Anale jeuk (jeukende anus): oorzaken van jeuk aan de anus
Anale jeuk ofwel jeuk aan de anus, is een vervelende klacht. Peri-anale jeuk wordt ook wel pruritis ani genoemd. De meeste mensen gaan bij jeukklachten aan de anus niet naar de huisarts, maar proberen zelf de jeuk te bestrijden. Voor veel mensen is het een gênant probleem, waar ze zich voor schamen. Anale jeuk kan allerlei oorzaken hebben, waaronder huidaandoeningen als psoriasis en eczeem, interne ziekten als diabetes, overmatige transpiratie, enz. De behandeling van anale jeuk is afhankelijk van de oorzaak van het probleem. Bij een jeukende anus is het in de eerste plaats belangrijk om de uitlokkende factoren weg te nemen. De jeuk kan desgewenst bestreden worden met zalf of crème. De arts kan meerdere soorten medicijnen voorschrijven. Je kunt zelf ook een aantal maatregelen nemen om anale jeuk tegen te gaan, zoals het dragen van loszittend en ademend katoenen ondergoed, het goed schoonhouden van het anale gebied met warm water en het vermijden van uitlokkende factoren van anale jeuk.
Anale jeuk of jeuk aan de anus
Anale jeuk is jeuk rond de
anus - de uitmonding van de endeldarm of rectum. De jeuk kan zich rond de anus bevinden of zich uitbreiden, is vaak intens en kan gepaard gaan met een sterke drang om te krabben. Hierdoor kan er een vicieuze cirkel van jeuk,
branderigheid en krabben ontstaan, waardoor een traumatische dermatitis (ontsteking van de huid) ontstaat die weer jeuk geeft.
Jeukende huid rond de anus wordt ook wel 'pruritus ani' genoemd.
Anale jeuk kan veel oorzaken hebben, waaronder huidaandoeningen als psoriasis en eczeem, ziekten als diabetes of leverziekte, huidaanhangsels (marisken), fistels, worminfecties en het gebruik van zeep of ontsmettingsmiddelen. Veel mensen ervaren bij tijd en wijle anale jeuk. Wees niet beschaamd om er met de huisarts over te praten. Met de juiste behandeling en zelfzorgmaatregelen, kan in de meeste gevallen de anale jeuk adequaat bestreden worden.
Fors alcoholgebruik is een risicofactor /
Bron: Istock.com/karelnoppeUitlokkende factoren en vóórkomen
Een jeukende anus is een veel voorkomend probleem, maar het exacte aantal mensen dat deze klacht ontwikkelt, is anno 2024 onbekend. Sommige bronnen suggereren dat ongeveer 1 tot 5 op de 100 mensen last hebben van anale jeuk. Het lijkt vaker voor te komen bij mannen dan bij vrouwen. Het treft meestal mensen in de leeftijd van 40-60 jaar. Het kan echter van invloed zijn op mensen van alle leeftijden, inclusief kinderen. De incidentie van perianale jeuk in de huisartsenpraktijk is één per duizend patiënten per jaar. Iets meer mannen dan vrouwen kloppen met deze klacht bij de huisarts aan. Uitlokkende factoren zijn:
- een zittend beroep;
- overgewicht;
- grote psychische spanningen; en
- fors alcohol- en koffiegebruik.
Oorzaken anale jeuk
De meeste gevallen van anale jeuk worden veroorzaakt door een onschuldig probleem. Soms kan anale jeuk echter een teken zijn van een afwijking of medische aandoening. Mogelijke oorzaken van anale jeuk zijn onder meer:
Droge huid
Bij het ouder worden, wordt de huid in en rond de anus gevoeliger voor droogte. Een
droge huid kan leiden tot aanhoudende, intense jeuk aan de anus.
Overmatige transpiratie
Vocht rond de anus als gevolg van overmatig zweten. Mensen met obesitas zijn hier vatbaarder voor.
