Stenen in lichaam: Soorten, symptomen en behandeling
Wanneer mensen denken aan steenvorming in het lichaam, denken ze meteen aan nierstenen. Naast de vorming van een steen in de nieren, ontstaat soms ook een steen in andere lichaamsdelen, zoals bijvoorbeeld de alvleesklier, de galblaas en de keel. Wanneer de stenen klein zijn, leiden ze niet altijd tot problemen, maar afhankelijk van de locatie en grootte van de steen komen soms wel symptomen tot stand, zoals bijvoorbeeld pijn, plasproblemen en een ander huidskleur. De behandeling is heel verschillend, en vaak niet nodig wanneer een patiënt geen tekenen ervaart.
Aderstenen (flebolieten)
Flebolieten, de
medische term voor aderstenen, verschijnen wanneer zwakke plekken, bultjes en andere problemen in de aderen ontstaan waardoor deze niet zo goed kan werken. Deze aandoening treedt op doordat bloed langzamer naar bepaalde lichaamsgebieden beweegt. Uiteindelijk gaat het bloed stollen en ontstaat hierdoor een verharde steen. Bekende symptomen van stenen in de aderen zijn
pijn en een huidverkleuring en dan met name rond de
mond, de lippen, de wang, het hoofd en de nek. Wanneer conservatieve maatregelen zoals het nemen van niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (
NSAID's), rust en het gebied verhogen niet of onvoldoende effectief zijn, is een professionele medische behandeling noodzakelijk. De arts spoort het aderprobleem op en behandelt de aanwezige symptomen via chirurgie,
sclerotherapie of lasertherapie.
Alvleesklierstenen
Het pancreas (
alvleesklier) bevindt zich in het midden van de buik. De alvleesklier produceert hormonen die nodig zijn voor de voedselvertering en de stabilisatie van de bloedsuikerspiegel. Mogelijk bewegen stenen zich van de galblaas via de galwegen naar de alvleesklier. Bekende symptomen van stenen in het pancreas zijn
koorts, een snelle pols,
misselijkheid en
buikpijn die verergert na het eten en uitstraalt naar de
rug. Een arts verwijdert de steen, en soms ook de
galblaas (omdat deze de steen veroorzaakt), al is het ook mogelijk dat de steen vanzelf verdwijnt.

Regelmatig de tanden poetsen doet mogelijk amandelstenen verdwijnen /
Bron: Photo Mix, PixabayAmandelstenen (tonsillolieten)
De twee amandelen (tonsillen) bevinden zich aan de achterkant van de keel. Ze helpen bij het filteren van bacteriën. De amandelen vangen soms voedsel, dode huidcellen, bacteriën of ander puin op, wat zich ophoopt in de hoekjes en openingen van de amandelen. Uiteindelijk vormt zich dan een
amandelsteen (tonsilloliet). Dit gaat vergezeld met
keelpijn, een
stinkende adem, pijn bij het eten of slikken (
slikpijn) en gezwollen amandelen met witte vlekken.
Hoesten, de tanden regelmatig poetsen, gorgelen met zout water of de stenen wegvegen met een
tandenborstel of wattenstaafje zijn mogelijke tips om keelamandelstenen te laten verdwijnen. Indien de amandelsteen dan niet verdwijnt, kan de arts deze chirurgisch verwijderen. Bij terugkerende tonsilstenen verwijdert de arts de tonsillen (
keelamandelen). Deze operatie is in medische termen gekend als een '
tonsillectomie'.
Blaasstenen
Blaasstenen ontstaan mogelijk spontaan. Ook patiënten met
littekenweefsel in de blaas en patiënten met andere blaasafwijkingen krijgen soms ook te maken met steenvorming in de blaas. Verder komen blaasstenen soms tot stand door een kleine niersteen die naar de blaas is gereisd en daar is gaan groeien. De aandoening gaat gepaard met diverse
plasproblemen, zoals:
De arts heeft verschillende mogelijkheden om blaasstenen te verwijderen met name chirurgie,
medicijnen en breken met geluidsgolven en lasers. Onbehandeld ontstaan infecties en andere problemen.
