Complex regionaal pijnsyndroom: Pijnaandoening aan ledematen
Het complex regionaal pijnsyndroom is een zeldzame chronische pijnaandoening die tot stand komt als complicatie na een letsel of operatie of anders spontaan verschijnt. De progressieve ziekte kenmerkt zich door een aanhoudende ernstige pijn, een verhoogde pijngewaarwording en diverse veranderingen aan onder andere de huid. Onbehandeld leidt dit tot spierzwakte, gewrichtsmisvormingen en andere complicaties. Een snelle multidisciplinaire behandeling met medicatie en een uitgebreide revalidatie is nodig om de symptomen van de pijnaandoening onder controle te houden. Bij de meeste patiënten zijn één of meer ondersteunende behandelingen uiteindelijk effectief en is het mogelijk om een goede levenskwaliteit te handhaven.
Synoniemen
Bekende andere benamingen voor het complex regionaal pijnsyndroom (CRPS) zijn:
- complex regional pain syndrome (Engelse benaming)
- reflex sympathetisch dystrofie syndroom
Epidemiologie
Het complex regionaal pijnsyndroom (CRPS) is een chronische aandoening die gekarakteriseerd wordt door intense pijn, meestal in de ledematen, die vaak gepaard gaat met zwelling, verandering in huidkleur en temperatuur, en bewegingsbeperkingen. CRPS komt relatief zelden voor, maar het heeft een grote impact op de kwaliteit van leven van de getroffen patiënten. De incidentie varieert, maar het wordt geschat dat tussen de 5 en 26 gevallen per 100.000 mensen per jaar optreden.
Prevalentie en incidentie
De prevalentie van CRPS is moeilijk exact vast te stellen, maar de aandoening wordt vaak gediagnosticeerd na een trauma of operatie, zoals breuken, verstuikingen, of chirurgische ingrepen. Het komt vaker voor bij vrouwen, met een verhouding van ongeveer 3:1 in vergelijking met mannen, en de gemiddelde leeftijd bij diagnose ligt tussen de 40 en 60 jaar, hoewel het ook bij kinderen kan voorkomen.
Geografische en demografische factoren
CRPS komt wereldwijd voor, maar het is vaker gerapporteerd in westerse landen. Er is een grotere prevalentie bij mensen die te maken hebben met een trauma of een operatie aan de ledematen. Er is geen significant verschil in de prevalentie op basis van ras of etniciteit.
Mechanisme
CRPS wordt gekarakteriseerd door een ongewone reactie van het zenuwstelsel op letsel, die leidt tot aanhoudende en intense pijn, vaak gepaard met een aantal autonome en motorische symptomen. Het mechanisme is complex en omvat zowel perifere als centrale zenuwsystemen, wat bijdraagt aan de moeilijkheid van de diagnose en behandeling.
Perifere zenuwreacties
CRPS kan beginnen na een trauma aan een ledemaat, zoals een breuk of een operatie. Het letsel veroorzaakt ontsteking in de zenuwen die het gebied van de ledemaat innerveren. Deze ontsteking kan leiden tot een verhoogde gevoeligheid van de zenuwen, wat resulteert in hevige pijn, zelfs in het geval van een relatief kleine prikkel.
Centrale sensibilisatie
Naast perifere veranderingen, is er ook een proces van centrale sensibilisatie, waarbij het ruggenmerg en de hersenen overgevoelig worden voor pijnsignalen. Dit kan de pijnperceptie verergeren, zelfs zonder een duidelijk lichamelijk letsel. Deze verhoogde gevoeligheid is een van de belangrijkste oorzaken van de chronische pijn die kenmerkend is voor CRPS.
Autonome dysfunctie
Een ander belangrijk mechanisme bij CRPS is de dysfunctie van het autonome zenuwstelsel, wat leidt tot veranderingen in de bloedcirculatie, zwelling, en temperatuurveranderingen in de aangedane ledemaat. Dit kan ook invloed hebben op de huid, waardoor de huid glanzend, koud of warm aanvoelt, afhankelijk van het type CRPS.
Oorzaken
Bij de ziekte werkt het zenuwstelsel niet goed en is dit overgevoelig. De perifere zenuwen (zenuwen van armen en benen) zenden ongepaste pijnsignalen naar het centrale zenuwstelsel, maar waarom dat precies gebeurt, is anno september 2024 niet bekend.
