Keelamandelen (tonsillen): Soorten aandoeningen

De keelamandelen (tonsillen) zijn ovaalvormige kleine klieren die zich aan weerszijden van het achterste deel van de keel bevinden. Ze dienen als de eerste verdedigingslinie van het immuunsysteem tegen ingenomen of geïnhaleerde vreemde ziekteverwekkers. Diverse aandoeningen treffen mogelijk de keelamandelen. Mogelijk ontstaan hierdoor steentjes (amandelstenen). Virussen en bacteriën veroorzaken soms een ontsteking van of rond de amandelen of doen deze soms vergroten. Ook andere afwijkingen aan de tonsillen komen mogelijk tot stand, al gaan deze niet altijd gepaard met symptomen. Patiënten die klachten ervaren, kampen vaak met keelpijn, slikproblemen en koorts. In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen spontaan of met zelfzorgmaatregelen, maar soms is een medicamenteuze behandeling vereist. Wanneer ernstige of frequente problemen aan de keelamandelen optreden, besluit de arts mogelijk om deze chirurgisch te verwijderen (tonsillectomie).

• Amandelstenen (stenen op tonsillen)
• Amandelontsteking (tonsillitis)
• Keelontsteking door streptokokkenbacteriën
• Klierkoorts, virale infectie met gezwollen keelamandelen
• Peritonsillair abces
• Tonsilkanker
• Vergrote keelamandelen (tonsilhypertrofie, tonsillaire hypertrofie)
• Epidemiologie
• Prevalentie van aandoeningen van de keelamandelen
• Regionale variaties in tonsillaire aandoeningen
• Seizoensgebonden variaties
• Mechanisme
• Functie van de keelamandelen in het immuunsysteem
• Verstoringen in de tonsillenfunctie
• Mechanisme van amandelontsteking (tonsillitis)
• Oorzaken
• Risicofactoren
• Leeftijd en tonsillitis
• Immuunsysteem en risicofactoren
• Roken en luchtvervuiling
• Risicogroepen
• Kinderen en adolescenten
• Ouderen
• Mensen met een verzwakt immuunsysteem
• Alarmsymptomen
• Ernstige keelpijn en moeite met slikken
• Zwelling van de keelamandelen met ademhalingsproblemen
• Koorts en gezwollen lymfeklieren
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Korte-termijn prognose van tonsillitis
• Lange-termijn prognose bij chronische tonsillitis
• Complicaties
• Preventie
• Hygiëne en infectiepreventie
• Vaccinatie en preventie van virale infecties
• Gezonde levensstijl en voedingspatroon
• Praktische tips voor het leven met / omgaan met keelamandelen
• Herken de symptomen van ontstoken keelamandelen
• Zorg voor een goede mondhygiëne
• Let op je voeding
• Raadpleeg je arts voor behandeling
• Zorg voor een gezonde levensstijl
• Gebruik medicijnen indien nodig
• Overweeg een gezonde ademhalingstechniek
• Neem je herstel serieus

Amandelstenen (stenen op tonsillen)

Oorzaken
Amandelstenen (tonsilstenen, tonsillolieten) zijn verkalkte stenen die zich op de amandelen bevinden. Soms hopen voedseldeeltjes en bacteriën zich op in de regio, en dan vooral wanneer de amandelen stoppen met het produceren van antilichamen om te voorkomen dat bacteriën de binnenste uitsparingen van de mondholte binnendringen.

Symptomen
Bekende symptomen zijn onder meer pijn tijdens het slikken, slikproblemen, keelpijn, oorpijn en ontstoken, gezwollen amandelen, al ervaren de meeste patiënten met amandelstenen geen klachten.

Behandeling
Wanneer de stenen geen klachten veroorzaken, is een behandeling onnodig. Soms verwijderen patiënten zelf de stinkende brokjes in de keel met behulp van een tandenborstel of wattenstaafjes. De arts kan de tonsillen chirurgisch verwijderen wanneer tonsilstenen erg groot zijn, symptomen veroorzaken of frequent optreden.

