Mohs-chirurgie: Procedure voor behandeling van huidkanker

Chirurgen maken gebruik van Mohs-chirurgie (Mohs-micrografische chirurgie) voor de behandeling van huidkanker. Deze precisieoperatie stelt de chirurg in staat om zoveel mogelijk kwaadaardig weefsel te verwijderen, terwijl het omliggende gezonde weefsel behouden blijft. De procedure omvat het stap-voor-stap verwijderen van huidlagen, die tijdens de operatie onder een microscoop worden onderzocht, totdat alle kankerweefsel volledig is verwijderd. Dit verkleint de kans op de noodzaak van verdere behandelingen of operaties. Mohs-chirurgie werd ontwikkeld door Frederick Mohs in de jaren dertig van de twintigste eeuw.

• Toepassingen van Mohs-chirurgie
• Contra-indicaties van de chirurgische procedure
• Nadelen van Mohs-chirurgie
• Voorbereiding op de operatie
• Planning van de Ingrijp
• Op de operatiedag zelf
• Procedure
• Na de operatie
• Prognose
• Risico’s

Toepassingen van Mohs-chirurgie

Mohs-chirurgie wordt ingezet voor de behandeling van huidkanker. Het is de meest effectieve behandeling voor twee van de meest voorkomende soorten huidkanker: basaalcelcarcinoom (BCC) en plaveiselcelcarcinoom (SCC). Daarnaast wordt deze techniek soms toegepast voor de behandeling van andere vormen van huidkanker, zoals sommige typen melanomen en zeldzamere huidkanker, zoals dermatofibrosarcoma protuberans.

Een Mohs-operatie is aanbevolen in de volgende situaties:

• Wanneer de huidkanker waarschijnlijk terugkomt of al teruggekomen is na eerdere behandelingen.
• Wanneer de kanker zich bevindt in een cruciaal lichaamsgebied waar het belangrijk is om zoveel mogelijk gezond weefsel te behouden, zoals rond de ogen, de oren, de neus, de mond, de handen, de voeten, de tepels, het tepelhof en de geslachtsdelen.
• Wanneer de kanker groot is, snel groeit of agressief is.
• Wanneer de kanker ongelijke randen vertoont.

Contra-indicaties van de chirurgische procedure

Er zijn geen absolute contra-indicaties voor Mohs-chirurgie bij patiënten die geschikt worden geacht voor chirurgische ingrepen in het algemeen. Echter, patiënten met ernstige medische aandoeningen of problemen die de genezing kunnen bemoeilijken, kunnen mogelijk niet voor deze procedure in aanmerking komen.

Nadelen van Mohs-chirurgie

De procedure kan voor de patiënt ongemakkelijk zijn en kan tijdrovend zijn, vooral bij complexe gevallen. De uitvoering vereist ook speciaal opgeleide dermatologen en ondersteunend personeel. Meerdere injecties met een lokaal anestheticum kunnen ongemak veroorzaken. De procedure kan ook leiden tot langere herstelperioden in vergelijking met andere behandelingen.

Voorbereiding op de operatie

Planning van de Ingrijp

De chirurg bespreekt met de patiënt de techniek van Mohs-chirurgie, alternatieve behandelopties, mogelijke complicaties en mogelijkheden voor wondverzorging en reconstructie na de procedure. De patiënt moet ook informatie verstrekken over medicatie, kruiden, supplementen en vitaminen die hij gebruikt, omdat sommige hiervan tijdelijk moeten worden gestaakt om bloedingen te voorkomen. De medische geschiedenis van de patiënt is ook essentieel voor een veilige procedure.

Op de operatiedag zelf

Op de dag van de operatie is het aan te raden dat de patiënt comfortabele kleding draagt. Het kan nuttig zijn om een boek, muziek of iets anders mee te nemen om de tijd te doden, aangezien de verwijderde weefsels na de ingreep in een laboratorium moeten worden geanalyseerd, wat enige tijd kan duren. Pas na deze laboratoriumanalyse wordt de wond gesloten.

Procedure

De Mohs-operatie vindt plaats in een operatiekamer met een nabijgelegen laboratorium, zodat de chirurg het verwijderde weefsel snel kan onderzoeken. De ingreep duurt meestal tussen de drie en zes uur, hoewel dit kan variëren, en de patiënt mag vaak dezelfde dag naar huis. Voorafgaand aan de operatie reinigt een arts of verpleegkundige het te opereren gebied. De chirurg injecteert lokale verdoving om pijn te voorkomen. Vervolgens wordt het zichtbare deel van de kanker met een scalpel verwijderd, evenals een dunne laag weefsel daaronder. Het weefsel wordt naar het laboratorium gebracht voor microscopisch onderzoek. Als er nog steeds kankerweefsel aanwezig is, verwijdert de chirurg meer huidlagen totdat het kankerweefsel volledig weg is. Het verwijderen van de huid duurt slechts enkele minuten, maar de analyse kan tot een uur duren.

Na de operatie

Nadat al het kankerweefsel is verwijderd, bespreekt de chirurg met de patiënt de opties voor wondgenezing. Afhankelijk van de situatie kunnen de volgende opties worden overwogen:

• De incisie laten genezen door het lichaam zelf.
• De wond hechten.
• De wond tijdelijk sluiten en later reconstructieve chirurgie uitvoeren.
• Een huidflap van een nabijgelegen lichaamsdeel nemen om de wond te bedekken.
• Een huidtransplantaat van een ander lichaamsdeel nemen om de wond te bedekken.

Na de operatie kunnen er symptomen zoals ongemak, bloeding, roodheid of zwelling optreden. Deze problemen verdwijnen meestal snel. De arts zal instructies geven over wondverzorging en eventuele medicatie.

Een begeleider wordt aangeraden om de patiënt naar huis te brengen na de Mohs-operatie, vooral als de patiënt kalmerende middelen of voorgeschreven pijnstillers heeft gekregen.

Prognose

Mohs-chirurgie heeft een zeer hoog genezingspercentage, met meer dan 99% voor nieuwe gevallen van huidkanker en 95% voor teruggekeerde kanker. De arts zal regelmatige controles aanbevelen om nieuwe kankervormen tijdig op te sporen, aangezien patiënten die eerder huidkanker hebben gehad een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van nieuwe huidkanker.

Risico’s

Hoewel Mohs-chirurgie over het algemeen veilig is, zijn er enkele risico’s verbonden aan de procedure:

• Bloedingen: Zowel in de wond als in het omliggende weefsel kan bloedverlies optreden, zoals een hematoom.
• Littekenvorming: Er kan een dik, verheven litteken ontstaan, zoals een keloïd.
• Infecties: Een huidinfectie kan optreden.
• Jeuk: Het gebied kan jeuken.
• Pijn of gevoeligheid: Er kan pijn of gevoeligheid zijn in het gebied waar de huid is verwijderd.
• Gevoelloosheid: Tijdelijke of permanente gevoelloosheid kan voorkomen in het gebied waar de huid is verwijderd.
• Zwakte: Tijdelijke of permanente zwakte in het operatiegebied kan optreden, vooral als de tumor groot was en een spierzenuw is doorgesneden.

Lees verder

• Huidkanker: Kwaadaardige huidgezwellen en huidtumoren
• Plaveiselcelcarcinoom: Vorm van huidkanker
• Melanoom: Vorm van huidkanker door blootstelling aan zon
• Basaalcelcarcinoom in het ooglid: Vorm van huidkanker
• Basaalcelcarcinoom: Langzaam groeiende vorm van huidkanker