Risicofactoren
Het complex regionaal pijnsyndroom verschijnt vaak als complicatie na een letsel, brandwonden,
snijwonden,
kneuzingen,
verstuikingen, verrekkingen,
fracturen, immobilisatie van de ledematen (zoals een gipsverband) of een operatie. Meestal is een risicofactor afwezig. De pijnaandoening komt dan ook het vaakst spontaan tot stand.
Risicogroepen
Hoewel CRPS elke persoon kan treffen, zijn er specifieke groepen die een hoger risico lopen om de aandoening te ontwikkelen.
Vrouwen
Vrouwen hebben een aanzienlijk hoger risico op het ontwikkelen van CRPS dan mannen. De reden hiervoor is nog niet volledig begrepen, maar het wordt verondersteld dat hormonale factoren en de hogere incidentie van trauma’s bij vrouwen een rol spelen.
Mensen met een voorgeschiedenis van trauma of operatie
Patiënten die een significant trauma of operatie aan een ledemaat hebben ondergaan, lopen een hoger risico. Het risico neemt toe naarmate het letsel ernstiger is, en mensen die chirurgische ingrepen hebben ondergaan, zoals een amputatie of gewrichtsvervangingen, hebben meer kans op het ontwikkelen van CRPS.
Patiënten met bepaalde medische aandoeningen
Patiënten met aandoeningen zoals diabetes, vasculaire aandoeningen of andere ziekten die het zenuwstelsel beïnvloeden, kunnen ook een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van CRPS.
Soorten van complex regionaal pijnsyndroom
CRPS I
Circa negen op de tien patiënten lijdt aan type 1 (CRPS I). Hierbij is er geen aantoonbare zenuwbeschadiging aanwezig, zoals bijvoorbeeld bij een
gebroken enkel of een verstuikte enkel. Een synoniem van CRPS I is 'posttraumatische dystrofie'.
CRPS II
Type 2 (CRPS II) kenmerkt zich doordat wel duidelijk aantoonbare zenuwbeschadiging aanwezig is, zoals een
botbreuk, een operatie of een ernstige infectie. Een andere term voor CRPS II is ‘causalgie’.
Symptomen
De ernst en frequentie van de klachten varieert sterk bij de pijnaandoening. Sommige patiënten ervaren herhaalde episodes, terwijl de symptomen bij andere patiënten na een paar maanden voor altijd verdwenen zijn. Emotionele
stress doet de symptomen verergeren.
Ernstige en aanhoudende pijn
Patiënten met het complex regionaal pijnsyndroom ervaren een aanhoudende
pijn en dit vooral in de armen,
benen,
handen of
voeten. De pijn valt te beschrijven als ‘brandend’ en ‘als elektrische schokken’. De pijn van een blessure voelt dan intens en soms zelfs ondraaglijk aan. Door de extreme pijn stopt de patiënt met het gebruik van de getroffen ledemaat, hetgeen leidt tot
spieratrofie (spierverlies).
Versterkte pijngewaarwording
Daarnaast hebben patiënten een versterkte pijngewaarwording bij de aanraking van het getroffen lichaamsdeel. Ook wanneer het ledemaat is blootgesteld aan temperatuurveranderingen, ontstaat mogelijk ernstige pijn.
Veranderingen aan o.a. de huid
Bovendien komen ontstekingsverschijnselen en veranderingen in de huid tot uiting, zoals:
- een beperkt bewegingsbereik van het aangetaste gebied
- een dunne en glanzende huidtextuur
- een ongebruikelijk snelle of langzame nagelgroei en haargroei
- pijnlijke gewrichten (gewrichtspijn), stijve gewrichten (gewrichtsstijfheid) en ontstoken gewrichten (gewrichtsontsteking)
- spierspasmen en spiercontracties
- veranderingen in de huidtemperatuur: een bezweette of juist een koude huid en een klamme huid
- veranderingen in huidskleur: vlekken of strepen, variërend van heel bleek tot roze, en soms zelfs met een blauwe tint
- zwelling
Alarmsymptomen
CRPS wordt gekarakteriseerd door een aantal alarmsymptomen die moeten worden herkend voor een vroege diagnose en behandeling. Het is belangrijk om alert te zijn op pijn, veranderingen in de huid en motorische beperkingen.
Intense, branderige pijn
Het meest kenmerkende symptoom van CRPS is de intense, branderige pijn die niet in verhouding staat tot het letsel. Patiënten beschrijven de pijn vaak als een constante, branderige sensatie, die verergert bij aanraking of beweging.
