Neusstenen (rhinolieten): Oorzaken van steenvorming in neus
Een neussteen (rhinoliet) duidt op een steen die zich gevormd heeft in de neusholte. Deze zeldzame medische aandoening ontstaat meestal door een van buitenaf ingebracht vreemd voorwerp in de neus, maar soms komen neusstenen ook tot uiting door een oorzaak die binnen de neusholte ligt. Vaak ontstaan de symptomen pas na vele maanden of jaren. Rhinolieten veroorzaken onder andere een verstopte neus aan één neusgat, hoofdpijn en een bloedneus. Beeldvormende onderzoeken en een inwendig kijkonderzoek van de neus zijn nodig voor het diagnosticeren van steenvorming in de neus. De arts moet de steen verwijderen zodat de klachten verwijderen. De prognose is dan meestal uitstekend.
Oorzaken van neusstenen
Van buitenaf ingebracht (exogeen)
Steenvorming in de neus ontstaat meestal rond de kern van een klein
vreemd lichaam dat in de neus is ingebracht (exogene oorzaak), zoals bijvoorbeeld een knop, een kraaltje, een steentje, een muntje, een zaadje, een stukje papier, een erwtje of een nootje. Kinderen en patiënten met een verstandelijke beperking zijn bijgevolg vaker vatbaar voor neusstenen.
Calcium en magnesium hechten zich aan dit vreemde materiaal waardoor na verloop van tijd grote onregelmatige massa’s ontstaan die de neusholte vullen.
Van binnenuit ontstaan (endogeen)
Ook gebeurt mogelijk een geleidelijke afzetting en coating van verschillende calcium- en magnesiumzouten over dik slijm, een stuk slijmvlies, een botfragment, een
bloedstolsel of iets anders inwendig in de neusholte (endogene oorzaak).
Symptomen
Omdat de vorming van een neussteen een verraderlijk en traag proces is, ontwikkelen de symptomen zich geleidelijk over een periode van maanden en jaren. Neusstenen veroorzaken volgende mogelijke symptomen:
Soms hebben patiënten helemaal geen neusgerelateerde symptomen en presenteren ze zich enkel met een
stinkende adem.
Diagnose en onderzoeken
Diagnostisch onderzoek
De arts doorloopt de
medische geschiedenis van de patiënt en noteert eveneens de symptomen. Vervolgens voert hij een
neusendoscopie (
inwendig kijkonderzoek van de neus) uit. Hierbij bemerkt hij eenzijdige, stinkende bloedvlekken en een neusafscheiding. Ook
beeldvormende onderzoeken zijn inzetbaar om de stenen in de neus te detecteren. Een
röntgenfoto onthult mogelijk ook de aanwezigheid van een rhinoliet, maar soms is de steen niet zichtbaar via radiografie en daarom opteert de arts meestal voor een
CT-scan of
MRI-scan.
Differentiële diagnose
Soms krijgen patiënten een verkeerde diagnose en krijgen ze vaak gedurende een lange periode een behandeling in het kader van rhinosinusitis voorgeschreven. Een neussteen doet soms ook denken aan de symptomenreeks van volgende aandoeningen:
Behandeling van neussteen
De arts verwijdert rhinolieten via een neusendoscopie of anders via een operatie onder
algemene verdoving. Grote neusstenen moet de arts eerst in stukken breken alvorens hij deze kan verwijderen. Na de operatie moet een patiënt meestal
antibiotica nemen en zoute
neussprays gebruiken.
Prognose van rhinolieten
De patiënt herstelt meestal goed nadat de arts de stenen verwijderd heeft.
Lees verder