Perindopril bij chronisch hartfalen en hoge bloeddruk
Perindopril is een ACE-remmer. Het middel wordt vaak voorgeschreven bij hoge bloeddruk, chronisch hartfalen en als preventieve behandeling om het risico op een hartinfarct te verminderen. Bij patiënten die een hartaanval hebben gehad, optimaliseert perindopril de bloeddoorstroming van de hartspier. Perindopril schrijft men doorgaans voor in combinatie met een diureticum wanneer de patiënt vocht (oedeem) vasthoudt. Het middel verwijdt de bloedvaten en verbetert de pompkracht van het hart. Er zijn echter nogal wat bijwerkingen. Bij gebruik van perindopril zullen de nierfunctie, de bloeddruk en de elektrolyten (o.a. kalium) in het bloed regelmatig worden gecontroleerd.
Inhoud
Wat is perindopril
Perindopril behoort tot de groep
ACE-remmers, ofwel angiotensine-converterende enzymremmers. De werkzame stof van deze bloeddrukverlager is perindopril tert-butylamine. Kort gezegd blokkeren of verminderen
ACE-remmers de werking van een bepaald enzym dat de bloedvaten doet samentrekken. Mede hierdoor ontstaat een relatieve vaatdilatatie. Het effect daarvan is dat de doorbloeding van de weefsels verbetert en in het verlengde daarvan de
bloeddruk daalt.
Hartspier
Aldus verbeteren ACE-remmers ook de doorbloeding van de hartspier. Er wordt relatief meer zuurstofrijk
bloed door de kransslagaderen gevoerd. Het algemene vaatverwijdende effect heeft een zeer positieve invloed op de pompfuctie van het hart en op de bloeddruk. Na ongeveer zes weken zal de patiënt bij de juiste dosering van dit middel merken dat de
bloeddruk substantieel is gedaald. Bij
decompensatio cordis (hartfalen) zal het
oedeem in de enkels en/of de longen (
kortademigheid) sterk zijn verminderd of zelfs grotendeels verdwenen.
Wanneer wordt perindopril voorgeschreven
Perindopril is bij een aantal
aandoeningen geïndiceerd. De preventieve werking wordt mede duidelijk bij de inzet van het middel om het risico op een hartinfarct te verkleinen. Een stabiele
angina pectoris is daarvan een goed voorbeeld, waarbij stabiel betekent dat de klachten met betrekking tot de vernauwde kransslagaderen verergeren noch verminderen. Perindopril verwijdt de kransslagaderen, waardoor de angineuze
klachten in veel gevallen wegblijven. De belangrijkste indicaties inzake het voorschrijven van perindopril zijn hoge bloeddruk, hartfalen, als onderdeel van een behandeling ter voorkoming van een hartinfarct en als nabehandeling bij een doorgemaakt hartinfarct.
Hoge bloeddruk
Perindopril wordt onder andere voorgeschreven bij de behandeling van hoge bloeddruk (hypertensie). Er zijn tal van medicijnen die helpen de bloeddruk te verlagen, zoals
bètablokkers,
diuretica,
ACE-remmers, waaronder
perindopril, en de zogeheten angiotensinereceptorblokkers (ARB's). Het is aan de huisarts en specialist om het juiste evenwicht te vinden inzake bloeddrukverlagers die eventueel in combinatie met andere middelen het effectiefst zijn bij de patiënt.
Hartfalen
Bij
hartfalen blijft de pompkracht van het hart in gebreke. Er ontstaat dan
oedeem in de
longen of benen. Het vaatverwijdende effect van perindopril is dat het hart minder weerstand ondervindt bij het wegpompen van het bloed. Doorgaans wordt perindopril in combinatie met een diureticum (plastablet) en een bètablokker gegeven.
Bloeddrukmeter /
Bron: Soc7, PixabayHartinfarct
Perindopril is ook effectief bij het voorkomen van een
hartinfarct door bekende coronaire problemen, zoals
angina pectoris (pijn op de borst of
hartkramp) en na een hartinfarct om de doorbloeding van de hartspier te optimaliseren ter voorkoming van een recidief. Ook wordt perindopril post-operatief gegeven, dus na een hartoperatie.
Wanneer wordt peridopril niet voorgeschreven
De arts zal alleen een ACE-remmer indiceren als ook de lever- en
nierfuncties in orde zijn. De voorschrijving gebeurt dan ook onder geleide van deze waarden. Allergie is een van de contra-indicaties. Verder is het beter om tijdens de zwangerschap geen ACE-remmers te slikken. Ook kunnen er klachten optreden als huiduitslag, jeuk en een piepende ademhaling, en in ernstige gevalen gezichtsoedeem. Bij dysfuncties van de
nieren en
lever wordt perindopril niet gegeven en moet er voor een andere
bloeddrukverlager worden gekozen. Er zijn aandoeningen die het voorschrijven van perindopril onwenselijk maken. Ook bij een aanstaande operatie en narcose wordt perindopril (tijdelijk) gestaakt.
