Femoralis neuropathie: Schade aan dijbeenzenuw met pijn
Femoralis neuropathie (femorale zenuwstoornissen) is een aandoening waarbij schade ontstaat aan de femorale zenuw (dijbeenzenuw). Femoralis neuropathie ontwikkelt zich mogelijk als gevolg van een aandoening of verwonding. Veelvoorkomende symptomen zijn gevoelloosheid, zwakte of een verlamming van de benen. één of meer behandelingen zijn mogelijk zoals chirurgie, fysiotherapie, het dragen van een kniebrace, veranderingen in de levensstijl en het nemen van medicatie. De vooruitzichten voor patiënten met femoralis neuropathie zijn over het algemeen goed, al kampt de patiënt soms wel met complicaties.
Oorzaken van femoralis neuropathie
De dijbeenzenuw (nervus femoralis) is één van de grootste zenuwen in het lichaam. Deze begint in het bekken en splitst zich in verschillende kleinere takken. Deze zenuwtakken regelen de bewegingen van verschillende beenspieren. De dijbeenzenuw zelf regelt voornamelijk de dijspieren. De dijbeenzenuw is verantwoordelijk voor het buigen van de heup en het uitstrekken van de knie. De dijbeenzenuw ontvangt ook berichten van de huid wanneer er druk is op de dij of het vlezige deel aan de achterkant van het
been onder de knie. Soms ontstaat echter schade aan deze zenuw, hetgeen dan leidt tot de symptomen van femoralis neuropathie.
Risicofactoren van schade aan dijbeenzenuw
Direct trauma
Een direct trauma van de femorale zenuw resulteert soms in femoralis neuropathie. Dit trauma is dan te wijten aan een verwonding of een chirurgische ingreep waarbij de heup of de buik is betrokken.

Overgewicht is een risicofactor voor femoralis neuropathie /
Bron: Tobyotter, Flickr (CC BY-2.0)Andere aandoeningen en omgevingsfactoren
Patiënten krijgen soms ook femoralis neuropathie als een complicatie van een andere aandoening of omgevingsfactor, zoals:
Symptomen: Pijn
De klinische presentatie van perifere neuropathie is afhankelijk van de exacte locatie en de omvang van de zenuwbeschadiging. Meestal ontstaan de symptomen plotseling. Gevoelloosheid in het been is meestal het eerste symptoom van femoralis neuropathie.
Tekenen van femoralis neuropathie omvatten:
Diagnose en onderzoeken
Vraaggesprek en lichamelijk onderzoek
Er zijn veel mogelijke oorzaken van femoralis neuropathie. De arts wil hij weten of andere zenuwen ook aangetast zijn. De arts voert bijgevolg fysieke testen uit om specifieke spieren te onderzoeken die de femorale zenuw besturen. Verder controleert de arts de kniereflexen en stelt hij aan de patiënt vragen over het pijngevoel. De arts heeft daarnaast informatie nodig over de
medische geschiedenis van de patiënt, zoals recente verwondingen, recente operaties en leefstijlrisicofactoren.
Diagnostisch onderzoek
De arts verwijst de patiënt soms door naar een neuroloog of voert verdere testen uit om de diagnose te bevestigen en te bepalen hoeveel zenuwschade aanwezig is.
Andere testen die helpen bij het diagnosticeren van femoralis neuropathie zijn:
- een CT-scan: Een CT-scan combineert röntgen- en computertechnologie om beelden van verschillende lichaamsstructuren te maken.
- een elektromyografie: Een elektromyografie registreert de elektrische activiteit van spieren.
- een MRI-scan: Een MRI-scan maakt gebruik van magnetische velden om beelden van de interne structuren van het lichaam te produceren.
- een neuromusculaire echografie: Hierbij gebruikt de arts ultrasone technologie voor het diagnosticeren en begeleiden van behandelingen voor medische aandoeningen die de zenuwen en spieren aantasten. Een echografie gebruikt geluidsgolven om afbeeldingen te maken van de interne structuren van het lichaam. Artsen identificeren dankzij een echografie eventuele afwijkingen in de vorm van de zenuw.
- een zenuwgeleidingstest: Hierbij meet de arts hoe snel elektrische signalen door zenuwen bewegen.
Behandeling
Soms verdwijnt femoralis neuropathie vanzelf zonder behandeling. De medische behandeling voor femoralis neuropathie is afhankelijk van de oorzaak en de omvang van de zenuwbeschadiging. De arts behandelt de oorzaak van de zenuwschade en verlicht de symptomen. Als zenuwcompressie (druk op de zenuw) de neuropathie veroorzaakt, wil de arts de druk verminderen.
Chirurgie
Als een gezwel of tumor de heupzenuw blokkeert, is een arts een operatie aanbevolen om deze te verwijderen. Bij een femorale decompressie vermindert de arts de druk op de dijbeenzenuw en verbetert hij de bloedtoevoer naar de bovenbenen.
Fysiotherapie
Fysiotherapie is bedoeld om de mobiliteit te verbeteren en de spierkracht te behouden tijdens het herstelproces.
Kniebrace
Af en toe is een kniebrace aanbevolen zodat de patiënt beter kan lopen en de knieën niet buigt.
Levensstijl
In sommige gevallen is een verandering van de levensstijl nodig om de symptomen van femoralis neuropathie te verminderen.
Veranderingen in levensstijl kunnen zijn:
- activiteiten vermijden die lange tijd druk uitoefenen op de dijbeenzenuw, zoals zitten
- afvallen als diabetes mellitus of overgewicht bijdragen aan de zenuwbeschadiging
- strakke kleding vermijden

Medicijnen verlichten mogelijk de symptomen /
Bron: Stevepb, PixabayMedicatie
Een arts schrijft
corticosteroïden voor om de
ontsteking en zwelling te verminderen. Vrij verkrijgbare en op voorschrift verkrijgbare medicijnen verminderen mogelijk de pijn en het ongemak. In sommige gevallen is een zenuwblok aanbevelen om femoralis neuropathiepijn te verminderen. Een zenuwblok is een lokaal anestheticum (verdovend medicijn) dat de pijnsignalen die langs een bepaalde zenuw reizen, onderbreekt of uitschakelt.
Prognose van beschadigde nervus femoralis
Soms is femoralis neuropathie slopend, maar het is zelden een dodelijke aandoening. Een patiënt met deze aandoening herstelt mogelijk volledig als een arts de oorzaak van de zenuwbeschadiging correct identificeert en de patiënt een behandeling krijgt voordat de zenuw blijvende schade oploopt.
Complicaties
Als een patiënt geen behandeling voor femoralis neuropathie krijgt, leidt dit mogelijk tot permanente zenuwbeschadiging of zelfs het afsterven van de zenuw. Patiënten met femoralis neuropathie lopen het risico op verwondingen aan de benen die mogelijk onopgemerkt blijven door een verlies van gevoel.