Seroom: Verzameling van vloeistof na operatie of verwonding

Een seroom is een ophoping van sereus vocht in het lichaam. Dit treedt vaak op als complicatie na een operatie, maar kan ook ontstaan na een verwonding. Kenmerken van seromen zijn pijn, gevoeligheid en afscheiding. Hoewel de meeste seromen onschadelijk zijn en vanzelf verdwijnen, kunnen ze soms geïnfecteerd raken of complicaties veroorzaken die het herstel en de duur van het ziekenhuisverblijf verlengen. Voor grotere of geïnfecteerde seromen zijn er verschillende medische behandelingen beschikbaar.

• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken van seromen
• Operatie
• Verwonding
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van seromen
• Klein seroom
• Groot seroom
• Geïnfecteerd seroom
• Sclerotherapie
• Prognose van seroomvorming
• Complicaties
• Infectie
• Verkalking
• Preventie van seroomvorming
• Praktische tips voor het omgaan met seroom
• Zorg voor het seroom en het gebied eromheen
• Houd de huid schoon en droog
• Pijnbestrijding en verlichting
• Vermijd overmatige belasting
• Gebruik compressiekleding indien nodig
• Regelmatige controle van het seroom
• Wees alert op infectieverschijnselen
• Steun zoeken bij emoties
• Wanneer professionele hulp inroepen
• Gezonde levensstijl ter ondersteuning van herstel
• Misvattingen rond seroom
• Een seroom is hetzelfde als een abces
• Seromen ontstaan alleen na grote operaties
• Seromen moeten altijd worden afgetapt
• Seromen zijn gevaarlijk voor de gezondheid
• Seromen kunnen niet worden voorkomen
• Een seroom is altijd zichtbaar als een grote zwelling
• Seromen komen alleen voor bij volwassenen
• Seromen genezen altijd zonder littekens

Epidemiologie

Seroom is een veelvoorkomende complicatie na chirurgische ingrepen, vooral bij operaties waarbij er ingrijpende weefselschade is of wanneer de lymfatische afvoer verstoord raakt. Het komt voor bij een breed scala van operaties, variërend van borstoperaties tot buikchirurgie en orthopedische ingrepen. Hoewel serooms doorgaans als een relatief milde complicatie worden beschouwd, kunnen ze het genezingsproces verlengen en ongemak voor patiënten veroorzaken.

Incidentie van seroom na chirurgie
De incidentie van seroom varieert afhankelijk van het type operatie. Bij borstchirurgie, zoals mastectomie of borstreconstructie, komt seroom voor bij een aanzienlijk aantal patiënten, variërend van 10% tot 30%. In andere chirurgische disciplines, zoals orthopedie of buikchirurgie, kan de incidentie nog hoger zijn, vooral bij ingrepen die grote hoeveelheden weefsel verwijderen of waar uitgebreide drainage vereist is. De incidentie kan ook toenemen in gevallen waar postoperatieve infecties of complicaties zoals hematomen optreden.

Geografische en demografische factoren
Geografisch gezien zijn er weinig studies die seroomincidentie per regio verschillen, hoewel er regionale variaties kunnen zijn in de beschikbaarheid van postoperatieve zorg en risicobeheer. Demografische factoren zoals leeftijd, geslacht, en comorbiditeiten kunnen het risico op seroom beïnvloeden, hoewel dit nog verder onderzocht moet worden. Ouderen en patiënten met een verzwakt immuunsysteem lopen mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van seroom na een operatie.

Mechanisme

Seroom ontstaat wanneer er een ophoping van heldere, stroperige vloeistof zich vormt in een weefselholte, meestal op de plaats van een chirurgische wond. Dit mechanisme kan plaatsvinden wanneer er een verstoring is in het evenwicht van de lymfatische afvoer, wat kan gebeuren door verwonding van de lymfevaten tijdens de operatie. De vloeistof die zich ophoopt bestaat voornamelijk uit lymfevocht, een vloeistof die normaal gesproken betrokken is bij de afweer van het lichaam en het transport van voedingsstoffen en afvalstoffen.

