Molluscum contagiosum: Huidinfectie met parelwitte letsels

Molluscum contagiosum is een relatief veel voorkomende huidinfectie veroorzaakt door een virus. Bij deze besmettelijke aandoening ontstaan verhoogde, parelachtige papels of knobbeltjes op vrijwel alle huiddelen van het lichaam. Deze goedaardige, milde huidziekte verdwijnt bij patiënten met een gezond immuunsysteem doorgaans spontaan binnen enkele maanden. Bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem kunnen de symptomen echter langer aanhouden. Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar die de huidletsels sneller kunnen laten verdwijnen zonder littekens.

• Epidemiologie van huidinfectie
• Mechanisme
• Oorzaken van molluscum contagiosum
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen: Parelwitte letsels op huid
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Complicaties
• Preventie
• Praktische tips voor het omgaan met molluscum contagiosum
• Voorkom verspreiding van molluscum contagiosum
• Behandel de bultjes voorzichtig
• Gebruik een gezonde huidverzorging routine
• Raadpleeg een arts als de symptomen verergeren
• Misvattingen rond molluscum contagiosum
• Molluscum contagiosum komt alleen voor bij kinderen
• Molluscum contagiosum is gevaarlijk voor de gezondheid
• Molluscum contagiosum kan alleen door seksueel contact worden overgedragen
• Molluscum contagiosum is hetzelfde als een huidinfectie door een bacterie
• Behandeling van molluscum contagiosum is altijd noodzakelijk
• Molluscum contagiosum verdwijnt snel zonder behandeling
• Molluscum contagiosum laat geen littekens achter

Epidemiologie van huidinfectie

Molluscum contagiosum is een veelvoorkomende huidinfectie die wereldwijd voorkomt. De prevalentie varieert sterk afhankelijk van factoren zoals leeftijd, geografische regio en de aanwezigheid van onderliggende aandoeningen die het immuunsysteem beïnvloeden.

Leeftijdsgebonden prevalentie
De aandoening komt het meest voor bij kinderen tussen de 1 en 10 jaar, maar kan ook volwassenen treffen, met name degenen met een verzwakt immuunsysteem of huidbeschadigingen. Bij kinderen wordt de infectie vaak gezien in gemeenschappelijke omgevingen zoals scholen en kinderdagverblijven, waar nauw contact met anderen gebruikelijk is.

Geografische variatie
In tropische en subtropische gebieden is de incidentie van molluscum contagiosum hoger vanwege de warme en vochtige omstandigheden die de verspreiding van het virus bevorderen. In gematigde klimaten komen infecties vaker voor in de zomermaanden.

Transmissiepatronen
Het virus wordt voornamelijk overgedragen door direct huid-op-huidcontact, maar kan ook indirect worden verspreid via besmette voorwerpen zoals handdoeken, speelgoed of kleding. Bij volwassenen is de overdracht soms seksueel van aard, wat leidt tot een concentratie van laesies in het genitale gebied.

Immuunstatus van de populatie
Molluscum contagiosum komt vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals patiënten met HIV, kanker of die immunosuppressieve therapie ondergaan. Bij deze risicogroepen kunnen de infecties ernstiger en langduriger zijn.

Epidemiologische trends
Recente studies wijzen op een stijging van gevallen in stedelijke gebieden, mogelijk door een combinatie van verbeterde diagnose, verhoogde blootstelling in dichtbevolkte omgevingen en veranderingen in hygiënegewoonten. Verdere epidemiologische studies zijn nodig om de invloed van factoren zoals vaccinatie en antivirale behandelingen op de verspreiding van het virus te begrijpen.

Mechanisme

Molluscum contagiosum wordt veroorzaakt door het molluscum contagiosum-virus (MCV), een lid van de Poxviridae-familie. Het virus infecteert uitsluitend de epidermis, de bovenste laag van de huid, zonder systemische verspreiding. Dit beperkt de infectie tot lokaal gevormde laesies.

Infectie van de epidermis
Het virus dringt de huid binnen via kleine beschadigingen of microtrauma's. Eenmaal binnen in de keratinocyten, veroorzaakt het virus een verstoring van de normale celdeling. Dit leidt tot de karakteristieke parelwitte laesies die gevuld zijn met virale deeltjes en afgeschilferde huidcellen.

