Sundowning-syndroom: Verwardheid eind v/d dag door dementie

Een patiënt met het sundowning-syndroom ervaart toenemende episoden van verwardheid, rusteloosheid en activiteit naarmate de dag vordert. Deze aandoening wordt vaak geassocieerd met dementie en kan leiden tot ernstige verstoringen in het dagelijkse leven. Zowel niet-medische als medicamenteuze behandelingen kunnen helpen om de symptomen te verlichten en de slaap te verbeteren. Bovendien is het cruciaal dat de verzorger ook goed voor zichzelf zorgt, om te voorkomen dat de patiënt extreme angst ervaart of zichzelf per ongeluk verwondt.

• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken van Sundowning-syndroom
• Risicofactoren van neuropsychiatrische aandoeningen
• Risicogroepen
• Symptomen: Plotse Gedragsveranderingen bij Dementie
• Risicogroepen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling via zelfzorgmaatregelen
• Activiteiten uitvoeren
• Lichttherapie
• Regelmatig eten
• Regelmatig slaap- en waakschema volgen
• Zorgen voor goede verlichting
• Zorgen voor netheid
• Zorgen voor rust
• Zorgen voor zichzelf (verzorger)
• Therapeutische activiteiten en hobby's
• Ondersteuning van familie en vrienden
• Technologische hulpmiddelen
• Educatie en training voor verzorgers
• Professionele medische behandeling
• Prognose van het Sundowning-syndroom
• Langetermijnprognose
• Beheersbaarheid
• Invloed op de levenskwaliteit
• Toekomstperspectieven
• Complicaties
• Preventie
• Praktische tips voor het omgaan met sundowning-syndroom
• Creëer een rustige en vertrouwde omgeving
• Pas de dagelijkse activiteiten en schema’s aan
• Verlaag stress en angst door ontspanningstechnieken
• Beperk nachtelijke verstoringen en vergroot slaapkwaliteit
• Wees geduldig en zorg voor voldoende ondersteuning voor jezelf
• Raadpleeg medische professionals bij verergering van symptomen
• Misvattingen rond sundowning-syndroom
• Sundowning-syndroom komt alleen voor bij mensen met de ziekte van Alzheimer
• Het sundowning-syndroom wordt alleen veroorzaakt door de natuurlijke progressie van dementie
• Mensen met sundowning-syndroom vertonen altijd agressief gedrag
• Sundowning-syndroom kan alleen worden behandeld met medicijnen
• Sundowning-syndroom komt alleen voor bij ouderen
• Sundowning-syndroom is hetzelfde als een slaapstoornis
• Sundowning-syndroom kan volledig worden genezen

Epidemiologie

Het sundowning-syndroom, een veelvoorkomend fenomeen bij patiënten met dementie, treft voornamelijk ouderen, vooral degenen in de gevorderde stadia van cognitieve achteruitgang. Epidemiologische gegevens wijzen erop dat ongeveer 20-45% van de patiënten met Alzheimer en andere vormen van dementie te maken krijgt met sundowning. Het syndroom komt vaker voor bij patiënten die in verpleeghuizen verblijven, mogelijk door verstoringen in hun dagelijkse routine of omgeving. Verder onderzoek is nodig om regionale en demografische verschillen in prevalentie te begrijpen.

Invloed van dementieprevalentie
De hoge prevalentie van dementie, met name in vergrijzende populaties, draagt direct bij aan het aantal patiënten met sundowning. Naarmate de levensverwachting stijgt, wordt verwacht dat dit syndroom steeds vaker voorkomt.

Sekseverschillen
Hoewel zowel mannen als vrouwen kunnen worden getroffen, suggereren sommige studies dat vrouwen mogelijk een iets hoger risico lopen. Dit kan te maken hebben met de hogere levensverwachting van vrouwen en hun grotere vertegenwoordiging onder dementiepatiënten.

