Ziekte van Paget: Chronische ontsteking van het bot
De ziekte van Paget is een chronische ontsteking waarbij abnormale botafbraak en botvorming plaatsvindt. Dit leidt tot vervorming van de betreffende botten die tevens broos zijn, waardoor snel breuken ontstaan. Dit vindt het vaakst plaats bij botten van het bekken, de schedel, de wervelkolom en de benen, maar is overal in het lichaam mogelijk. Medicijnen zijn voorhanden om de botten te versterken, en af en toe is chirurgie vereist. De Engelse chirurg Sir James Paget beschreef voor het eerst deze aandoening in de medische literatuur in 1877.
Synoniemen ziekte van Paget
De ziekte van Paget is eveneens gekend als "ostitis deformans".
Terminologie
De botziekte van Paget is niet hetzelfde als de
ziekte van Paget van de borst (tepel), een zeldzame vorm van
borstkanker.
Epidemiologie
De ziekte komt anno oktober 2020 wereldwijd voor, maar komt vaker voor in Europa, Australië en Nieuw-Zeeland. Circa 4% van de patiënten boven de leeftijd van veertig jaar tot zelfs 11% van de patiënten boven de tachtig jaar zijn aangetast. De ziekte is wereldwijd sinds 1960 wel steeds aan het afnemen. Mannen zijn iets meer dan vrouwen getroffen. De ziekte treedt voorts zelden op voor de leeftijd van 25 jaar.
Oorzaken: Chronische ontsteking van het bot
Een combinatie van genetische factoren en omgevingsfactoren speelt waarschijnlijk een rol bij het veroorzaken van de botziekte van Paget. Onderzoekers hebben veranderingen in verschillende genen geïdentificeerd die het risico op de aandoening verhogen met name SQSTM1, TNFRSF11A en TNFRSF11B. Andere factoren, waaronder infecties met bepaalde virussen spelen een rol bij het veroorzaken van de ziekte bij risicopatiënten. De invloed van genetische factoren en omgevingsfactoren op de ontwikkeling van de botziekte van Paget blijft echter onduidelijk anno oktober 2020.
Risicofactoren
Enkele belangrijke risicofactoren voor de ziekte van Paget zijn:
- genetische aanleg
- ouderdom
- mannelijk geslacht
- bepaalde virale infecties
Symptomen: Botpijn en breuken
De meeste patiënten met de aandoening hebben geen symptomen (70-90%). Wanneer de patiënt zich toch presenteert met symptomen, ontstaan deze meestal rond middelbare leeftijd of later. De symptomen zijn afhankelijk van de plaats van de aangetaste botten. Bij de chronische
ontsteking van het bot zijn één of meer van volgende kenmerken mogelijk:
Af en toe ontstaat de ziekte reeds bij patiënten van het eerste tot tweede decennium. De symptomen zijn gelijkaardig dan deze van de klassieke vorm, maar hierbij zijn de schedel en wervelkolom, ribben en de kleine botten van de handen vaker aangetast. Gehoorverlies komt hierbij ook vaker voor.
Alarmsymptomen
Belangrijke alarmsymptomen die op de ziekte van Paget kunnen wijzen zijn:
- significante botpijn
- onverklaarbare botbreuken
- veranderingen in het uiterlijk van het hoofd of de wervelkolom
- ernstig gehoorverlies
Diagnose en onderzoeken
Diagnostisch onderzoek
De diagnose van de ziekte van Paget gebeurt vaak wanneer de arts voor een andere oorzaak een
röntgenfoto neemt of bij een
bloedonderzoek om een andere reden. Via een
botscan en bloedonderzoek valt de ziekte eveneens te identificeren.
Differentiële diagnose
Osteoporose (verlies van botmassa met risico op botbreuken) en
artrose (reumatische aandoening van gewrichtskraakbeen met pijn, stijfheid,
gewrichtsgeluiden en hardheid) zijn twee aandoeningen die de arts wel eens verwart met de diagnose van de ziekte van Paget omdat de symptomenreeks gelijkaardig is.
Behandeling via medicijnen en/of chirurgie
Niet alle patiënten met de ziekte van Paget krijgen een behandeling. De patiënt krijgt namelijk geen behandeling bij slechts licht afwijkende bloedresultaten of wanneer hij geen symptomen heeft. Een behandeling is wel nodig wanneer:
- botmisvormingen aanwezig zijn.
- botwijzigingen snel verslechteren (een behandeling vermindert het risico op fracturen).
- de schedel aangetast is (een behandeling voorkomt gehoorverlies).
- het calciumgehalte in het bloed verhoogd is (hypercalciëmie) en symptomen veroorzaakt.
- pijn of andere symptomen aanwezig zijn.
- sommige gewicht dragende botten betrokken zijn.
Medicijnen zoals
bisfosfonaten voorkomen de verdere botafbraak en nieuwe botvorming. In ernstige gevallen is een orthopedische operatie nodig om een vervorming te corrigeren.
Prognose van botziekte
De vooruitzichten voor patiënten met de ziekte van Paget zijn goed, vooral als de arts de behandeling tijdig inzet nog voordat grote veranderingen zijn opgetreden in de botten. Meestal valt de aandoening goed te behandelen met geneesmiddelen. Een klein aantal patiënten (minder dan 1 op de 1.000 patiënten) ontwikkelt een
osteosarcoom (botkanker: kwaadaardig
botgezwel bij tieners). De prognose is slecht bij het optreden van een osteosarcoom, een vorm van botkanker.
Chemotherapie en
radiotherapie (behandeling via bestraling) in een vroeg stadium verhogen de vijfjaarsoverleving, maar niettemin blijft de prognose in veel gevallen slecht.
Complicaties van botaandoening
Mogelijke complicaties omvatten:
Preventie
Preventie van de ziekte van Paget kan uitdagend zijn, aangezien de exacte oorzaken nog niet volledig begrepen worden. Echter, er zijn enkele benaderingen die nuttig kunnen zijn:
- regelmatige controle van botgezondheid bij risicopatiënten
- gezond dieet met voldoende calcium en vitamine D
- regelmatige lichamelijke activiteit om sterke botten te behouden