Vermijding van immuunrespons
MCV heeft verschillende mechanismen ontwikkeld om de immuunrespons te ontwijken. Het virus produceert eiwitten die apoptose van geïnfecteerde cellen remmen en de detectie door het immuunsysteem verminderen. Dit verklaart waarom de infectie vaak langdurig aanwezig blijft, vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem.

Kenmerken van de laesies
De kenmerkende parelwitte of huidkleurige bultjes met een centrale indeuking worden veroorzaakt door de ophoping van geïnfecteerde keratinocyten. Deze laesies bevatten een grote hoeveelheid virale deeltjes, wat bijdraagt aan de hoge besmettelijkheid.

Herstel en immuniteit
Bij gezonde patiënten verdwijnen de laesies meestal spontaan binnen 6 tot 12 maanden. Het immuunsysteem herkent uiteindelijk het virus en elimineert de infectie. Er ontstaat echter geen blijvende immuniteit, waardoor herinfectie mogelijk is bij nieuwe blootstelling aan het virus.

Oorzaken van molluscum contagiosum

Het Molluscipoxvirus, een soort pokkenvirus, veroorzaakt molluscum contagiosum. Dit virus infecteert de huidsmeerklieren (glandulae sebaceae). De verspreiding van het virus gebeurt via direct contact met besmette voorwerpen zoals handdoeken, kleding of speelgoed. Seksueel contact kan ook een verspreidingsweg zijn, wat leidt tot infectie bij tieners en volwassenen.

Risicofactoren

Molluscum contagiosum kan iedereen treffen, maar bepaalde factoren vergroten de kans op infectie. Deze risicofactoren hebben te maken met zowel de transmissieroute van het virus als de gevoeligheid van de huid en het immuunsysteem.

Leeftijd
Kinderen tussen 1 en 10 jaar lopen een verhoogd risico door frequente blootstelling aan het virus in scholen, kinderdagverblijven en andere omgevingen waar nauw contact plaatsvindt.

Verzwakt immuunsysteem
Patiënten met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met HIV, kanker of die immunosuppressieve therapie ondergaan, hebben een verhoogde kans op een ernstiger beloop van de infectie. Ook mensen met atopisch eczeem hebben vaker molluscum contagiosum, vermoedelijk door de verstoorde huidbarrière en het gebruik van immuunonderdrukkende crèmes.

Huidbeschadigingen
Microtrauma's of huidbeschadigingen vergroten de kans op infectie. Dit geldt bijvoorbeeld voor kinderen met veelvuldig krabben door eczeem of insectenbeten.

Omgevingsfactoren
Warmte en vochtigheid, zoals in tropische klimaten, bevorderen de verspreiding van het virus. Dichtbevolkte gebieden met gedeelde voorzieningen (bijvoorbeeld zwembaden, sportscholen) vergroten eveneens het risico.

Seksuele activiteit
Bij volwassenen wordt het virus vaak seksueel overgedragen, met name in situaties van onbeschermd contact. De laesies komen bij deze groep vaak voor in de genitale regio.

Hoge mate van blootstelling
Dicht contact met besmette personen of het gebruik van gedeelde voorwerpen zoals handdoeken, speelgoed of sportuitrusting verhoogt de kans op besmetting.

Risicogroepen

Molluscum contagiosum kan verschillende groepen treffen, maar bepaalde populaties lopen een verhoogd risico vanwege specifieke kenmerken of omstandigheden. Het herkennen van deze risicogroepen helpt bij het verbeteren van preventie en behandeling.

Kinderen
Kinderen tussen de 1 en 10 jaar vormen de grootste risicogroep. Hun immuunsysteem is nog in ontwikkeling, en ze hebben vaak nauw contact met leeftijdsgenoten in gemeenschappelijke omgevingen zoals scholen, speeltuinen en kinderdagverblijven. De infectie verspreidt zich snel door direct contact en gedeelde voorwerpen.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem
Patiënten met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met HIV, kanker of die immunosuppressieve medicatie gebruiken, lopen een verhoogd risico op ernstigere en langdurigere infecties. Bij deze groep kunnen de laesies groter en talrijker zijn.

Patiënten met atopisch eczeem
Mensen met atopisch eczeem lopen een verhoogd risico door een verstoorde huidbarrière en de neiging om te krabben, wat microtrauma’s veroorzaakt. Bovendien kan het gebruik van immuunonderdrukkende crèmes bijdragen aan de verspreiding van het virus.

