Borstverkleining: Operatie om grote borsten te verkleinen

Een borstverkleining (reducerende mammaplastiek) is een operatie waarbij de chirurg overtollig borstvet, klierweefsel en huid verwijdert. Zo creëert hij een borstomvang die meer in verhouding staat tot het lichaam en verlicht hij het ongemak dat gepaard gaat met te grote borsten. Deze procedure vindt plaats onder algemene verdoving, waardoor de patiënt slaapt en pijnvrij is. Bij een borstverkleining verwijdert de chirurg een deel van het borstweefsel en de huid. De tepels kunnen om cosmetische redenen hoger worden geplaatst. De totale tijdsduur van een borstverkleining bedraagt circa twee tot vijf uur.

• Alternatieven voor borstverkleining
• Indicatie van verkleining van borst
• Cosmetisch ongemak
• Fysiek ongemak
• Psychisch ongemak
• Voor de procedure
• Op de dag van de operatie
• Procedure van borstverkleining
• Na de procedure
• Prognose van reducerende mammoplastiek
• Risico's van chirurgie om grote borsten te verkleinen
• Anesthesie
• Borstverkleinende operatie

Alternatieven voor borstverkleining

Sommige vrouwen hebben baat bij niet-chirurgische behandelingen, zoals:

• gewicht verliezen bij overgewicht
• ondersteunende beha's dragen
• versterkende oefeningen voor de rug- en schouderspieren

Indicatie van verkleining van borst

Cosmetisch ongemak

Patiënten ervaren bijvoorbeeld cosmetische problemen, zoals aanhoudende groefjes door de bh-sluiting en striemen (striae), en vinden het lastig om passende kleding te vinden.

Fysiek ongemak

Onevenredig grote borsten (macromastie, gigantomastie) veroorzaken bij patiënten mogelijk zowel lichamelijk als emotioneel leed. Patiënten met grote borsten ervaren lichamelijk ongemak als gevolg van het gewicht van hun borsten. Dit uit zich vaak in chronische pijn die de levenskwaliteit aantast. Hoofdpijn, rugpijn, nekpijn of schouderpijn komen regelmatig tot stand bij patiënten met erg grote borsten. De resulterende pijn maakt het voor sommige patiënten uitdagend om gemeenschappelijke fysieke activiteiten uit te voeren. Voorts ontstaan sneller chronische zenuwproblemen veroorzaakt door een slechte houding, die dan leiden tot gevoelloosheid of tintelingen in de armen of handen. Een chronische huiduitslag onder de borsten is ook kenmerkend. Tot slot kunnen veel patiënten niet sporten.

Psychisch ongemak

Naast de fysieke problemen kampen sommige patiënten door de te grote borsten met emotionele problemen of ernstigere psychische problemen. Een laag zelfvertrouwen en ongewenste aandacht waardoor een patiënt zich ongemakkelijk voelt, komen sneller tot uiting.

Voor de procedure

De chirurg bestelt mogelijk een mammografie (röntgenfoto van de borsten) voor de patiënt om het risico op borstkanker uit te sluiten. Na dit beeldvormend onderzoek is soms verder onderzoek nodig, zoals meer beeldvormende testen of een biopsie. De chirurg moet verder op de hoogte zijn van een (eventuele) zwangerschap, de gebruikte vrij verkrijgbare of op doktersvoorschrift verkrijgbare medicijnen, supplementen of kruiden. Circa twee weken voor de operatie, moet een patiënt mogelijk stoppen met het gebruik van bloedverdunners zoals aspirine, ibuprofen, warfarine en anderen. De patiënt mag of moet op de operatiedag mogelijk wel bepaalde medicijnen innemen. Verder stopt een patiënt best met roken. Roken leidt tot een slechte wondgenezing en verhoogt het risico op complicaties.

Op de dag van de operatie

De patiënt krijgt op de operatiedag instructies over wanneer hij moet stoppen met eten en drinken. Hij neemt de medicijnen die hij mag of moet innemen met een klein slokje water. Verder draagt hij losse kledij of brengt hij dit soort kledij mee.

