Atrofische gastritis: Infectie en verschrompeling van maag

Atrofische gastritis is een chronische ontsteking van het maagslijmvlies die kan leiden tot de verschrompeling van dit slijmvlies. Deze aandoening is vaak het gevolg van een langdurige infectie door de bacterie Helicobacter pylori (H. pylori) of door een auto-immuunreactie waarbij het immuunsysteem de maagcellen aanvalt. Bij tijdige en effectieve behandeling met antibiotica, antacida en vitamine B12-injecties is de prognose voor de meeste patiënten uitstekend. Goede hygiëne speelt ook een belangrijke rol in het voorkomen van deze aandoening.

• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken: Bacteriële en auto-immune atrofische gastritis
• Risicofactoren voor atrofische gastritis
• Risicogroepen
• Symptomen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling: Antibiotica, antacida en vitamine B12-injecties
• Prognose
• Complicaties
• Preventie via goede hygiëne, levensstijl en voeding
• Hygiëne
• Levensstijl en voeding
• Praktische tips voor het omgaan met atrofische gastritis
• Medische behandeling en medicatie
• Voedingspatroon en eetgewoonten
• Hydratatie en het vermijden van irritatiebronnen
• Het vermijden van stress en het bevorderen van ontspanning
• Wanneer medische hulp inroepen
• Misvattingen rond atrofische gastritis
• Atrofische gastritis is hetzelfde als gewone maagpijn
• Atrofische gastritis komt alleen voor bij ouderen
• Atrofische gastritis is een ongevaarlijke aandoening
• Er is geen behandeling voor atrofische gastritis
• Atrofische gastritis wordt altijd veroorzaakt door infecties
• Atrofische gastritis heeft geen invloed op andere organen

Epidemiologie

Atrofische gastritis is een aandoening die wereldwijd voorkomt en vaak wordt geassocieerd met een chronisch ontstekingsproces van het maagslijmvlies. De prevalentie van atrofische gastritis varieert sterk afhankelijk van geografische locatie, leeftijdsgroep en de onderliggende oorzaken. De aandoening kan onopgemerkt blijven, aangezien de symptomen in de vroege stadia mild zijn, maar het is een belangrijke risicofactor voor maagkanker.

Prevalentie wereldwijd
De prevalentie van atrofische gastritis neemt toe met de leeftijd, vooral bij mensen boven de 60 jaar. Wereldwijd wordt de aandoening vaker gezien in ontwikkelingslanden, waar infecties met Helicobacter pylori veel vaker voorkomen. De prevalentie van atrofische gastritis in westerse landen wordt geschat op ongeveer 10-20% bij mensen boven de 60 jaar. In sommige Aziatische en Latijns-Amerikaanse landen is de prevalentie echter aanzienlijk hoger vanwege een grotere blootstelling aan H. pylori en andere omgevingsfactoren.

Geografische variaties
In gebieden waar Helicobacter pylori veel voorkomt, zoals in sommige delen van Azië en Zuid-Amerika, is de prevalentie van atrofische gastritis hoger. In westerse landen zoals de Verenigde Staten en Europa, waar infecties met H. pylori afnemen door verbeterde hygiëne en antibiotische behandelingen, komt atrofische gastritis minder vaak voor. Echter, in deze regio’s wordt het vaker gezien bij ouderen en mensen die risicofactoren zoals auto-immuunziekten hebben.

Leeftijd en geslacht
Atrofische gastritis is zeldzaam bij jongere volwassenen en komt vaker voor bij ouderen. Bij mensen boven de 60 jaar wordt de prevalentie van atrofische gastritis tot wel 20% geschat. Er is ook bewijs dat vrouwen vaker getroffen worden door auto-immuun atrofische gastritis dan mannen, hoewel het verschil in prevalentie tussen de geslachten niet zo uitgesproken is bij andere vormen van de aandoening.