Amandelontsteking (tonsillitis)

Oorzaken
Tonsillitis duidt op een ontsteking van de amandelen. Deze soort keelholteontsteking is in de meeste gevallen het resultaat van een virale infectie, meestal veroorzaakt door virussen en af en toe door bacteriën. Meestal gebeurt de verspreiding van de infectie via de lucht tussen mensen. Schoolgaande kinderen zijn het vaakst aangetast door deze infectie die vaak optreedt in de herfst- en wintermaanden.

Symptomen
De aandoening kent een snel begin van de symptomen. De patiënt kampt met keelpijn, rode en gezwollen amandelen, een vergroting van de amandelen, oorpijn, nekpijn, slikpijn, slikproblemen en vergrote lymfeklieren rond de nek. Ook algemene symptomen komen tot uiting zoals hoofdpijn, vermoeidheid, koorts, slaapproblemen, rillingen en een algemeen ziek gevoel. De bevestiging van de diagnose van tonsillitis gebeurt door middel van een keeluitstrijkje.

Behandeling
De arts zet paracetamol en ibuprofen in voor het verlichten van de pijn. Als streptokokkenbacteriën geleid hebben tot tonsillitis en hierdoor dan ook een keelontsteking aanwezig is, schrijft de arts orale (via de mond ingenomen) antibiotica in (meestal penicilline). Patiënten die lijden aan een penicillineallergie, zijn gebaat met door de arts voorgeschreven cefalosporines of macroliden. Verder kan de patiënt de symptomen verlichten door te gorgelen met warm zout water, of warme vloeistoffen in te nemen. Verder zijn ook zuigtabletten verkrijgbaar voor het verminderen van de pijn.

Prognose
De meeste patiënten herstellen met of zonder medicatie. Bij 40% van de patiënten verdwijnen de symptomen binnen drie dagen en bij 80% verdwijnen de symptomen binnen een week, ongeacht of streptokokken aanwezig zijn of niet. Antibiotica verminderen de duur van de symptomen met ongeveer zestien uur. Bij kinderen met frequente afleveringen van tonsillitis vermindert een tonsillectomie (chirurgische verwijdering van de keelamandelen) het risico op toekomstige afleveringen.

Keelontsteking door streptokokkenbacteriën

Oorzaken
Een keelontsteking veroorzaakt door streptokokkenbacteriën duidt op een infectie van de achterkant van de keel inclusief de amandelen, wat het gevolg is van een infectie met groep A streptokokken. De verspreiding van de bacteriën vindt plaats via ademhalingsdruppeltjes van een geïnfecteerde patiënt. De bacteriën kunnen direct worden verspreid of door het aanraken van een besmet voorwerp en vervolgens de mond, de neus of de ogen aan te raken.

Symptomen
De symptomen beginnen meestal één tot drie dagen na blootstelling aan de bacteriën. Veel voorkomende symptomen zijn koorts, keelpijn, rode amandelen, pus op de amandelen en vergrote lymfeklieren in de nek. Buikpijn, spierpijn, hoofdpijn, misselijkheid of braken komen soms ook tot uiting. Sommige patiënten ontwikkelen roodvonk, hetgeen zich kenmerkt als een schuurpapierachtige huiduitslag. De tekenen houden meestal zeven tot tien dagen aan.

Behandeling
Er is anno oktober 2020 geen vaccin voorhanden voor het voorkomen van de ziekte. Een behandeling met antibiotica is alleen aanbevolen bij patiënten met een bevestigde diagnose. Patiënten die besmet zijn, moeten minstens 24 uur na het starten van de behandeling uit de buurt blijven van andere mensen. Pijn behandelen patiënten met paracetamol en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals ibuprofen.

Complicaties
Mogelijke complicaties zijn:

• cervicale lymfadenitis
• een peritonsillair abces
• glomerulonefritis (nierfilterontsteking)
• het PANDAS-syndroom
• het streptokokken toxisch shocksyndroom
• mastoïditis
• reumatische koorts
• roodvonk

Klierkoorts, virale infectie met gezwollen keelamandelen

Oorzaken
Infectieuze mononucleosis (klierkoorts) is een ziekte die meestal door een virus wordt veroorzaakt met name het Epstein-Barr-virus of minder vaak het cytomegalovirus of andere ziekteverwekkers. Het virus verspreidt zich via speeksel, en daarom staat de aandoening ook bekend als de ‘kusziekte’. Tieners en jongvolwassenen zijn het vaakst aangetast maar iedereen krijgt mogelijk te maken met de ziekte.