Ophoping van lymfevocht
Lymfevocht speelt een cruciale rol in het afvoeren van afvalstoffen uit de weefsels van het lichaam. Wanneer de lymfatische vaten beschadigd raken door chirurgie, kan het lymfevocht zich ophopen in de open ruimte. Dit kan leiden tot de vorming van een seroom. De ophoping is vaak langzaam en wordt soms pas enkele dagen na de operatie zichtbaar. De vloeistof kan zich in de vorm van een bol of zak ophopen, wat de patiënt ongemak kan bezorgen, afhankelijk van de locatie en grootte van het seroom.

Onvoldoende drainage en verminderde lymfatische doorstroming
Een andere belangrijke factor die bijdraagt aan de vorming van seroom is onvoldoende drainage van de operatieplaats. Bij sommige operaties wordt drainage toegepast om overtollig vocht, bloed of lymfe uit het lichaam te verwijderen. Wanneer deze drainage onvoldoende werkt, kan het lymfevocht zich verzamelen in de ruimte waar normaal lymfe zou moeten worden afgevoerd. Dit komt vaker voor bij complexere operaties waarbij de lymfeknopen of bloedvaten worden aangetast.

Oorzaken van seromen

Operatie

Een seroom ontstaat meestal als gevolg van een operatie. Bij chirurgische ingrepen waarbij lichaamsweefsel wordt verplaatst, kunnen bloed- en lymfevaten beschadigd raken. Het vocht (serum) lekt uit deze beschadigde vaten, wat leidt tot zwelling en de vorming van een knobbel die op een grote cyste lijkt. Seromen ontwikkelen zich doorgaans op de plaats van de chirurgische incisie (insnijding) of daar waar weefsel is verwijderd. Hoewel chirurgen vaak drainagebuisjes gebruiken om overtollig vocht af te voeren en seromen te voorkomen, kan er soms nog wat vocht achterblijven, wat later kan leiden tot een seroom. Het risico op het ontstaan van een seroom neemt toe wanneer er geen drainagebuisjes worden gebruikt.

Een seroom kan ontstaan na elke uitgebreide operatie, zoals:

• Buikchirurgie
• Hernia-reparatie (bijvoorbeeld bij een maagbreuk)
• Keizersnede
• Mastectomie (borstamputatie)
• Plastische chirurgie
• Borstvergroting
• Borstverkleining
• Buikwandcorrectie
• Liposuctie
• Reconstructie

Elke patiënt die een chirurgische ingreep ondergaat, loopt het risico op het ontwikkelen van een seroom, vooral bij langdurige of uitgebreide operaties waarbij veel weefsel wordt verplaatst.

Verwonding

Een seroom kan zich ook ontwikkelen na een verwonding, zoals een valpartij of een auto-ongeluk. Als gevolg van de verwonding kan een ontstekingsreactie optreden, waardoor een seroom kan ontstaan.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van seroom verhogen, zowel vóór als na de operatie. Sommige factoren zijn chirurgisch van aard, terwijl andere gerelateerd zijn aan de algemene gezondheid en het herstelvermogen van de patiënt.

Type chirurgie
Chirurgische ingrepen waarbij weefsel wordt verwijderd, vooral wanneer dit grote hoeveelheden vet- of spierweefsel betreft, hebben een verhoogd risico op seroomvorming. Operaties waarbij de lymfatische vaten of knopen worden aangetast, zoals bij borstchirurgie of lymfeklierdissectie, verhogen het risico. Operaties met veel manipulatiewerkzaamheden in het weefsel of waarbij de integriteit van het weefsel wordt aangetast, kunnen ook een verhoogd risico op seroomvorming met zich meebrengen.

Leeftijd en algehele gezondheid van de patiënt
Ouderen of patiënten met een verzwakt immuunsysteem hebben meer kans op het ontwikkelen van complicaties na chirurgie, waaronder seroom. Bij oudere patiënten kan het lichaam trager reageren op de genezing van weefsels, waardoor het risico op vochtophoping toeneemt. Ook patiënten met onderliggende aandoeningen zoals diabetes of hart- en vaatziekten lopen mogelijk een hoger risico.

Infectie en hematomen
Infecties en hematomen (bloedophopingen) kunnen het risico op seroomvorming verhogen. In gevallen waar de operatie leidt tot een beschadiging van bloedvaten, kan bloed zich ophopen in de operatieplaats en een verhoogde druk uitoefenen. Dit kan leiden tot verstoring van de lymfatische doorstroming, waardoor een seroom ontstaat. Infecties kunnen de genezing van de wond belemmeren en het lichaam een onjuiste reactie geven, wat bijdraagt aan vochtophoping.