Mechanisme

Het exacte mechanisme achter sundowning is nog niet volledig begrepen, maar het wordt vermoed dat veranderingen in de circadiaanse ritmes en neurologische disfunctie een belangrijke rol spelen.

Circadiaanse verstoring
Bij patiënten met dementie kan de interne biologische klok, die wordt gereguleerd door de hypothalamus, ontregeld raken. Dit leidt tot desoriëntatie van slaap-waakcycli en versterking van gedragsproblemen tegen het einde van de dag.

Neurologische veranderingen
Neurodegeneratieve aandoeningen zoals Alzheimer veroorzaken schade aan hersenstructuren die betrokken zijn bij emotie- en gedragregulatie. Deze beschadiging kan leiden tot prikkelbaarheid, angst en agitatie, die kenmerkend zijn voor sundowning.

Oorzaken van Sundowning-syndroom

Bij patiënten met dementie kan de interne lichaamsklok verstoord zijn, wat verwardheid en uitputting veroorzaakt die typisch zijn voor het sundowning-syndroom. De symptomen verergeren vaak tegen de avond en 's nachts, wat samenvalt met de afname van natuurlijk licht en de toename van schaduwen.

Andere factoren die bijdragen aan het sundowning-syndroom zijn onder meer:

• De overgang van dag naar nacht, waarbij de patiënt mogelijk terugdenkt aan momenten waarop een echtgenoot of kinderen thuiskwamen.
• Een ziekenhuisopname of verhuizen naar een nieuwe, onbekende omgeving.
• Hormonale onevenwichtigheden.
• Medicijnen waarvan de effectiviteit afneemt naarmate de dag vordert.
• Verandering in routines of omgevingsfactoren zoals verlichting en geluid.

Risicofactoren van neuropsychiatrische aandoeningen

Ongeveer 20% van de patiënten met de ziekte van Alzheimer ontwikkelt het sundowning-syndroom. Ook is alcoholmisbruik en drugsmisbruik in verband gebracht met ernstigere symptomen van deze aandoening.

Enkele gedragskenmerken die het risico op sundowning verhogen zijn:

• De aanwezigheid van een infectie, zoals een urineweginfectie.
• Een gefrustreerde en uitgeputte verzorger.
• Verstoringen in het normale dagelijkse schema.
• Toegenomen stress, zoals door een bezoek aan een onbekende locatie of een arts.
• Moeilijkheden bij het onderscheiden van dromen van de werkelijkheid.
• Veranderingen in ervaringen gedurende de dag en nacht, zoals slechte slaap.
• Vermoeidheid.
• Onvoldoende verlichting en schaduwen die paranoia en angst kunnen vergroten.

Risicogroepen

Bepaalde patiëntengroepen lopen een verhoogd risico op sundowning, voornamelijk als gevolg van cognitieve of omgevingsfactoren.

Patiënten met gevorderde dementie
Naarmate dementie vordert, wordt het risico op sundowning aanzienlijk groter. Deze patiënten ervaren meer cognitieve achteruitgang, wat de kans op gedragsproblemen verhoogt.

Patiënten in verpleeghuizen
Omgevingsveranderingen, gebrek aan regelmaat en verhoogde afhankelijkheid van zorgverleners maken patiënten in verpleeghuizen vatbaarder voor sundowning.

Symptomen: Plotse Gedragsveranderingen bij Dementie

De symptomen van het sundowning-syndroom verschijnen doorgaans tussen 16:30 en 23:00 uur en ontstaan vaak plotseling. Kenmerkende symptomen zijn:

• Auditieve hallucinaties.
• Moeite met helder denken en spreken.
• Paranoia en onverklaarbare gedragsveranderingen.
• Rondzwervingen en slaapstoornissen (zoals moeite met slapen 's nachts en slaperigheid overdag).
• Stemmingswisselingen.
• Verwardheid en visuele hallucinaties (het zien van niet-bestaande beelden).
• Wantrouwen en agressief gedrag, zoals roepen of schreeuwen.