Veranderingen in de huid en temperatuur
CRPS kan gepaard gaan met veranderingen in de huid, zoals een glanzende huid, verkleuring (rood, blauw, of bleek) en temperatuurveranderingen. De aangedane ledemaat kan warmer of kouder aanvoelen dan de rest van het lichaam.
Beperkingen in beweging
Patiënten met CRPS ervaren vaak stijfheid en bewegingsbeperkingen in het aangedane lidmaat. Dit kan het moeilijk maken om het gewricht normaal te bewegen, wat leidt tot verdere functionele beperkingen.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoek
De arts bevraagt de patiënt over zijn
medische geschiedenis en de aanwezige tekenen. Daarnaast spoort de arts tijdens het lichamelijk onderzoek
gezwollen gewrichten en veranderingen in de huidtemperatuur en het uiterlijk op.

Een bloedonderzoek is nodig /
Bron: Frolicsomepl, Pixabay Diagnostisch onderzoek
Een specifieke test om de chronische pijnaandoening op te sporen bestaat niet. De arts zet bijgevolg meerdere diagnostische onderzoeken in om CRPS op te sporen en vooral ook om andere aandoeningen met een gelijkaardig klinisch beeld uit te sluiten.
Differentiële diagnose
Volgende aandoeningen zijn differentiële diagnoses voor de chronische pijnaandoening:
Behandeling
Medicatie
Het complex regionaal pijnsyndroom is een progressieve aandoening die moeilijk te behandelen is. Niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (
NSAID’s) zoals
ibuprofen en
naproxen zijn de eerstelijnsbehandeling om de pijn en
ontsteking te verminderen. Indien deze medicijnen niet helpen, schrijft de arts sterke
pijnstillers voor, soms ook in de vorm van
topische medicijnen (aangebracht op de huid van het aangetaste gebied). Mogelijk krijgt de patiënt ook
antidepressiva voorgeschreven voor het verlichten van de klachten wanneer sprake is van een beschadigde zenuw. Anticonvulsiva (middelen tegen
toevallen) behandelen
zenuwpijnen. Het verminderen van een ontsteking is mogelijk met
corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmende middelen). Lokale blokades, zoals een
epidurale injectie, kunnen tijdelijk de pijn verminderen.
Fysiotherapie en revalidatie
Een uitgebreide
revalidatie bij de fysiotherapeut kan het bewegingsbereik verbeteren, de pijn verminderen en de functie van het getroffen lichaamsdeel herstellen. De fysiotherapeut past technieken toe zoals:
- spierversterkende oefeningen ontspannings- en ademhalingsoefeningen psychosociale begeleiding thermotherapie (behandeling met warmte of kou) sensorische hertraining
Psychologische behandeling
Psychologische ondersteuning kan eveneens nuttig zijn bij de behandeling van patiënten met CRPS. Dit kan bestaan uit:
- cognitieve gedragstherapie psychotherapie supportgroepen
Andere behandelingen
Wanneer de symptomen niet verbeteren door medicatie en revalidatie, kan
chirurgie overwogen worden als laatste redmiddel.
Prognose
De prognose van CRPS varieert sterk afhankelijk van de ernst van de aandoening, het tijdstip van diagnose, en de effectiviteit van de behandeling.
Korte termijn
In de vroege stadia van CRPS kunnen patiënten vaak baat hebben bij behandelingen die gericht zijn op pijnverlichting en het herstellen van de functie van het aangedane ledemaat. Als CRPS snel wordt gediagnosticeerd en behandeld, kunnen de meeste patiënten een aanzienlijke verbetering in symptomen ervaren.
Langdurige gevolgen
Voor sommige patiënten, vooral degenen die een vertraagde diagnose of behandeling hebben ontvangen, kan CRPS chronisch worden. Chronische CRPS kan leiden tot permanente motorische en sensorische stoornissen en aanzienlijke beperking van de mobiliteit van het aangedane ledemaat.
Complicaties
Bij ongecontroleerde CRPS kunnen ernstige complicaties optreden, zoals:
- spieratrofie (spierafbraak)
- gewrichtsmisvormingen
- beperkingen in de bewegingsvrijheid
- chronische pijn en beperkingen die de levenskwaliteit kunnen verminderen
- psychische problemen zoals depressie en angststoornissen
Preventie
Er zijn geen gegarandeerde manieren om CRPS volledig te voorkomen, maar er zijn verschillende benaderingen die het risico op de aandoening kunnen verminderen, vooral na trauma of chirurgische ingrepen.
