Miske (4.039 artikelen)
Laatste update: 10-01-2025
Rubriek: Mens en Gezondheid
Subrubriek: Aandoeningen
Bronnen en referenties: 11
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.
Medische informatie…
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.