Overmatige perianale hygiëne of bevochtiging
Door ondoelmatige hygiëne, zoals te veel schoonhouden met droog en hard toiletpapier of hardhandig de billen af te vegen of juist te weinig schoonhouden, waardoor er ontlastingsresten achterblijven. Te veel schoonmaken van de anus met vochtige doekjes etc. kan ook irritatie in de hand werken.
Fecale incontinentie
Anale jeuk kan ook worden veroorzaakt door veelvuldige diarree of het ontsnappen van kleine hoeveelheden ontlasting (fecale incontinentie of
ontlastingsincontinentie).
Anale jeuk door medicatie /
Bron: Jarmoluk, PixabayAnale jeuk door medicijnen
Sommige antibiotica kunnen leiden tot
diarree. Aanhoudende diarree kan de anale huid irriteren en een jeukende anus veroorzaken. Het gebruik van corticosteroïden of andere immunosuppressiva (medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken) verzwakken het immuunsysteem, waardoor je een verhoogd risico hebt op het ontwikkelen van huidinfecties die de huid rond de anus kunnen aantasten. Andere geneesmiddelen zoals colchicine (voor jicht) en pepermuntolie (voor
winderigheid en een
opgeblazen gevoel) kunnen eveneens anale jeuk als bijwerking hebben. Geneesmiddelen die op de huid worden aangebracht in de buurt van de anus om problemen zoals aambeien te behandelen, kunnen de anale huid irriteren en een vorm van dermatitis veroorzaken.
Overmatig gebruik van laxeermiddelen
Overmatig of oneigenlijk gebruik van laxeermiddelen kan leiden tot
chronische diarree en dit vergroot het risico van anale irritatie en jeuk.
Onvoldoende ventilatie
Onvoldoende ventilatie als gevolg van slecht ademend ondergoed, plastic stoelen en overgewicht, kunnen ook aanleiding geven tot anale jeuk.
Allergisch contacteczeem treedt op als gevolg van een allergische reactie door overgevoeligheid voor bepaald stoffen in bijvoorbeeld vochtig toiletpapier.
Huidaandoeningen
Veel voorkomende huidproblemen, zoals
seborrhoïsch eczeem en
psoriasis, kunnen anale jeuk veroorzaken.
Mariske
Een
mariske is een
huidflapje rond de anus. Dit onschuldige fenomeen is naar men vermoedt een restant van een aambei en kan aanleiding geven tot jeukklachten, vooral wanneer er restjes ontlasting rond het flapje achterblijven.
Schimmelinfecties
Een schimmelinfectie kan behoorlijke jeuk veroorzaken.
Aambeien
Anale jeuk kan een symptoom van
aambeien zijn.
Anale kloven en fistels
Een
anale kloof of een klein scheurtje in de anus ontstaat meestal door obstipatie (verstopping). Een
peri-anale fistel is een verbinding of 'gangetje' tussen de endeldarm en de huid. Het kan ontstaan na een ontsteking in een anaalplooi of anaalkliertje.
Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's)
Seksueel overdraagbare aandoeningen (
soa's) kunnen anale jeuk veroorzaken.
Worminfecties
Wormpjes worden vooral gezien bij kinderen en kunnen ook anale jeuk veroorzaken.
Interne ziekten
Interne ziekten die met anale jeuk gepaard kunnen gaan, zijn
suikerziekte (diabetes mellitus),
hypothyreoïdie (een tekort aan schildklierhormonen), uremie (bloedvergiftiging door onvoldoende werking van de
nieren), icterus (geelzucht) en hematologische ziekten. Vaak is de ziekte reeds bekend en is perianale jeuk niet het eerst symptoom dat optreedt bij de patiënt.
Angst, stress en depressie
Van
angst, stress en
depressie is bekend dat dit anale jeuk verergert. Vaak zal de jeuk verdwijnen, zodra de depressie opklaart of de angst vermindert.
