Ziekte van Grover: Huidziekte met jeukende bultjes op romp
Om onbekende redenen krijgt een patiënt soms te maken met de ziekte van Grover. Deze huidaandoening kenmerkt zich door de aanwezigheid van jeukende rode vlekken op de romp. Meestal zet de arts corticosteroïden in voor de behandeling van de soms vervelende huidziekte, maar andere behandelingsvormen zijn ook mogelijk. De prognose van deze aandoening is goed daar de meeste patiënten na enkele weken tot maanden verlost zijn van de symptomen, maar soms is de ziekte hardnekkig en komen opflakkeringen voor. De ziekte werd in 1970 voor het eerst beschreven in de medische literatuur door de Engelse dermatoloog Ralph Grover.- Terminologie
- Epidemiologie huidziekte
- Oorzaken en risicofactoren ziekte van Grover
- Symptomen: Jeukende rode bultjes op de romp
- Diagnose en onderzoeken
- Behandeling huidaandoening met corticosteroïden
- Prognose van de ziekte van Grover
- Complicaties
- Preventie
- Praktische omgangstips bij ziekte van Grover
- Behandeling van huiduitslag en jeuk
- Preventie van verergering en huidverzorging
- Praktische tips voor het omgaan met de ziekte van Grover
- Beheer van jeuk en huidklachten
- Gebruik van geschikte huidverzorgingsproducten
- Beperk blootstelling aan prikkels
- Het voorkomen van verergering door zonlicht en temperatuurwisselingen
- Raadpleeg een arts voor gerichte behandelingen
- Psychologische ondersteuning bij chronische jeuk
- Educatie en zelfzorgstrategieën
- Misvattingen rond ziekte van Grover
- De ziekte van Grover komt alleen voor bij ouderen
- De ziekte van Grover wordt veroorzaakt door slechte hygiëne
- De ziekte van Grover is hetzelfde als een huidinfectie
- De ziekte van Grover veroorzaakt altijd pijn
- De ziekte van Grover is gemakkelijk te behandelen
- De ziekte van Grover heeft geen invloed op andere delen van het lichaam
- De ziekte van Grover is het gevolg van overmatig zweten
- De ziekte van Grover kan snel worden genezen
Terminologie
De huidziekte was in de jaren 1970 ook gekend als 'transiente acantholytische dermatose'. Deze term is echter verwarrend en daarom adviseert Emedicine het gebruik van volgende term: 'recidiverende pruritische acantholytische dermatose'. Deze medische term valt als volgt te vertalen:- recidiverend: terugkerend
- pruritisch: jeukend
- acantholytisch: verlies van samenhang van de opperhuid met als gevolg dat de huid loslaat
- dermatose: huidaandoening
Bij deze jeukende, snel terugkerende huidaandoening treedt met andere woorden een verlies van de samenhang van de opperhuid op, waardoor de huid loslaat en symptomen tot stand komen.
Epidemiologie huidziekte
De ziekte van Grover is niet zeldzaam, maar in de geraadpleegde literatuur zijn anno september 2024 geen verdere aantallen te vinden omdat vele artsen de aandoening niet herkennen, en ook omdat de huidziekte vaak doet denken aan andere huidaandoeningen. Mannen zijn drie keer vaker dan vrouwen aangetast. De ziekte komt het vaakst voor bij mensen die leven in Noordwest-Europa, al zijn ook patiënten uit andere landen en met een donkere huidskleur gerapporteerd in de medische literatuur. De meeste patiënten krijgen de ziekte wanneer ze tussen de veertig en vijftig jaar oud zijn, maar kinderen en jongeren presenteren zich soms ook met de huidziekte. In de winterperiode komen de symptomen van de ziekte tot slot het vaakst tot uiting.
Warmte en hitte vormt een risicofactor voor de ziekte van Grover / Bron: Blueeve, PixabayOorzaken en risicofactoren ziekte van Grover
Warmte en hitteHet is anno september 2024 onbekend hoe de ziekte van Grover ontstaat. Door de blootstelling aan extreme warmte presenteren sommige patiënten zich met (verergerde) symptomen van de ziekte. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan de blootstelling aan ultraviolet licht of zonlicht met een fragiele, verouderde huid, vochtigheid bij een lichamelijke inspanning, overmatig zweten (hyperhidrose), het gebruik van hot tubs, elektrische dekens of stoombaden en wrijving door het dragen van te strakke kledij.
