Prurigo pigmentosa: Huidziekte met netvormige huiduitslag
Prurigo pigmentosa (ziekte van Nagashima) is een zeldzame huidaandoening met onbekende oorzaak waarbij de huid ontstoken is. Een patiënt ervaart een terugkerende jeukende uitslag met een netvormige verdonkerde huid. De arts behandelt de huidziekte met tetracycline. Meestal reageert de aandoening goed op antibiotica, waardoor de vooruitzichten uitstekend zijn. De ziekte werd voor het eerst beschreven in de medische literatuur door Masaharu Nagashima et al. in 1971.
Epidemiologie
Prurigo pigmentosa komt voor bij zowel mannen als vrouwen van alle leeftijden en etnische groepen. De ziekte komt echter vaker voor bij Aziaten, vooral jonge vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Vrouwen zijn twee keer zo vaak getroffen als mannen. De
huidaandoening presenteert zich vooral in het voorjaar of in de zomer.
Oorzaken en risicofactoren van prurigo pigmentosa
De precieze oorzaak van prurigo pigmentosa, een huidontstekingsaandoening, is niet bekend anno september 2024, maar mogelijk liggen meerdere factoren aan de basis.
Zwangere vrouwen krijgen vaker te maken met prurigo pigmentosa /
Bron: PublicDomainPictures, PixabayAandoeningen
De ziekte is geassocieerd met enkele andere aandoeningen:
Omgevingsfactoren
Wrijving met kleding, een strikt ketogeen dieet en vasten zijn soms geassocieerd met prurigo pigmentosa.
Symptomen: Netvormige jeukende huiduitslag
Een patiënt met prurigo pigmentosa presenteert zich met een mogelijk terugkerende (jeukende)
huiduitslag. Deze bestaat uit
ontstoken, rode verhoogde vlekken (papels) die samenvloeien tot een reticulair (netwerkachtig) patroon. De uitslag is symmetrisch verdeeld op de romp, de bovenrug, het heiligbeen, de buik en de borst. De ledematen en het
gezicht zijn zelden aangetast. Ook de slijmvliezen, het
haar en de
nagels zijn nooit getroffen. De papels laten in een later stadium van de ziekte een vlak, netvormig
hypergepigmenteerd (donkerbruin) patroon achter op de huid. Soms ontstaat hierbij eveneens
schilfering.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose van prurigo pigmentosa gebeurt met behulp van een uitgebreid vraaggesprek, een lichamelijk onderzoek en een
bloedonderzoek.
Antibiotica behandelen de symptomen van de ziekte /
Bron: Stevepb, PixabayBehandeling van zeldzame huidziekte
Topische (op de huid toegepaste) en systemische (via de
mond ingenomen)
corticosteroïden zijn niet effectief voor patiënten met prurigo pigmentosa. De antibiotica dapsone en
tetracycline zijn wel effectief bij de behandeling van prurigo pigmentosa tijdens de ontstekingsfase van de ziekte. Deze behandelingen verstoren de beweging en functie van neutrofielen.
Macrolide-antibiotica zoals erytromycine zijn mogelijk eveneens nuttig voor patiënten met deze zeldzame huidziekte. Tot op heden (september 2024) zijn er geen effectieve behandelingen voor de verdonkerde huidgebieden die zich ontwikkelen in de latere stadia van de ziekte. De donkere plekken vervagen uiteindelijk.
Prognose van huidaandoening
Dankzij de behandeling met medicijnen herstellen de meeste patiënten uitstekend. De aandoening verdwijnt eveneens spontaan, maar de symptomen houden dan gewoonlijk zes maanden tot acht jaar aan.
Complicaties
Hoewel prurigo pigmentosa doorgaans goed behandelbaar is, kunnen de volgende complicaties optreden:
- Secundaire huidinfecties door jeuk en krabben
- Psychologisch ongemak door de esthetische impact van de aandoening
- Langdurige hyperpigmentatie in ernstigere gevallen
Preventie
Er zijn geen specifieke preventiemaatregelen voor prurigo pigmentosa, maar het vermijden van bekende triggers zoals bepaalde allergenen of irritaties kan helpen om de symptomen te verminderen. Het volgen van een gezond dieet en het vermijden van strikte diëten of vasten kan ook nuttig zijn.
Lees verder