Symptomen
Bekende symptomen zijn onder meer koude rillingen, gevolgd door koorts, keelpijn (vaak ernstig), vergrote amandelen, gezwollen lymfeklieren (vooral in de nek), spierpijn, hoofdpijn en ernstige vermoeidheid. Sommige patiënten kampen met een huiduitslag die doet denken aan mazelen, geelzucht en kleine plekjes in de mond. Buikpijn wijst mogelijk op de ontwikkeling van een vergrote milt. De meeste van deze symptomen houden meestal twee à vier weken aan en verdwijnen geleidelijk, maar sommige patiënten kampen nog maanden of zelfs jaren met vermoeidheid.

Behandeling
De behandeling bestaat uit pijnstillers, koortsverlagende medicijnen, gorgelen met warm zout water, veel rusten en voldoende vloeistoffen drinken.

Peritonsillair abces

Oorzaken
Een peritonsillair abces is meestal te wijten aan een bacteriële infectie. Vaak volgt de vorming van een abces na een keelontsteking veroorzaakt door streptokokken. Het abces komt meestal niet voor bij patiënten die een tonsillectomie hebben gehad. De infectie creëert een zak met pus naast de amandelen en duwt deze naar de andere kant.

Symptomen
De symptomen bestaat uit onder meer koorts, keelpijn, problemen met het openen van de mond en een verandering van de stem. De pijn is meestal aan één kant erger. De diagnose is meestal gebaseerd op de symptomen. Beeldvormende onderzoeken zijn nuttig om complicaties uit te sluiten.

Behandeling
De behandeling bestaat uit het verwijderen van het pus (abces draineren), antibiotica, voldoende vocht en pijnstillers. De arts zet soms ook steroïden in. Complicaties van een peritonsillair abces zijn een verstopping van de luchtwegen of aspiratiepneumonie (longontsteking door inademing van vreemde stoffen).

Tonsilkanker

Oorzaken
Tonsilkanker is een vorm van mondkanker die vooral vijftigplussers treft. Bij tonsilkanker (amandelkanker) vormen zich om onbekende redenen (anno oktober 2020) abnormale cellen in de tonsillen. Er zijn twee soorten kanker die de amandelen aantasten met name een plaveiselcelcarcinoom en een lymfoom.

Symptomen
Een knobbeltje in de mond, keel of nek, chronische keelpijn, en slechte adem, bloed ophoesten, aanhoudende zweren in de mond en keel en een witte of rode vlek op de amandel zijn enkele veel voorkomende symptomen van kanker van de tonsillen.

Behandeling
Chirurgie, radiotherapie en/of chemotherapie zijn behandelingsopties voor amandelkanker.

Prognose
Tonsilkanker is over het algemeen dodelijker dan sommige andere keel- en mondkankers. Uitzaaiingen van de kanker (metastasen) naar de tong en lymfeklieren zijn namelijk vaak al aanwezig wanneer de arts de diagnose stelt.

Vergrote keelamandelen (tonsilhypertrofie, tonsillaire hypertrofie)

Oorzaken
Kinderen zijn het vaakst getroffen door tonsilhypertrofie, al komt de aandoening ook voor bij volwassenen. Vergrote keelamandelen resulteren uit een chronische aandoening of is een tijdelijk effect van een infectie (zoals tonsillitis). Artsen weten anno oktober 2020 niet zeker wat chronisch vergrote keelamandelen veroorzaakt, maar tweedehands tabaksrook (passief roken) en luchtvervuiling doen de amandelen mogelijk vergroten.

Symptomen
Als de amandelen erg groot zijn, heeft een patiënt moeite met het slikken van bepaald voedsel en gaat hij ook sneller luidruchtig ademen en snurken. Sommige mensen met vergrote amandelen hebben obstructieve slaapapneu (pauzes in de ademhaling tijdens de slaap) omdat de amandelen de luchtweg gedeeltelijk blokkeren. Een slaaponderzoek onthult de aanwezige pauzes bij slaapapneu.