Risicogroepen

Bepaalde patiëntengroepen lopen een verhoogd risico op sundowning, voornamelijk als gevolg van cognitieve of omgevingsfactoren.

Patiënten met gevorderde dementie
Naarmate dementie vordert, wordt het risico op sundowning aanzienlijk groter. Deze patiënten ervaren meer cognitieve achteruitgang, wat de kans op gedragsproblemen verhoogt.

Patiënten in verpleeghuizen
Omgevingsveranderingen, gebrek aan regelmaat en verhoogde afhankelijkheid van zorgverleners maken patiënten in verpleeghuizen vatbaarder voor sundowning.

Diagnose en onderzoeken

Het sundowning-syndroom wordt gekenmerkt door acute mentale verwardheid en gedragsveranderingen die zich vooral aan het einde van de dag en in de avond voordoen. De symptomen lijken op die van een delier (acute verwardheid met veranderingen in de hersenfunctie), depressie of dementie. Het belangrijkste onderscheid is dat de symptomen typisch toenemen bij zonsondergang of 's avonds. Naarmate het natuurlijke licht afneemt en de omgeving donkerder wordt, verergeren de symptomen. De diagnose wordt klinisch gesteld, waarbij andere oorzaken van de symptomen moeten worden uitgesloten.

Behandeling via zelfzorgmaatregelen

Zelfzorgmaatregelen worden als eerste optie aanbevolen voor patiënten met het sundowning-syndroom om zelfverwonding en ernstige symptomen te voorkomen. Medicatie is niet altijd effectief en kan bijkomende gezondheidsproblemen veroorzaken.

Activiteiten uitvoeren

Activiteiten zoals het vouwen van servetten of de was, televisiekijken of naar muziek luisteren kunnen helpen om de gedachten af te leiden en verwardheid te verminderen. Het verbeteren van de slaap kan worden bevorderd door medische afspraken te plannen, te zwemmen of boodschappen te doen.

Lichttherapie

Sommige patiënten hebben baat bij lichttherapie. Hierbij wordt de patiënt gedurende één tot twee uur 's ochtends blootgesteld aan fel licht van een fluorescentielamp. Dit kan helpen om symptomen later op de avond te verminderen.

Regelmatig eten

Een consistente eetroutine is nuttig. Vermijd nicotine rokers, cafeïne en alcohol voor het slapen gaan, evenals grote maaltijden en overmatige hoeveelheden snoep.

Regelmatig slaap- en waakschema volgen

Het handhaven van een normaal waak- en slaapritme is cruciaal. Patiënten met sundowning-syndroom kunnen halverwege de ochtend een dutje doen, maar moeten ervoor zorgen dat ze niet opnieuw slapen voordat het tijd is om naar bed te gaan.

Zorgen voor goede verlichting

Veranderingen in licht kunnen symptomen uitlokken. Zorg ervoor dat het licht helder blijft na het verdwijnen van het daglicht, en gebruik nachtlampen of zachte verlichting 's nachts. Dit helpt patiënten te orienteren als ze 's nachts ontwaken.

Zorgen voor netheid

Een opgeruimd huis zonder rommel helpt verwardheid te verminderen en het risico op verwondingen te verkleinen. Vermijd het gebruik van hekjes om trappen te blokkeren; berg gevaarlijke voorwerpen goed op.

Zorgen voor rust

Zorg voor voldoende rust en ondersteuning voor zowel de patiënt als de verzorger. Vermijd luide televisie, kinderen en muziek die de patiënt kunnen verstoren. Zachte muziek of natuurgeluiden kunnen rust en vertrouwen geven. De verzorger moet kalm blijven, de patiënt geruststellen en conflicten vermijden.

Zorgen voor zichzelf (verzorger)

Het is belangrijk dat de verzorger ook goed voor zichzelf zorgt. Overweeg om een vriend of familielid 's nachts in te schakelen om te helpen. Neem overdag rustpauzes en overweeg het inhuren van professionele thuiszorgdiensten indien nodig.

