Molluscum contagiosum: Huidinfectie met parelwitte letsels

Molluscum contagiosum is een relatief veel voorkomende huidinfectie veroorzaakt door een virus. Bij deze besmettelijke aandoening ontstaan verhoogde, parelachtige papels of knobbeltjes op vrijwel alle huiddelen van het lichaam. Deze goedaardige, milde huidziekte verdwijnt bij patiënten met een gezond immuunsysteem doorgaans spontaan binnen enkele maanden. Bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem kunnen de symptomen echter langer aanhouden. Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar die de huidletsels sneller kunnen laten verdwijnen zonder littekens.

• Epidemiologie
• Oorzaken
• Risicofactoren
• Symptomen: Parelwitte letsels op huid
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Complicaties
• Preventie

Epidemiologie

Molluscum contagiosum is een veelvoorkomende huidinfectie die wereldwijd voorkomt. De aandoening komt vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen. De prevalentie van molluscum contagiosum is hoog in de kindergroepen, vooral bij peuters en kleuters. Het komt ook voor bij volwassenen, vooral bij degenen met een verzwakt immuunsysteem of die betrokken zijn bij seksueel contact. De infectie is vaak endemisch in gemeenschappen met slechte hygiënische omstandigheden en bij populaties die in warme, vochtige omgevingen leven.

Oorzaken

Het Molluscipoxvirus, een soort pokkenvirus, veroorzaakt molluscum contagiosum. Dit virus infecteert de huidsmeerklieren (glandulae sebaceae). De verspreiding van het virus gebeurt via direct contact met besmette voorwerpen zoals handdoeken, kleding of speelgoed. Seksueel contact kan ook een verspreidingsweg zijn, wat leidt tot infectie bij tieners en volwassenen.

Risicofactoren

De risicofactoren voor het ontwikkelen van molluscum contagiosum omvatten:

• Slecht passende schoenen en sokken die druk en wrijving veroorzaken
• Zweetvoeten, wat kan bijdragen aan een verzwakt immuunsysteem
• Langdurig rechtstaan, wat kan bijdragen aan de ontwikkeling van huidletsels
• Leven in warme, vochtige en drukke omstandigheden
• Een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld als gevolg van hiv / aids
• Atopisch eczeem bij kinderen

Symptomen: Parelwitte letsels op huid

De incubatietijd van molluscum contagiosum bedraagt veertien dagen tot zes maanden. De symptomen verschijnen vaak op het gezicht (op de oogleden), de hals, de romp, de oksel, de armen en de handen. Ze kunnen echter overal op het lichaam voorkomen, behalve op de handpalmen en voetzolen. Bij volwassenen verschijnen de huidletsels vaak op de genitaliën, de buik en de binnenkant van de dijen.

De huidletsels beginnen als kleine, stevige, gladde, pijnloze gezwelletjes (papels) van ongeveer twee tot vijf millimeter in breedte. Deze papels groeien uit tot glanzende, parelwitte, vleeskleurige knobbeltjes met een grootte tot tien millimeter. Vaak hebben de papels een inzinking (kuiltje) in het midden met een witte brijachtige massa. De infectie gaat normaal gesproken niet gepaard met ontsteking, zwelling en roodheid, tenzij de papels open worden gekrabd en een secundaire infectie ontstaat.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk en diagnostisch onderzoek

De diagnose molluscum contagiosum wordt gesteld op basis van de uiterlijke tekenen van de huidletsels. Een huidbiopsie kan nodig zijn om de diagnose te bevestigen, andere aandoeningen uit te sluiten en eventuele onderliggende aandoeningen te onderzoeken.

Differentiële diagnose

Aandoeningen met vergelijkbare huidletsels zijn:

• Condyloma acuminatum
• Cryptokokkose (schimmelinfectie met symptomen aan de longen en huid)
• Basaalcelcarcinoom (langzaam groeiende vorm van huidkanker)
• Granuloma teleangiectaticum (goedaardige huidaandoening met rode, bloedende huidknobbeltjes)
• Het varicella-zoster-virus
• Histoplasmose (schimmelinfectie met huid- en longgerelateerde problemen)
• Keratosis pilaris (huidaandoening met rode bultjes op de huid)
• Milia (huidaandoening met kleine bultjes op het gezicht)

Behandeling

Orale medicijnen zoals cimetidine kunnen nuttig zijn, vooral voor kinderen, omdat de behandeling thuis kan plaatsvinden zonder veel ongemak. Topische therapieën zijn ook beschikbaar, waarbij crèmes op de huidletsels worden aangebracht. Deze crèmes moeten op alle letsels worden aangebracht voor de beste resultaten. Andere behandelingsopties omvatten medische procedures waarbij de huidletsels individueel worden verwijderd door middel van technieken zoals wegschrapen, wegboren, bevriezen (cryotherapie), naaldelektrochirurgie of laserbehandeling. Chirurgische verwijdering kan leiden tot littekenvorming. Salicylzuurpreparaten worden soms gebruikt, maar kunnen tijdelijke verkleuring van de huid veroorzaken. Alternatieve oplossingen zoals Kantaridin kunnen ook worden overwogen.

Prognose

Bij de meeste patiënten met een gezond immuunsysteem verdwijnen de letsels na zes tot achttien maanden. De infectie kan echter nog steeds verspreid worden, zelfs nadat de symptomen verdwenen zijn. Overmatig krabben aan de huidletsels kan leiden tot lelijke littekens. Bij patiënten met een zwak immuunsysteem kunnen de symptomen tot vier tot vijf jaar aanhouden.

Complicaties

Mogelijke complicaties van molluscum contagiosum zijn aanhoudende huidletsels, verspreiding van de letsels en herhaalde infecties. Secundaire bacteriële huidinfecties kunnen optreden, vaak als gevolg van overmatig krabben. Deze infecties kunnen door Staphylococcus aureus leiden tot abcesvorming, terwijl Pseudomonas aeruginosa mogelijk necrotiserende cellulitis veroorzaakt. Oogbindvliesontsteking (conjunctivitis) kan optreden als de huidletsels de oogleden aantasten. Bij HIV-patiënten kan cellulitis optreden.

Preventie

Om de verspreiding van molluscum contagiosum te voorkomen, is het belangrijk om direct contact met de huidletsels te vermijden. Bedek de letsels met een verband of kleding en houd de aangetaste huid schoon en droog. Deel geen handdoeken, scheerapparaten, make-up of andere persoonlijke voorwerpen om besmetting te voorkomen. Het molluscum virus kan ook via geslachtsgemeenschap worden overgedragen, dus het is raadzaam om seksuele activiteit te vermijden zolang het virus aanwezig is. Krab de huidletsels niet open om secundaire infecties te voorkomen.

Lees verder

• Virale huidinfectie: Huidinfecties veroorzaakt door virus
• Veel voorkomende besmettelijke huidaandoeningen