Nijnagelinfectie: Geïnfecteerde huid van nijnagel met pijn

Een nijnagel is een inscheuring van de huid langs de nagelriem (aan de uiterste rand van de vingernagel). De nijnagel ontstaat door onder andere een droge huid of nagelbijten. Aan de nijnagel komen vaak infecties tot stand. Een infectie aan de nijnagel gaat gepaard met onder andere pijn, roodheid en zwelling. Deze vorm van een huidinfectie is in de meeste gevallen uitstekend te behandelen dankzij enkele zelfzorgmaatregelen. In een aantal omstandigheden is het echter raadzaam om een arts te raadplegen die een verdere medische behandeling inzet en medicatie voorschrijft. Onbehandeld leidt een nijnagelinfectie soms tot ernstige complicaties. Via enkele eenvoudige tips is het tot slot mogelijk om het risico op een huidinfectie aan de nijnagel te voorkomen.

• Terminologie
• Synoniemen van een nijnagel
• Oorzaken: Door bacteriën of schimmels
• Risicofactoren van geïnfecteerde nijnagel
• Symptomen: Pijn en zwelling
• Alarmtekens
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van nijnagelinfectie
• Zelfzorg
• Professionele medische behandeling
• Prognose van geïnfecteerde nijnagels
• Complicaties van huidinfectie aan nijnagel
• Preventie van nijnagelinfecties

Terminologie

De nijnagelinfectie treedt niet op aan de nagel zelf maar aan de huid van de nijnagel. Daardoor is een geïnfecteerde nijnagel een vorm van een huidinfectie. Er is dus geen sprake van een geïnfecteerde of ingegroeide nagel; dit is namelijk een andere aandoening waarbij de nagel zelf aangetast is.

Synoniemen van een nijnagel

Voor een nijnagel bestaan enkele andere benamingen met name een dwangnagel of een stroopnagel.

Oorzaken: Door bacteriën of schimmels

Nijnagels treden op wanneer de huid rondom de nagel geïrriteerd of beschadigd raakt. Wanneer bacteriën of schimmels in de wonde kunnen binnendringen, ontstaat een bacteriële infectie of schimmelinfectie aan de nijnagel. Een infectie tussen de nagel en de huid is gekend als ‘paronychia' (ontsteking van de nagelwal).

Een nijnagel komt tot stand door onder andere:

• bepaalde aandoeningen zoals diabetes mellitus (suikerziekte)
• de nagels te kort knippen
• een droge huid
• het frequent zuigen op een vinger (vingerzuigen)
• het gebruik van kunstnagels die lijm of chemicaliën bevatten
• het knippen van de nagelriemen (de zachte huid aan de basis van de nagels)
• ingegroeide vingernagels of ingegroeide teennagels (treden op wanneer de nagelrand begint te groeien in het zachte weefsel daarrond)
• nagelbijten
• vaak de handen in het water te plaatsen

Risicofactoren van geïnfecteerde nijnagel

Mensen die de handen of voeten vaak in vochtige plaatsen houden, lopen meer kans op het krijgen van een infectie. Dit geldt bijvoorbeeld voor bakkers en afwassers. In de winterperiode koen voorts vaker nijnagels voor, omdat de huid dan sneller uitdroogt.

Symptomen: Pijn en zwelling

Nijnagels komen vaak voor op de vingernagels en zijn af en toe ook aanwezig op de teennagels. Een bacteriële infectie veroorzaakt vrijwel onmiddellijk symptomen, terwijl de symptomen van een schimmelinfectie pas later tot uiting komen. Een infectie aan de nijnagel gaat gepaard met volgende tekenen:

• een met pus gevuld abces aan de nagelrand
• een warm gevoel
• milde bloeding
• pijn (vingerpijn, teenpijn)
• roodheid
• zwelling

Alarmtekens

In volgende gevallen is het verstandig om een arts te raadplegen:

• de symptomen houden langer dan één week aan met een thuisbehandeling
• de verspreiding van de symptomen
• een abces met pus
• een gewijzigde nagelvorm
• een scheiding van de nagel met de huid
• een verkleurde nagel

Ook diabetici nemen bij nagelveranderingen best contact op met de arts.

