Blaasjes op de handen: oorzaken blaasjes op handpalmen
Blaasjes en blaren op de handen worden meestal veroorzaakt door wrijving, bijvoorbeeld door te klussen of te roeien. Wat ook vaak voorkomt, is handeczeem. Handeczeem wordt gekenmerkt door roodheid, zwelling, schilfering, bultjes, blaasjes en/of soms natte afscheiding. Handschimmel veroorzaakt soms ook blaasjes op de handen, naast allerlei andere symptomen. Je kunt ook blaasjes op de handen krijgen als gevolg van trauma, zoals wrijving. Zeldzamer zijn huidaandoeningen die blaren op handen (en elders) veroorzaken. Het kan hierbij bijvoorbeeld gaan om auto-immuunstoornissen. Raadpleeg je huisarts voor een nauwkeurige diagnose als je last hebt van blaasjes gevuld met vocht op je handen, vooral als je niet weet wat de oorzaak is. Op basis van de diagnose kan de arts een behandeling instellen zodat de symptomen verdwijnen. Bij een onderliggende ziekte of stoornis, zal deze behandeld moeten worden vooraleer de klachten minder worden. de prognose varieert en hangt af van de precieze oorzaak.
Blaasjes op de handpalmen door hand-, voet- en mondziekte
Hand-, voet- en mondziekte (HVM) moet niet verward worden met
mond- en klauwzeer (MKZ), wat een besmettelijke virusziekte is die alleen voorkomt bij evenhoevige dieren zoals varkens, runderen. Hand-, voet- en mondziekte is een besmettelijke aandoening die door een humaan enterovirus (HEV-A) wordt veroorzaakt. De ziekte wordt gekenmerkt door vlekjes en
blaasjes in de mond, op de handen en op de voeten. Niet iedereen krijgt klachten na besmetting; het zijn met name kinderen die er ziek van worden. Het kind kan
koorts krijgen en misselijk worden. Dit kan gepaard gaan met
braken,
buikpijn en/of
keelpijn. Hand-, voet- en mondziekte gaat normaal gesproken binnen ongeveer twee weken zonder verdere behandeling over. Er zijn geen medicijnen tegen HVM.
Blaasjes op handen door pompholyx /
Bron: Chalco, Wikimedia Commons (GFDL)Blaasjes op de handen door eczeem
Pompholyx (blaasjeseczeem)
Pompholyx of blaasjeseczeem is een vorm van eczeem die jeukende blaasjes op handpalmen en voetzolen veroorzaakt. Het staat ook wel bekend als blaasjeseczeem. De oorzaak van pompholyx is onbekend. Uitlokkende factoren zijn metalen zoals nikkel of kobalt, bepaalde chemische stoffen (bijvoorbeeld parfum), transpireren van handen, stress en spanning. Opflakkeringen duren meestal twee of drie weken en daarna trekken de blaasjes in de loop van enkele weken weg. Kompressen worden gebruikt om de
blaren te genezen. Corticosteroïdcrèmes of -zalven kunnen door de arts worden voorgeschreven om ontstekingen en irritatie tegen te gaan, en de huid helpen te genezen.
Handeczeem
Handeczeem is eczeem dat op de handen voorkomt. De meest voorkomende oorzaken van handeczeem zijn:
- Irritatief contacteczeem, dat ontstaat door regelmatige en/of langdurige blootstelling aan stoffen die de huid irriteren, zoals
- water (bij schoonmakers, kappers, verzorgende sector), zeep en schoonmaakmiddelen, sappen van fruit en groenten en van vlees, vis en schaaldieren (vooral garnalen), organische oplosmiddelen en andere irriterende factoren zoals te droge, te warme of juist te koude lucht.
- Allergisch contacteczeem, vooral ten aanzien van beroepsstoffen zoals cement, tweecomponentenlijm, haarverf en permanentvloeistof.