Buik: Steenvorming in de buik
Zelden ontstaan stenen in het maagdarmkanaal, maar patiënten met
diverticulitis of een inflammatoire
darmaandoening (zoals
colitis ulcerosa of de
ziekte van Crohn) lijden sneller aan stenen in de buik. Verder zijn ook eerdere chirurgische ingrepen, genetische factoren en andere
maag- en darmziekten gekoppeld aan steenvorming in de buik. Een operatie is nodig om de steen te verwijderen. Verder probeert de arts de oorzaak van het probleem te achterhalen en ook deze te behandelen.
Galstenen
De galblaas bevindt zich in de rechterbovenbuik. Dit orgaan zorgt er voor dat het spijsverteringssap
gal wordt opgeslagen.
Cholesterol en bilirubine in het gal leiden mogelijk tot de vorming van
galstenen. De steentjes zijn meestal dermate klein dat
galblaaspijn niet tot uiting komt en daarom behoeven ze ook in de meeste gevallen geen behandeling. Wanneer de
galstenen echter pijn veroorzaken, verwijdert de arts de galblaas via een operatie (
cholecystectomie). Andere symptomen zijn:

Patiënten met mondstenen drinken het beste veel water /
Bron: Jarmoluk, PixabayMondstenen
Zeer sporadisch verschijnen stenen in de mondholte. De oorzaak hiervan is onbekend anno oktober 2020. Mondstenen zijn pijnlijk en doen de mond opzwellen. Verder kan het
speeksel niet afgevoerd worden tijdens het eten omdat de stenen de afvoerkanalen blokkeren. Ook hebben patiënten soms een witachtige steen onder de tong. Door meer
water drinken, de steen los te masseren of door op iets zuur te zuigen, is het mogelijk om de steen te laten verdwijnen. Indien dit niet helpt en de symptomen houden aan, is het verstandig om een arts te raadplegen.
Neusstenen
Een
neussteen ontstaat wanneer een
vreemd voorwerp in de neus terechtkomt, zoals een knop, een houtsplinter, een nootje, … Na vele jaren trekt dit materiaal mineralen aan zoals
calcium, magnesium en
ijzer, en vormt zich een steen. De patiënt merkt pijn of stinkend slijm dat uit slechts één neusgat wegvloeit. Een
neusendoscopie (
inwendig kijkonderzoek van de
neus en sinusholtes) detecteert het vreemd voorwerp. De arts moet een neussteen meestal met een operatie verwijderen.
Nierstenen
De
nieren filteren afvalstoffen uit het bloed en deze verlaten dan het lichaam via de urine.
Nierstenen zijn de bekendste soort stenen in het lichaam. Hierbij ontstaat een ophoping van harde afzettingen van
mineralen (meestal calcium) in de urinewegen. Bekende symptomen van nierstenen zijn:
Kleine stenen verdwijnen vaak spontaan via de urine, maar grote stenen moet de arts via speciale procedures of een operatie verwijderen.
Prostaatstenen
De prostaatklier, die zich vlakbij de blaas bevindt, produceert vloeistof om sperma te beschermen. Wanneer stenen zich hier vormen, zijn deze ongeveer zo groot als een maanzaadje.
Prostaatstenen zijn het vaakst aanwezig bij mannen van middelbare leeftijd of ouderen. Symptomen komen niet vaak tot stand waardoor een behandeling niet nodig is, maar af en toe ontstaat een infectie door de stenen, wat leidt tot een
prostaatontsteking met bijhorende symptomen. Een man met prostatitis krijgt een
antibioticabehandeling van de arts voorgeschreven.
Speekselklierstenen
Drie verschillende klieren produceren speeksel. Dit wordt van de klieren naar de mond getransporteerd via drie kleine buisjes. Bij een verstopping van deze buisjes ontstaan mogelijk
speekselklierstenen, die meestal bestaan uit calcium. Een patiënt met speekselklierstenen presenteert zich met pijn en een zwelling in het
oor en de onderkaak. Deze symptomen ontstaan mogelijk plots nadat een patiënt een maaltijd heeft gegeten. Op iets zuur zuigen is meestal voldoende om kleine speekselklierstenen te laten verdwijnen. Verder zijn nog medische en chirurgische procedures beschikbaar om grotere speekselklierstenen te verwijderen.