Verband met maagkanker
Atrofische gastritis wordt beschouwd als een voorloper van maagkanker. Mensen met atrofische gastritis hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van maagcarcinoom, vooral wanneer de aandoening gepaard gaat met metaplasie of dysplasie van het maagslijmvlies. Dit maakt het belangrijk om de epidemiologie van atrofische gastritis te begrijpen, aangezien vroege opsporing en behandeling het risico op maagkanker kunnen verminderen.

Mechanisme

Atrofische gastritis wordt gekarakteriseerd door een chronische ontsteking van het maagslijmvlies die leidt tot de afname van het aantal maagklieren en de vernietiging van het slijmvlies. Dit proces kan worden veroorzaakt door zowel infectieuze als auto-immuun factoren, en het kan variëren van een mild, gelokaliseerd proces tot een ernstige, diffuse beschadiging van de maagwand.

Inflammatie door Helicobacter pylori
De meest voorkomende oorzaak van atrofische gastritis is een chronische infectie met Helicobacter pylori. Deze bacterie infecteert de maagwand en veroorzaakt een ontstekingsreactie die na verloop van tijd kan leiden tot de vernietiging van de maagklieren. H. pylori produceert urease, wat de maagwand beschermt tegen de zure omgeving, waardoor het langer kan overleven en de ontsteking kan versterken. Het uiteindelijke resultaat is een verlies van de normale maagklieren, wat leidt tot atrofie van het maagslijmvlies.

Auto-immuunreactie
In sommige gevallen kan atrofische gastritis worden veroorzaakt door een auto-immuunreactie, waarbij het immuunsysteem de cellen in de maag aanvalt, vooral de pariëtale cellen die verantwoordelijk zijn voor de productie van zoutzuur en intrinsieke factor. Dit leidt tot verminderde productie van maagzuur en intrinsieke factor, wat kan resulteren in een vitamine B12-tekort. Deze vorm van atrofische gastritis wordt vaak geassocieerd met andere auto-immuunziekten, zoals pernicieuze anemie.

Chemische en medicamenteuze factoren
Naast infectie en auto-immuniteit kunnen chemische stoffen en medicijnen ook atrofische gastritis veroorzaken. Langdurig gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s) of alcohol kan de maagwand beschadigen en bijdragen aan het ontwikkelen van atrofie. Bovendien kunnen galzuren die uit de galblaas in de maag terugvloeien (reflux) leiden tot ontsteking en atrofie van het maagslijmvlies.

Genetische factoren
Genetische predispositie speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van atrofische gastritis. Er is bewijs dat bepaalde genetische factoren de kans vergroten dat iemand gevoelig is voor Helicobacter pylori-infectie of voor het ontwikkelen van een auto-immuunreactie tegen maagcellen. Dergelijke genetische invloeden kunnen de ernst en het beloop van de ziekte beïnvloeden, hoewel omgevingsfactoren ook een cruciale rol spelen.

Oorzaken: Bacteriële en auto-immune atrofische gastritis

Bacteriële atrofische gastritis
Atrofische gastritis wordt vaak veroorzaakt door een infectie met de Helicobacter pylori-bacterie. Deze infectie komt vaak voor in de kindertijd en verstoort de slijmbarrière die de maagwand beschermt tegen de zure maagsappen. Bij afwezigheid van behandeling kan deze bacterie de cellen in de maagwand geleidelijk vernietigen. De verspreiding van H. pylori gebeurt via direct contact met ontlasting, braaksel, of speeksel van een besmette persoon, en ook door consumptie van besmet voedsel of drinkwater.

Auto-immuun atrofische gastritis
In sommige gevallen ontstaat atrofische gastritis door een auto-immuunreactie waarbij het immuunsysteem per ongeluk gezonde cellen in de maagwand aanvalt. Dit staat bekend als auto-immuun atrofische gastritis. De antilichamen kunnen ook de intrinsic factor aanvallen, een stof die nodig is voor de opname van vitamine B12. Het gebrek aan intrinsic factor leidt tot pernicieuze anemie (vitamine B12-tekort met symptomen van bloedarmoede en neurologische afwijkingen), wat het lichaam verhindert voldoende gezonde rode bloedcellen aan te maken.