Risicogroepen

Sommige patiënten hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van seroom, vooral wanneer ze een voorgeschiedenis van bepaalde aandoeningen of complicaties hebben.

Patiënten met een voorgeschiedenis van lymfeklierdissectie
Patiënten die een lymfeklierdissectie hebben ondergaan, bijvoorbeeld bij de behandeling van kanker, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van seroom. Het verwijderen van lymfeklieren kan de lymfatische drainage verstoren, waardoor vocht zich ophoopt in de operatieplaats. Dit geldt vooral voor borst- of buikoperaties waarbij uitgebreide weefselschade optreedt.

Patiënten met slechte wondgenezing
Patiënten die bekend staan om slechte wondgenezing, zoals die met diabetes of een verzwakt immuunsysteem, hebben een groter risico om seroom te ontwikkelen. Slappe of onvoldoende genezende wonden kunnen ervoor zorgen dat de weefsels meer vatbaar zijn voor vochtophoping, wat leidt tot de vorming van een seroom.

Obesitas
Obesitas is een belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van seroom. Patiënten met overgewicht of obesitas hebben vaak een verminderde lymfatische doorstroming, wat kan bijdragen aan het ophopen van lymfevocht na een operatie. Obesitas kan ook het genezingsproces vertragen, wat het risico verder verhoogt.

Symptomen

Seromen verschijnen meestal zeven tot tien dagen na de operatie, na verwijdering van de drainagebuisjes. Ze kunnen variëren in grootte.

De symptomen van een seroom kunnen zijn:

• Een gezwollen knobbeltje gevuld met vloeistof
• Een heldere afscheiding die zich onder de huid ophoopt en soms naar het huidoppervlak lekt
• Gevoeligheid op en rond het gezwollen gebied
• Pijn bij aanraking van het getroffen gebied
• Roodheid en warmte nabij de operatieplaats

Alarmsymptomen

De symptomen van seroom kunnen variëren afhankelijk van de grootte en locatie van de ophoping. De meeste gevallen van seroom zijn mild en vereisen geen ingrijpende behandeling, maar het is belangrijk om op de hoogte te zijn van mogelijke symptomen die kunnen duiden op een seroom.

Zwelling en vochtophoping
Het meest voorkomende symptoom van een seroom is zwelling op de plaats van de operatie. Dit kan variëren van een lichte zwelling tot een merkbare knobbel of zak van vloeistof. De zwelling kan pijnlijk zijn of ongemak veroorzaken, vooral wanneer de vochtophoping groter wordt. In sommige gevallen kan de zwelling de normale werking van het getroffen gebied belemmeren.

Pijn op de operatieplaats
Patiënten met seroom kunnen pijn ervaren op de plaats van de ophoping, vooral als de seroom groter wordt. De pijn kan variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van de hoeveelheid vocht die zich heeft opgehoopt. Het is belangrijk om te controleren of de pijn aanhoudt of verergert, aangezien dit kan wijzen op complicaties zoals infectie of hematoomvorming.

Veranderingen in de huid boven de zwelling
Soms kan de huid boven het seroom er rood of geïrriteerd uitzien. Dit kan wijzen op een ontsteking of infectie in het gebied. In zeldzame gevallen kan het seroom gaan lekken of breken, wat kan leiden tot verdere complicaties zoals een huidinfectie.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van seroom wordt vaak gesteld door middel van lichamelijk onderzoek, maar aanvullende beeldvormende technieken kunnen nodig zijn om de grootte en de locatie van de ophoping te beoordelen.

Lichamelijk onderzoek en klinische evaluatie
Een arts kan vaak de aanwezigheid van een seroom vaststellen door simpelweg de operatieplaats te onderzoeken. De arts kan de zwelling voelen en de consistentie ervan beoordelen, wat typisch is voor een seroom. Het is belangrijk om andere mogelijke oorzaken van zwelling, zoals hematomen of infecties, uit te sluiten.

Beeldvormingstechnieken
Soms kan een arts gebruik maken van echografie of andere beeldvormingstechnieken om de grootte van het seroom te evalueren. Echografie is een niet-invasieve techniek die goed kan worden gebruikt om vloeistofophopingen te visualiseren en te meten, wat belangrijk is voor het plannen van behandeling en opvolging.