Blaasjes op de hand door trauma
Brandwonden
Als de huid in contact komt met hete vloeistoffen, vuur, de zon of elektriciteit, dan kunnen er brandwonden ontstaan. Door wrijving kunnen ook brandwonden ontstaan. De ernst van het letsel hangt af van de intensiteit van de hitte en de tijd die waarbij de huid in contact stond met ofwel hitte of bepaalde chemicaliën. Bij verbranding graad 2 kan is de huid is egaal roze-rood, nat en pijnlijk, en treedt er eventuele blaarvorming op.
Indeling
Brandwonden worden ingedeeld door de diepte van het letsel en dit bepaalt ook de behandeling.
Graad | Kenmerken |
Graad 1 | Oppervlakkig, roodheid van de huid zonder blaren. |
Graad 2 oppervlakkig | De huid is egaal roze-rood, nat en pijnlijk, en er kunnen blaren aanwezig zijn. |
Graad 2 diep | De huid is wit en leerachtig. |
Graad 3 | Hetzelfde als dij graag 3, maar met schade aan dieper structuren zoals pezen, gewrichten en bot. |
Bevriezing
Bevriezing van de huid en dieperliggende weefsels geeft schade aan het weefsel dat vergelijkbaar is met die van brandwonden.
Indeling
De ernst van bevriezing wordt als volgt ingedeeld.
Graad | Kenmerken |
Graad 1 | Roodheid en zwelling van de huid. Ongevoelig voor aanraking. |
Graad 2 | Rood-paarse verkleuring van de huid met vochtophoping en blaarvorming (met helder vocht). |
Graad 3 | Maximale zwelling van de huid met grote bloederige blaren. |
Graad 4 | Ook onderliggende spieren, pezen en het bot zijn bevroren. |
Blaren op de hand door wrijving
Een
blaar is een opeenhoping van vocht onder de opperhuid als gevolg van wrijving of te veel druk op de huid. Blaren op de hand kunnen verschijnen door klussen, kanoën of roeien, vooral als je deze handeling heel lang voor de eerste keer uitvoert. In dat geval heb je nog geen eelt gevormd dat de huid beschermt tegen wrijving.
Blaasjes op handen door auto-immuunaandoeningen
Ziekte van Hallopeau
De
ziekte van Hallopeau staat ook bekend als acrodermatitis continua suppurativa en is een zeldzame ontstekingsziekte, die wordt gekenmerkt door pustuleuze huidafwijkingen van de vingers of tenen. De puisten kunnen variëren in omvang en zijn chronisch of terugkerend.
Pemphigus vulgaris
Pemphigus vulgaris is een zeldzame auto-immuunziekte die pijnlijke blaren op de huid en slijmvliezen veroorzaakt. Bij een auto-immuunziekte valt je lichaam zichzelf aan. Pemphigus vulgaris is het meest voorkomende type van een groep auto-immuunstoornissen genaamd pemphigus. Elk type pemphigus wordt gekenmerkt door de plaats waar de blaren zich vormen. Pemphigus wordt gekenmerkt door blaarvorming op de huid en de slijmvliezen. Deze ziekte begint meestal met blaren in de mond en dan op de huid. Pemphigus vulgaris kan gevaarlijk zijn. Behandeling is belangrijk en meestal gaat het om het gebruik van prednison (corticosteroïden) alleen of gecombineerd met azathioprine (een Immuunsuppressivum). De aandoening kan ernstige complicaties veroorzaken als het wordt niet wordt behandeld. Sommige van deze complicaties kunnen fataal zijn.
Bulleus pemfigoïd
Bulleus pemfigoïd of parapemphigus is een chronische auto-immuunaandoening, waarbij zich meerdere, pral gespannen blaren met heldere inhoud vormen op de huid. Deze blaren worden soms ook gezien op de slijmvliezen. In twintig procent van de gevallen ontstaan er geen blaren en heb je alleen last van jeuk en rode bulten. Behandeling vindt plaats met ontstekingsremmende middelen zoals prednison.