Risicofactoren voor atrofische gastritis

Patiënten met een H. pylori-infectie hebben een verhoogd risico op atrofische gastritis. Deze infectie is wereldwijd verspreid, maar komt vaker voor in gebieden met lagere sanitaire omstandigheden. Auto-immuun atrofische gastritis is zeldzamer, maar komt vaker voor bij patiënten met schildklieraandoeningen of diabetes mellitus. Daarnaast hebben Afro-Amerikaanse en Noord-Europese patiënten een verhoogd risico op deze aandoening. Atrofische gastritis komt ook vaker voor bij mensen van Spaanse of Aziatische afkomst. Zowel atrofische gastritis als auto-immuun atrofische gastritis verhogen het risico op maagkanker.

Risicogroepen

Hoewel atrofische gastritis iedereen kan treffen, zijn er bepaalde groepen die meer risico lopen om deze aandoening te ontwikkelen. Risicogroepen worden vaak gedefinieerd op basis van genetische aanleg, leeftijd, en blootstelling aan infectieuze agentia of schadelijke stoffen.

Ouderen
Ouderen vormen de grootste risicogroep voor atrofische gastritis, vooral wanneer de aandoening geassocieerd is met Helicobacter pylori-infectie of auto-immuunziekten. Naarmate men ouder wordt, neemt de kans op het ontwikkelen van chronische gastritis en de daaruit voortvloeiende atrofie toe.

Mensen met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten
Patiënten met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten, zoals pernicieuze anemie of schildklierproblemen, lopen een hoger risico op het ontwikkelen van auto-immuun atrofische gastritis. Genetische aanleg speelt hierbij een belangrijke rol, en deze patiënten moeten zich mogelijk vaker laten controleren op maaggezondheid.

Mensen met een geschiedenis van maagzweren of gastritis
Patiënten die in het verleden maagzweren of andere vormen van gastritis hebben gehad, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van atrofische gastritis. Langdurige ontsteking van de maagwand kan leiden tot schade aan het maagslijmvlies en het verlies van maagklieren.

Symptomen

H. pylori-infectie
Veel voorkomende symptomen van een H. pylori-infectie zijn onder andere:

• Bloedarmoede door ijzertekort (ferriprieve anemie)
• Buikpijn
• Een gevoel van volheid
• Verlies van eetlust
• Flatulentie (winderigheid)
• Koorts
• Maagzweren
• Malaise (een algemeen ziek gevoel)
• Misselijkheid en braken
• Onverwacht gewichtsverlies
• Pijn in de maagstreek

Tekort aan vitamine B12
Auto-immuun atrofische gastritis kan leiden tot een tekort aan vitamine B12 (B12-deficiëntie). Dit veroorzaakt symptomen van bloedarmoede zoals:

• Duizeligheid
• Hartkloppingen
• Oorsuizen (medische term: tinnitus aurium)
• Pijn op de borst
• Zwakte

Schade aan zenuwen
Een tekort aan vitamine B12 kan zenuwbeschadiging veroorzaken, wat leidt tot symptomen zoals:

• Een onvaste gang (wankel bij het lopen)
• Gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen
• Mentale verwardheid

Alarmsymptomen

Atrofische gastritis kan lange tijd zonder duidelijke symptomen blijven, maar na verloop van tijd kunnen er tekenen van maagbeschadiging optreden. Alarmsymptomen kunnen wijzen op de ernst van de aandoening en het risico op complicaties zoals maagkanker.

Onverklaarde gewichtsverlies
Onverklaard gewichtsverlies kan een alarmteken zijn van ernstige atrofische gastritis, vooral wanneer het gepaard gaat met andere symptomen zoals vermoeidheid en verminderde eetlust. Dit kan wijzen op de onderliggende verminderde opname van voedingsstoffen door beschadiging van de maagwand.