Therapeutische activiteiten en hobby's

Het betrekken van de patiënt bij therapeutische activiteiten zoals kunst- en muziektherapie kan helpen bij het verminderen van stress en angst. Creatieve bezigheden kunnen ook bijdragen aan een verbeterd welzijn en gemoedstoestand.

Ondersteuning van familie en vrienden

Het is waardevol om een netwerk van familie en vrienden in te schakelen voor emotionele en praktische ondersteuning. Dit kan de last van de verzorger verlichten en bijdragen aan een meer evenwichtige zorgomgeving.

Technologische hulpmiddelen

Moderne technologieën, zoals GPS-trackers en slimme thuishulpsystemen, kunnen bijdragen aan de veiligheid van patiënten met sundowning-syndroom. Deze hulpmiddelen kunnen helpen bij het monitoren van de patiënt en het voorkomen van gevaarlijke situaties.

Educatie en training voor verzorgers

Verzorgers kunnen baat hebben bij educatie en training over het omgaan met sundowning-syndroom. Dit kan hen helpen bij het ontwikkelen van strategieën en technieken om de symptomen te beheersen en de zorg effectiever te maken.

Professionele medische behandeling

Medicijnen kunnen helpen bij het verminderen van agitatie (rusteloosheid) en agressief gedrag. Voorbeelden zijn melatonine en antipsychotica. Medicatie is echter niet altijd effectief en kan leiden tot bijwerkingen. Antipsychotica verhogen ook het risico op mortaliteit bij ouderen. Bespreek mogelijke bijwerkingen met een arts of apotheker. Een oogonderzoek kan nodig zijn, omdat een slecht gezichtsvermogen visuele hallucinaties kan verergeren.

Prognose van het Sundowning-syndroom

De prognose van het sundowning-syndroom varieert sterk, afhankelijk van de onderliggende oorzaken en de ernst van de symptomen. Aangezien sundowning vaak voorkomt bij mensen met dementie, zoals de ziekte van Alzheimer, is het verloop van het syndroom meestal chronisch en progressief.

Langetermijnprognose

Bij personen met dementie kan sundowning na verloop van tijd verergeren, vooral naarmate de dementie voortschrijdt. De symptomen kunnen frequenter en intenser worden, wat de levenskwaliteit van zowel de patiënt als de zorgverleners negatief beïnvloedt.

Beheersbaarheid

Hoewel het sundowning-syndroom zelf niet volledig kan worden genezen, kunnen de symptomen vaak worden beheerst door middel van aanpassingen in de omgeving, medicatie en gestructureerde dagelijkse routines. Een vroegtijdige en consistente aanpak kan helpen om de impact van sundowning te minimaliseren.

Invloed op de levenskwaliteit

Het goed beheren van sundowning kan de levenskwaliteit van de patiënt aanzienlijk verbeteren. Door proactieve maatregelen te nemen, zoals het vermijden van triggers en het bieden van een rustige en vertrouwde omgeving, kunnen de symptomen worden verminderd, wat bijdraagt aan een betere algehele levenskwaliteit.

Toekomstperspectieven

De prognose op lange termijn blijft echter ongunstig, vooral bij progressieve neurologische aandoeningen. Naarmate de onderliggende ziekte vordert, kunnen de uitdagingen rondom sundowning toenemen, wat een intensievere zorg en ondersteuning vereist.

Complicaties

Als sundowning onbehandeld blijft, kunnen er complicaties ontstaan die de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk beïnvloeden.

Slaapgebrek en uitputting
Chronisch slaapgebrek kan de algehele gezondheid en stemming van de patiënt verslechteren, wat leidt tot verdere cognitieve achteruitgang.

Verhoogd risico op vallen
Door agitatie en desoriëntatie lopen patiënten een verhoogd risico op valpartijen, wat kan leiden tot ernstige verwondingen zoals fracturen.

Preventie

Het voorkomen van sundowning vereist een combinatie van gedragsstrategieën en omgevingsaanpassingen.