Seksueel actieve volwassenen
Bij volwassenen wordt molluscum contagiosum vaak gezien bij seksueel actieve personen. De infectie wordt in deze groep meestal overgedragen door huid-op-huidcontact tijdens seksuele activiteit, wat resulteert in laesies in de genitale of peri-anale regio.

Sporters en zwemmers
Sporters en zwemmers lopen een verhoogd risico door frequent contact met besmette oppervlakken zoals gymapparatuur, matten en zwembadwater. Het gebruik van gedeelde handdoeken of kleding kan de transmissie verder bevorderen.

Mensen in tropische gebieden
In tropische en subtropische klimaten komt molluscum contagiosum vaker voor door de warme, vochtige omstandigheden die de verspreiding van het virus vergemakkelijken. Dichtbevolkte leefomstandigheden in deze regio’s dragen ook bij aan een verhoogde transmissie.

Symptomen: Parelwitte letsels op huid

De incubatietijd van molluscum contagiosum bedraagt veertien dagen tot zes maanden. De symptomen verschijnen vaak op het gezicht (op de oogleden), de hals, de romp, de oksel, de armen en de handen. Ze kunnen echter overal op het lichaam voorkomen, behalve op de handpalmen en voetzolen. Bij volwassenen verschijnen de huidletsels vaak op de genitaliën, de buik en de binnenkant van de dijen.

De huidletsels beginnen als kleine, stevige, gladde, pijnloze gezwelletjes (papels) van ongeveer twee tot vijf millimeter in breedte. Deze papels groeien uit tot glanzende, parelwitte, vleeskleurige knobbeltjes met een grootte tot tien millimeter. Vaak hebben de papels een inzinking (kuiltje) in het midden met een witte brijachtige massa. De infectie gaat normaal gesproken niet gepaard met ontsteking, zwelling en roodheid, tenzij de papels open worden gekrabd en een secundaire infectie ontstaat.

Alarmsymptomen

Hoewel molluscum contagiosum meestal een onschuldige infectie is, zijn er bepaalde symptomen die wijzen op complicaties of een onderliggende aandoening. Het tijdig herkennen van deze alarmsymptomen is essentieel voor een correcte opvolging en behandeling.

Toename van het aantal laesies
Een snelle toename in het aantal laesies kan wijzen op een verzwakt immuunsysteem, zoals bij HIV of andere immunosuppressieve aandoeningen. In dergelijke gevallen kan de infectie ernstiger en moeilijker te behandelen zijn.

Ontsteking of infectie van laesies
Laesies die rood, gezwollen of pijnlijk worden, duiden op een secundaire bacteriële infectie. Dit vereist vaak aanvullende behandeling, zoals antibiotica, om verdere complicaties te voorkomen.

Abnormale locatie van de laesies
Laesies in de genitale of peri-anale regio kunnen wijzen op seksuele overdracht. Bij kinderen kan dit aanleiding geven tot verder onderzoek om eventuele misbruiksituaties uit te sluiten.

Blijvende of terugkerende infectie
Als de laesies na 12 maanden niet verdwijnen of als de infectie steeds terugkeert, kan dit wijzen op een immuunstoornis. Dit vereist aanvullende diagnostiek en gespecialiseerde zorg.

Grote en gegroepeerde laesies
Bij mensen met een verzwakt immuunsysteem kunnen de laesies ongewoon groot of gegroepeerd zijn. Dit fenomeen, ook wel molluscum contagiosum giganteum genoemd, kan wijzen op een ernstiger beloop van de infectie.

Algemene ziekteverschijnselen
Koorts, vermoeidheid of gewichtsverlies in combinatie met molluscum contagiosum kunnen duiden op een systemische aandoening. In dergelijke gevallen is uitgebreid onderzoek noodzakelijk om de oorzaak vast te stellen.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk en diagnostisch onderzoek
De diagnose molluscum contagiosum wordt gesteld op basis van de uiterlijke tekenen van de huidletsels. Een huidbiopsie kan nodig zijn om de diagnose te bevestigen, andere aandoeningen uit te sluiten en eventuele onderliggende aandoeningen te onderzoeken.

