Longkneuzing (longcontusie): Pijn op de borst door trauma
Een longcontusie (longkneuzing) is een blauwe plek van de longen die ontstaat door trauma aan de borstkas. Symptomen kunnen onder meer pijn op de borst, bloed ophoesten en een blauwe huidskleur zijn. De behandeling van een longkneuzing is voornamelijk ondersteunend. De meeste patiënten ervaren alleen tijdelijk ongemak, maar in sommige gevallen kunnen ernstige ademhalingsproblemen en andere complicaties optreden, waardoor behandeling noodzakelijk is. Het gebruik van veiligheidsgordels en airbags kan het risico op een longcontusie bij voertuigpassagiers aanzienlijk verminderen.
Oorzaken van longcontusie
Een longcontusie wordt veroorzaakt door een stomp trauma aan de
borstkas. Dit kan voortkomen uit een verwonding door een explosie, een schokgolf van een penetrerend trauma of een andere vorm van geweld. Door het trauma worden de haarvaten in het longweefsel beschadigd, wat leidt tot ophoping van bloed en andere vloeistoffen. Deze vloeistoffen verstoren de gasuitwisseling in de longen, wat kan resulteren in onvoldoende zuurstofniveaus (hypoxie). Ondanks de schade aan de bloedvaten ontstaan er geen sneden of scheuren in het longweefsel zelf. Een longcontusie kan voorkomen naast andere verwondingen aan de borstkas, maar kan ook op zichzelf voorkomen.
Risicofactoren voor longcontusie
Factoren die het risico op een longcontusie verhogen zijn onder andere:
Symptomen van een longcontusie
Pijn op de borst is een mogelijk symptoom van een longcontusie /
Bron: Pexels, Pixabay
De symptomen van een longcontusie kunnen variëren afhankelijk van de ernst van de verwonding.
Milde symptomen
Bij milde longkneuzingen kunnen de symptomen zeer subtiel zijn. Sommige patiënten hebben geen merkbare symptomen. Veelvoorkomende milde symptomen zijn onder andere
cyanose (blauwachtige huidskleur en slijmvliezen), dyspneu (moeilijk of pijnlijke ademhaling),
kortademigheid, verminderde inspanningstolerantie, een
snelle ademhaling en een
snelle hartslag.
Ernstige symptomen
Ernstigere longcontusies kunnen leiden tot symptomen zoals bronchorroe (de productie van waterig
sputum),
piepende ademhaling,
hoesten, pijn op de borst, een koele en
klamme huid,
bloed of bloederig sputum ophoesten, hypotensie (lage bloeddruk) en blauwzucht.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose van een longcontusie kan uitdagend zijn omdat dit letsel vaak niet meteen wordt herkend. De symptomen ontwikkelen zich meestal geleidelijk, waardoor veel patiënten aanvankelijk geen symptomen vertonen. Bij ernstigere verwondingen kunnen de symptomen drie tot vier uur na het trauma optreden. Bij ernstige gevallen kan de arts verminderde
ademgeluiden of knetterende geluiden detecteren met een stethoscoop (
auscultatie). Een
röntgenfoto van de borstkas kan wijdverspreide donzige schaduwen tonen die wijzen op bloedingen in de longen. Schade aan het longweefsel of andere structuren van de borstkas kan worden opgespoord met een
CT-scan. Daarnaast kan een
bloedonderzoek of
pulsoximetrie nodig zijn om het zuurstofniveau in het bloed te meten.
Pijnstillers kunnen de pijn verlichten /
Bron: Stevepb, Pixabay
Behandeling van longcontusie
De behandeling van een longcontusie richt zich vaak op het verlichten van symptomen en het ondersteunen van het herstel. Bij milde gevallen kan aanvullende zuurstof en nauwkeurige monitoring voldoende zijn. Bij ernstigere gevallen kunnen intensieve zorg en mechanische ventilatie nodig zijn als de ademhaling ernstig is aangetast. Intravenieuze (via de ader toegediende) vochttoediening kan helpen om het bloedvolume te handhaven, maar moet zorgvuldig worden beheerd om
longoedeem (vocht in de longen) te voorkomen, wat levensbedreigend kan zijn. Patiënten kunnen ook baat hebben bij vrij verkrijgbare of op recept verkregen
pijnstillers om de pijn te verlichten.
Herstel en nazorg
Na een longcontusie is het belangrijk om te zorgen voor een goed herstel en nazorg. Dit kan onder meer bestaan uit:
- Regelmatige controle van de longfunctie
- Voorkomen van complicaties door vroegtijdige interventie
- Aanpassing van activiteiten en inspanningen op basis van de herstelfase
- Revalidatie en ademhalingsoefeningen indien nodig
- Voeding en hydratatie ter ondersteuning van het herstel
Een goede opvolging door de arts kan helpen bij het monitoren van het herstel en het voorkomen van langdurige gevolgen.
Prognose van longcontusie
De prognose van een longcontusie hangt af van de ernst van het trauma en de algehele gezondheid van de patiënt. Bij veel patiënten verdwijnen de symptomen na ondersteunende zorg. In sommige gevallen kunnen echter ernstige complicaties optreden, en in zeldzame gevallen kan de patiënt onverwachts overlijden. Ernstige complicaties en de dood kunnen sneller optreden als de longcontusie niet adequaat wordt behandeld.
Complicaties van longcontusie
Een longcontusie kan leiden tot verschillende complicaties, zoals
ademhalingsproblemen, een
klaplong, bloeding in de borstkas,
longontsteking, infecties en het
acute respiratory distress syndrome (ARDS). Ouderen en patiënten met vooraf bestaande
hartziekten, longaandoeningen of
nierziekten hebben een verhoogd risico op langdurig ziekenhuisverblijf en ernstige complicaties. Soms kunnen ook andere verwondingen optreden in combinatie met een longcontusie, zoals
gebroken ribben of een longscheuring, wat ook ademhalingsproblemen kan veroorzaken.
Preventie
Het risico op een longcontusie kan worden verminderd door gebruik te maken van veiligheidsgordels en airbags in voertuigen, wat beschermt tegen het trauma van een botsing. Airbags helpen de krachten tijdens een botsing gelijkmatig over het lichaam te verdelen en voorkomen dat de borstkas tegen het interieur van het voertuig aankomt. Voor kinderen kunnen autostoeltjes bijdragen aan de bescherming bij botsingen. Daarnaast zijn er sportuitrustingen, zoals borstkasbeschermers, die kunnen helpen bij het voorkomen van borstkas- en longletsels tijdens contact- en vechtsporten. Ondanks deze voorzorgsmaatregelen is het echter niet altijd mogelijk om een longcontusie volledig te voorkomen.
Lees verder