Jeukende scheenbenen: Oorzaken van jeuk aan scheenbeen

Jeuk aan de scheenbenen kan veroorzaakt worden door diverse aandoeningen. Het scheenbeen bevindt zich aan de voorkant van het been onder de knie en jeuk op dit gebied kan variëren van mild tot ernstig. Veel voorkomende oorzaken zijn een droge huid en verschillende huid- en systemische aandoeningen. Meestal kunnen jeukende scheenbenen effectief worden behandeld met eenvoudige levensstijlaanpassingen en huishoudmiddeltjes. Als de klachten echter aanhouden of gepaard gaan met andere ernstige symptomen, is het belangrijk om medische hulp te zoeken.

• Atopisch eczeem en jeukende scheenbenen
• Dermatofibroom en jeuk aan scheenbeen
• Diabetes mellitus (suikerziekte) en scheenbeenjeuk
• Droge huid
• Folliculitis
• Molluscum contagiosum
• Oogstmijten en andere insectenbeten
• Rustelozebenensyndroom
• Zonnebrand
• Diagnose en onderzoeken

Atopisch eczeem en jeukende scheenbenen

Atopisch eczeem is een vorm van huidontsteking (dermatitis) die vaak voorkomt bij mensen met een allergie, astma (chronische ontsteking van de luchtwegen) en hooikoorts. Irriterende stoffen zoals detergenten, chemicaliën of rubber kunnen de symptomen verergeren. De huid bij atopisch eczeem is vaak droog, jeukend, rood en geïrriteerd. Behandeling omvat het vermijden van irriterende stoffen, het gebruik van vochtinbrengende crèmes om uitdroging te voorkomen, en het toepassen van steroïde crèmes of zalven om de ontsteking te verminderen.

Dermatofibroom en jeuk aan scheenbeen

Een dermatofibroom is een veel voorkomende goedaardige huidknobbel (fibreus histiocytoom). Deze aandoening komt vaker voor bij vrouwen en verschijnt meestal op de ledematen, vaak de onderbenen. Hoewel dermatofibromen doorgaans asymptomatisch zijn, kunnen sommige patiënten jeuk of gevoeligheid ervaren. Behandeling is meestal niet nodig, maar als er veranderingen optreden in het letsel, zoals groei of pijn, moet een arts worden geraadpleegd. Mogelijke behandelingen omvatten het wegsnijden, bevriezen of wegbranden van het letsel.

Diabetes mellitus (suikerziekte) en scheenbeenjeuk

Jeukende scheenbenen kunnen soms wijzen op prediabetes of een nog niet gediagnosticeerde diabetes mellitus. Mensen met diabetes moeten hun bloedsuikerspiegel goed onder controle houden en kunnen baat hebben bij de volgende adviezen:

• baden in warm (maar niet te heet) of koud water; gebruik een milde zeep en vermijd frequent baden als de luchtvochtigheid laag is
• medicijnen zoals orale antihistaminica of milde steroïde crèmes kunnen helpen om jeuk te verlichten
• regelmatige lichaamsbeweging bevordert de bloedcirculatie
• stoppen met roken en het gebruik van tabaksproducten
• gebruik een vochtinbrengende lotion op de scheenbenen

Droge huid

Een droge huid, vaak door veranderingen in luchtvochtigheid en temperatuur, kan jeuk aan het scheenbeen veroorzaken. De menopauze en veroudering dragen ook bij aan een drogere huid die sneller jeukt. Factoren zoals het gebruik van harde zepen, uitdroging en blootstelling aan zout water kunnen de huid uitdrogen. Een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) kan ook een droge huid veroorzaken. Om jeuk te voorkomen, is het belangrijk om minder lang in warm water te baden, een milde zeep te gebruiken en een vochtinbrengende crème aan te brengen na het baden. Het gebruik van een luchtbevochtiger in de winter en het aanbrengen van zonnebrandcrème bij blootstelling aan zonlicht kunnen ook nuttig zijn. Voldoende water drinken helpt ook om uitdroging te voorkomen.

Folliculitis

Jeuk aan de scheenbenen kan soms worden veroorzaakt door folliculitis, een ontsteking van de haarzakjes. Dit kan optreden door het verkeerd scheren, waardoor de haarzakjes geïrriteerd en gezwollen raken. Het gebruik van schone scheermessen en het bevochtigen van de huid met een goede lotion of crème zijn belangrijk om deze aandoening te voorkomen en te behandelen.