Pijn of ongemak in de bovenbuik
Patiënten met atrofische gastritis kunnen pijn of ongemak in de bovenbuik ervaren, meestal als gevolg van irritatie of ontsteking van de maagwand. Dit kan zich uiten als een doffe, aanhoudende pijn die verergert na het eten of bij het innemen van bepaalde medicijnen.

Bloed in de ontlasting
Bloed in de ontlasting is een ernstig symptoom dat kan wijzen op maagbloedingen als gevolg van atrofische gastritis. Dit kan zich uiten als zwart of teerachtig bloed, wat wijst op een bloeding in de bovenste delen van het maagdarmkanaal.

Anemie
Chronische bloedingen in de maag kunnen leiden tot ijzergebreksanemie, wat kan resulteren in vermoeidheid, bleekheid en duizeligheid. Dit komt vaak voor bij patiënten met atrofische gastritis, vooral als de aandoening gepaard gaat met een verminderde productie van maagzuur.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek
De diagnose begint meestal met een lichamelijk onderzoek. De arts betast de maag en drukt lichtjes op gevoelige delen om te controleren op pijn. Hij kijkt ook naar tekenen van vitamine B12-deficiëntie zoals bleekheid en een snelle pols. Mogelijk wordt cardiomegalie (vergroting van het hart) vastgesteld, en bij auscultatie (beluistering) kan een systolisch hartgeruis worden gehoord.

Diagnostisch onderzoek
Een bloedonderzoek is nodig om de diagnose te bevestigen. Soms voert de arts een biopsie uit met een endoscoop om een weefselmonster van de maag te nemen. Dit helpt niet alleen bij het bevestigen van atrofische gastritis, maar kan ook de aanwezigheid van H. pylori aantonen.

Differentiële diagnose
Aandoeningen met vergelijkbare symptomen als atrofische gastritis zijn onder andere:

• Brandend maagzuur
• Chronische gastritis (aanhoudende ontsteking van het maagslijmvlies)
• Functionele dyspepsie (maagklachten na het eten of drinken)
• Pernicieuze anemie

Behandeling: Antibiotica, antacida en vitamine B12-injecties

De behandeling van atrofische gastritis omvat doorgaans antibiotica om de H. pylori-bacteriën te elimineren. Daarnaast worden medicijnen voorgeschreven die het maagzuur verminderen of neutraliseren (antacida), wat de maagwand helpt herstellen. Bij patiënten met auto-immuun atrofische gastritis worden ook vitamine B12-injecties toegediend om het tekort aan te vullen.

Prognose

De prognose van atrofische gastritis hangt af van de onderliggende oorzaak, de mate van slijmvliesbeschadiging, en het tijdig stellen van de diagnose. Bij tijdige behandeling kan de aandoening vaak effectief worden beheerd, hoewel het risico op maagkanker blijft bestaan.

Behandeling en controle
Bij patiënten met Helicobacter pylori-gerelateerde atrofische gastritis wordt de infectie vaak behandeld met antibiotica. Het stoppen met het gebruik van irriterende stoffen zoals NSAID’s en alcohol kan ook bijdragen aan het verbeteren van de prognose. Bij auto-immuun atrofische gastritis wordt vaak vitamine B12-therapie toegediend om deficiënties te corrigeren.

Langdurige controle en opvolging
Patiënten met atrofische gastritis moeten regelmatig worden gecontroleerd om complicaties zoals maagkanker vroegtijdig te kunnen opsporen. Regelmatige endoscopische onderzoeken kunnen nodig zijn, vooral bij patiënten met een voorgeschiedenis van Helicobacter pylori of auto-immuun gastritis.

