Rectale biopsie: Onderzoek - Wegnemen van weefsel van rectum
Een rectale biopsie is een medische procedure waarbij de arts een klein stukje weefsel uit het rectum (endeldarm) verwijdert voor verder onderzoek. Dit is vooral belangrijk wanneer andere onderzoeken afwijkende resultaten opleveren. De patiënt moet zich houden aan een aantal voorzorgsmaatregelen alvorens de verwijdering van weefsel uit het rectum kan doorgaan. Dit onderzoek kan wat ongemakkelijk aanvoelen voor de patiënt, maar dankzij de resultaten kan de arts een diagnose stellen en een eventuele behandeling opstarten.
Indicatie van rectale biopsie
Een rectale
biopsie is nodig om de oorzaak te bepalen van abnormale gezwellen,
cysten of massa’s die een arts gevonden heeft tijdens een
anoscopie (inwendig kijkonderzoek van de anus), een
sigmoïdoscopie (
endoscopisch onderzoek van het laatste gedeelte van de dikke darm) of andere testen. Ook kan de arts dankzij dit onderzoek de oorzaak van bloed, etter of slijm in de ontlasting te weten komen. Soms zet de arts een rectale biopsie ook in om de diagnose van
amyloïdose (zeldzame aandoening waarbij abnormale eiwitten zich in weefsels en organen opbouwen) te bevestigen. De arts stelt tot slot de definitieve diagnose van rectumkanker dankzij een wegname van rectumweefsel.
Voor het onderzoek van het rectum
Mogelijk krijgt de patiënt vóór de biopsie een
laxeermiddel, een klysma of een andere voorbereiding, zodat de darmen volledig leeg zijn wanneer het onderzoek plaatsvindt. Wanneer de darmen leeg zijn, heeft de arts een beter zicht op het rectum.
Tijdens het wegnemen van weefsel van het rectum
Een rectale biopsie maakt meestal deel uit van een anoscopie of sigmoïdoscopie. Dit zijn medische onderzoeken waarmee de arts in het rectum kan kijken. Meestal voert de arts eerst een
digitaal rectaal onderzoek uit. Hij plaatst dan een glijmiddel op een gehandschoende vinger. Vervolgens plaatst hij de vinger voorzichtig in de anus. Hij kan hiermee kijken of er geen verstoppingen zijn. De patiënt voelt hierbij een beetje druk.
Daarna plaatst de arts een gesmeerd instrument (anoscoop of proctoscoop) in het rectum. Wanneer de arts het instrument in het rectale gebied plaatst, ervaart de patiënt mogelijk krampen of een licht ongemak. Een biopsie is mogelijk via elk van deze instrumenten. Soms heeft de patiënt het gevoel dat hij stoelgang moet maken. De patiënt voelt een soort knijpend gevoel wanneer de arts uiteindelijk het weefsel wegneemt.
Resultaten van wegname van rectumweefsel
Normale resultaten
De anus en het rectum lijken normaal in grootte, kleur en vorm wanneer de resultaten normaal zijn. De arts vindt dan geen tekenen van:
- aambeien (gezwollen aders in de anus of het onderste deel van het rectum)
- andere afwijkingen
- bloedingen
- poliepen (groei op de bekleding van de anus)
De arts vindt verder geen problemen of afwijkingen wanneer hij het biopsieweefsel onder een microscoop laat onderzoeken.
Abnormale resultaten
Via een rectale biopsie achterhaalt de arts de specifieke oorzaak van abnormale rectale aandoeningen zoals:
Risico's van de medische procedure
Aan een rectale biopsie zijn zeer zelden risico’s verbonden, zoals bloedingen, een scheur in het rectum, een darmperforatie en
plasproblemen.
Recentste ontwikkelingen in rectale biopsie (anno augustus 2024)
In de afgelopen jaren zijn er enkele belangrijke vooruitgangen geboekt op het gebied van rectale biopsie. Nieuwe technieken en technologieën zijn ontwikkeld om het onderzoek nauwkeuriger en minder invasief te maken. Bijvoorbeeld:
Verbeterde beeldvorming
Er zijn nieuwe beeldvormingstechnieken ontwikkeld die de nauwkeurigheid van de biopsie verbeteren. Geavanceerde endoscopische apparatuur biedt nu hogere resolutie beelden en betere weefselanalyse.
Minimaal invasieve technieken
Er zijn technieken ontwikkeld om de procedure minder invasief te maken, wat leidt tot minder ongemak en sneller herstel voor de patiënt. Dit omvat verbeterde instrumenten en methoden om weefsel te verkrijgen met minder beschadiging van omliggend weefsel.
Integratie van moleculaire technieken
Nieuwe moleculaire technieken worden geïntegreerd om genetische en moleculaire markers te identificeren, wat kan helpen bij het vroegtijdig opsporen van ziektes zoals kanker.
Lees verder