Handschimmel
Handschimmel tinea manuum is een schimmelinfectie van de hand en wordt meestal veroorzaakt door Trichophytonsoorten. Tinea wordt ook
ringworm genoemd en manuum verwijst naar het feit dat het op handen zit. Wanneer het op de voeten wordt gevonden, wordt het tinea pedis of
voetschimmel genoemd. Tinea veroorzaakt een rode, schilferige uitslag die meestal een rand heeft die iets is verhoogd. Deze rand maakt meestal een ring, daarom wordt deze ook wel ringworm genoemd. Tinea is besmettelijk. Je kunt handschimmel krijgen van anderen die de infectie hebben. Aanraken van objecten die besmet zijn met schimmel kan ook leiden tot infectie. Tinea komt over het algemeen vrij vaak voor en veel mensen zullen er tijdens hun leven een bepaalde vorm van ondervinden.
Arts onderzoekt de hand van een patiënt /
Bron: Michaeljung/Shutterstock.comEpidermolysis bullosa
Epidermolysis bullosa is een groep zeldzame ziekten die een fragiele, blaarachtige huid veroorzaken. De blaren kunnen verschijnen als reactie op licht letsel, zelfs door hitte, wrijving, krabben of plakband op de huid. In ernstige gevallen kunnen de blaren voorkomen in de mond of de maag. De meeste soorten epidermolyse bullosa zijn erfelijk. De aandoening verschijnt meestal in de kindertijd of vroege kindertijd. Sommige mensen ontwikkelen geen tekenen en symptomen tot de adolescentie of vroege volwassenheid. Epidermolyse bullosa kan niet worden genezen, hoewel milde vormen kunnen verbeteren met het ouder worden. De behandeling is gericht op de zorg voor blaren en het voorkomen van nieuwe blaren. Symptomen van epidermolyse bullosa variëren afhankelijk van het type. Symptomen kunnen bestaan uit:
- fragiele huid waar gemakkelijk blaren op ontstaan, vooral op de handen en voeten
- nagels die dik zijn of zich niet vormen
- blaren in de mond en keel
- verdikte huid op de handpalmen en voetzolen
- blaarvorming op de hoofdhuid, littekens en haaruitval
- dunne huid (atrofische littekens)
- kleine witte huidbultjes of puistjes (milia)
- tandproblemen, zoals tandbederf door slecht gevormd glazuur
- moeite met slikken (dysfagie)
- jeukende, pijnlijke huid
Epidermolysis bullosa-blaren verschijnen mogelijk pas als een kindje voor het eerst begint te lopen of totdat een ouder kind nieuwe fysieke activiteiten begint die meer intense wrijving op de voeten en handen veroorzaakt.
Waterpokken /
Bron: 9Gawin/Shutterstock.comWaterpokken
Waterpokken is een virale infectie die koorts en
jeukende uitslag met vlekken over het hele lichaam veroorzaakt. Waterpokken begint vaak zonder de klassieke
uitslag, met koorts, hoofdpijn, keelpijn of buikpijn. Deze symptomen kunnen enkele dagen aanhouden, met koorts variërend van 38,3°C - 38,8°C. De rode, jeukende huiduitslag begint meestal op de buik of rug en gezicht. Dan verspreidt het zich naar bijna overal elders op het lichaam, inclusief de hoofdhuid, mond, armen, benen en geslachtsorganen. De uitslag begint met veel kleine rode bultjes die op puistjes of
insectenbeten lijken. Ze verschijnen in golven gedurende 2 tot 4 dagen en ontwikkelen zich vervolgens tot dunwandige blaren gevuld met vloeistof. De blaarwanden breken, waardoor open zweren achterblijven, die uiteindelijk indrogen tot droge, bruine korstjes. Alle drie stadia van de waterpokken-uitslag (rode bultjes,
blaren en korsten) verschijnen tegelijkertijd op het lichaam.
Bullosis diabeticum
Bullosis diabeticorum, ook bekend als diabetic bullae, is een blaarziekte die bij circa 0,5% van de patiënten met
diabetes voorkomt. De aandoening wordt gekenmerkt door een niet-inflammatoire, spontane, pijnloze blaren, vaak op acrale locaties (lichaamsuiteinden, zoals voeten, tenen, handen, vingers, oren of neus).
Lees verder