Behandeling van seromen

Klein seroom

Bij een klein seroom kan het aanbrengen van warmte het genezingsproces versnellen. Een verwarmingskussen of warm kompres kan om de paar uur ongeveer vijftien minuten worden aangebracht. Dit bevordert de afvoer van vocht en biedt extra comfort. Het is belangrijk dat het kompres niet te warm is en niet te lang wordt toegepast, om te voorkomen dat er extra vochtophoping ontstaat. Ook het verhogen (elevatie) van het getroffen gebied kan de afvoer van vocht bevorderen.

Groot seroom

Bij grotere seromen kan het nodig zijn dat de arts de vloeistof met een spuit (aspiratie) afzuigt. Dit kan meerdere keren nodig zijn voordat het seroom verdwijnt. Als de aspiratie niet succesvol is, kan een operatie nodig zijn om de gehele seromaholte te verwijderen.

Geïnfecteerd seroom

Als een seroom geïnfecteerd raakt en zich ontwikkelt tot een abces, is aanvullende medische behandeling noodzakelijk. Onbehandeld kan een abces zich verspreiden naar de bloedbaan en het risico op sepsis verhogen, een ernstige systemische infectie. Bij een geïnfecteerd seroom worden meestal antibiotica toegediend. Bij uitgebreide infecties kan intraveneuze (via een ader) toediening van antibiotica vereist zijn.

Sclerotherapie

Bij sclerotherapie vult de chirurg de seromaholte met een irriterende stof die het gebied afdicht. Dit kan talk (voorgesteld voor gebruik in talkpoeder) en tetracyclines (een soort antibiotica) omvatten.

Prognose van seroomvorming

Een klein seroom verdwijnt meestal vanzelf of wordt binnen een maand via het huidoppervlak afgevoerd. In sommige gevallen kan het seroom echter tot een jaar aanhouden voordat het verdwijnt.

Complicaties

Infectie

Soms raakt een seroom geïnfecteerd, wat kan leiden tot de vorming van een abces. Een abces is een ophoping van pus in het weefsel, wat kan leiden tot roodheid, pijn en zwelling. Mogelijke tekenen van een geïnfecteerd seroom zijn:

• Bloeddrukschommelingen
• Veranderde kleur van de afscheiding
• Bloederige afscheiding
• Stinkende geur van het seroom
• Verhoogde bloeddruk (hypertensie)
• Verhoogde hartslag (tachycardie)
• Koorts
• Koude rillingen
• Verwardheid

Verkalking

Onbehandeld kan een seroom verkalken, wat leidt tot de vorming van harde knopen. Calcificatie (verkalking) ontstaat wanneer calcium zich geleidelijk ophoopt in het weefsel. Dit kan de werking van aangetaste organen verstoren.

Preventie van seroomvorming

Tijdens sommige operaties gebruikt de chirurg drainagesystemen om het risico op seroomvorming te verminderen. Soms worden intraveneuze steroïden toegediend om de ontstekingsreactie te remmen en seromen te voorkomen, hoewel de resultaten gemengd kunnen zijn. Deze behandeling kan bijwerkingen hebben, zoals een verzwakt immuunsysteem. Daarnaast kan het dragen van speciale compressiekleding helpen om de huid en weefsels sneller te laten genezen en de kans op seroomvorming te verminderen.

Praktische tips voor het omgaan met seroom

Zorg voor het seroom en het gebied eromheen

Het is belangrijk om het seroom goed in de gaten te houden. Meestal verdwijnt het vanzelf, maar als het niet afneemt of groter wordt, kan het nodig zijn om het vocht af te laten voeren. Dit kan gedaan worden door een arts. Als het seroom steeds terugkomt, bespreek dan met je arts of er een andere behandelmethode nodig is.

Houd de huid schoon en droog

Om infecties te voorkomen, is het belangrijk de huid rondom het seroom goed schoon te houden. Was je handen goed voordat je het gebied aanraakt. Gebruik zachte doekjes of gaasjes om het gebied voorzichtig schoon te maken zonder de huid te irriteren. Zorg er altijd voor dat je de huid droog houdt. Dit helpt het genezingsproces en voorkomt complicaties.