Epidemiologie
Stenen in het lichaam komen vrij veel voor en kunnen zich vormen in verschillende organen zoals de nieren, de galblaas, en de prostaat. Nierstenen bijvoorbeeld, komen voor bij ongeveer 10% van de bevolking, met een hogere incidentie bij mannen dan bij vrouwen. De prevalentie van galstenen kan oplopen tot 20% bij volwassenen, afhankelijk van dieet en genetische factoren. Prostaatstenen zijn minder gebruikelijk en worden vaak pas ontdekt tijdens onderzoeken voor andere aandoeningen.
Oorzaken
De oorzaken van stenen variëren afhankelijk van het type steen. Nierstenen kunnen ontstaan door een combinatie van hoge concentraties calcium, oxalaat, of urinezuur in de urine. Galstenen worden vaak veroorzaakt door een onevenwicht in de galbestanddelen, zoals cholesterol en bilirubine. Prostaatstenen kunnen ontstaan door een ontsteking van de prostaat of stagnatie van urine in de prostaatklieren.
Risicofactoren
Risicofactoren voor het ontwikkelen van stenen omvatten een dieet dat rijk is aan calcium, oxalaat, of purines, onvoldoende hydratatie, en genetische aanleg. Obesitas, diabetes, en een sedentaire levensstijl kunnen ook bijdragen aan de vorming van stenen. Bij galstenen spelen factoren zoals hoge leeftijd, vrouwelijke geslacht, en een geschiedenis van zwangerschap een rol.
Alarmsymptomen
Alarmsymptomen van stenen kunnen ernstige pijn zijn in het gebied waar de steen zich bevindt, zoals de zij of onderbuik bij nierstenen, of pijn in de bovenbuik bij galstenen. Bij nierenstenen kunnen symptomen ook bloed in de urine, frequent urineren, en misselijkheid omvatten. Bij galstenen kunnen symptomen plotselinge pijn, misselijkheid, en indigestie omvatten. Bij prostaatstenen kan er sprake zijn van pijn bij het plassen en moeite met urineren.
Diagnose en onderzoeken
Diagnose van stenen wordt vaak gesteld door middel van beeldvormende technieken zoals echografie, CT-scans, of röntgenfoto's. Urine- en bloedonderzoeken kunnen ook helpen bij het identificeren van de samenstelling van de stenen en de onderliggende oorzaken. Bij galstenen kan een endoscopie of een hepatobiliary scintigraphy (HIDA-scan) worden uitgevoerd om de aanwezigheid van stenen te bevestigen.
Behandeling
De behandeling van stenen hangt af van de soort steen, de grootte, de locatie en de symptomen die ermee gepaard gaan. Er zijn verschillende benaderingen, variërend van medicatie tot chirurgische ingrepen.
Medicatie en pijnbestrijding
In veel gevallen kan pijnmedicatie zoals ibuprofen of andere ontstekingsremmers helpen om de pijn van kleinere stenen te verlichten. Bij nierstenen kunnen alfa-blokkers of calciumkanaalblokkers helpen om de stenen gemakkelijker uit te drijven.
Verstopping verhelpen met een katheter of endoscopie
Als een steen vast komt te zitten in de urinewegen of galwegen, kan een katheter of endoscopische procedure worden gebruikt om de verstopping te verhelpen of de steen te verwijderen. Dit wordt vaak toegepast bij galstenen of nierstenen die niet spontaan kunnen passeren.
Schokgolfbehandeling (ESWL)
Extracorporele schokgolfbehandeling (ESWL) is een procedure waarbij schokgolven worden gebruikt om grotere stenen in kleinere stukjes te breken, zodat ze gemakkelijker door het urinewegstelsel kunnen passeren.
Chirurgie voor grotere stenen
In gevallen van grote of vastzittende stenen kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Dit kan variëren van een ingreep via een kleine opening in de huid (percutane nefrolithotomie) tot het verwijderen van de galblaas bij galstenen (cholecystectomie).