Molluscum contagiosum

Molluscum contagiosum is een veel voorkomende virale huidinfectie die meestal jonge kinderen, seksueel actieve jongvolwassenen en mensen met een verzwakt immuunsysteem treft. De infectie leidt tot jeuk aan de scheenbenen, huiduitslag met parelwitte letsels en blaren. Behandeling kan bestaan uit cryotherapie (bevriezen van de letsels) of het toepassen van zalf. Vaak verdwijnt de huidinfectie echter vanzelf zonder medische interventie.

Oogstmijten en andere insectenbeten

Oogstmijten zijn kleine parasitaire mijten die irritatie en dermatitis (huidontsteking met jeuk) veroorzaken. Mensen kunnen door contact met geïnfecteerd gras worden gebeten door oogstmijten. Deze mijten voeden zich enkele dagen met de huid en scheiden een vloeistof uit die intense jeuk veroorzaakt. Het besmette gebied moet worden gereinigd met water en zeep, en een hydrocortisoncrème of lokaal anestheticum kan nuttig zijn om de jeuk te verminderen. Krabben moet worden vermeden om secundaire bacteriële infecties te voorkomen. Andere insectenbeten zoals die van vlooien, muggen, en bedwantsen kunnen ook leiden tot jeuk aan de scheenbenen.

Rustelozebenensyndroom

Rustelozebenensyndroom is een aandoening waarbij de patiënt de benen moet bewegen om vervelende gewaarwordingen te verlichten. Dit kan gepaard gaan met slaperigheid overdag, slaapproblemen en pijn in de benen (beenpijn). Bij aanhoudende of verergerende symptomen is het raadzaam om een arts te raadplegen voor verdere evaluatie en behandeling.

Zonnebrand

Langdurige blootstelling aan de schadelijke UV-stralen van zonlicht kan leiden tot zonnebrand. Dit resulteert in een pijnlijke, jeukende, rode en geïrriteerde huid. Het is belangrijk om zonnebrand te voorkomen door regelmatig zonnebrandcrème aan te brengen en te zorgen voor voldoende bescherming tegen de zon.

Diagnose en onderzoeken

Bij het vaststellen van de oorzaak van jeuk aan de scheenbenen worden vaak verschillende diagnostische stappen doorlopen:

Medische anamnese

De arts zal beginnen met een gedetailleerde medische geschiedenis, waarin hij vraagt naar symptomen, medische aandoeningen, medicijngebruik, en blootstelling aan irriterende stoffen of allergenen. Dit kan helpen bij het identificeren van mogelijke oorzaken van de jeuk.

Lichamelijk onderzoek

Een lichamelijk onderzoek omvat het inspecteren van de huid op tekenen van ontsteking, uitslag, droogheid of andere afwijkingen. De arts kan ook het gebied rond de jeuk inspecteren om te bepalen of er sprake is van huidbeschadiging, infecties of andere zichtbare symptomen.

Laboratoriumtesten

Afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak kunnen laboratoriumtesten worden uitgevoerd. Dit kan onder meer bloedonderzoek omvatten om te controleren op aandoeningen zoals diabetes of schildklierproblemen, of huidtesten om allergieën of infecties te identificeren.

Huidbiopsie

In sommige gevallen kan een huidbiopsie nodig zijn. Hierbij wordt een klein monster van de huidweefsels verwijderd en onder een microscoop onderzocht om te helpen bij het vaststellen van de oorzaak van de jeuk.

Allergietesten

Als allergieën worden vermoed, kan de arts allergietesten aanbevelen om specifieke allergenen te identificeren die de jeuk kunnen veroorzaken. Dit kan worden gedaan door middel van huidpriktesten of bloedonderzoek.

Een nauwkeurige diagnose is cruciaal voor het bepalen van de juiste behandeling en het effectief verlichten van jeuk aan de scheenbenen. Het is belangrijk om samen met je arts te werken aan het identificeren van de onderliggende oorzaak en het ontwikkelen van een passende behandelingsstrategie.

Lees verder

• Jeukende benen: Oorzaken van jeuk aan been of benen