Behandeling
Meestal is een behandeling niet nodig. Soms is medicatie aanbevolen om de amandelen te verkleinen of anders stelt de arts een operatie voor om de keelamandelen te verwijderen (tonsillectomie). Af en toe moet een patiënt met slaapapneu 's nachts een speciaal masker dragen dat helpt bij de ademhaling (CPAP).

Prognose
Amandelen die vergroot zijn door een infectie, keren meestal terug naar een normale grootte wanneer de infectie verdwijnt. Chronisch vergrote amandelen krimpen mogelijk ook naarmate kinderen ouder worden.

Epidemiologie

Prevalentie van aandoeningen van de keelamandelen

Aandoeningen van de keelamandelen komen wereldwijd vaak voor, met een hogere incidentie in kinderen dan in volwassenen. De prevalentie van amandelontsteking (tonsillitis) is bijvoorbeeld het hoogst bij kinderen tussen de 5 en 15 jaar oud, terwijl de incidentie van keelamandelenproblemen bij volwassenen afneemt. De prevalentie van amandelstenen, peritonsillair abces en andere gerelateerde aandoeningen varieert sterk afhankelijk van geografische en socio-economische factoren, evenals van de toegang tot gezondheidszorg.

Regionale variaties in tonsillaire aandoeningen

In sommige delen van de wereld, zoals ontwikkelingslanden, komen infecties van de keelamandelen vaker voor door slechte hygiëne en beperkte toegang tot medische zorg. In ontwikkelde landen zien we vaker gevallen van tonsillectomie (verwijdering van de amandelen) vanwege chronische ontstekingen of complicaties zoals peritonsillair abces of tonsilkanker. Deze variaties zijn ook afhankelijk van lokale ziekteverwekkers, voeding en immunisatieprogramma’s.

Seizoensgebonden variaties

Infecties van de keelamandelen zijn vaak seizoensgebonden, met een piek tijdens de herfst- en wintermaanden. Dit komt door een toename van virale en bacteriële infecties zoals verkoudheid en griep, die de keelamandelen kunnen aantasten. De prevalentie van aandoeningen zoals amandelontsteking is dus vaak hoger tijdens koudere maanden wanneer de luchtvochtigheid en temperatuur variëren.

Mechanisme

Functie van de keelamandelen in het immuunsysteem

Keelamandelen spelen een belangrijke rol in de afweer tegen ziekteverwekkers die het lichaam binnendringen via de mond of neus. Ze bevatten lymfoïde weefsels die helpen bij de productie van antilichamen en de activatie van witte bloedcellen. Wanneer het immuunsysteem wordt geactiveerd door een infectie, kunnen de keelamandelen opzwellen en ontsteken om de ziekteverwekkers te bestrijden.

Verstoringen in de tonsillenfunctie

Bij herhaalde of langdurige infecties kunnen de keelamandelen hun functie als afweersysteem verminderen. Dit kan leiden tot chronische ontstekingen, vergrote amandelen (tonsilhypertrofie) of zelfs de ontwikkeling van amandelstenen. Amandelstenen ontstaan wanneer voedseldeeltjes, dode cellen en bacteriën zich ophopen in de tonsilcrypten (de natuurlijke groeven in de amandelen).

Mechanisme van amandelontsteking (tonsillitis)

Tonsillitis ontstaat vaak door virale of bacteriële infecties, zoals door het herpesvirus of de streptokokkenbacterie. De amandelen worden ontstoken als reactie op de infectie, waarbij het lymfoïde weefsel in de tonsillen zich uitbreidt en gezwollen raakt. Dit proces kan gepaard gaan met koorts, keelpijn, en soms met problemen bij het slikken of ademen.

Oorzaken

De oorzaken van aandoeningen van de keelamandelen kunnen variëren. Tonsillitis kan worden veroorzaakt door virussen zoals het Epstein-Barr-virus of bacteriën zoals Streptococcus pyogenes. Andere aandoeningen zoals tonsilstenen ontstaan wanneer er zich kleine kalkachtige afzettingen vormen in de tonsillen. Deze aandoeningen kunnen pijn, ongemak en problemen met slikken veroorzaken.