Differentiële diagnose
Aandoeningen met vergelijkbare huidletsels zijn:

• Condyloma acuminatum
• Cryptokokkose (schimmelinfectie met symptomen aan de longen en huid)
• Basaalcelcarcinoom (langzaam groeiende vorm van huidkanker)
• Granuloma teleangiectaticum (goedaardige huidaandoening met rode, bloedende huidknobbeltjes)
• Het varicella-zoster-virus
• Histoplasmose (schimmelinfectie met huid- en longgerelateerde problemen)
• Keratosis pilaris (huidaandoening met rode bultjes op de huid)
• Milia (huidaandoening met kleine bultjes op het gezicht)

Behandeling

Orale medicijnen zoals cimetidine kunnen nuttig zijn, vooral voor kinderen, omdat de behandeling thuis kan plaatsvinden zonder veel ongemak. Topische therapieën zijn ook beschikbaar, waarbij crèmes op de huidletsels worden aangebracht. Deze crèmes moeten op alle letsels worden aangebracht voor de beste resultaten. Andere behandelingsopties omvatten medische procedures waarbij de huidletsels individueel worden verwijderd door middel van technieken zoals wegschrapen, wegboren, bevriezen (cryotherapie), naaldelektrochirurgie of laserbehandeling. Chirurgische verwijdering kan leiden tot littekenvorming. Salicylzuurpreparaten worden soms gebruikt, maar kunnen tijdelijke verkleuring van de huid veroorzaken. Alternatieve oplossingen zoals Kantaridin kunnen ook worden overwogen.

Prognose

Molluscum contagiosum heeft over het algemeen een gunstige prognose, aangezien het een zelflimiterende infectie is die meestal binnen enkele maanden tot maximaal een jaar spontaan verdwijnt. De prognose kan echter variëren afhankelijk van de individuele omstandigheden van de patiënt.

Spontaan herstel
Bij de meeste patiënten verdwijnen de laesies vanzelf zonder dat behandeling nodig is. Dit proces duurt doorgaans 6 tot 12 maanden, hoewel in sommige gevallen de infectie tot 2 jaar kan aanhouden. Het immuunsysteem speelt een cruciale rol bij het elimineren van het virus.

Complicaties
Complicaties zijn zeldzaam, maar kunnen voorkomen. Secundaire bacteriële infecties van de laesies zijn de meest voorkomende complicaties. Daarnaast kunnen patiënten met een verzwakt immuunsysteem ernstiger beloop ervaren, waaronder uitgebreide of persisterende laesies.

Psychosociale impact
Hoewel de infectie onschuldig is, kan het cosmetische aspect van de laesies leiden tot schaamte, angst of sociale isolatie, vooral bij kinderen en adolescenten. In dergelijke gevallen kan psychologische ondersteuning nodig zijn.

Recidieven
Na herstel kunnen recidieven optreden, vooral als de patiënt opnieuw wordt blootgesteld aan het virus. Een goede hygiëne en het vermijden van direct contact met besmette personen of voorwerpen zijn essentieel om herinfectie te voorkomen.

Prognose bij immuungecompromitteerde patiënten
Bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met HIV of die immunosuppressieve therapie ondergaan, kan de infectie langdurig en ernstig zijn. In deze gevallen is vaak een intensievere behandeling nodig, en de prognose is afhankelijk van de onderliggende immuunstatus.

Langetermijnvooruitzichten
Er zijn geen bekende langetermijneffecten van molluscum contagiosum bij gezonde patiënten. Het virus blijft niet latent aanwezig in het lichaam, en eenmaal genezen is er geen verhoogd risico op complicaties.

Complicaties

Mogelijke complicaties van molluscum contagiosum zijn aanhoudende huidletsels, verspreiding van de letsels en herhaalde infecties. Secundaire bacteriële huidinfecties kunnen optreden, vaak als gevolg van overmatig krabben. Deze infecties kunnen door Staphylococcus aureus leiden tot abcesvorming, terwijl Pseudomonas aeruginosa mogelijk necrotiserende cellulitis veroorzaakt. Oogbindvliesontsteking (conjunctivitis) kan optreden als de huidletsels de oogleden aantasten. Bij HIV-patiënten kan cellulitis optreden.

Preventie

Het voorkomen van molluscum contagiosum richt zich op het beperken van de verspreiding van het virus en het minimaliseren van het risico op infectie. Preventieve maatregelen zijn vooral belangrijk in omgevingen waar het virus zich gemakkelijk kan verspreiden, zoals scholen, kinderdagverblijven en sportfaciliteiten.