Preventie van het opnieuw vormen van stenen
Preventieve maatregelen kunnen ook nuttig zijn, zoals het aanpassen van het dieet (bijvoorbeeld het verminderen van zout of oxalaatrijke voeding voor nierstenen), het drinken van veel water en het nemen van medicatie om de vorming van stenen te voorkomen. Mensen met een voorgeschiedenis van nierstenen of galstenen kunnen baat hebben bij regelmatige controles.
Prognose
De prognose voor personen met stenen is meestal goed, vooral als de stenen tijdig worden behandeld. Met de juiste behandeling kunnen de meeste patiënten een volledig herstel ervaren. Herhaling van stenen kan voorkomen, afhankelijk van de onderliggende oorzaak en veranderingen in levensstijl of dieet.
Complicaties
Complicaties van stenen kunnen infecties, obstructie van de urinewegen of galwegen, en chronische pijn omvatten. Bij nierenstenen kunnen nierinfecties en nierinsufficiëntie optreden als de stenen niet tijdig worden behandeld. Bij galstenen kunnen galblaasontsteking en pancreatitis optreden.
Preventie
Preventie van stenen omvat het handhaven van een goed gehydrateerd dieet, het vermijden van voedingsmiddelen die rijk zijn aan calcium, oxalaat, of purines, en het aanpassen van de voeding op basis van de steenformatie. Regelmatige medische controle en aanpassing van het dieet kunnen ook helpen om herhaling van stenen te voorkomen.
Praktische tips voor het leven met stenen in het lichaam
Zorg voor voldoende hydratatie
Het drinken van voldoende water is essentieel om de vorming van stenen in het lichaam te voorkomen en bestaande stenen te helpen verplaatsen. Zorg ervoor dat je dagelijks minimaal 1,5 tot 2 liter water drinkt, afhankelijk van je lichaamsgrootte en activiteitenniveau. Door regelmatig water te drinken, kun je de concentratie van stoffen die bijdragen aan de vorming van stenen verlagen, zoals calcium en oxalaat, en kun je de urine helpen verdund te blijven. Dit maakt het moeilijker voor de stenen om zich te vormen of te groeien.
Let op je voedingspatroon
Een evenwichtig voedingspatroon speelt een grote rol bij het voorkomen van nieuwe stenen. Vermijd voedingsmiddelen die rijk zijn aan oxalaten, zoals spinazie, chocolade en noten, als je gevoelig bent voor het ontwikkelen van
beenstenen. Zorg ervoor dat je voldoende calcium in je dieet hebt, maar probeer deze uit voedselbronnen te halen in plaats van supplementen, omdat te veel calcium via suppletie ook kan bijdragen aan de vorming van stenen. Probeer daarnaast te beperken hoeveel zout je consumeert, omdat een hoog zoutgehalte ook kan bijdragen aan nierstenen. Het is altijd belangrijk om met je arts te overleggen over een geschikt voedingspatroon dat past bij jouw situatie.
Kijk uit voor pijnsignalen en zoek op tijd hulp
Stenen kunnen soms leiden tot hevige pijn, vooral als ze bewegen of vast komen te zitten in de urinewegen. Let goed op signalen zoals plotselinge, ernstige pijn in de onderrug of de zijkant van je buik. Bij galstenen kunnen er ook aanvallen van pijn optreden, meestal na het eten van vet voedsel. Als je pijn ervaart die sterk aanhoudt of niet afneemt, is het belangrijk om medische hulp in te schakelen. Je arts kan onderzoeken welke stenen aanwezig zijn en een behandeling aanbevelen om de pijn te verlichten en verdere complicaties te voorkomen.
Volg je controleafspraken
Bij het leven met stenen in je lichaam, zoals
alvleesklierstenen of
nierstenen, is het belangrijk om regelmatig controleafspraken te maken met je arts. Afhankelijk van de soort steen, kan het nodig zijn om de grootte en locatie van de stenen regelmatig te monitoren via beeldvormende onderzoeken, zoals een
echografie of een CT-scan. Dit helpt je arts te bepalen of de stenen groter worden of als er complicaties optreden die verdere behandeling vereisen.