Complicaties

Atrofische gastritis kan verschillende ernstige complicaties met zich meebrengen, waaronder:

• Maagkanker: Atrofische gastritis, vooral wanneer deze niet adequaat wordt behandeld, kan het risico op het ontwikkelen van maagkanker verhogen. De chronische ontsteking en slijmvliesbeschadiging creëren een omgeving die bevorderlijk kan zijn voor het ontstaan van kwaadaardige cellen.
• Maagzweren: Langdurige atrofische gastritis kan leiden tot de vorming van maagzweren, die pijn en ongemak veroorzaken en het risico op bloeding en perforatie verhogen.
• Maagpoliepen: Deze goedaardige gezwellen kunnen zich ontwikkelen op het maagslijmvlies als gevolg van chronische ontsteking. Hoewel ze vaak niet kwaadaardig zijn, kunnen ze soms leiden tot verdere complicaties en moeten ze regelmatig gecontroleerd worden.
• Pernicieuze anemie: Bij auto-immuun atrofische gastritis kan het tekort aan intrinsic factor leiden tot pernicieuze anemie, een aandoening waarbij het lichaam niet genoeg gezonde rode bloedcellen produceert, wat kan resulteren in ernstige bloedarmoede en neurologische problemen.
• Maagdarmkanker: Chronische atrofische gastritis kan ook het risico op andere vormen van maagdarmkanker verhogen door langdurige ontsteking en slijmvliesbeschadiging.

Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn cruciaal om het risico op deze complicaties te minimaliseren en om een goede gezondheid van de maag te behouden.

Preventie via goede hygiëne, levensstijl en voeding

Hygiëne

Hoewel atrofische gastritis moeilijk volledig te voorkomen is, kan goede hygiëne helpen om de infectie te voorkomen. Dit houdt in dat men de handen grondig wast na een toiletbezoek en na het omgaan met voedsel. Ouders of verzorgers van jonge kinderen moeten ook de handen wassen (goede handhygiëne) na contact met vervuilde luiers of beddengoed om de verspreiding van bacteriën te verminderen.

Levensstijl en voeding

Naast hygiëne kan een gezonde levensstijl bijdragen aan het voorkomen van atrofische gastritis. Dit omvat:

• Gezonde voeding: Voorkom voedsel dat de maagwand irriteert, zoals gekruid voedsel en alcohol.
• Regelmatige medische controles: Voor mensen met risicofactoren zoals een familiegeschiedenis van maagproblemen of auto-immuunziekten, kunnen regelmatige controles helpen bij vroege detectie en preventie.
• Vermijden van risicofactoren: Vermijd het gebruik van niet-voorgeschreven medicijnen die maagklachten kunnen veroorzaken, zoals bepaalde pijnstillers en ontstekingsremmers.

Door deze preventieve maatregelen te volgen, kan men mogelijk het risico op het ontwikkelen van atrofische gastritis verlagen en de algehele gezondheid van de maag bevorderen.

Praktische tips voor het omgaan met atrofische gastritis

Atrofische gastritis is een aandoening waarbij de maagwand ontstoken raakt en de cellen die maagzuur en maagsappen produceren, afnemen. Dit kan leiden tot een verminderde spijsvertering en problemen zoals maagklachten, een opgeblazen gevoel en verminderde opname van voedingsstoffen. Atrofische gastritis kan chronisch zijn en vereist een zorgvuldige aanpak in het dagelijks leven om symptomen te verminderen en complicaties te voorkomen.

Medische behandeling en medicatie

Het is belangrijk om de behandelingen die door je arts zijn voorgeschreven, strikt te volgen. Bij atrofische gastritis kan het nodig zijn om medicatie in te nemen die de productie van maagzuur reguleert of vervangend maagzuur toevoegt om de spijsvertering te ondersteunen. Protonpompremmers of H2-blokkers kunnen helpen om de maagzuurproductie te verminderen en pijn te verlichten.