Persoonlijke hygiëne
Een goede persoonlijke hygiëne is cruciaal om de verspreiding van het virus te voorkomen. Dit omvat regelmatig handen wassen met water en zeep, vooral na contact met de laesies. Het vermijden van het delen van persoonlijke voorwerpen zoals handdoeken, scheermesjes en kleding is eveneens belangrijk.

Vermijden van direct contact
Direct huid-op-huidcontact met een besmette persoon moet zoveel mogelijk worden vermeden. Dit geldt vooral voor contact met de laesies. In gevallen van seksuele overdracht is het gebruik van barrièremethoden zoals condooms aanbevolen, hoewel dit de overdracht niet volledig uitsluit.

Omgaan met laesies
Laesies moeten bedekt worden gehouden met een pleister of kleding om onbedoeld contact met anderen te voorkomen. Patiënten moeten worden aangespoord om niet aan de laesies te krabben, omdat dit kan leiden tot zelf-inoculatie en verspreiding naar andere delen van het lichaam.

Hygiëne in gemeenschappelijke ruimtes
In gemeenschappelijke ruimtes zoals sportscholen en zwembaden is het belangrijk om oppervlakken en apparatuur regelmatig schoon te maken en te desinfecteren. Het gebruik van persoonlijke handdoeken en het dragen van sandalen in natte ruimtes kan het risico op transmissie verminderen.

Educatie en bewustwording
Voorlichting over het voorkomen van molluscum contagiosum is essentieel, vooral in risicogroepen zoals kinderen, ouders en sporters. Bewustwording kan helpen om risicovol gedrag te verminderen en de verspreiding van het virus te beperken.

Immuunsysteem versterken
Een gezond immuunsysteem kan helpen om infecties te voorkomen. Dit omvat een evenwichtig voedingspatroon, voldoende slaap en regelmatige lichaamsbeweging. Bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem is preventieve zorg en controle door een arts essentieel.

Preventieve maatregelen bij uitbraken
Bij uitbraken van molluscum contagiosum in gemeenschappen of instellingen, zoals scholen, moeten getroffen personen worden geïdentificeerd en passende maatregelen worden genomen om verdere verspreiding te voorkomen. Dit kan onder meer isolatie van besmette personen en het desinfecteren van oppervlakken omvatten.

Praktische tips voor het omgaan met molluscum contagiosum

Molluscum contagiosum is een veelvoorkomende virale huidinfectie die veroorzaakt wordt door het molluscumvirus. De aandoening resulteert in de vorming van kleine, ronde bultjes op de huid die kunnen variëren van kleur. Hoewel het meestal onschadelijk is, kan het ongemak veroorzaken en is het belangrijk om te weten hoe je het beste met de aandoening omgaat.

Voorkom verspreiding van molluscum contagiosum

Molluscum contagiosum is besmettelijk, wat betekent dat het gemakkelijk van de ene persoon naar de andere kan worden overgedragen via direct contact met de huid of via voorwerpen die in contact zijn geweest met de bultjes. Het is belangrijk om te voorkomen dat je de infectie verspreidt naar anderen. Dit kan door te zorgen voor een goede hygiëne, zoals regelmatig je handen te wassen en het vermijden van direct contact met de besmette plekken. Als je bijvoorbeeld last hebt van huidinfecties of als de bultjes op je gezicht zich bevinden, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat je geen kleding, handdoeken of beddengoed deelt met anderen totdat de infectie is genezen.

Behandel de bultjes voorzichtig

De bultjes van molluscum contagiosum verdwijnen vaak vanzelf, maar in sommige gevallen kunnen ze pijnlijk zijn of opvallen. Het is belangrijk om te voorkomen dat je in de bultjes knijpt of krabt, aangezien dit kan leiden tot littekens of verdere infectie. Als je merkt dat je huid geïrriteerd is of dat de bultjes ongemak veroorzaken, kun je overwegen om milde behandelingen te proberen, zoals het aanbrengen van een huidziektecrème of een medicijn dat specifiek is voorgeschreven door je arts. Als je het gevoel hebt dat de infectie zich verspreidt of ernstiger wordt, is het raadzaam om een arts te raadplegen voor professionele begeleiding.

