De ziekte van Pfeiffer (kortweg Pfeiffer) is een virusinfectie die symptomen als keelpijn, koorts, vergrote klieren en soms een lichte vorm van leverontsteking (hepatitis) veroorzaakt. Het gaat vaak gepaard met een langdurige periode van vermoeidheid en algehele zwakte. Pfeiffer wordt ook wel 'kissing disease' genoemd, omdat het virus soms door zoenen wordt overgebracht. Een andere benaming is klierkoorts, vanwege opgezette klieren. Het wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus (EBV).
De ziekte van Pfeiffer, kortweg Pfeiffer, is een virale infectieziekte, die wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr virus (EBV). De ziekte van pfeiffer kan iedereen treffen, maar komt het vaakst voor bij jongvolwassenen en tieners. Het virus tast de werking van het immuunsysteem aan. De ziekte is in 1889 ontdekt door de Duitse internist en pediater Emil Pfeiffer (1846-1921), naar wie de ziekte is genoemd.
Deel je tandenborstel niet met anderen / Bron: WDnetStudio, Pixabay
Oorzaak van Pfeiffer
Het virus is aanwezig in de mond en keel. De infectie kan daarom overgedragen worden van de ene naar de andere persoon via speeksel. Dit is de reden dat de ziekte vaak aangeduid wordt als de 'kissing disease': door te zoenen kan een besmet persoon de ziekte overdragen op een ander. Men kan ook in contact komen met besmet speeksel via hoesten en niezen, door te drinken uit hetzelfde glas, of te eten met hetzelfde bestek en door gemeenschappelijk gebruik van een tandenborstel met een besmet persoon kan. De incubatietijd van de ziekte van Pfeiffer is meestal 4-6 weken.
Symptomen van Pfeiffer
Verschijnselen
Jonge kinderen die besmet raken met het virus, hebben meestal nauwelijks klachten. In sommige gevallen kunnen zij last krijgen van rode huiduitslag, koorts en een lamlendig, hangerig gevoel. Als iemand tijdens of na de pubertijd besmet raakt, kan hij zich behoorlijk ziek voelen. De ziekte van pfeiffer kan één of meer van de volgende symptomen of klachten geven:
Gezwollen ogen - een klein aantal mensen ervaren gezwollen ogen, oogleden. Dit symptoom verdwijnt meestal vrij snel.
De lever en de milt kunnen enigszins opgezet zijn, en tijdelijk wat minder goed functioneren dan normaal. Uit bloedonderzoek kan blijken dat er sprake is van afwijkende leverfuncties. Er kan een lichte vorm van leverontsteking (hepatitis) ontstaan, met als gevolg dat geelzucht kan optreden. Deze klachten verdwijnen normaliter vanzelf na 5-8 weken.
Moeheid kan lang aanhouden bij Pfeiffer / Bron: PublicDomainPictures, Pixabay
Vermoeidheid kan lang aanhouden
Het is algemeen bekend dat Pfeiffer gepaard kan gaan met een intens gevoel van vermoeidheid. Deze vermoeidheidsklachten kunnen wel enkele maanden of zelfs langer blijven bestaan.
neurologische complicaties, zoals hersenontsteking (encefalitis).
Chronisch vermoeidheidssyndroom
Er is volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) geen bewezen relatie met het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS). Wel kunnen patiënten na het doormaken van de ziekte van Pfeiffer langdurig, dat wil zeggen langer dan 6 maanden, vermoeidheidsklachten houden. In sommige gevallen laat de afweer van de patiënt het afweten waardoor er ernstige complicaties kunnen optreden, zoals een chronische persisterende EBV-infectie.
onderzoek en diagnose
Op grond van de klachten, kan de huisarts sterke vermoedens hebben dat er sprake is van de ziekte van Pfeiffer. De huisarts zal in de keel van de patiënt kijken en voelen of de lymfeklieren in de hals en elders in het lichaam opgezet zijn. Alleen bloedonderzoek kan de diagnose bevestigen. De leverwaarden kunnen met een bloedonderzoek ook meteen worden onderzocht.
Paracetamol werkt pijnstillend en koortsverlagend / Bron: Martin Sulman
Behandeling van Pfeiffer
De meeste mensen met de ziekte van Pfeiffer behoeven geen specifieke behandeling. De ziekte gaat normaal gesproken vanzelf over en complicaties zijn zeldzaam. De afweersysteem van de patiënt moet het virus uit eigen kracht elimineren. Antibiotica helpen niet, aangezien de boosdoener een virus is. Wel kan tijdens de acute fase van de ziekte een antibioticum voorgeschreven worden ter bescherming. Dit vanwege de vatbaarheid voor andere infecties.
Herstel van Pfeiffer
De meeste mensen herstellen volledig binnen 4-8 weken. Vanwege de extreme vermoeidheid kan het echter enkele maanden of zelfs langer duren voordat de patiënt zich weer de oude voelt. Goed naar het lichaam luisteren is de beste behandeling voor de ziekte van Pfeiffer. Op tijd voldoende rust nemen is zeer belangrijk voor een goed herstel. Sommige symptomen kunnen worden verlicht met paracetamol.
Ziekte van Pfeiffer bij een kindDe ziekte van Pfeiffer is een virale infectieziekte. Het meest in het oog springende verschijnsel van de ziekte is een enorme verm…
De ziekte van PfeifferDe ziekte van Pfeiffer is een infectie ziekte. Het wordt ook wel 'kissing disease' genoemd, omdat het virus veroorzaakt wordt door…
De griepprik: zin of onzin?Veel chronisch zieken krijgen zo rond oktober/november weer bericht voor het halen van een griepprik. Maar, is dit eigenlijk wel z…
Bronnen en referenties
Dr. Jannes J.E. van Everdingen (hoofdredactie): Het medisch handboek; Kosmos-Z&K Uitgevers, Utrecht/Antwerpen, vijfde volledig herziene druk 2006.
Deel je tandenborstel niet met anderen / Bron: WDnetStudio, Pixabay
Bloedafname / Bron: Istock.com/anna1311
Moeheid kan lang aanhouden bij Pfeiffer / Bron: PublicDomainPictures, Pixabay
Paracetamol werkt pijnstillend en koortsverlagend / Bron: Martin Sulman