Structuur in de dagelijkse routine
Het handhaven van een consistente dagindeling helpt patiënten zich beter georiënteerd te voelen en vermindert de kans op sundowning.

Optimalisatie van verlichting
Een goede verlichting in de avonduren kan visuele signalen versterken en desoriëntatie verminderen. Het gebruik van zachte, indirecte verlichting wordt aanbevolen.

Praktische tips voor het omgaan met sundowning-syndroom

Sundowning-syndroom is een veelvoorkomend fenomeen bij mensen met dementie, waarbij de symptomen van verwardheid, angst, agitatie en hallucinaties vaak toenemen in de late namiddag of avond. Het is een uitdagende situatie voor zowel de patiënt als hun omgeving, maar met de juiste benadering kunnen de symptomen beheersbaar worden. Hier volgen praktische tips voor het omgaan met het sundowning-syndroom.

Creëer een rustige en vertrouwde omgeving

Een belangrijke stap in het beheersen van sundowning is het zorgen voor een rustige en vertrouwde omgeving, vooral in de late namiddag en avond. Zorg voor een rustige sfeer zonder te veel stimulatie of lawaai. Dim het licht in de kamer om het verschil tussen dag en nacht te benadrukken. Vermijd fel licht, wat verwarrend kan zijn voor mensen met dementie. Probeer een ritueel te creëren, bijvoorbeeld door samen te eten, een rustige activiteit te doen of een favoriet muziekalbum te spelen, zodat er een gevoel van voorspelbaarheid is in de avondroutine. Dit kan helpen om de angst en verwardheid die vaak gepaard gaan met sundowning te verminderen.

Pas de dagelijkse activiteiten en schema’s aan

De dagelijkse routine kan een grote invloed hebben op het sundowning-syndroom. Zorg ervoor dat de patiënt overdag voldoende mentaal en fysiek gestimuleerd wordt, maar probeer ook om overmatige vermoeidheid te vermijden. Overmatige prikkels in de middag kunnen de verwardheid in de avond verergeren, dus het is belangrijk om rustmomenten in te bouwen en activiteiten rustig af te bouwen naarmate de dag vordert. Zorg ervoor dat maaltijden regelmatig en op gezette tijden worden gegeten en vermijd grote hoeveelheden cafeïne of suiker in de namiddag, omdat deze stoffen onrust kunnen veroorzaken.

Verlaag stress en angst door ontspanningstechnieken

Stress en angst kunnen het sundowning-syndroom verergeren. Het is belangrijk om ontspanningstechnieken toe te passen die de patiënt kunnen kalmeren. Denk bijvoorbeeld aan rustige ademhalingsoefeningen, zachte muziek of een rustgevende massage. Het aanbieden van een comfortabele omgeving, zoals een zachte stoel of bed, kan helpen om de patiënt te ontspannen. Als de patiënt zich onrustig of angstig voelt, probeer dan rustig met hen te praten zonder te oordelen of te snel te reageren op de verwarring. Het gebruik van geruststellende woorden en een kalme toon kan bijdragen aan het verminderen van stress.

Beperk nachtelijke verstoringen en vergroot slaapkwaliteit

Slaapstoornissen zijn vaak een probleem bij mensen met dementie en kunnen het sundowning-syndroom verergeren. Het is belangrijk om een slaapvriendelijke omgeving te creëren. Zorg voor een donkere, stille kamer en vermijd het gebruik van elektronische apparaten vlak voor het slapengaan. Stel een consistente bedtijdroutine in en houd je daaraan, zodat de patiënt zich 's avonds kan voorbereiden op slaap. Beperk ook dutjes overdag, omdat deze de nachtrust kunnen verstoren. Bij ernstige slaapproblemen kan het raadzaam zijn om een arts te raadplegen over eventuele slaapmiddelen of therapieën die kunnen helpen om de slaapkwaliteit te verbeteren.