Vroege mobilisatie en behandeling
Een van de belangrijkste preventieve maatregelen is vroege mobilisatie van het gewonde gebied. Fysiotherapie kan helpen de functionaliteit te behouden en het risico op het ontwikkelen van CRPS te verlagen.
Pijnbeheer
Vroege en adequate pijnbeheersing is essentieel. Het gebruik van pijnstillers, zoals NSAID's, opioïden, en bijv. ketamine voor ernstige gevallen, kan de kans op het ontwikkelen van CRPS verminderen.
Psychologische ondersteuning
Psychologische interventies kunnen helpen om stress te verminderen en angst te beheersen, wat op zijn beurt het risico op CRPS kan verlagen bij kwetsbare patiënten.
Praktische tips voor het omgaan met complex regionaal pijnsyndroom
Complex regionaal pijnsyndroom (CRPS) is een aandoening die gekarakteriseerd wordt door langdurige pijn, vaak na een verwonding of trauma. Het kan leiden tot ernstige ongemakken en beperkingen in het dagelijks leven. De aanpak van CRPS vereist een holistische benadering, gericht op zowel fysieke als emotionele aspecten van de aandoening.
Raadpleeg een arts voor gerichte pijnbehandeling
Bij complex regionaal pijnsyndroom is het belangrijk om een arts te raadplegen voor de juiste medicatie en behandelingsopties. Er kunnen pijnstillers, zoals opioïden of lokale anesthetica, worden voorgeschreven. Daarnaast kunnen medicijnen die specifiek gericht zijn op zenuwpijn, zoals
medicatie voor neuropathische pijn, effectief zijn. Overleg altijd met een arts om een behandelplan op maat te ontwikkelen.
Fysiotherapie en revalidatie voor herstel
Fysiotherapie speelt een cruciale rol in het herstellen van de bewegingsfunctie bij CRPS. Een fysiotherapeut kan je begeleiden met gerichte oefeningen die helpen om de bloedcirculatie te verbeteren, de pijn te verlichten en de functionaliteit van de aangedane ledemaat te herstellen. Geduld is hierbij belangrijk, want het herstel kan tijd kosten. Revalidatie kan helpen om je mobiliteit te verbeteren en pijn beter te beheersen.
Maak gebruik van ontspanningstechnieken voor pijnverlichting
Stress kan de pijn bij CRPS verergeren, dus het is belangrijk om ontspanningstechnieken toe te passen.
Ontspanningsoefeningen zoals meditatie, diepe ademhaling en yoga kunnen helpen om het zenuwstelsel te kalmeren. Het integreren van deze technieken in je dagelijks leven kan je algehele welzijn verbeteren en de pijn verlichten.
Probeer alternatieve therapieën zoals TENS
Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) is een niet-invasieve therapie die kan helpen bij het verminderen van de pijn. Bij deze behandeling worden elektrische impulsen naar de zenuwen gestuurd om pijnsignalen te blokkeren. TENS is een veilige manier om pijn te verlichten en kan thuis worden gebruikt onder begeleiding van een arts.
Slaap en herstel als prioriteit
Goede slaap is essentieel voor het herstel bij CRPS. Pijn kan de slaap verstoren, dus het is belangrijk om een slaapomgeving te creëren die bevorderlijk is voor rust. Zorg voor een comfortabele matras en vermijd stimulerende activiteiten voor het slapen gaan. Het verbeteren van je slaapkwaliteit kan bijdragen aan een betere pijnbeheersing en je algehele herstel bevorderen.
Psychologische ondersteuning kan helpen omgaan met de aandoening
CRPS kan mentaal en emotioneel zwaar zijn, dus het is belangrijk om psychologische ondersteuning te zoeken. Therapie, zoals cognitieve gedragstherapie, kan je helpen om je emoties te verwerken en effectieve copingstrategieën te ontwikkelen. Het aanpakken van de psychische gevolgen van CRPS kan bijdragen aan het verminderen van de pijn en het verbeteren van je kwaliteit van leven.
Overweeg medicatie in combinatie met andere behandelingen
In sommige gevallen kan medicatie zoals antidepressiva of anticonvulsiva nuttig zijn om de pijn bij CRPS te beheersen. Deze medicijnen kunnen de zenuwactiviteit verminderen en de pijn verlichten. Het is belangrijk om te overleggen met je arts of pijnspecialist om te bepalen welke medicatie het beste voor jou werkt en om de juiste dosering te vinden.
