Bloedblaren op huid: Bloed in blaar door kracht of wrijving

Regelmatig krijgen mensen te maken met bloedblaren. Deze aandoening kenmerkt zich doordat een deel van de huid verhoogd is en gevuld is met bloed. Langdurige wrijving aan de huid of spontane kracht op de huid vormen de belangrijkste oorzaken van een bloedblaar. Dit gebeurt bijvoorbeeld door het sluiten van de deur waar de vinger tussen zit. Deze pijnlijke blaren verdwijnen al na korte tijd zonder professionele medische behandeling. Enkele zelfzorgmaatregelen voorkomen een secundaire infectie en versnellen het genezingsproces van de bloedblaar. In een aantal omstandigheden is het bezoek aan een arts wel noodzakelijk.

• Oorzaken: Door spontane kracht of wrijving
• Huid
• Mond
• Symptomen aan huid
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Algemene behandeltips
• Alternatieve behandelingen
• Prognose van bloedblaar
• Complicaties
• Preventie van bloedblaren

Oorzaken: Door spontane kracht of wrijving

In feite is een bloedblaar identiek als een gewone wrijvingsblaar (waterblaar, blaren gevuld met heldere vloeistof), maar het letsel zit dieper. Een klein bloedvat breekt nabij het huidoppervlak, hetgeen de bloederige verschijning van de blaar verklaart. Het bloed stroomt dan naar de opperhuid en vermengt zich met de vloeistof van de blaar, waardoor een bloedblaar ontstaat. Een bloedblaar bevat bloed, lymfevloeistoffen of andere lichaamsvloeistoffen die onder de huid vastzitten.

Huid

Een bloedblaar op de huid verschijnt net zoals een gewone blaar door (langdurige) wrijving aan de huid, zonder dat de huid openbreekt. Ook spontane kracht op de huid vormt een oorzaak.

Deze langdurige wrijving aan de huid of spontane kracht op de huid ontstaan door bijvoorbeeld volgende oorzaken:

• brandwonden
• een gereedschap of een ander voorwerp dat herhaaldelijk tegen de huid wrijft
• een groot trauma zoals een explosie door vuurwerk
• een klein trauma doordat de huid vastzit tussen twee voorwerpen of doordat een voorwerp valt op de hand(en) of voet(en)
• een vastzittende vinger tussen de deur
• ernstige bevriezing
• herpes of wratten veroorzaakt door HPV (humaan papillomavirus)
• huidreacties door allergenen (uitlokkende stoffen) zoals chemicaliën en andere irriterende stoffen
• intensieve zonnebrand (rode, pijnlijke huid door langdurige blootstelling aan de schadelijke UV-stralen van zonlicht)
• slecht passende schoenen waardoor wrijving ontstaat aan de huid
• sport beoefenen of eender welke langdurige fysieke activiteit zoals hardlopen en dansen
• tinea pedis (voetschimmel): een schimmelinfectie van de voeten die meestal optreedt tussen de tenen of op de voetzolen
• zware gewichten gedurende langere tijd opheffen
• zweetvoeten die extra wrijving veroorzaken tegen de voet en schoen

Mond

Bloedblaren komen eveneens voor in de mondholte. Op een hard voorwerp bijten zonder te kauwen en wrijving aan de binnenkant van de mond (door beugels, tongbijten en wangbijten) zijn mogelijke oorzaken van een bloedblaar in de mond. Bloedblaren in de mond zijn echter eveneens geassocieerd met een andere aandoening. Enkele oorzaken van bloedblaren in de mond zijn:

• allergieën
• bloedingsstoornissen
• mondkanker
• overmatig alcoholgebruik
• voedingstekorten

De kans op een ontsteking bij bloedblaren in de mond is klein, maar een opengebarsten bloedblaar in de mond vormt wel een probleem daar deze gemakkelijk blijft bloeden. Als een patiënt een bloedblaar in zijn mond heeft, is het belangrijk om een arts raadplegen.

Symptomen aan huid

Bloedblaren lijken sterk op blaren veroorzaakt door wrijving die zich vullen met een heldere vloeistof. Op de huid ontstaat een verhoogd gedeelte dat gevuld is met bloed. De bloedblaar ontwikkelt zich op de huid van de mond, de handen, de vingers, de tenen, de achterkant van de hiel, de bal van de voet alsook bij de gewrichten en bij de prominente benige structuren, maar in principe is de bloedblaar mogelijk op vrijwel alle lichaamsdelen. De vloeistof in de bloedblaar begint is eerst lichtrood van kleur, maar na verloop van tijd verdonkert de kleur en is de blaar donkerrood, paars of zelfs zwart. De meeste bloedblaren veroorzaken een lichte irritatie op de plaats van de blaar. De patiënt voelt eveneens (veel) pijn bij de bloedblaar die varieert in grootte.