Wees geduldig en zorg voor voldoende ondersteuning voor jezelf

Het omgaan met het sundowning-syndroom kan emotioneel en fysiek belastend zijn voor de verzorger. Het is belangrijk om geduld te hebben en niet te reageren met frustratie op de verwarring of onrust van de patiënt. Zorg ervoor dat je voldoende ondersteuning krijgt, zowel fysiek als emotioneel. Dit kan het inschakelen van professionele zorg, zoals thuiszorg, of het betrekken van familieleden bij de zorg zijn. Vergeet niet om voor jezelf te zorgen door regelmatig pauzes te nemen en tijd te besteden aan ontspanning en activiteiten die jou energie geven. Het is belangrijk om je eigen welzijn te behouden, zodat je de zorg voor de patiënt op lange termijn vol kunt houden.

Raadpleeg medische professionals bij verergering van symptomen

Als de symptomen van sundowning erger worden of als er nieuwe gedragsveranderingen optreden, is het belangrijk om de arts of zorgverleners van de patiënt te raadplegen. Veranderingen in de gezondheidstoestand van de patiënt, zoals infecties, medicijnbijwerkingen of andere medische complicaties, kunnen bijdragen aan de verergering van sundowning. Het kan nodig zijn om het behandelingsplan aan te passen om de symptomen beter te beheersen. Het is ook belangrijk om te controleren of de patiënt geen pijn heeft, omdat pijn vaak kan leiden tot verhoogde verwardheid of angst.

Met deze praktische tips kun je helpen om het sundowning-syndroom beter te beheersen en de symptomen te verlichten. Door de omgeving aan te passen, dagelijkse activiteiten zorgvuldig in te plannen en stress te verlagen, kun je zowel de patiënt als jezelf ondersteunen in het omgaan met deze moeilijke aandoening. Geduld, steun en samenwerking met zorgprofessionals spelen een cruciale rol in het verbeteren van de levenskwaliteit van iemand met sundowning-syndroom.

Misvattingen rond sundowning-syndroom

Het sundowning-syndroom is een veelvoorkomende gedragsstoornis die optreedt bij patiënten met dementie, met name bij de ziekte van Alzheimer. Het wordt gekarakteriseerd door verergering van symptomen zoals verwarring, agitatie en zelfs agressie tijdens de avond of nacht. Ondanks de vele onderzoeken en de groeiende kennis over het syndroom, blijven er veel misvattingen bestaan. Dit artikel bespreekt enkele van de meest voorkomende misvattingen en geeft meer inzicht in de aard van het sundowning-syndroom.

Sundowning-syndroom komt alleen voor bij mensen met de ziekte van Alzheimer

Een veelvoorkomende misvatting is dat het sundowning-syndroom uitsluitend voorkomt bij patiënten met de ziekte van Alzheimer. Hoewel het syndroom vaak geassocieerd wordt met deze aandoening, kan het ook voorkomen bij mensen met andere vormen van dementie, zoals vasculaire dementie, frontotemporale dementie en Lewy body dementie. Het sundowning-syndroom wordt gekarakteriseerd door verergering van symptomen tijdens de avond, ongeacht de specifieke vorm van dementie. Het is dus niet beperkt tot de ziekte van Alzheimer, maar kan bij veel andere dementie-achtige aandoeningen optreden.

Het sundowning-syndroom wordt alleen veroorzaakt door de natuurlijke progressie van dementie

Hoewel het waar is dat sundowning vaak voorkomt in de latere stadia van dementie, is het niet altijd het directe gevolg van de progressie van de ziekte. Er zijn verschillende factoren die sundowning kunnen verergeren, zoals veranderingen in het slaap-waakritme, pijn, een gebrek aan daglicht, medicatie of zelfs een onrustige omgeving. Het is dus belangrijk om niet alleen de dementie zelf als oorzaak te zien, maar ook andere factoren die de symptomen kunnen beïnvloeden. Behandeling vereist daarom vaak een holistische benadering die zowel de dementie zelf als de externe factoren aanpakt.