Andere risicofactoren
Andere uitlokkende factoren omvatten:
- bepaalde nieraandoeningen of leverziekten
- een droge huid
- een langdurige ziekenhuisopname
- een zwangerschap
- follikelmijten
- het gebruik van bepaalde geneesmiddelen
- koortsende ziektes
- leukemie
- pyoderma gangrenosum (huidaandoening met pijnlijke huidzweren)
Mensen met een verzwakt immuunsysteem zijn bovendien sneller vatbaar voor de ziekte. Niet altijd is een uitlokkende factor aanwezig en dan lijkt de ziekte eerder spontaan te ontstaan.
Symptomen: Jeukende rode bultjes op de romp
HuidDe symptomen treden bij de meeste patiënten plotseling op. Op de romp verschijnen milde tot sterk jeukende rode vlekken, bultjes en/of blaasjes van enkele millimeter groot. Af en toe zijn de bovenarmen, de dijbenen, de nek en de schouders eveneens getroffen. Het gezicht, de hoofdhuid, de handpalmen en de voetzolen blijven meestal gespaard bij de ziekte van Grover. De kleine, stevige, verheven bultjes zijn soms bedekt met een korstje en hebben een gezwollen, rode rand. Niet altijd is jeuk aanwezig en soms is de huiduitslag ook niet zo opvallend. De meeste patiënten met de ziekte van Grover kampen echter wel met jeuk of een vervelende huiduitslag waarvoor ze een huidarts bezoeken. De nachtrust is namelijk vaak verstoord als gevolg van de hevige jeuk.
Andere klachten
Af en toe komen pijnlijke aften in de mond voor. Vermoeidheid, zwakte, een algemeen ziek gevoel en gewichtsverlies zijn tot slot algemene symptomen die mogelijk gepaard gaan met de huidaandoening. De meeste patiënten hebben echter buiten de huidgerelateerde symptomen geen andere klachten.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk en diagnostisch onderzoekDe huidziekte is lastig te herkennen voor de huidarts (dermatoloog). Slechts zelden wijst hij de symptomen meteen toe aan de ziekte van Grover. Een microscopisch onderzoek van een stukje huid (biopsie) bevestigt de diagnose. Soms is een bloedonderzoek echter geïndiceerd omdat de arts onderliggende aandoeningen (bloedarmoede, nierziekten, leverziekten) wil uitsluiten.
Differentiële diagnose
Een huidbiopsie is altijd nuttig omdat de aandoening soms doet denken aan andere huidziekten met gelijkaardige symptomen zoals:
- de ziekte van Darrier
- de ziekte van Galli-Galli
- dermatitis herpetiformis (huidziekte na het eten van gluten)
- eczeem (chronische huidziekte met droge huid en jeukende huid)
- folliculitis (ontsteking van de haarzakjes met pijn en jeuk aan de huid)
- galbulten
- herpes zoster
- huidgerelateerde symptomen van herpes simplex
- insectenbeten
- milia (huidaandoening met kleine bultjes op het gezicht)
- miliaria (kleine jeukende blaasjes, gevuld met helder vocht)
- pemphigus
- pityriasis rosea (moedervlek en vurige huiduitslag op de romp)
- prurigo
- reticulate gepigmenteerde anomalie
- schurft (scabiës: besmettelijke huidziekte, veroorzaakt door een mijt)
- syfilis (bacteriële infectie veroorzaakt door seksueel contact)
Vochtinbrengende crèmes zijn nuttig / Bron: Jniittymaa0, PixabayBehandeling huidaandoening met corticosteroïden
ZelfzorgHet is aanbevolen om eventueel uitlokkende factoren te vermijden. Dit houdt in dat de patiënt minder hete baden moet nemen en zich minder moet blootstellen aan extreme temperaturen en inspanningen. Het nemen van koude douches is echter niet nuttig omdat dit de huid doet uitdrogen wat op zijn beurt weer een risicofactor is voor de ziekte. Voorts zijn zalfjes en huidcrèmes aanbevolen voor het aanbrengen van vocht op de huid.
Medicatie
Als behandeling kan een arts corticosteroïden voorschrijven die lokaal op de huid worden aangebracht. Een ander type behandeling met corticosteroïden betreft het innemen van corticosteroïden in pilvorm. Soms kan een arts antihistaminica voorschrijven als ondersteuning bij de behandeling, al zijn deze medicijnen vaak minder nuttig voor patiënten met een ernstige jeuk. Hoewel orale antibiotica soms worden voorgeschreven, zijn deze meestal enkel geïndiceerd als de ziekte gepaard gaat met infecties.