Pijnbestrijding en verlichting

Als je pijn ervaart, kan het helpen om pijnstillers zoals paracetamol of ibuprofen te nemen, maar houd je aan de aanbevolen dosering van je arts. Een koud kompres kan de pijn tijdelijk verlichten, maar wees voorzichtig met de druk. Te veel druk op het seroom kan het verergeren, dus zorg ervoor dat je niet te hard duwt of wrijft.

Vermijd overmatige belasting

Als het seroom zich op een plek bevindt die gevoelig is, zoals je schouder of knie, is het verstandig om overmatige beweging of belasting van het gebied te vermijden. Dit kan het seroom erger maken. Volg de instructies van je arts met betrekking tot welke activiteiten je tijdelijk beter kunt vermijden. Zo kan het gebied rustig genezen zonder verdere irritatie.

Gebruik compressiekleding indien nodig

Als je arts het aanbeveelt, kan het dragen van compressiekleding helpen om een nieuwe ophoping van vocht te voorkomen. Dit helpt ook de druk te reguleren en zorgt ervoor dat het gebied niet opnieuw opgezwollen raakt. Het kan nuttig zijn om compressiekleding te dragen totdat het seroom volledig verdwenen is.

Regelmatige controle van het seroom

Het is belangrijk om het seroom regelmatig te controleren om te zien of het kleiner wordt. Dit kun je zelf doen door voorzichtig te voelen of het minder gezwollen aanvoelt. Als je merkt dat het seroom groter wordt of niet kleiner wordt, neem dan contact op met je arts voor verdere behandeling.

Wees alert op infectieverschijnselen

Let goed op tekenen van infectie, zoals roodheid, zwelling, warmte of pusvorming rondom het seroom. Als je een van deze symptomen opmerkt, neem dan meteen contact op met je arts. Infecties kunnen complicaties veroorzaken en moeten snel worden behandeld om ernstigere problemen te voorkomen.

Steun zoeken bij emoties

Het kan emotioneel zwaar zijn om met een seroom te leven, vooral als het langdurig aanhoudt of vaak terugkomt. Het kan helpen om er met vrienden, familie of een therapeut over te praten. Het delen van je zorgen kan de stress verminderen en je helpen om beter met de situatie om te gaan.

Wanneer professionele hulp inroepen

Als het seroom niet kleiner wordt, als je er pijn van hebt of als je tekenen van infectie opmerkt, neem dan contact op met je arts. Hij of zij kan de juiste behandeling aanbieden, zoals het afvoeren van het vocht of het voorstellen van andere therapeutische opties.

Gezonde levensstijl ter ondersteuning van herstel

Zorg goed voor jezelf door een evenwichtig voedingspatroon te volgen en voldoende rust te nemen. Een gezond lichaam kan sneller herstellen. Het is ook belangrijk om lichamelijke inspanning te vermijden totdat je arts aangeeft dat het veilig is om weer actief te worden. Dit helpt het genezingsproces en voorkomt complicaties.

Misvattingen rond seroom

Een seroom is een ophoping van vloeistof, meestal helder of geelachtig, die zich na een chirurgische ingreep of verwonding in een weefsel kan vormen. Hoewel het een relatief veel voorkomende situatie is, bestaan er veel misvattingen over seromen, hun oorzaken, symptomen en behandelingen.

Een seroom is hetzelfde als een abces

Een veelvoorkomende misvatting is dat een seroom en een abces dezelfde aandoening zijn. Dit is echter niet juist. Een seroom is een ophoping van heldere of lichtgele vloeistof, meestal bestaande uit lymfevocht, die zich vormt na een verwonding of operatie. Het is een tijdelijke ophoping die vaak vanzelf verdwijnt zonder dat er infectie of ontsteking bij komt kijken. Een abces daarentegen is een pijnlijke, met pus gevulde zwelling die ontstaat door een infectie. Het vereist meestal medische behandeling om de infectie te bestrijden, vaak via antibiotica of drainage. Het onderscheid tussen de twee is dus belangrijk, aangezien de behandeling sterk verschilt.

Seromen ontstaan alleen na grote operaties

Hoewel seromen vaak na grotere operaties ontstaan, kunnen ze ook optreden na kleine chirurgische ingrepen of zelfs na letsels die geen chirurgie vereisen. Het kan bijvoorbeeld gebeuren na liposuctie, borstoperaties, of na een verwonding waarbij de huid of onderliggend weefsel is beschadigd. Zelfs na een injectie of punctie kan er een seroom ontstaan. Het idee dat seromen alleen optreden na grote operaties is dus onjuist, omdat ze zich kunnen ontwikkelen na een breed scala aan medische ingrepen.