Risicofactoren

Leeftijd en tonsillitis

De meeste aandoeningen van de keelamandelen komen vaker voor bij kinderen, vooral tussen de 5 en 15 jaar. Dit komt omdat kinderen nog niet volledig zijn blootgesteld aan de virussen en bacteriën die keelontstekingen veroorzaken. Naarmate mensen ouder worden, neemt de incidentie van tonsillitis af, maar sommige aandoeningen kunnen later in het leven toch optreden, vooral als de amandelen vergroot blijven.

Immuunsysteem en risicofactoren

Patiënten met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met hiv/aids, kanker of genetische aandoeningen, lopen een groter risico op het ontwikkelen van infecties van de keelamandelen. Een verzwakt immuunsysteem kan de afweer tegen ziekteverwekkers verminderen, wat leidt tot frequente of chronische tonsillitis.

Roken en luchtvervuiling

Roken en blootstelling aan luchtvervuiling verhogen de kans op keelontstekingen, omdat deze factoren het slijmvlies in de keel irriteren. Dit maakt de amandelen kwetsbaarder voor infecties. Mensen die in gebieden met hoge luchtvervuiling wonen, lopen een groter risico op keelaandoeningen, inclusief chronische tonsillitis.

Risicogroepen

Kinderen en adolescenten

Kinderen en adolescenten zijn de meest getroffen groep bij aandoeningen van de keelamandelen. Dit komt doordat hun immuunsysteem nog in ontwikkeling is en ze vaker in contact komen met virussen en bacteriën, vooral op school en in andere gemeenschappelijke omgevingen.

Ouderen

Ouderen hebben vaak een verminderde immuunfunctie, waardoor ze vatbaarder zijn voor infecties, waaronder die van de keelamandelen. Hoewel tonsillitis bij ouderen minder vaak voorkomt, kunnen vergrote amandelen en andere tonsillaire aandoeningen moeilijker te behandelen zijn, vooral als ze chronisch zijn.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem

Patiënten met een verzwakt immuunsysteem, zoals degenen die chemotherapie ondergaan of hiv-positief zijn, zijn meer vatbaar voor complicaties van tonsillitis, zoals peritonsillair abces of sepsis. Het immuunsysteem kan niet adequaat reageren op de infecties die de keelamandelen aantasten.

Alarmsymptomen

Ernstige keelpijn en moeite met slikken

Ernstige keelpijn en moeite met slikken kunnen wijzen op een ernstige infectie van de keelamandelen, zoals tonsillitis of een peritonsillair abces. Deze symptomen kunnen gepaard gaan met koorts en algemene malaise. Bij dergelijke symptomen is het belangrijk om een arts te raadplegen voor verdere diagnostiek en behandeling.

Zwelling van de keelamandelen met ademhalingsproblemen

Als de keelamandelen zo sterk opzwellen dat ze de luchtwegen blokkeren, kan dit leiden tot ademhalingsproblemen. Dit is een alarmsymptoom dat onmiddellijke medische aandacht vereist om te voorkomen dat de luchtwegen volledig worden afgesloten.

Koorts en gezwollen lymfeklieren

Koorts, samen met gezwollen lymfeklieren in de nek, zijn vaak tekenen van een virale of bacteriële infectie van de keelamandelen. Als deze symptomen gepaard gaan met aanhoudende keelpijn, kan dit wijzen op een ernstiger infectie die mogelijk behandeld moet worden met antibiotica of antivirale middelen.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van aandoeningen van de keelamandelen wordt gesteld door middel van een klinisch onderzoek, waarbij de arts de tonsillen inspecteert en vraagt naar symptomen. Bij vermoeden van een bacteriële infectie kunnen aanvullende testen, zoals een sneltest voor streptokokken of een keelcultuur, worden uitgevoerd. In sommige gevallen kan beeldvorming zoals een MRI worden aanbevolen om eventuele complicaties te evalueren.

Behandeling

De behandeling van tonsillaire aandoeningen varieert afhankelijk van de oorzaak. Virale tonsillitis wordt vaak behandeld met ondersteunende zorg, zoals rust, hydratatie, en pijnstilling. Bacteriële tonsillitis kan worden behandeld met antibiotica. In gevallen van terugkerende of chronische tonsillitis kan een tonsillectomie, oftewel het verwijderen van de tonsillen, worden aanbevolen.