Prognose van de ziekte van Grover
De ziekte van Grover wordt bij de meeste patiënten chronisch. Ze geneest meestal binnen de twee tot zes maanden. Bij de meerderheid van de patiënten blijven geen huidafwijkingen na genezing over. Bij sommige patiënten komen de symptomen echter af en toe terug, vooral als uitlokkende factoren niet worden vermeden.Complicaties
Omdat de ziekte van Grover niet gevaarlijk is, treden er meestal geen complicaties op. Een langdurige jeuk kan echter de levenskwaliteit van patiënten beïnvloeden. Bij sommige patiënten kunnen de huidbultjes extra jeuk en ongemak veroorzaken, wat soms leidt tot krabben en huidletsels.Preventie
Er zijn geen specifieke maatregelen om de ziekte van Grover te voorkomen. Wel kunnen patiënten door het vermijden van uitlokkende factoren de kans op het ontwikkelen van de huidziekte verminderen. Het vermijden van extreme hitte en het dragen van luchtige kleding kan nuttig zijn. Regelmatig aanbrengen van vochtinbrengende crèmes is ook aanbevolen voor patiënten die gevoelig zijn voor de aandoening.Praktische omgangstips bij ziekte van Grover
Behandeling van huiduitslag en jeuk
De ziekte van Grover is een huidziekte die leidt tot jeukende bultjes op de romp. Behandeling richt zich vaak op het verlichten van de jeuk en het verminderen van de uitslag. Het gebruik van milde steroïdecrèmes kan helpen om ontstekingen te verminderen en de huid te kalmeren. Antihistaminica kunnen ook nuttig zijn bij het verlichten van jeuk.Patiënten moeten worden aangemoedigd om het krabben van de huid te vermijden, omdat dit kan leiden tot littekens en verergering van de uitslag. Het dragen van losse, ademende kleding kan helpen om de huid niet verder te irriteren. Regelmatige vochtinbrengende verzorging van de huid is essentieel om droogheid te voorkomen.
Preventie van verergering en huidverzorging
Hoewel de aandoening niet altijd volledig te voorkomen is, kunnen bepaalde maatregelen helpen de frequentie en ernst van de aanvallen te verminderen. Vermijden van overmatige zonblootstelling kan bijdragen aan het voorkomen van verergering van de symptomen. Het is belangrijk om een huidverzorgingsroutine te volgen die gericht is op het behouden van een gezonde, gehydrateerde huid.Daarnaast kan het gebruik van milde, hypoallergene zeep en het vermijden van agressieve huidbehandelingen de irritatie minimaliseren.
Praktische tips voor het omgaan met de ziekte van Grover
De ziekte van Grover is een huidaandoening die zich voornamelijk uit in jeukende bultjes of blaasjes op de romp. Het komt vaker voor bij volwassenen, vooral mannen boven de 40, en kan gepaard gaan met veel jeuk en ongemak. Hoewel de aandoening meestal niet gevaarlijk is, kan het wel belastend zijn en invloed hebben op de kwaliteit van leven. Het is belangrijk om effectieve strategieën toe te passen om de symptomen te verlichten en de aandoening te beheren.Beheer van jeuk en huidklachten
Jeuk is een van de meest vervelende symptomen van de ziekte van Grover, en het effectief beheren van de jeuk is essentieel voor het verbeteren van het comfort.Jeuk kan vaak worden verminderd door het gebruik van kalmerende lotions of crèmes, zoals hydraterende lotions die speciaal zijn ontwikkeld voor jeuk en irritatie. Zorg ervoor dat je producten gebruikt die geschikt zijn voor gevoelige huid en vermijd producten met alcohol of geurstoffen die de huid kunnen irriteren. Een koel kompres op de getroffen gebieden kan ook helpen de jeuk te verlichten. In sommige gevallen kan de arts medicijnen voorschrijven, zoals corticosteroïden of antihistaminica, om de jeuk te verlichten. Het vermijden van het krabben van de huid is essentieel om verdere irritatie en mogelijke infecties te voorkomen.