Daarnaast kan je arts vitamine B12-supplementen aanbevelen, aangezien atrofische gastritis de opname van deze vitamine kan belemmeren, wat leidt tot een tekort. In sommige gevallen kunnen ook ijzersupplementen nodig zijn om bloedarmoede te voorkomen, een veel voorkomende complicatie van deze aandoening.

Voedingspatroon en eetgewoonten

Een evenwichtig voedingspatroon is essentieel voor het beheren van atrofische gastritis. Vermijd gekruid, vet, of zuur voedsel dat de maagwand kan irriteren. Kies in plaats daarvan voor makkelijk te verteren voedingsmiddelen, zoals gekookte groenten, mager vlees, vis, en zachte granen. Kleine, frequente maaltijden zijn beter dan grote porties, omdat dit de belasting van de maag vermindert.

Daarnaast is het belangrijk om goed te kauwen, omdat dit het spijsverteringsproces al in de mond begint. Eet langzaam en geef je maag de tijd om de voeding te verwerken, zodat je het ongemak van een opgeblazen gevoel of maagpijn kunt voorkomen.

Hydratatie en het vermijden van irritatiebronnen

Zorg ervoor dat je voldoende water drinkt, maar vermijd het drinken van grote hoeveelheden vloeistof tijdens de maaltijd, omdat dit de maag kan overbelasten. Drink kleine slokjes water door de dag heen, vooral als je merkt dat je last hebt van een droge mond of uitdroging als gevolg van verminderde maagzuurproductie.

Vermijd het gebruik van irriterende stoffen zoals alcohol, cafeïne en sigaretten, aangezien deze de maagwand kunnen verergeren en ontstekingen kunnen bevorderen. Als je medicijnen gebruikt die maagirritatie kunnen veroorzaken, overleg dan met je arts of er alternatieven beschikbaar zijn.

Het vermijden van stress en het bevorderen van ontspanning

Stress kan de symptomen van atrofische gastritis verergeren door de maag te stimuleren om meer zuur te produceren. Probeer stress zoveel mogelijk te verminderen door ontspanningstechnieken toe te passen, zoals meditatie, diepe ademhaling, yoga, of wandelen. Regelmatige lichaamsbeweging helpt niet alleen om stress te verlagen, maar bevordert ook de algehele spijsvertering en gezondheid.

Een goede nachtrust is ook essentieel voor het herstel van je lichaam. Zorg ervoor dat je voldoende slaapt om je immuunsysteem en spijsvertering te ondersteunen. Het kan nuttig zijn om een slaaproutine te ontwikkelen en gebruik te maken van technieken om de slaapkwaliteit te verbeteren, zoals het vermijden van elektronische apparaten voor het slapen gaan.

Wanneer medische hulp inroepen

Als de symptomen van atrofische gastritis verergeren of je merkt dat je last hebt van ernstige maagpijn, gewichtsverlies, bloed in de ontlasting, of andere verontrustende symptomen, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te schakelen. Deze symptomen kunnen wijzen op complicaties zoals maagzweren of zelfs maagkanker, wat extra behandeling en zorg vereist.

Je arts kan aanvullende tests uitvoeren, zoals een gastroscopie, om de ernst van de aandoening te beoordelen en de beste behandelingsopties te bepalen. Blijf regelmatig je opvolging bij de arts onderhouden om de voortgang te monitoren en de behandeling bij te stellen indien nodig.

Misvattingen rond atrofische gastritis

Atrofische gastritis is een aandoening waarbij de maagwand zich ontstoken en dunner wordt, wat kan leiden tot verminderde maagzuurproductie en een verhoogd risico op maagkanker. Er zijn verschillende misvattingen over deze aandoening die het moeilijker maken om de juiste diagnose te stellen en de beste behandeling te vinden.