Gebruik een gezonde huidverzorging routine

Het is essentieel om je huid goed te verzorgen om de symptomen van molluscum contagiosum te verlichten en om te voorkomen dat de bultjes zich verder verspreiden. Zorg ervoor dat je je huid regelmatig reinigt met een milde zeep en vermijd agressieve scrubs of producten die je huid kunnen irriteren. Het behouden van een evenwichtig voedingspatroon kan ook bijdragen aan het versterken van je immuunsysteem, wat helpt bij het bestrijden van de infectie. Ook het vermijden van vochtige omgevingen, zoals zwembaden, kan helpen om te voorkomen dat de infectie zich verder verspreidt.

Raadpleeg een arts als de symptomen verergeren

Als de bultjes zich verspreiden naar grote delen van je lichaam of als je merkt dat ze steeds pijnlijker worden, is het belangrijk om een arts te raadplegen. Je arts kan je adviseren over de meest geschikte behandelingsopties, zoals het verwijderen van de bultjes door middel van beeldvormende onderzoeken of andere medische procedures. Het is ook mogelijk dat je arts medicatie voorschrijft om de infectie sneller te bestrijden.

Door deze tips toe te passen, kun je zowel het ongemak verlichten als het risico op verspreiding van molluscum contagiosum minimaliseren. Het is belangrijk om geduldig te zijn, aangezien de aandoening meestal vanzelf geneest, maar er zijn verschillende manieren om de symptomen te beheren.

Misvattingen rond molluscum contagiosum

Molluscum contagiosum is een veelvoorkomende huidinfectie die wordt veroorzaakt door een virus. Er bestaan veel misvattingen over de aard van deze infectie en de manieren waarop het kan worden behandeld.

Molluscum contagiosum komt alleen voor bij kinderen

Hoewel molluscum contagiosum vaker wordt gezien bij kinderen, kan het ook volwassenen treffen. Het virus wordt vaak verspreid door direct contact met de huid of door het delen van persoonlijke spullen, zoals handdoeken of scheerapparaten, wat de kans op infectie vergroot, ongeacht de leeftijd.

Molluscum contagiosum is gevaarlijk voor de gezondheid

Molluscum contagiosum is over het algemeen een onschuldige aandoening die vaak vanzelf geneest, hoewel het enkele tijd kan duren. Het is geen ernstige ziekte, en in de meeste gevallen veroorzaakt het geen blijvende schade. Er kunnen echter huidlittekens ontstaan door het krabben of verkeerd behandelen van de infectie.

Molluscum contagiosum kan alleen door seksueel contact worden overgedragen

Hoewel molluscum contagiosum inderdaad via seksueel contact kan worden overgedragen, is dit niet de enige manier van besmetting. Het virus kan ook worden overgedragen door direct contact met besmette huid of via besmette objecten, zoals handdoeken of kleding, en komt vaak voor bij kinderen die in contact komen met anderen in bijvoorbeeld zwembaden of op speelplaatsen.

Molluscum contagiosum is hetzelfde als een huidinfectie door een bacterie

Veel mensen verwarren molluscum contagiosum met bacteriële huidinfecties, maar het wordt veroorzaakt door een virus, niet door bacteriën. De uitslag van molluscum lijkt op kleine, verheven bultjes die centraal een kleine deuk vertonen, wat een typisch kenmerk is van deze virale infectie.

Behandeling van molluscum contagiosum is altijd noodzakelijk

In de meeste gevallen hoeft molluscum contagiosum niet actief te worden behandeld, omdat het virus vaak vanzelf verdwijnt. Toch kunnen behandelingen, zoals het verwijderen van de bultjes door een arts, helpen als de infectie veel ongemak veroorzaakt of zich in een zichtbaar gebied bevindt, zoals het gezicht.

Molluscum contagiosum verdwijnt snel zonder behandeling

Hoewel het in veel gevallen vanzelf verdwijnt, kan het weken tot maanden duren voordat de huiduitslag volledig genezen is. De tijd die nodig is voor herstel hangt af van het immuunsysteem van de persoon en de ernst van de infectie.

Molluscum contagiosum laat geen littekens achter

In sommige gevallen kan molluscum contagiosum littekens veroorzaken, vooral als de bultjes worden gekrabd of verkeerd worden behandeld. Het is belangrijk om de infectie niet aan te raken om het risico op littekens te verminderen.

Als je denkt dat je molluscum contagiosum hebt, is het raadzaam om een arts te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.

Lees verder

• Virale huidinfectie: Huidinfecties veroorzaakt door virus
• Veel voorkomende besmettelijke huidaandoeningen