Gebruik van geschikte huidverzorgingsproducten
Huidverzorging speelt een belangrijke rol in het verlichten van de symptomen en het voorkomen van verergering van de aandoening.Het is belangrijk om zachte, niet-irriterende huidverzorgingsproducten te gebruiken, zoals milde, zeepvrije reinigingsmiddelen die de huid niet uitdrogen. Vermijd het gebruik van agressieve scrubs of producten met geurstoffen die de huid kunnen irriteren en de aandoening kunnen verergeren. Hydrateren is essentieel om de huid soepel te houden, vooral als de huid droog of schilferig wordt. Het regelmatig aanbrengen van een vochtinbrengende crème helpt de huidbarrière te versterken en voorkomt uitdroging. Zorg ervoor dat je producten kiest die geschikt zijn voor een gevoelige huid, en vraag je arts of dermatoloog om advies als je niet zeker weet welke producten het beste voor jou zijn.
Beperk blootstelling aan prikkels
Blootstelling aan bepaalde prikkels kan de aandoening verergeren.De ziekte van Grover kan verergeren door het dragen van strakke kleding of het gebruik van ruwe stoffen die wrijving veroorzaken op de huid. Probeer kleding te dragen die losjes om het lichaam valt en gemaakt is van ademende materialen zoals katoen. Vermijd synthetische stoffen die de huid kunnen irriteren of oververhitten. Zweet kan de huid irriteren en de symptomen verergeren, dus het is belangrijk om de huid goed schoon te houden en te zorgen voor een goede hygiëne, vooral na het sporten of als je veel transpireert.
Het voorkomen van verergering door zonlicht en temperatuurwisselingen
Externe factoren zoals zonlicht en extreme temperaturen kunnen de symptomen van de ziekte van Grover verergeren.Zonlicht kan de huid irriteren en de symptomen verergeren, dus het is belangrijk om de huid te beschermen met zonnebrandcrème met een hoge SPF. Kies een zonnebrandcrème die speciaal geschikt is voor een gevoelige huid en zonder geurstoffen. Het dragen van beschermende kleding, zoals een hoed en een langarmig shirt, kan ook helpen om de huid te beschermen tegen direct zonlicht. Ook extreme temperatuurverschillen, zoals plotselinge overgangen van koude naar warme omgevingen, kunnen de huid beïnvloeden, dus probeer je huid niet bloot te stellen aan temperatuurschommelingen die irritatie kunnen veroorzaken.
Raadpleeg een arts voor gerichte behandelingen
Als de symptomen ernstig zijn of niet verbeteren met zelfzorgmaatregelen, is het belangrijk om een arts te raadplegen voor verdere behandeling.De ziekte van Grover is doorgaans zelflimiterend, wat betekent dat de symptomen na een tijdje vanzelf kunnen verdwijnen, maar in sommige gevallen kunnen ze langer aanhouden. Als de jeuk ernstig is of als de bultjes niet verdwijnen, kan de arts medicijnen voorschrijven, zoals corticosteroïden of retinoïden, om de huid te helpen genezen en de symptomen te verminderen. Het kan ook nuttig zijn om een dermatoloog te raadplegen die kan helpen bij het bepalen van de juiste behandeling en het uitsluiten van andere huidaandoeningen die vergelijkbare symptomen veroorzaken.
Psychologische ondersteuning bij chronische jeuk
Chronische jeuk kan een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven en het welzijn.De jeuk en het ongemak van de ziekte van Grover kunnen leiden tot frustratie en stress. Het is belangrijk om jezelf niet te veel te belasten met zorgen over de huidaandoening. Het kan nuttig zijn om met een therapeut te praten als je merkt dat de aandoening je emotioneel beïnvloedt. Therapie kan helpen om beter om te gaan met de psychologische impact van chronische jeuk en de ongemakken die het met zich meebrengt. Daarnaast kan het delen van ervaringen met anderen die dezelfde aandoening hebben via online gemeenschappen of steungroepen, steun en begrip bieden.
Educatie en zelfzorgstrategieën
Het is essentieel om goed geïnformeerd te zijn over de aandoening en zelfzorgmaatregelen die de symptomen kunnen verlichten.Zorg ervoor dat je goed op de hoogte bent van de ziekte van Grover en de mogelijke behandelingsopties. Door jezelf te onderwijzen over de aandoening, kun je effectievere zelfzorgmaatregelen nemen en leren hoe je de symptomen beter kunt beheren. Het ontwikkelen van een routine voor huidverzorging en jeukbeheer is belangrijk om het comfort te verbeteren en de kans op verergering van de aandoening te verkleinen. Raadpleeg altijd een arts als je merkt dat de symptomen niet verbeteren of als je nieuwe of verergerde klachten ervaart.