Atrofische gastritis is hetzelfde als gewone maagpijn

Veel mensen verwarren atrofische gastritis met gewone maagpijn of indigestie. Hoewel maagpijn ook een symptoom kan zijn van atrofische gastritis, gaat het om een chronische ontsteking van de maagwand die vaak geen duidelijke pijn veroorzaakt. In plaats van acute pijnklachten, kunnen patiënten last hebben van milde symptomen zoals een opgeblazen gevoel, misselijkheid of verminderde eetlust. Het verschil tussen gewone maagklachten en atrofische gastritis is de langetermijnschade aan de maagwand, die het vermogen van de maag om te functioneren beïnvloedt.

Atrofische gastritis komt alleen voor bij ouderen

Hoewel atrofische gastritis vaker voorkomt bij ouderen, kan de aandoening ook jonge mensen treffen. Een veelvoorkomende oorzaak is infectie met de bacterie Helicobacter pylori, die op elke leeftijd kan voorkomen. Het is dus niet correct om te denken dat alleen ouderen risico lopen op deze aandoening. Bij oudere volwassenen kan atrofische gastritis echter vaker leiden tot complicaties zoals een vitamine B12-tekort, wat kan bijdragen aan zenuwschade en andere gezondheidsproblemen.

Atrofische gastritis is een ongevaarlijke aandoening

Een andere misvatting is dat atrofische gastritis een onschuldige aandoening is. In werkelijkheid kan het, als het onbehandeld blijft, leiden tot ernstigere complicaties zoals maagbloedingen, een verhoogd risico op maagkanker en chronische maagklachten. De ontsteking en het verlies van maagwandcellen kunnen de zuursecretie verminderen, wat de spijsvertering bemoeilijkt en een onevenwichtig voedingspatroon kan veroorzaken. Daarom is het belangrijk om atrofische gastritis serieus te nemen en met een arts te overleggen voor een geschikte behandeling.

Er is geen behandeling voor atrofische gastritis

Hoewel atrofische gastritis niet altijd volledig kan worden genezen, zijn er behandelingen die helpen om de symptomen te verlichten en de verdere schade aan de maagwand te beperken. Behandeling kan bestaan uit het elimineren van de Helicobacter pylori-infectie met antibiotica, het nemen van medicijnen om de zuurgraad van de maag te verminderen en het gebruik van medicatie om ontstekingen te beheersen. In sommige gevallen kan het nodig zijn om vitamine B12-supplementen in te nemen, omdat de verzwakte maagwand minder goed in staat is om deze vitamine op te nemen.

Atrofische gastritis wordt altijd veroorzaakt door infecties

Hoewel Helicobacter pylori-infectie een belangrijke oorzaak is van atrofische gastritis, kunnen er ook andere oorzaken zijn, zoals langdurig gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's), alcoholmisbruik of auto-immuunziekten waarbij het immuunsysteem de maagwand aanvalt. Bij auto-immuun atrofische gastritis kan het immuunsysteem zich richten op de cellen in de maag die verantwoordelijk zijn voor het produceren van maagzuur, wat leidt tot hun afbraak. Daarom is het belangrijk om andere mogelijke oorzaken van atrofische gastritis in overweging te nemen bij de diagnose.

Atrofische gastritis heeft geen invloed op andere organen

Atrofische gastritis heeft niet alleen invloed op de maag. Door de verminderde opname van voedingsstoffen kan de aandoening ook leiden tot tekorten aan belangrijke vitamines en mineralen, zoals vitamine B12, ijzer en foliumzuur. Deze tekorten kunnen op hun beurt andere gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals bloedarmoede, botproblemen of neurologische aandoeningen. Het is belangrijk dat patiënten met atrofische gastritis regelmatig worden gecontroleerd op voedingstekorten en dat ze hun evenwichtig voedingspatroon aanpassen om complicaties te voorkomen.

Atrofische gastritis is een serieuze aandoening die veel meer kan inhouden dan simpele maagklachten, en een vroege diagnose en behandeling kunnen helpen de gevolgen te beperken.

Lees verder

• Gastritis: Ontsteking van slijmvlies maag met pijn in buik
• Chronische gastritis: Aanhoudende ontsteking maagslijmvlies