Prognose

Korte-termijn prognose van tonsillitis

De meeste gevallen van tonsillitis verbeteren binnen enkele dagen met rust, hydratatie, en pijnstillers. In gevallen van bacteriële infectie kan antibiotica nodig zijn. De prognose voor de meeste patiënten is positief, hoewel herhaalde infecties soms leiden tot chronische tonsillitis en de noodzaak voor tonsillectomie.

Lange-termijn prognose bij chronische tonsillitis

Chronische tonsillitis kan leiden tot frequente infecties, vergrote amandelen en amandelstenen. Patiënten die vaak terugkerende ontstekingen ervaren, kunnen in aanmerking komen voor tonsillectomie. Dit kan de frequentie van infecties verminderen en de algehele gezondheid verbeteren.

Complicaties

Complicaties van tonsillaire aandoeningen kunnen onder andere abcessen in de keel, luchtwegobstructie, en in zeldzame gevallen, systemische infecties omvatten. Herhaalde infecties kunnen leiden tot problemen met de algemene gezondheid en groei bij kinderen.

Preventie

Hygiëne en infectiepreventie

Het regelmatig wassen van de handen en het vermijden van contact met mensen die keelinfecties hebben, kan helpen om infecties van de keelamandelen te voorkomen. In openbare omgevingen, zoals scholen en werkplekken, is het belangrijk om voorzorgsmaatregelen te nemen om de verspreiding van virussen en bacteriën te beperken.

Vaccinatie en preventie van virale infecties

Vaccinaties tegen virale infecties zoals de griep kunnen helpen om de kans op virale infecties van de keelamandelen te verminderen. Hoewel er geen specifiek vaccin voor tonsillitis bestaat, kan vaccinatie tegen andere ziekten het risico op keelaandoeningen indirect verlagen.

Gezonde levensstijl en voedingspatroon

Een evenwichtig voedingspatroon, voldoende rust en een gezonde levensstijl kunnen het immuunsysteem versterken, waardoor het lichaam beter in staat is om infecties van de keelamandelen te bestrijden. Regelmatige lichaamsbeweging en voldoende slaap dragen bij aan een gezond immuunsysteem, wat essentieel is voor het voorkomen van keelaandoeningen.

Praktische tips voor het leven met / omgaan met keelamandelen

Keelamandelen spelen een belangrijke rol in het afweersysteem van je lichaam, maar kunnen soms problemen veroorzaken, zoals ontstekingen of infecties. Als je vaak last hebt van ontstoken keelamandelen, kunnen er stappen ondernomen worden om je gezondheid te ondersteunen. Hier zijn praktische tips voor het omgaan met keelamandelenproblemen.

Herken de symptomen van ontstoken keelamandelen

Ontstoken keelamandelen kunnen gepaard gaan met symptomen zoals keelpijn, slikproblemen, koorts en zelfs een slechte adem. Als je deze symptomen hebt, is het belangrijk om te letten op hoe je lichaam reageert. Bij ernstige symptomen kan het nodig zijn om een arts te raadplegen. Soms kunnen huidinfecties rondom de keelamandelen optreden, wat de klachten verergert.

Het is ook belangrijk om te weten dat je keelamandelen kunnen opzwellen, wat de ademhaling kan bemoeilijken, vooral bij kinderen. Dit kan soms leiden tot slaapstoornissen zoals slaapapneu.

Zorg voor een goede mondhygiëne

Een van de beste manieren om keelamandelenproblemen te voorkomen, is door voor een goede mondhygiëne te zorgen. Het regelmatig poetsen van je tanden en het gebruik van mondwater kan helpen om bacteriën in je mond te verminderen, wat je keelamandelen beschermt tegen infecties. Vermijd ook het delen van eet- of drinkgerei met anderen om de verspreiding van bacteriën te voorkomen.

Bij klachten kun je een zoutoplossing gebruiken om je keel te gorgelen, wat kan helpen om de ontsteking te verminderen. Zorg er daarnaast voor dat je voldoende water drinkt om je mond en keel gehydrateerd te houden.