Hete pepers kunnen leiden tot anale jeuk /
Bron: Holbox/Shutterstock.comAnale jeuk door voeding
Sommige voedingsmiddelen kunnen anale jeuk veroorzaken, zoals specerijen en
chilipepers. Er zijn ook voedingsmiddelen die anale jeuk erger kunnen maken, dus het identificeren en vermijden van deze producten kan helpen om de jeuk in toom te houden. Voorbeelden zijn:
- tomaten
- paprika's
- pittig voedsel
- citrusvruchten, zoals sinaasappels
- noten
- chocola
- zuivelproducten
- cafeïne in koffie, cola en energiedrankjes
Tomaten /
Bron: Vlad Teodor/Shutterstock.com
- grote hoeveelheden melk, bier of wijn
Huisarts inschakelen bij jeukende anus
Het is verstandig de huisarts te raadplegen wanneer er sprake is van ernstige anale jeuk, wanneer de klachten aanhouden of verergeren, bij bloedverlies en wanneer de oorzaak niet achterhaald kan worden.
Onderzoek door de huisarts
Het is verstandig de huisarts te raadplegen wanneer er sprake is van ernstige, aanhoudende en/of verergerende anale jeuk, bij bloedverlies of wanneer de oorzaak niet achterhaald kan worden. De huisarts richt zijn onderzoek op het opsporen van een onderliggende ziekte of aandoening. De arts stelt vragen naar onder meer duur en tijdstip van de jeukklachten, naar de toilethygiëne, naar de frequentie en consistentie van de
ontlasting, enz. Daarnaast onderzoek de huisarts de perianale regio. Als de oorzaak van de jeuk niet duidelijk is, kan er aanvullend onderzoek worden verricht. Verwijzing is zelden nodig.
Vermijd zeep bij anale jeuk /
Bron: Pezibear, PixabayBehandeling anale jeuk met zalf en crème
De behandeling van anale jeuk is afhankelijk van de oorzaak van het probleem.
Onderliggende aandoening behandelen
In de eerste plaats is het belangrijk om de uitlokkende factoren weg te nemen. Bij onderliggend lijden, zal de aandoening of ziekte adequaat behandeld moeten worden.
Goede hygiëne
Voorts is het van belang om een goede hygiëne in acht te nemen: gebruik bij voorkeur een
toiletdouche, of anders deppen met natte doekjes die geen alcohol of parfum bevatten en vervolgens de huid goed drogen. Draag geen strakke broeken of panty's, maar draag bij voorkeur ruim zittend katoenen ondergoed (wassen op minimaal 60 graden Celsius). Vermijd het gebruik van zeep of schuimbaden. Krabben wordt sterk ontraden.
Medicijnen
De huisarts kan bij anale jeuk een indifferent middel voorschrijven, zoals zinkzalf of cetomacrogolvaselinecrème. Mocht dat niet het gewenste effect hebben, dan is een 1%-hydrocortisonzalf een goed alternatief. Andere medicijnen die kunnen worden voorgeschreven, zijn:
- Antihistaminica: als jeuk 's nachts bijzonder hinderlijk is, kan de arts een antihistaminicum voorschrijven. Bij allergische huidaandoeningen waarbij jeuk een belangrijke klacht is, kunnen antihistaminica worden gebruikt.
- Rustgevende zalven: bijvoorbeeld bismutsubgallaat en zinkoxide, welke worden voorgeschreven voor sommige huidproblemen zoals aambeien.
Medicatie bij anale jeuk /
Bron: Stevepb, Pixabay
- Corticosteroïden: bij ontsteking van de perianale huid kan kortstondige lokale medicamenteuze behandeling in de vorm van een mild corticosteroïd (bijvoorbeeld hydrocortison) helpen. Sommige onderzoeken hebben echter aangetoond dat reiniging en goede hygiëne als eerste behandelingsstap even effectief kan zijn als corticosteroïden.