Seromen moeten altijd worden afgetapt

Een andere misvatting is dat seromen altijd moeten worden afgetapt, oftewel gedraineerd. In veel gevallen hoeft dit niet. Seromen verdwijnen vaak vanzelf zonder tussenkomst van een arts, vooral wanneer ze klein zijn. Alleen als een seroom zich blijft ophopen, pijn veroorzaakt, of infectie vertoont, is het nodig om het af te tappen. Het afnemen van vloeistof wordt dan vaak gedaan door een arts, maar in veel gevallen is het niet de eerste stap. Het is belangrijk om te weten dat seromen meestal goed behandelen met rust en observatie, zonder onmiddellijke medische interventie.

Seromen zijn gevaarlijk voor de gezondheid

Veel mensen denken dat seromen gevaarlijk zijn voor de gezondheid, maar dat is meestal niet het geval. In de meeste gevallen verdwijnen seromen vanzelf zonder complicaties. Ze zijn meestal slechts tijdelijk en kunnen de gezondheid niet blijvend schaden. Het risico op complicaties, zoals infectie of de noodzaak voor een ingrijpende behandeling, is beperkt. Er kunnen wel ongemakken zijn, zoals zwelling of druk, maar deze zijn vaak van korte duur en vereisen geen intensieve medische zorg.

Seromen kunnen niet worden voorkomen

Het idee dat seromen niet voorkomen kunnen worden, is een andere misvatting. Hoewel het ontstaan van een seroom niet altijd te vermijden is, zijn er wel maatregelen die de kans op het ontwikkelen ervan kunnen verkleinen. Bijvoorbeeld, het dragen van een compressiekleding na een operatie kan helpen om de vorming van seromen te verminderen door de ophoping van vloeistof te voorkomen. Het handhaven van een goede hygiëne en het vermijden van overmatige beweging van het getroffen gebied kan ook helpen om complicaties te voorkomen. Preventieve maatregelen zijn dus vaak mogelijk, hoewel ze niet altijd garanderen dat een seroom zich niet zal vormen.

Een seroom is altijd zichtbaar als een grote zwelling

Hoewel seromen vaak zichtbaar zijn als een zwelling of bobbel onder de huid, hoeven ze niet altijd groot of zichtbaar te zijn. In sommige gevallen kunnen ze klein zijn en nauwelijks merkbaar, vooral als ze zich onder het huidoppervlak vormen. Soms voelen ze aan als een zachte, rubberachtige zwelling die alleen kan worden gevoeld bij aanraking. De grootte van een seroom varieert en niet elke patiënt zal een duidelijk zichtbare zwelling ervaren. Het is dus belangrijk om te begrijpen dat seromen in verschillende maten en vormen kunnen voorkomen, niet alleen als grote, opvallende zwellingen.

Seromen komen alleen voor bij volwassenen

Een andere misvatting is dat seromen alleen bij volwassenen voorkomen. In werkelijkheid kunnen seromen zich op elke leeftijd vormen, ook bij kinderen. Ze kunnen bijvoorbeeld optreden na een verwonding, een medische procedure of zelfs bij pasgeborenen, hoewel dit zeldzaam is. Het idee dat seromen alleen een probleem voor volwassenen zijn, negeert de mogelijkheid van dit fenomeen bij andere leeftijdsgroepen, zelfs als het minder vaak voorkomt. Het is dus belangrijk om seromen in verschillende leeftijdsgroepen te herkennen en te behandelen, zelfs als ze bij kinderen minder frequent voorkomen.

Seromen genezen altijd zonder littekens

Veel mensen denken dat seromen altijd genezen zonder enige blijvende sporen, maar dat is niet altijd het geval. In sommige gevallen kunnen seromen littekens of verklevingen achterlaten, vooral als ze worden behandeld door drainage of als ze vaker terugkomen. Wanneer een seroom herhaaldelijk terugkomt, kan het nodig zijn om chirurgisch in te grijpen om het gebied schoon te maken en de kans op herhaling te verkleinen. Het is dus niet gegarandeerd dat seromen altijd zonder enige fysieke tekenen genezen, zelfs als ze vaak tijdelijk zijn.