Zorg voor een gezonde leefstijl
Een gezonde leefstijl, inclusief een
evenwichtig voedingspatroon, voldoende lichaamsbeweging en het vermijden van roken, kan helpen bij het verbeteren van de algemene gezondheid en het verminderen van de pijn bij CRPS. Het versterken van je immuunsysteem en het verbeteren van je algehele welzijn draagt bij aan een beter herstel en kan de impact van de aandoening verminderen.
Raadpleeg een specialist voor gerichte behandelingen
Wanneer CRPS niet verbetert met standaardbehandelingen, kan het nuttig zijn om een specialist in pijnmanagement of neurologie te raadplegen. Deze zorgverleners kunnen je voorzien van aanvullende behandelingsopties zoals
verdoving van de zenuwen, blokken of andere interventies die de pijn kunnen verminderen.
Misvattingen rond complex regionaal pijnsyndroom
Complex regionaal pijnsyndroom (CRPS) is een chronische pijnstoornis die meestal een ledemaat betreft en gekarakteriseerd wordt door onverklaarbare pijn, zwelling en veranderingen in de huid. Er zijn verschillende misvattingen die de juiste diagnose en behandeling bemoeilijken.
CRPS wordt altijd veroorzaakt door een trauma of verwonding
Hoewel het vaak begint na een verwonding, is niet elke gevallen van CRPS gerelateerd aan een trauma. Er zijn gevallen waarin de pijn zonder duidelijke oorzaak ontstaat, wat het moeilijk maakt om de precieze oorsprong van de aandoening te achterhalen. De pijn kan ook het gevolg zijn van een verstoord zenuw- en vaatstelsel, zonder dat er een extern letsel is.
CRPS is altijd een lichamelijke aandoening
Er wordt soms gedacht dat CRPS alleen lichamelijke oorzaken heeft, maar in werkelijkheid kan de aandoening ook mentale en emotionele factoren omvatten. Het functioneren van het zenuwstelsel kan beïnvloed worden door stress, angst of zelfs depressie, wat bijdraagt aan de ernst van de symptomen. De psychologische component speelt een belangrijke rol in de behandeling van CRPS, waarbij therapieën zoals cognitieve gedragstherapie soms effectief kunnen zijn om de pijn te verlichten.
Medicijnen zijn de enige oplossing voor CRPS
Veel mensen geloven dat medicatie de enige manier is om CRPS te behandelen. Hoewel pijnstillers en andere medicijnen zoals
medicatie nuttig kunnen zijn voor pijnverlichting, zijn ze meestal slechts een tijdelijke oplossing. Fysiotherapie, zenuwblokkades, en andere interventies kunnen net zo belangrijk zijn bij het beheersen van de symptomen op de lange termijn.
CRPS komt alleen voor bij oudere volwassenen
CRPS wordt vaak geassocieerd met oudere mensen, maar het kan ook jongere volwassenen en zelfs kinderen treffen. De aandoening kan op elke leeftijd optreden en de intensiteit van de symptomen varieert van persoon tot persoon. Het is dus belangrijk om CRPS te overwegen als een mogelijke diagnose bij elke leeftijdsgroep.
Alleen fysieke therapieën kunnen helpen bij CRPS
Fysieke therapieën, zoals
bot en
spieren oefeningen, zijn zeker nuttig voor het herstel, maar ze zijn niet de enige behandeling. Er zijn verschillende behandelingsopties, zoals zenuwblokkades en psychologische therapieën, die in combinatie met fysieke therapieën een meer holistische benadering van de behandeling kunnen bieden.
CRPS kan volledig genezen worden
Hoewel er gevallen zijn waarin de symptomen van CRPS afnemen of verdwijnen, is de aandoening vaak chronisch. Bij veel patiënten kunnen de symptomen fluctueren, maar volledige genezing is zeldzaam. De focus ligt meestal op het beheren van de symptomen en het verbeteren van de levenskwaliteit door middel van pijnbestrijding en therapieën.
CRPS is altijd gemakkelijk te diagnosticeren
De diagnose van CRPS kan moeilijk zijn, aangezien de symptomen vaak overeenkomen met die van andere aandoeningen. Er zijn geen specifieke tests om CRPS te bevestigen, en artsen moeten vaak een uitgebreide evaluatie uitvoeren om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten. Beeldvormende onderzoeken zoals
beeldvormende onderzoeken kunnen helpen bij het diagnosticeren van mogelijke onderliggende oorzaken.