Alarmsymptomen

In de meeste gevallen zijn de symptomen niet ernstig en is een doktersbezoek bijgevolg niet nodig. Wanneer echter volgende tekenen tot uiting komen, is professioneel medisch advies noodzakelijk:

• de blaar is het gevolg van een allergische reactie
• de blaar keert herhaaldelijk terug
• de blaar zorgt voor functionele problemen (handen bewegen, lopen, …)
• de patiënt heeft blaren in de mond of oogleden (slijmvliezen)
• de patiënt heeft meerdere onverklaarbare blaren
• de patiënt heeft symptomen van een infectie, zoals rode strepen of warmte die uit de blaar komt
• de patiënt kent geen duidelijke oorzaak voor de vorming van de blaar

Diagnose en onderzoeken

De arts bevraagt de patiënt over de mogelijke oorzaak van de bloedblaar of bloedblaren, indien de patiënt dit weet. Veelal volstaat een eenvoudig onderzoek om een bloedblaar te identificeren en een diagnose te stellen van een mogelijke lokale infectie. Bij chronische of onverklaarbare blaren zoekt de arts naar de eventuele onderliggende oorzaken van de blaarvorming. Sommige soorten huidkanker lijken op een bloedblaar. Een biopsie is dan nodig om deze aandoening uit te sluiten.

Behandeling

In de meeste gevallen is een behandeling voor een bloedblaar niet nodig. De blaar geneest spontaan en droogt op. Artsen adviseren vaak om de blaar met rust te laten om deze zelf te laten genezen om een secundaire infectie te voorkomen. Voor bloedblaren op de voeten en tenen is mogelijk wel een behandeling vereist om de genezing te bespoedigen.

Algemene behandeltips

Enkele algemene behandelingen zijn onder meer:

• de blaar niet openprikken
• de blaar wikkelen in een beschermend verband
• de huid niet afpellen terwijl de blaar aanwezig is (bij een afgepelde huid opent de wonde waardoor deze vatbaar is voor een infectie)
• druk op de blaar vermijden door zo weinig mogelijk schoenen te dragen
• een opengebarsten blaar voorzichtig reinigen en beschermen
• geen gerimpelde sokken dragen (leiden tot wrijving)
• het gebruik van speciale blarenpleisters
• het getroffen gebied indien mogelijk opheffen (in hoogstand brengen)
• het getroffen gebied schoon houden
• ijs (koude) toepassen op de blaar, maar het ijs moet gewikkeld worden in een handdoek om bevriezing te voorkomen
• medische hulp zoeken wanneer dat nodig is
• passende schoenen dragen (bijvoorbeeld schoenen met open tenen)
• uitlokkende factor opzoeken en aanpakken (druk verwijderen en wrijving verminderen)
• vrij verkrijgbare pijnstillers gebruiken zoals ibuprofen of paracetamol
• voeten droog houden (bijvoorbeeld door het gebruik van talgpoeder)

Alternatieve behandelingen

Sommige patiënten gebruiken huidcrèmes en huidgels op basis van aloë vera en natuurlijke kruiden zoals kurkumapoeder om bloedblaren te behandelen. Deze behandelingen zijn echter niet goed wetenschappelijk onderzocht of gedocumenteerd.

Prognose van bloedblaar

Bloedblaren komen vaak voor en zijn geen reden tot bezorgdheid. Bij de meeste patiënten geneest de blaar spontaan zonder verdere complicaties binnen één à twee weken.

Complicaties

In zeldzame gevallen is een bloedblaar geïnfecteerd, wat een extra behandeling vereist. Wanneer de blaren door bacteriën geïnfecteerd zijn, krijgt de patiënt mogelijk te maken met impetigo.

Preventie van bloedblaren

Iedereen krijgt mogelijk te maken met bloedblaren. Het risico deze vervelende aandoening verlagen is mogelijk door het hanteren van volgende preventieve maatregelen:

• handschoenen dragen bij het werken met gereedschap, bij het tillen van zware gewichten of bij koude
• huid droog houden bij wrijving
• geschikt schoeisel dragen
• voeten drooghouden
• zonnebrandcrème gebruiken

Lees verder

• Blaren: Oorzaken en behandelingen van blaarvorming op huid
• Bloedblaren in mond: Oorzaken & behandelingen van bloedblaar