Let op je voeding

Voeding speelt een belangrijke rol bij het bevorderen van je herstel van keelamandelproblemen. Zorg ervoor dat je een evenwichtig voedingspatroon aanhoudt dat rijk is aan vitamines en mineralen die je immuunsysteem ondersteunen. Vitamine C, bijvoorbeeld, kan helpen om je immuunsysteem te versterken en de genezing te bevorderen. Eet veel groenten en fruit om je keel te kalmeren en je lichaam te ondersteunen.

Vermijd het eten van pittig of irriterend voedsel als je keelamandelen ontstoken zijn. Dit kan de ontsteking verergeren en de pijn vergroten. Blijf ook uit de buurt van alcohol en roken, omdat deze stoffen de keel kunnen irriteren.

Raadpleeg je arts voor behandeling

Als je merkt dat je vaak last hebt van ontstoken keelamandelen of als de symptomen ernstig zijn, is het raadzaam om je arts te raadplegen. Je arts kan je doorverwijzen voor beeldvormende onderzoeken om te zien of er een onderliggende oorzaak is voor je klachten. In sommige gevallen kan een operatie, zoals een tonsillectomie, worden aanbevolen als je regelmatig ernstige infecties hebt.

Bij aanhoudende infecties kunnen ook antibiotica worden voorgeschreven om de infectie te bestrijden. Het is belangrijk om de volledige kuur af te maken, zelfs als je je beter begint te voelen, om ervoor te zorgen dat de infectie volledig wordt bestreden.

Zorg voor een gezonde levensstijl

Een gezonde levensstijl is essentieel om je keelamandelen en algehele gezondheid te ondersteunen. Dit betekent voldoende slaap, regelmatige lichaamsbeweging en het vermijden van stress. Stress kan je immuunsysteem verzwakken, wat kan leiden tot meer gevoeligheid voor infecties, inclusief die van je keelamandelen.

Het verminderen van stress door ontspanningsoefeningen, zoals ademhalingsoefeningen of meditatie, kan je helpen om zowel je lichamelijke als geestelijke gezondheid te verbeteren.

Gebruik medicijnen indien nodig

Als je keelamandelen ontstoken zijn, kan het gebruik van pijnstillers zoals paracetamol helpen om de pijn te verlichten. Deze medicijnen kunnen ook helpen om de koorts te verlagen, wat vaak gepaard gaat met keelamandelinfecties. Zorg ervoor dat je de juiste dosering volgt en overleg met je arts als je twijfels hebt over het gebruik van medicijnen.

Bij ernstige pijn of ongemak kan je arts je ook andere medicijnen aanbevelen die specifiek gericht zijn op het verminderen van de ontsteking en het bestrijden van de infectie.

Overweeg een gezonde ademhalingstechniek

Als je last hebt van ademhalingsproblemen door vergrote keelamandelen, kan het helpen om ademhalingsoefeningen te doen die je luchtwegen openen. Diepe buikademhaling kan bijvoorbeeld helpen om je ademhaling te reguleren en te kalmeren. Het verbeteren van je ademhaling kan je algehele welzijn verbeteren en ervoor zorgen dat je je beter voelt, zelfs als je last hebt van keelamandelenproblemen.

Bovendien kan het vermijden van irriterende stoffen, zoals sigarettenrook, je luchtwegen helpen om vrijer te blijven, wat belangrijk is voor je herstel.

Neem je herstel serieus

Herstel van keelamandelproblemen kan tijd kosten, vooral als je meerdere keren per jaar klachten hebt. Zorg ervoor dat je rust neemt en je lichaam de tijd geeft om volledig te herstellen. Dit betekent ook dat je moet voorkomen dat je te snel weer actief wordt. Het is belangrijk om niet te overbelasten totdat je symptomen volledig zijn verdwenen.

Regelmatige controle van je gezondheid kan ervoor zorgen dat je herstel goed verloopt en dat er geen complicaties optreden die je welzijn kunnen beïnvloeden.

Lees verder

• Klierkoorts: Infectie door Epstein-Barr virus met keelpijn
• Peritonsillair abces: Pijn door complicatie van tonsillitis
• Tonsilkanker (amandelkanker): Oorzaken en behandeling
• Tonsillitis: Ontsteking van keelamandelen (tonsillen)
• Amandelstenen: Steenvorming op amandelen met slechte adem