- Lokale anesthetica: deze kunnen tijdelijk pijn en jeuk verlichten; deze omvatten benzocaïne, benzylalcohol, lidocaïne en pramoxine.
- Vasoconstrictoren: deze vernauwen bloedvaten en kunnen zwelling verminderen. Ze werken ook als milde anesthetica. Deze omvatten efedrien sulfaat en epinefrine.
- Adstringentia: deze hebben een samentrekkende werking op de huid; ze vernauwen de bloedvaten en remmen de afscheiding van vocht.
- Beschermende middelen: deze vormen een fysieke barrière tussen de huid en mogelijke irriterende stoffen. Ze omvatten aluminiumhydroxidegel, cacaoboter en glycerine.
- Keratolytica: middelen die de hoornlaag van de huid dunner maken en verweken, waardoor medische smeersels kunnen doordringen in diepere lagen.
Thuismiddeltjes en zelfzorg
Neem de volgende maatregelen in acht om anale jeuk tegen te gaan:
- vermijd pittig en gekruid voedsel
- maak het anale gebied schoon na het poepen, bijvoorbeeld met een toiletdouche
- vermijd medicinale, geparfumeerde of deodoriserende zeep
Dagelijks voldoende drinken /
Bron: Luminast/Shutterstock.com
- gebruik alleen warm water voor het reinigen van je anus
- voorkom dat het anale gebied vochtig blijft en droog het voorzichtig af door te deppen, niet door te wrijven
- gebruik droogpoeders, maar geen medicinale of geurige poeders
- vermijd krabben, waardoor er meer trauma ontstaat en het probleem erger wordt
- het dragen van sokken of katoenen handschoenen aan de handen kan het kwaad van onbewust krabben tijdens de slaap verminderen
- draag loszittende, ademende kleding, vermijd materialen zoals acryl en nylon, die zweet vasthouden
- draag kleding van natuurlijke materialen, zoals katoen of linnen
- houd de vingernagels kort
- vezelrijk voedsel eten en voldoende drinken (beide zorgen voor een goede stoelgang)
Prognose van jeuk aan de anus
Als er geen onderliggende oorzaak is, zijn de vooruitzichten vaak goed. Zodra de huid is genezen, kun je een volledig herstel verwachten. Om te voorkomen dat je weer last krijgt van een jeukende anus, is het van belang om uitlokkende factoren te voorkomen.
Casus 'jeukende anus' – Mariekes zoektocht naar verlichting
Marieke is een actieve en vrolijke dertiger, maar de laatste tijd heeft ze een probleem dat haar leven stilletjes begon te beheersen. Het begon allemaal met een lichte kriebel rond haar anus, die ze aanvankelijk wegwuifde als niets ernstigs. Een jeukje hier en daar – wie heeft dat niet? Maar de kriebel bleef terugkomen, vooral na elk toiletbezoek. En langzaam maar zeker, veranderde deze eenvoudige jeuk in een voortdurende bron van irritatie.
Ze probeerde het eerst zelf op te lossen. Haar eerste instinct was dat het aan haar hygiëne lag, dus ze ging nog vaker douchen, gebruikte extra geparfumeerde zeep, en maakte zelfs haar wc-papier vochtig met water. Maar niets hielp. Sterker nog, de jeuk werd alleen maar erger. Tijdens het werk kon ze nauwelijks stilzitten en tijdens etentjes met vrienden voelde ze de kriebel opkomen, waardoor ze zich constant ongemakkelijk en afgeleid voelde. De anale jeuk was als een vervelend geheim dat ze met niemand durfde te delen.
Naar de huisarts: van gênant naar noodzakelijk
Na een paar weken van ongemak besloot Marieke dat het tijd was om de stap naar de huisarts te zetten. Ze voelde zich wat beschaamd toen ze de afspraak maakte, maar de jeuk was nu niet meer te negeren. “Dokter, ik heb last van jeuk… nou ja, daarbeneden,” stamelde ze bij het begin van het gesprek. De arts stelde haar snel op haar gemak en vroeg naar haar klachten: hoe lang ze al last had, wanneer de jeuk het ergst was, en of ze nog andere symptomen had opgemerkt.