Zorg voor een goede mondhygiëne bij mondstenen
Als je last hebt van mondstenen, zoals
amandelstenen, is het belangrijk om goed voor je mond te zorgen. Poets je tanden twee keer per dag en gebruik mondwater om bacteriën te verwijderen die kunnen bijdragen aan de vorming van deze stenen. Amandelstenen kunnen zich vormen wanneer voedselresten zich ophopen in de amandelen, dus zorg ervoor dat je regelmatig je mond spoelt en mogelijk ook je keel schoonmaakt. Als je merkt dat je vaak last hebt van deze stenen, kan een arts voorstellen om je amandelen te laten onderzoeken of zelfs operatief te verwijderen als dat nodig is.
Misvattingen rond stenen in het lichaam
Stenen in het lichaam, zoals nierstenen of galstenen, zijn een veelvoorkomend probleem. Echter, er bestaan diverse misvattingen over de oorzaken, symptomen en behandelingen van deze stenen. Het is belangrijk om te weten wat wel en niet waar is om onnodige angst of verwarring te voorkomen.
Stenen in het lichaam zijn altijd het gevolg van een slechte voeding
Veel mensen denken dat stenen in het lichaam, zoals
alvleesklierstenen of nierstenen, altijd het gevolg zijn van een slecht dieet. Hoewel ongezonde voedingskeuzes het risico kunnen verhogen, kunnen stenen ook worden veroorzaakt door genetische factoren, infecties of andere medische aandoeningen, zoals diabetes of een verstoring in de
bijnieren. Het is niet altijd zo simpel als "slechte voeding".
Stenen zijn altijd pijnlijk
Hoewel nierstenen en galstenen vaak pijnlijk zijn, is het niet zo dat elke steen in het lichaam symptomen veroorzaakt. Sommige mensen kunnen jarenlang stenen hebben zonder dat ze zich ervan bewust zijn. De pijn ontstaat meestal wanneer de steen begint te bewegen of vast komt te zitten, maar dat is niet altijd het geval.
Iedereen met stenen moet meteen geopereerd worden
Een misverstand is dat chirurgie altijd nodig is bij de aanwezigheid van stenen. Afhankelijk van de grootte en locatie van de stenen, kan behandeling variëren van medicatie om de steen te vergruizen tot observatie zonder ingrijpen. Sommige stenen, zoals die in de
maag, kunnen zelfs vanzelf verdwijnen zonder dat een operatie noodzakelijk is.
Stenen in het lichaam kunnen alleen door een arts worden ontdekt
Hoewel artsen vaak de diagnose stellen via
beeldvormende onderzoeken, zoals een echografie of röntgenfoto, kunnen sommige stenen ook zelf worden ontdekt door symptomen zoals pijn, bloed in de urine of een opgeblazen gevoel. Het is belangrijk om alert te zijn op deze symptomen en een arts te raadplegen voor verder onderzoek.
Alle stenen in het lichaam kunnen worden opgelost met medicijnen
Sommige mensen geloven dat er altijd een medicijn is om stenen op te lossen. Hoewel medicijnen kunnen helpen bij kleinere stenen, vooral die in de nieren, kan dit niet altijd een oplossing zijn voor grotere of vastzittende stenen. Soms is ingrijpen, zoals het gebruik van
radiotherapie of zelfs chirurgie, noodzakelijk.
Stenen komen alleen voor bij oudere volwassenen
Een veel voorkomende misvatting is dat stenen alleen voorkomen bij ouderen. Hoewel de incidentie toeneemt naarmate mensen ouder worden, kunnen ook jongere mensen stenen ontwikkelen, vooral als er een erfelijke aanleg is of als ze bepaalde medische aandoeningen hebben, zoals
suikerziekte.
Stenen kunnen niet zonder reden ontstaan
Er is vaak het idee dat stenen altijd het gevolg zijn van een verworven oorzaak, zoals slechte voeding of levensstijl. Echter, sommige mensen kunnen stenen ontwikkelen zonder duidelijke reden, zelfs als ze een gezond dieet hebben en geen risicofactoren vertonen. Genetische aanleg speelt een grotere rol dan vaak wordt aangenomen.
Lees verder