De geneeskracht van cherimoya
Cherimoya is een nieuwkomer in Nederland en België. Het is een tropische vrucht die van oorsprong alleen in Colombia en andere landen van Zuid-Amerika zoals Peru. Ecuador en Bolivia groeit. Tegenwoordig wordt hij in Spanje gekweekt, waar hij volop op de markt te vinden is. In Nederland en België kom je deze vrucht vooralsnog sporadisch tegen. De cherimoya groeit van oorsprong in de Andes op een hoogte van 1000 tot 2000 meter. In principe is het een groenblijvende boom maar bij te weinig regenval verliest hij zijn bladeren uit lijfsbehoud. De cherimoyaboom gaat dood in gebieden waar het kouder wordt dan -3 graden. In Nederland kan de boom niet leven.
Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.Inhoud:
Geschiedenis cherimoya
In antiek Peru werd de cherimoya beschreven, beschilderd op potten en zijn er archeologische bewijzen gevonden dat de vrucht is gegeten. Cherimoya was een cruciale vrucht in het Inca-rijk. In 1757 kwam de eerste cherimoya naar Spanje. De ontdekkingsreizigers van de 17e eeuw waren bijzonder geïnteresseerd in vruchten uit andere landen. In 1797 kwam de eerste cherimoya in Italië aan. In het Spaanse Andalusië wordt de cherimoya op redelijk grote schaal gekweekt. De Spanjaarden eten de vrucht niet alleen als gezonde snack maar ze maken er ook een likeur van. Philip Miller was een Engelse tuinier en botanicus uit de 18e eeuw die het eerst een uitvoerige wetenschappelijke beschrijving van de cheriomoya maakte in zijn boek ´Gardeners Dictionary´.
Naamgeving cherimoya
De cherimoya heet in
het Latijn Annona cherimola. Hij wordt ook wel Jamaica-appel genoemd. De vruchtsoort valt in de categorie tropische roomappels waaronder ook de
zuurzak behoort. In het Engels zegt men custard apple in plaats van roomappel. De naam cherimoya is hoogst waarschijnlijk een Spaanse verbastering van een Indiaanse naam voor deze vrucht. De Peruaanse taal Quecha zou de basis zijn voor de naam. ´Chiri´ betekent in deze taal koud en ´Muyu´ betekent wiel. Hierbij wordt de cherimoya als frisse, ronde vrucht aangeduid. In de V.S. wordt de vrucht sugar apple genoemd, maar het meest bekend is hij onder zijn Spaanse naam, zoals we hem ook in
Nederland kennen.
Cherimoya wordt soms verward met de swamp-apple of moerasappel uit Australië. Beide behoren tot de roomappelsoorten, in het Engels: custard-apple. Sommige mensen verwarren zelfs de zuurzak met de custard-apple.
Eigenschappen cherimoya
De cherimoya smaakt zeer zoet terwijl hij toch weinig calorieën bevat. Er zit een behoorlijke hoeveelheid vezels in, 3 gram per 100 gram fruit. Deze vezels binden zware metalen en andere gifstoffen in de darmen aan zich zodat ze geen schade kunnen veroorzaken of tot ziekten als kanker kunnen leiden. De cherimoya heeft een goed MRF.
Traditioneel gebruik cherimoya
In de volksgeneeskunde wordt een onrijpe cherimoya gedroogd, verpoederd en in het haar gestrooid als middel om luizen dood te maken. Daarnaast wordt er een thee van de bladeren van de cherimoyaboom gezet. Deze thee helpt de bloeddruk te verlagen.
Voedingswaarde cherimoya
De cherimoya beschikt over vele voedingsstoffen. De meeste groente- en fruitsoorten hebben een aantal voedingsstoffen die ontbreken in hun aanbod. Maar de cherimoya kan vrijwel alle verschillende
mineralen en
vitaminen aanbieden, zij het niet in zeer grote hoeveelheden. Toch zit er veel vitamine C in. Een onsje van deze fruitsoort bevat 21% van de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid(ADH) aan vitamine C. Daarnaast zitten er veel vitaminen uit het B-complex in. Vitamine B6 is het meest vertegenwoordigd; in 100 gram cherimoya zit 20% van de ADH aan B6. Andere vitaminepercentages in deze vrucht zijn: vitamine B2(10%ADH), vitamine B1(8%ADH), vitamine B5(7%ADH) en vitamine B11(6%ADH). Er zitten meer vitaminen in maar allemaal met percentages van 4% of lager. Verder bevat deze tropische roomappelsoort 8% van de ADH aan koper en 6% van de ADH aan
kalium. Van
magnesium,
mangaan en
fosfor zit in een ons cherimoya 4% van de ADH. Wat de op het eerste gezicht lagere percentages betreft, moet je goed beseffen dat de vitaminen en andere
fytonutriënten elkaar versterken in werking; niet alleen een grote hoeveelheid vitaminen is nodig, ook een uitgebreide variatie dient een goede gezondheid.
Geneeskrachtig gebruik van de zaden
De zaden van de cherimoya bevatten veel
alkaloïden, zoveel dat de zaden giftig zijn om te eten. Ze worden gebruikt als natuurlijke insecticide. Verder is het zaad de basis voor een medicijn dat kan helpen bij een parasitaire huidziekte. In de volksgeneeskunde worden de zaden ook gebruikt als braakmiddel en ontlastingsmiddel. Gifstoffen verlaten het lichaam sneller door inname van cherimoyazaden.
Goed voor het bloed
De cherimoyavrucht zelf heeft een goede verhouding in kalium en natrium. Hierdoor verlaagt het de bloeddruk.
Goed voor het brein
Omdat er een uitgebreid aanbod aan vitaminen van het B-complex in cherimoya zit, is deze vrucht goed voor het brein te noemen. Vitamine B6 is daar extra goed voor maar het heeft geen zin om hiervan synthetische varianten in te nemen. Het is veel beter om vitamine B6 in natuurlijke vorm in te nemen samen met andere vitaminen. Door de synenergetische werking wordt de effectiviteit en het gezondheidseffect van de vitaminen verhoogd. Synenergetisch betekent: elkaar ondersteunend.
In een onderzoek uit 2013 zijn avocadobladeren en cherimoyabladeren onderzocht op op hun kankerbestrijdende eigenschappen. Van deze bladeren werd een extract gemaakt. Het bleek dat beide extracten veelbelovende werkingen tegen kanker vertonen maar dat cherimoyabladeren waarschijnlijker minder bijwerkingen hebben. Uit een onderzoek uit 2010 blijkt dat het fruit zelf ook goed werkt tegen een aantal kankervormen. Er zitten veel stoffen die de opname in cellen van antioxidanten doen verhogen. Deze stoffen zijn tot dusver niet in andere plantensoorten aangetroffen.
Vijf eettips