Eén of meer extra tepel of tepels: Meestal onschuldig
Af en toe heeft een persoon extra tempels. Deze geringe afwijking is meestal niet gerelateerd aan andere aandoeningen of syndromen, al is het wel mogelijk. De extra tepel of tepels bevinden zich meestal onder de normale tepels. Een persoon of arts herkent ze niet snel als extra tepels, omdat ze meestal klein en niet goed gevormd zijn. Er bestaat een grote variatie aan het uiterlijk van de aanwezigheid van de extra tepel of tepels, en er is zelfs een medische classificatie voorhanden. Leichtenstern publiceerde in 1878 voor het eerst een medisch rapport over extra tepels. Eén van de bekendste personen die een derde tepel heeft, is Lily Allen.
Extra tepels zijn eveneens gekend onder deze synoniemen:
- derde tepel
- polymastie
- polythelie
- bijkomende tepels
- extra tepels
Epidemiologie
De prevalentie van extra tepels varieert sterk per regio. De prevalentie is het laagst in de Hongaarse bevolking. De meeste personen met extra tepels komen uit Duitsland waar 6% van de bevolking één of meer extra tepels heeft. De incidentie van extra tepels is vergelijkbaar bij mannen en vrouwen.
Oorzaken: Meestal onschuldig, mogelijk onderliggend medisch probleem
Spontaan: Onschuldig
Extra tepels presenteren zich soms bij personen waarbij de extra tepels een variatie zijn van de normale ontwikkeling. Bij de meeste personen met één of meer extra tepels ontstaat deze onschuldige afwijking spontaan.
Syndroom
Slechts sporadisch gaat een genetische aandoening hiermee gepaard. Deze omvatten het Ruvalcaba-Myhre Syndroom en het
Hay-Wells syndroom van
ectodermale dysplasie.
Neurologische ziekte
Epilepsie,
migraine (aanvallen van een aura en/of eenzijdige
hoofdpijn), neurose, familiaal
alcoholisme,
het foetaal alcoholsyndroom (het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap leidt mogelijk tot ernstige
aangeboren afwijkingen bij de
baby), een intracranieel
aneurysma (uitstulping van een deel van een slagader in de
hersenen), een
neurale buisdefect en een ontwikkelingsachterstand zijn mogelijke aandoeningen van het centraal zenuwstelsel die gepaard gaan met extra tepels.
Maagproblemen
Een
maagzweer of
pylorusstenose verhogen eveneens het risico op één of meer extra tepels. Verder gaan ook oorafwijkingen of een extra longkwab ook gepaard met extra tepelvorming.
Skeletafwijkingen
Skeletafwijkingen zoals een handmisvorming, vertebrale anomalie, de afwezigheid van rib, hemihypertrofie,
arthrogryposis (ziekte met blijvende gewrichtsverstijving), hoofdhuidafwijkingen,
microcefalie (
medische term voor "een te klein hoofd") en
tandafwijkingen verhogen ook het risico op extra tepels.
Hartaandoeningen
Tot slot zorgen mogelijke
hartafwijkingen zoals essentiële
hypertensie, een bundeltakblok,
patent ductus arteriosus,
aangeboren hartafwijkingen, een atriaal septisch defect, een ventrikelseptumdefect en een geleidingsdefect tot extra tepels.
Indeling
Voor personen met een extra tepel bestaat een classificatie die in 1915 is beschreven:
- Volledige extra tepel – Tepel, tepelhof en borstklierweefsel
- Extra tepel - Tepel en klierweefsel (geen tepelhof)
- Extra tepel - Tepelhof en klierweefsel (geen tepel)
- Alleen afwijkend klierweefsel
- Extra tepel - Tepel en tepelhof en pseudomamma (vetweefsel dat het klierweefsel vervangt)
- Extra tepel - Enkel een extra tepel (de meest voorkomende extra tepel)
- Extra tepel - Alleen een tepelhof (polythelia areolaris)
- Stukje waar enkel haar opstaat (polythelia pilosa)
(Bron:
Medscape, geraadpleegd op 2 april 2016)
Symptomen
Aantal, locatie en positie
De persoon heeft één of meer extra tepels. Veelal heeft de persoon slechts één extra tepel, maar sommige personen hebben zelfs tot wel acht extra tepels, al komt dit hoge aantal zelden voor. Wanneer meer dan één extra tepel aanwezig is bij de persoon, is dit zowel unilateraal (eenzijdig) als bilateraal (tweezijdig) mogelijk. Ook staan de extra tepels mogelijk symmetrisch of juist asymmetrisch. De meeste extra tepels bevinden zich onder de normale tepel, al zijn er ook personen die én of meer extra tepels boven de normale tepel hebben.
Uiterlijk
Meestal is deze kleiner of blijft deze uiteindelijk kleiner dan de werkelijke tepel die groeit bij de puberteit. Bij de meeste personen is de extra tepel niet groter dan 30% van de diameter van de normale tepel. Bij de andere personen is de tepel groter en soms zelfs zo groot als de normale tepel. Zeer sporadisch bevat de extra tepel ook borstklieren. Af en toe groeit op de extra tepel haar. De extra tepel blijft echter meestal asymptomatisch en onopgemerkt bij de persoon. Af en toe merkt de persoon de extra tepel of tepels tijdens de puberteit, menstruatie, zwangerschap of bij andere
hormonale veranderingen.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoek
De arts voert een uitgebreid lichamelijk onderzoek uit waarbij hij de zichtbare extra tepels opmerkt.
Diagnostisch onderzoek
Een genetisch onderzoek is soms nodig om een eventueel onderliggende genetische aandoening te diagnosticeren.
Differentiële diagnose
Soms verwart hij de extra tepel of tepels met:
Behandelingen van personen: Chirurgie mogelijk
Normaalgezien heeft een persoon met extra tepels geen behandeling nodig. De extra tepels ontwikkelen zich niet tot borsten in de puberteit. Moest dit gewenst zijn omwille van cosmetische redenen, hinder van lactatie of gevoeligheid, dan is
cryotherapie of cosmetische chirurgie een optie. Wel ontstaat hierdoor mogelijk een (groot) litteken.
Normaalgezien zijn er weinig complicaties door één of meer extra tepels en veroorzaken ze geen problemen. Niettemin zijn borstweefselaandoeningen ook bij één of meer extra tepels mogelijk. Sommige personen ontwikkelen een
abces, een
adenoom (meestal goedaardige klierweefselgezwel),
borstkanker, een
cyste (abnormaal gevormde blaasvormige holte in lichaam), een
fibroadenoom (goedaardig gezwel bestaande uit bindweefsel en epitheel) of
mastitis (ontsteking van de borstklier).