Verstuikte pols: Symptomen & behandeling van polsverstuiking
Een polsverstuiking is een vaak voorkomende blessure die vooral sporters treft. Hierbij gebeurt een overstrekking of scheuring van de sterke gewrichtsbanden die de pols ondersteunen. De symptomen variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van hoeveel schade er is aan de ligamenten. Pijn, zwelling en blauwe plekken zijn enkele klachten van een verstuikte pols. Een milde of matige polsverstuiking is met enkele zelfzorgmiddelen thuis te behandelen en verdwijnt spontaan, maar bij een ernstige verstuiking aan de pols is vaak een medische behandeling nodig.
Oorzaken van polsverstuikingen
Ligamenten zijn sterke, vezelige weefsels die er voor zorgen dat botten zich kunnen hechten met andere botten. De ligamenten in de pols helpen om de botten in de juiste positie te houden en het gewricht te stabiliseren. Bij een verstuikte pols gebeurt een overstrekking van de ligamenten die de pols en handbeenderen met elkaar verbinden. Dit vindt plaats wanneer de pols met kracht wordt gebogen of gedraaid, bijvoorbeeld door een val op een uitgestrekte hand. Dit resulteert in kleine scheuren of soms zelfs een volledige
breuk van het ligament.
Valpartijen veroorzaken de meeste polsverstuikingen, maar een verstuikte pols komt ook tot stand door een slag of stoot op de pols en extreme druk op de pols of een verdraaiing van de pols.
Risicofactoren van verstuikte pols
Verstuikingen van de pols komen vaak voor bij:
- basketbalspelers
- duikers
- honkbalspoelers
- inline skaters
- schaatsers
- skateboarders
- skaters
- skiërs, vooral als ze vallen terwijl ze nog steeds een paal vasthouden
- turners
Symptomen: Pijn en zwelling
De symptomen van een polsverstuiking variëren afhankelijk van de omvang van de verwonding en de locatie van de
verstuiking.
Symptomen van een verstuikte pols zijn:
- blauwe plekken
- een gevoel van warmte rond de pols
- een knallend of scheurend gevoel in de pols
- gevoeligheid en warmte rond de blessure
- pijn
- zwelling
Diagnose en onderzoeken
Vraaggesprek en lichamelijk onderzoek
Om een verstuikte pols te diagnosticeren, doorloopt de arts eerst de
medische geschiedenis van de patiënt. Daarna onderzoekt hij de pols maar ook de hand en arm. Hij wil namelijk weten waar de patiënt pijn ervaart bij het bewegen van de pols. Ook test hij de bewegingen van de arm, hand en pols. Verder kijkt hij naar tekenen van zwelling, blauwe plekken, misvorming en gevoeligheid.
Diagnostisch onderzoek
Verdere beeldvormende onderzoeken zijn vaak nodig zoals een
MRI-scan, een artrografie (speciaal type
röntgenfoto of MRI-scan nadat een kleurstof in de pols is geïnjecteerd) en/of een
artroscopie (een minimaal invasieve ingreep waarbij de arts een kleine camera in de pols plaatst om gewrichtsschade te onderzoeken en te behandelen).
Stadium van polsverstuiking
Verstuikingen in de pols zijn meestal verdeeld in drie graden:
- Graad I (mild): Pijn met lichte beschadiging van het ligament
- Graad II (matig): Pijn, meer ernstige ligamentschade, een gevoel van losheid van het gewricht en een beetje functieverlies
- Graad III (ernstig): Pijn, een volledig gescheurd ligament, ernstige losheid van het gewricht en functieverlies
Behandeling van verstuiking aan pols
Zelfzorg
Milde tot matige polsverstuikingen genezen spontaan al is hiervoor wel wat tijd nodig. Om de genezing te versnellen, is het belangrijk om de pols minimaal 48 uur te laten
rusten. Verder mag de patiënt ijs toepassen op de pols om de pijn en zwelling te verminderen. Hij mag gedurende twee tot drie dagen elke drie tot vier uur gedurende twintig à dertig minuten
ijs toepassen. Is de pijn verdwenen, dan mag de patiënt eerder stoppen met het aanbrengen van het ijs. Een
drukverband aanbrengen aan de pols is voorts nuttig. Ook mag de patiënt de pols
verhogen tot boven het hart, op een kussen of op de achterkant van een stoel zo vaak hij dit kan bewerkstelligen. Om de pijn en ontsteking te verminderen, mag de patiënt
niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (
NSAID's) nemen, zoals Advil, Aleve of Motrin. Deze medicijnen hebben soms bijwerkingen, zoals een verhoogd risico op bloedingen en
huidzweren. De patiënt mag deze bijgevolg maar af en toe gebruiken.
Professionele medische zorg
De arts besluit soms dat het beter is om een verstuikte pols kortstondig te gipsen of om een polsspalk aan te brengen, waardoor de pols onbeweeglijk is. Het is belangrijk om het advies van de arts op te volgen over het al dan niet blijven gebruiken van een spalk. Het te lang gebruiken van een spalk leidt bij een aantal patiënten tot meer stijfheid en
spierzwakte. Sommige artsen adviseren specifieke rek- en versterkingsoefeningen onder leiding van een fysiotherapeut of ergotherapeut. Ernstigere graad III polsverstuikingen, waarbij het ligament afgebroken is, vereisen een herstellende operatie.
Prognose
De hersteltijd van een verstuikte pols is afhankelijk van de ernst van de blessure en varieert tussen twee tot tien weken. Dit bereik is echter variabel want iedereen geneest in een ander tempo. De patiënt mag tijdens het herstelproces wel een activiteit uitvoeren die niet belastend is voor de pols.
Joggen of stationair
fietsen is bijvoorbeeld een goed idee. Na het herstel is het van belang om langzaam weer terug te keren naar het oude niveau van de fysieke activiteit totdat:
- de gewonde pols, evenals de hand en arm aan de aangetaste kant, net zo sterk aanvoelen als de niet gewonde pols, hand en arm.
- de patiënt geen pijn meer voelt in de pols wanneer deze in rust is
- de patiënt weer kan trainen, grijpen en objecten kan verplaatsen, zoals een skistok of racket zonder dat hij polspijn ervaart
Complicaties
Gebruikt de patiënt de pols wanneer deze nog niet hersteld is, dan ontstaat mogelijk blijvende schade.
Preventie van blessure
Polsverstuikingen zijn moeilijk te voorkomen, omdat ze meestal het gevolg zijn van een ongeluk, wat snel gebeurt is ondanks vele voorzorgsmaatregelen. Sommige atleten dragen polsbeschermers of tapen de polsen in. Hierdoor voorkomen ze dat de pols tijdens een val naar achteren buigt.
Lees verder