Aandoeningen (contra-indicaties)
Bij onder andere de volgende aandoeningen zal de arts de toediening van perindopril heroverwegen of aanpassen.
- Diabetes die nog niet gestabiliseerd is.
- Bij inname van andere ACE- of ARB-remmers.
- Bij een slechte nierfunctie.
- Aortastenose, cardiomyopathieën.
- Stenosen van de niervaten.
- Combinaties van verschillende hartaandoeningen.
- Bij leveraandoeningen.
Gevaren van perindopril
Perindopril heeft veel mogelijke bijwerkingen. De bekendste zijn milde huiduitslag, droge
hoest, smaakverlies, misselijkheid,
braken, diarree. Ook beïnvloedt perindopril de nierfunctie met mogelijk te veel
vochtverlies. Verder kan er een negatieve prikkel ontstaan op het
afweersysteem, waardoor men vatbaarder is voor
infecties. Het is belangrijk de huisarts te waarschuwen zodra bij gebruik van perindopril bijwerkingen optreden als tachycardie (snelle
pols), hartkloppingen,
duizeligheid,
flauwvallen, een piepende ademhaling en als het gezicht opzwelt (oedeem).
Bron: DarkoStojanovic, Pixabay Bijwerkingen
Sommige bijwerkingen treden frequent op, andere zijn zeer zeldzaam. Lees in dat opzicht de
bijsluiter goed door en meld ook bijwerkingen die er niet in staan maar waarvan u denkt dat perindopril de oorzaak is. Een greep uit de lange
lijst van neveneffecten.
- Visusstoornissen, zoals dubbelzien.
- Oorsuizen.
- Hoofdpijn.
- Spierkrampen.
- Huiduitslag, jeuk.
- Slaapstoornissen.
- Spijsverteringsproblemen, zoals een opgeblazen gevoel, maar ook obstipatie of juist diarree.
- Benauwdheid (piepende ademhaling).
- Transpireren.
- Voortdurend een verstopte neus.
- Verminderde nier- en leverfuncties.
- Bij psoriasis kunnen de klachten toenemen.
- In zeldzame gevallen treedt verwardheid op.
- Hartritmestoornissen, zoals een snelle of onregelmatige pols met pijn op de borst (angina pectoris).
- Bij suikerziekte kan er hypoglykemie optreden.
- Perindopril verdraagt zich slecht met alcohol.
Wisselwerking met andere medicijnen
Het is belangrijk dat de arts op de hoogte is welke andere medicijnen u slikt. Bij elk consult zal hij vragen naar veranderingen in uw medicatielijst, ook wat betreft de zelfzorgmedicijnen. Dit is van belang aangezien veel medicijnen invloed hebben op de werking van
perindopril. Het betreft onder andere de volgende geneesmiddelen:
- Lithium, bij bipolaire stoornissen (manisch-depressief).
- Hartmedicijnen, tegen bijvoorbeeld hartritmestoornissen.
- Diuretica (plasmiddelen).
- Andere middelen tegen hoge bloeddruk, waarbij inbegrepen de bètablokkers en diuretica.
- Medicijnen tegen een lage bloeddruk.
- Antidiabetica.
- Vaatverwijders (hart) zoals nitraten (bv. het pilletje onder de tong).
- Medicijnen tegen astma.
- Bloedverdunners (waaronder heparinederivaten).
Perindopril en zwangerschap
In het algemeen wordt geadviseerd geen perindopril te slikken als u
borstvoeding geeft. Gebruik geen perindopril als u zwanger bent of wilt worden. De arts zal u dan een ander medicijn voorschrijven. Met name na drie maanden zwangerschap kan perindopril een negatieve (ernstige)
invloed hebben op de ontwikkeling van de foetus.
Bron: PublicDomainPictures, Pixabay Inname van perindopril
Er is aangetoond dat het innemen van perindopril tijdens de maaltijd de opname van het middel verslechtert. Neem perindopril dus vóór het eten (ontbijt) in, liefst op min of meer hetzelfde tijdstip en met een glas water. Neem overigens nooit een dubbele dosis als u daarmee een vergeten dosis wilt compenseren. Volg nauwgezet de
dosering die de arts u voorschrijft.
Mogelijke overdosering
Als u te veel perindopril hebt ingenomen, zijn duizeligheid en flauwvallen enkele symptomen die optreden. Waarschuw altijd de
huisarts of specialist en neem de verpakking van het medicijn mee als u medische hulp zoekt. Bij overdosering zijn in ernstige gevallen de volgende verschijnselen merkbaar:
- Snelle of juist zeer langzame pols.
- Lage bloeddruk, met flauwvallen en mogelijk shock als complicatie.
- Hyperventilatie.
- Angstaanvallen.
- Hartkloppingen.
Lees verder