Tijdens het lichamelijk onderzoek ontdekte de arts dat de huid rondom Mariekes anus rood en licht geïrriteerd was. “Ik zie geen ernstige afwijkingen, maar het lijkt erop dat de huid erg droog is,” zei de arts. Marieke gaf toe dat ze haar huid de laatste tijd wat strenger had gereinigd, in een poging de jeuk te verminderen. De arts legde uit dat juist dit gedrag de huid verder kon irriteren en de jeuk kon verergeren. Het was alsof de huid in een vicieuze cirkel van jeuk en irritatie terecht was gekomen.
De behandeling: terug naar de basis
De arts stelde voor om de huid een paar weken rust te gunnen. “Geen geparfumeerde zeep of vochtige doekjes meer,” adviseerde hij. “Probeer in plaats daarvan een neutrale, hydraterende zalf te gebruiken, zoals vaselinecetomacrogolcrème, en wees voorzichtig met het afvegen na de ontlasting.” Marieke kreeg ook een zachte zalf met 1% hydrocortison voorgeschreven om de irritatie en ontsteking te verminderen. “Dit moet je niet langer dan twee weken gebruiken, om de huid niet verder te beschadigen,” waarschuwde de arts.
Daarnaast gaf hij haar nog enkele aanvullende tips: draag loszittend katoenen ondergoed, vermijd pittig eten dat de jeuk kan verergeren, en probeer – hoe moeilijk ook – niet te krabben. Marieke knikte braaf, maar had haar twijfels. Hoe konden deze simpele aanpassingen de aanhoudende jeuk oplossen?
Een paar weken later: licht aan de horizon
Het kostte wat geduld en zelfdiscipline, maar Marieke merkte na een paar dagen al een subtiel verschil. De intense jeuk werd geleidelijk minder, en de rode, geïrriteerde huid begon tot rust te komen. Ze hield zich strikt aan de adviezen van haar arts: gebruikte alleen de voorgeschreven zalf, verminderde haar hygiëneroutine tot simpelweg spoelen met lauwwarm water, en droeg los ondergoed dat de huid liet ademen.
Na twee weken kon ze opgelucht ademhalen. De kriebel was er nog af en toe, maar lang niet zo intens als voorheen. De hydrocortisonzalf had haar huidkalmte teruggegeven, en de neutrale zalf hielp de huidbarrière te herstellen. Voor het eerst in weken kon Marieke weer ongestoord werken, zonder de constante drang om te willen krabben. Ze kon ook eindelijk weer ontspannen met haar vrienden zonder zich constant af te vragen: “Wanneer begint het weer?”
Een terugblik: de waarde van eenvoud
Tijdens een vervolggesprek met de huisarts keek Marieke terug op haar ervaring. “Ik dacht dat er iets ernstigs aan de hand was, maar het bleek een kwestie van verkeerde verzorging en een beetje huidirritatie,” zei ze met een opgeluchte glimlach. De arts benadrukte dat anale jeuk vaak onschuldig is, maar dat het wel de juiste aanpak vereist.
Nu houdt Marieke zich nog steeds aan haar nieuwe routine: geen geparfumeerde zepen, regelmatig hydrateren, en niet te veel poespas bij de verzorging van haar huid. En elke keer als ze weer een lichte kriebel voelt, weet ze dat ze op de juiste manier moet reageren. Geen paniek, geen overmatig schoonmaken – gewoon haar huid de rust en verzorging geven die het verdient.
Wist je dat? Ongeveer 5% van de mensen krijgt ooit te maken met anale jeuk. In de meeste gevallen ligt de oplossing in simpele veranderingen in hygiëneroutine en huidverzorging. Zo bleek ook in het geval van Marieke: een eenvoudige aanpak kan soms een wereld van verschil maken.
Lees verder