Procedure van borstverkleining

In de meest gebruikelijke procedure maakt de chirurg drie chirurgische insnijdingen (incisies) rond het tepelhof (het donkere gebied rond de tepels), van de tepelhof tot aan de plooi onder de borst en over de onderste plooi van de borst. Vervolgens verwijdert hij extra vet, huid en borstweefsel. De chirurg verplaatst de tepel en het tepelhof naar een hogere positie. Vaak verkleint hij het tepelhof. De chirurg sluit de snijwonden met hechtingen om de borst een nieuwe vorm te geven. Soms combineert de chirurg een liposuctie (verwijdering van vetophopingen) met een borstverkleining om de vorm van de borst- en okselgebieden te verbeteren.

Na de procedure

Mogelijk moet de patiënt in het ziekenhuis overnachten. De chirurg of verpleegkundige wikkelt een gaasverband rond de borsten, of anders draagt de patiënt een chirurgische bh. Deze mag de patiënt pas uitdoen wanneer de chirurg hiervoor de toestemming geeft. Vaak moet de patiënt enkele weken een chirurgische bh of een zachte ondersteunende bh dragen. Voorts zijn afvoerbuisjes aan de borsten bevestigd, die de chirurg na enkele dagen verwijdert. De pijn neemt binnen enkele weken af. Eventueel mag de patiënt paracetamol (Tylenol) of ibuprofen (Advil) gebruiken om pijn te verlichten, maar dit vraagt hij best na bij de chirurg. Verder mag de patiënt geen ijs of warmte toepassen op de borsten tenzij de chirurg dit heeft aanbevolen. De chirurg geeft verder ook informatie over het douchen en baden. Binnen een paar weken zijn de zwelling en blauwe plekken rond de incisies verdwenen. Mogelijk ervaart de patiënt na de operatie tijdelijk gevoelloosheid in de borsthuid en tepels, wat terugkeert na verloop van tijd. De patiënt volgt verdere instructies op en komt op controlebezoek bij de chirurg. Hij bekijkt het genezingsproces, en verwijdert indien nodig hechtingen. De patiënt krijgt mogelijk speciale oefeningen of massagetechnieken aangeleerd.

Prognose van reducerende mammoplastiek

De vooruitzichten van een borstverkleining zijn meestal zeer goed. De patiënt voelt zich beter over het uiterlijk en is meer op zijn gemak bij verschillende activiteiten. Het zelfvertrouwen vergroot en het zelfbeeld versterkt door de operatie. De pijnklachten of huidsymptomen, zoals striemen, verdwijnen. Mogelijk moet de patiënt gedurende een paar maanden een speciale ondersteunende beha dragen voor comfort en een betere wondgenezing. De littekens zijn permanent. Ze zijn vooral het eerste jaar beter zichtbaar, maar dan vervagen ze. De chirurg plaatst de chirurgische insnijdingen meestal zo dat littekens verborgen blijven, zodat ze niet opvallen. Wel is het mogelijk dat de borsten na verloop van tijd veranderen als gevolg van veroudering, gewichtsschommelingen, hormonale factoren en/of zwaartekracht.

Risico's van chirurgie om grote borsten te verkleinen

Anesthesie

Algemene risico's van anesthesie en chirurgie zijn:

• ademhalingsproblemen
• bijwerkingen op medicijnen
• een bloeding (hematoom), bloedstolsels of een infectie

Borstverkleinende operatie

Risico's van een reducerende mammoplastiek zijn:

• (aanhoudende) pijn
• allergieën voor tape, hechtmateriaal en lijmen, bloedproducten, plaatselijke preparaten of injecteerbare middelen
• een diepveneuze trombose (pijn of zwelling aan been of bekken), hart- en longcomplicaties
• een huidverkleuring, permanente pigmentveranderingen, zwelling en blauwe plekken
• een mogelijk gedeeltelijk of totaal verlies van de tepel en het tepelhof
• een ongelijke positie van de tepels of verschillen in de grootte van de borsten
• een onregelmatige borstomtrek en vorm
• een overmatige stevigheid van de borst
• een revisiechirurgie
• een slechte wondgenezing
• een verlies van gevoel in het tepelgebied
• een verlies van huid / borstweefsel wanneer incisies elkaar ontmoeten
• een vochtophoping
• grote littekens die veel tijd nodig hebben om te genezen
• problemen bij het geven van borstvoeding of het niet kunnen geven van borstvoeding
• tijdelijke of permanente schade aan diepere structuren, zoals zenuwen, bloedvaten, spieren en longen
• tijdelijke of permanente veranderingen in het gevoel in de tepel of de borst
• vetnecrose (vetweefsel diep in de huid kan afsterven)

Lees verder

• Gigantomastie: Overmatige groei van borsten bij vrouw