Mensen met sundowning-syndroom vertonen altijd agressief gedrag

Een andere misvatting is dat het sundowning-syndroom altijd gepaard gaat met agressie. Hoewel agitatie en agressief gedrag inderdaad vaak voorkomen, kan sundowning zich op verschillende manieren uiten. Sommige patiënten ervaren bijvoorbeeld verwarring, prikkelbaarheid, rusteloosheid of angst zonder dat er sprake is van fysieke agressie. Het is belangrijk om te begrijpen dat de symptomen van sundowning sterk variëren tussen individuen en afhankelijk zijn van de fase van de dementie, de medische behandeling en de omgevingsfactoren.

Sundowning-syndroom kan alleen worden behandeld met medicijnen

Veel mensen denken dat sundowning-syndroom uitsluitend met medicijnen kan worden behandeld. Hoewel medicatie soms wordt voorgeschreven om symptomen te verlichten, is dit niet altijd de meest effectieve oplossing. In veel gevallen kan het aanpassen van de omgeving, het verbeteren van het slaap-waakritme of het verstrekken van emotionele en sociale ondersteuning net zo effectief zijn. Gedragsmatige benaderingen, zoals het verstrekken van een rustige en voorspelbare omgeving of het implementeren van ontspanningstechnieken, kunnen ook helpen om sundowning te verminderen. Het is dus belangrijk om een behandelingsplan te ontwikkelen dat niet alleen medicatie omvat, maar ook andere therapieën en omgevingsfactoren meeneemt.

Sundowning-syndroom komt alleen voor bij ouderen

Het is een misverstand dat sundowning-syndroom uitsluitend voorkomt bij ouderen. Hoewel de aandoening veel voorkomt bij oudere volwassenen, kunnen ook jongere mensen met dementie of andere neurologische aandoeningen symptomen van sundowning vertonen. De prevalentie van het syndroom neemt inderdaad toe bij de ouderdom, maar het kan ook mensen van jongere leeftijd treffen, vooral als ze al met dementie of andere hersenaandoeningen kampen. Dit benadrukt het belang van vroegtijdige detectie en behandeling van dementie, ongeacht de leeftijd van de patiënt.

Sundowning-syndroom is hetzelfde als een slaapstoornis

Veel mensen verwarren sundowning met een slaapstoornis, maar ze zijn niet hetzelfde. Slaapstoornissen, zoals slapeloosheid of verstoorde slaapcycli, kunnen een rol spelen in het ontstaan van sundowning, maar de aandoening gaat verder dan alleen slaapproblemen. Het is een gedragsstoornis die specifiek verband houdt met de neurologische veranderingen die optreden bij dementie en wordt gekarakteriseerd door gedragsveranderingen die vooral optreden in de avond of nacht. Het is dus belangrijk om sundowning niet te verwarren met een simpele slaapstoornis, maar te begrijpen dat het een complexer psychologisch fenomeen is dat nauw verbonden is met dementie.

Sundowning-syndroom kan volledig worden genezen

Een andere misvatting is dat sundowning-syndroom volledig kan worden genezen. Aangezien het syndroom nauw verbonden is met dementie, is het belangrijk om te begrijpen dat de aandoening zelf niet kan worden genezen. Behandelingen zijn gericht op het verminderen van de symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven van de patiënt, maar sundowning is vaak een chronische aandoening die moeilijk volledig te verhelpen is. Behandeling richt zich dan ook op het beheersen van de symptomen, door middel van zowel medische als niet-medische interventies. Het doel is om de patiënt zo comfortabel mogelijk te maken, ondanks de aanwezigheid van de symptomen.

Lees verder

• Ziekte van Alzheimer: Vorm van dementie (geheugenverlies)
• Agitatie: Rusteloosheid door medische of psychische oorzaken
• Stemmingswisselingen: Oorzaken van wijzigingen in het humeur
• Hallucinaties: Waanvoorstellingen en onechte percepties
• Dementie: Oorzaken, risicofactoren, symptomen en tips