Robertskruid: gezondheidsvoordelen en inhoudsstoffen
Robertskruid (Geranium robertianum) is een plant uit de ooievaarsbekfamilie (Geraniaceae), een familie van bloeiende planten. Robertskruid is een een- tot tweejarige plant die een hoogte van wel 50 centimeter kan bereiken en erg vertakt groeit. Robertskruid kan zowel harig als glad zijn en verspreidt en de drie- tot vijftallige bladeren zijn 5 cm groot en driehoekig van vorm. De bloemen van zijn klein, Het zijn hermafrodiete bloemen, die in een radiale symmetrie zijn gerangschikt en elk vijf kleine kelkblaadjes hebben. De bloembladen zijn meestal roze en tweemaal zo groot als de kelkblaadjes. Terwijl de helmknoppen een paarse kleur hebben, zijn de stempels roze. De bloeiperiode loopt van april tot de herfst, waarbij de bloemen voornamelijk worden bestoven door bijen. Robertskruid is mogelijk genoemd naar de eerste Salzburger aartsbisschop Rupert of Hrodperth († 717). De naam kan ook zijn afgeleid van ruber (rood), naar de kleur van de bloem of rode stengel en bladeren in de herfst.
Wat is robertskruid?
Robertskruid staat ook bekend als stinkende ooievaarsbek, aangezien het een sterke, onaangename geur heeft, die vrijkomt bij wrijven of kneuzen van de bladeren en knoppen. Deze bittere geur komt door de etherische oliën in de plant. Het is een één- tot tweejarige kruidachtige plant met een hoogte van wel 50 cm. Het groeit goed vertakt, is harig tot glad.
Voorkomen
Robertskruid komt relatief veel voor in Europa, Noord-Afrika en Azië. De plant geeft de voorkeur aan schaduwrijke en stikstofrijke locaties. Het is een veel voorkomende plant. Hij groeit bij voorkeur in halfschaduw, bijvoorbeeld tussen struiken en heggen, maar ook in weilanden en tuinen. Robertskruid komt ook voor op vochtige rotsen en muren, langs bermen en bosranden, op grind in spoor- en industriegebieden, in kloven en zelfs in bossen. Af en toe groeit het zelfs uit de kieren van oude bomen waar het in wortelt, dus het kruid is bijna overal te vinden, mits er enige schaduw en voldoende vocht en stikstof in de grond of in de grond aanwezig is. In tuinen wordt het vaak beschouwd als een '
onkruid'.
Inhoudsstoffen
Belangrijke inhoudsstoffen van deze medicinale plant zijn:
- Flavonoïden, vooral rutoside, hyperoside en isoquercitrine. Flavonoiden zijn antioxidanten. Antioxidanten vangen vrije radicalen weg.
- Tannines, een verzamelnaam voor bepaalde chemische verbindingen.
- Citroenzuur.
- Appelzuur.
- Etherische olie.
- Vitaminen: vitamine A, B en C.
- Mineralen: calcium, kalium, ijzer, fosfor en germanium.
Medicinale werking
Robertskruid is antidiabetisch (het verlaagt de
bloedsuikerspiegel), hemostatisch (bloedstollend),
diarreeremmend, diuretisch (een middel dat de afgifte van water door de nieren bevordert),. krampstillend en wondhelend. daarnaast heeft het een antioxiderende en ontstekingsremmende werking.
Gebruikte plantdelen
Binnen de natuurgeneeskunde worden alle delen van de plant gebruikt: de bloem, de bladeren en de wortel. Verse bladeren kunnen worden gegeten of er kan tot thee van worden gemaakt. De bloemen en bladeren kunnen worden gedroogd, waardoor je het hele jaar door kunt genieten van een thee van robertskruid, maar je kunt het ook verwerken in een salade of toevoegen aan je smoothie. De wortel kan ook gedroogd en gebruikt worden. Van de plantdelen van robertskruid kan ook een tinctuur gemaakt worden. Het wrijven van verse bladeren op de huid zou muggen afstoten, waardoor je vervelende
muggenbulten kunt voorkomen.
Gezondheidsvoordelen
Inwendige toepassing
Robertskruid wordt toegepast bij diarree, nier- en
blaasontstekingen en bij
nierstenen en
blaasstenen. Het gebruik bij diarree is aannemelijk vanwege het tanninegehalte. Tannines helpen de stoelgang te vertragen. De andere bovenvermelde toegekende effecten, vooral tegen
urineweginfecties, zijn anno 2024 niet wetenschappelijk bevestigd.
Robertskruid bevat ellaginezuur, waarvan is vastgesteld dat het de groei van tumoren die worden veroorzaakt door bepaalde kankerverwekkende stoffen vertraagt. Daarnaast bevat de plant germanium, een waardevol element en een krachtige antioxidant die het vermogen heeft om zuurstof gemakkelijker beschikbaar te maken voor de lichaamscellen. Het verhogen van het zuurstofniveau in de cellen, geeft je lichaam de mogelijkheid om ziekten op eigen kracht te bestrijden. Germaniumverbindingen kunnen een gunstige invloed hebben op de aanmaak van bloedcellen (rode en witte).
Uitwendig toepassing
Uitwendig wordt robertskruid toegepast bij slecht helende wonden, milde
huiduitslag en
ontsteking van de mondholte.
Robertskruid is eetbaar
Robertskruid is eetbaar. Het zijn de bloemetjes en het blad die je kunt eten. Het kruid heeft een lekkere smaak dat een beetje doet denken aan
peterselie. Je kunt het verwerken in salades en soepen.
Lees verder