Diagnose en onderzoeken

Een arts diagnosticeert een geïnfecteerde nijnagel op het zicht. Hij stuurt mogelijk ook een kweekje naar een laboratorium, zodat hij informatie krijgt over het type infectie.

Behandeling van nijnagelinfectie

Zelfzorg

In de meeste gevallen is een nijnagel uitstekend thuis te behandelen. Eerst weekt de patiënt de nijnagel gedurende vijftien minuten en dit tot vier keer per dag in warm water. Hierdoor verhoogt de bloeddoorstroming en wordt het geïnfecteerde gebied gereinigd. Wanneer de nijnagel zacht is na het weken, is het belangrijk om de huid van de nijnagel weg te knippen. Het wegknippen van de huid van een nijnagel doet een patiënt best niet bij een nog harde nijnagel omdat dit anders leidt tot bloedingen en brandende pijn. Ook moet de patiënt het getroffen gebied voldoende bevochtigen om uitdroging te voorkomen. Het verminderen van pijn en zwelling is ook mogelijk door het hanteren van rust, ijs, compressie en elevatie (aangetaste vinger of teen omhoog brengen). Het gebruik van vrij verkrijgbare pijnstillers en ontstekingsremmers is ook nuttig. Tot slot moeten patiënten stoppen met nagelbijten en het gebruik van chemicaliën.

Professionele medische behandeling

De arts schrijft antibioticacrème of antischimmelcrème voor (afhankelijk van de oorzaak van de infectie) waardoor het herstel versneld wordt. Mogelijk zet de arts ook topische (op de huid aangebrachte) corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers) in. Soms ontwikkelt zich een abces (met pus). De arts maakt een kleine opening om het pus weg te laten lopen (abces draineren) en wast daarna het gebied grondig. Hij plaatst een gaasstrip in het abces wat gedurende 24-48 uur aanwezig blijft in de wonde zodat het vocht beter kan wegvloeien. Daarnaast is een oraal (via de mond ingenomen) antibioticum nodig. Na enkele dagen mag de patiënt het verband en het gaasje verwijderen. De patiënt moet daarna nog wel gedurende enkele dagen de nijnagel in warm water onderdompelen tot vier keer per dag.

Prognose van geïnfecteerde nijnagels

Nijnagelinfecties komen vaak voor en genezen in de meeste gevallen zonder complicaties. Meestal zijn zelfzorgmaatregelen voldoende effectief bij milde infecties. Bij meer ernstige infecties is professionele medische hulp noodzakelijk. In sommige gevallen houdt de infectie langer dan zes weken aan; dan is sprake van een chronische infectie.

Complicaties van huidinfectie aan nijnagel

In de meeste gevallen komen complicaties niet tot stand bij geïnfecteerde nijnagels. Wanneer zich echter een abces met pus ontwikkelt aan de nijnagel, moet de arts dit draineren. Dit mag de patiënt zelf thuis niet doen omdat een onjuiste drainage (afvoeren van het vocht) mogelijk leidt tot verdere complicaties. In zeldzame gevallen verspreidt de infectie zich naar de hand of de voet. Hierdoor verliest de patiënt het gevoel of de mobiliteit en verhoogt het risico op het verlies van deze extremiteit door een amputatie. Infecties verspreiden zich vaker bij patiënten met diabetes mellitus (suikerziekte) of andere bloedsomloopstoornissen.

Preventie van nijnagelinfecties

Een geïnfecteerde nijnagel voorkomen is mogelijk door het naleven van volgende tips.

• de handen en voeten niet te lang nat houden
• de nijnagel niet verder afpellen; verdere schade verhoogt namelijk de kans op een infectie
• de nijnagels recht afknippen met een nagelknipper
• de nijnagels regelmatig bevochtigen
• de vingernagels schoon houden
• niet op (nij)nagels bijten (nagelbijten)
• rubberen handschoenen dragen bij het afwassen of wanneer de handen in het water moeten blijven

Lees verder

• Nagelafwijkingen: Veel voorkomende veranderingen aan nagels
• Nagels: Veranderingen in kleur, sterkte en textuur
• Nagelgezondheid: Tips voor gezonde en goed uitziende nagels
• Ingegroeide vingernagel: Symptomen en behandeling
• Nagelbijten: Oorzaken en behandelingen van bijten aan nagels