Pneumoconiose (stoflongen): Inademen van fijne stofdeeltjes

Pneumoconiose is de medische term voor ‘stoflong’. Dit is een longaandoening die vooral ontstaat in een werkomgeving waar fijne stofdeeltjes binnendringen in de longen, en zo schade veroorzaken. Diverse tekenen komen tot stand, zoals ademhalingsproblemen en hoesten. De longziekte is niet te genezen, maar verschillende behandelingsmethoden zijn beschikbaar voor het verlichten van de klachten. Soms treden levensbedreigende complicaties op, al zijn deze in de meeste gevallen wel te voorkomen door het naleven van veiligheidsvoorschriften op het werk en het zorgen voor een goede longgezondheid.

• Oorzaken: Inademen van fijne stofdeeltjes
• Soorten stoflongziekten
• Risicofactoren
• Symptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van pneumoconiose
• Prognose stoflongen
• Preventie stoflongziekte
• Complicaties longziekte

Oorzaken: Inademen van fijne stofdeeltjes

Het inademen van fijne stofdeeltjes, zoals asbest, kolenstof of silica, veroorzaakt mogelijk pneumoconiose. Deze stofdeeltjes dringen de luchtwegen of luchtzakjes (alveolen) in de longen binnen en veroorzaken daar een ontsteking. Het lichaam tracht immers deze schadelijke deeltjes te verwijderen. Zo ontstaat in een aantal gevallen littekenweefsel (fibrose). Meestal bevinden deze stofdeeltjes zich in de werkomgeving, en dan is sprake van een beroepslongziekte.

Soorten stoflongziekten

Diverse soorten ‘stoflongziekten’ zijn mogelijk. Dit hangt namelijk af van de ingeademde stof:

• antracose (anthracosis): kool of roet
• asbestose: asbestvezels (isolatie, dakbedekking)
• baritose: barietstof (geen littekenvorming in de longen)
• berylliose: beryllium (lichtgewicht metaal dat inzetbaar is in de elektronica- en
• byssinose: katoenen stof (textielproductie)
• Caplan-syndroom: steenkoolstof bij het bouwen in rots bij mijnbouw
• dorserslong: stof (waarin schimmelsporen zitten) dat bij het dorsen opstuift
• hardmetaalziekte: aluminiumoxide, kobalt en talk
• siderose: ijzerstof (geen littekenvorming in de longen)
• silicose: silica (zand en rots bij een gieterij)
• stannose: tinoxide (geen littekenvorming in de longen)

Deze ziekten lokken mogelijk overgevoeligheidsreacties uit, hetgeen aanleiding geeft tot een vorm van beroepsastma.

Risicofactoren

Bij bepaalde beroepen lopen mensen meer kans op het ontwikkelen van een stoflong, zoals bijvoorbeeld:

• loodgieters, dakwerkers en bouwers die met asbest werken
• steenkoolmijnwerkers
• textielwerkers

Werknemers in deze sector krijgen niet altijd te maken met een stoflongziekte. Veel beschermende maatregelen zorgen er namelijk voor dat dit niet (snel) optreedt.

Het risico op pneumoconiose stijgt wanneer mensen aan hoge stofconcentraties zijn blootgesteld en wanneer mensen langdurig in onveilige omstandigheden tewerkgesteld zijn. Ook roken is een risicofactor; dit maakt mensen namelijk vatbaar voor het ontwikkelen van een stoflongaandoening.

Symptomen

De ernst van de pneumoconiose is sterk afhankelijk van het soort stof, de hoeveelheid longen die aangetast is en de intensiteit van de blootstelling aan het schadelijke stof. Soms heeft de patiënt een symptomen en bemerkt een arts dit tijdens een standaard onderzoek. Als een ontsteking of fibrose ernstig is, verschijnen symptomen van een stoflongziekte. Het duurt vaak lange tijd alvorens de tekenen van stoflongen tot uiting komen omdat de stofdeeltjes zich langzaam opbouwen. Het duurt dan vaak meerdere jaren voordat de patiënt klachten ervaart.

De belangrijkste symptomen van pneumoconiose zijn:

• ademhalingsproblemen of kortademigheid
• een beklemmend gevoel op de borst
• een hoest (met of zonder slijmproductie)
• wheezing (piepend geluid bij de uitademing)

Deze symptomen zijn vergelijkbaar met de tekenen van een verkoudheid of borstinfectie (pleuritis). Wel zijn de symptomen vaak permanent. Als de littekens in de longen ernstig zijn, is het zuurstof niet meer goed in staat om in de bloedbaan te komen. Lage zuurstofgehalten in het bloed (hypoxemie) veroorzaken mogelijk problemen voor andere organen in het lichaam, zoals het hart en de hersenen.

Diagnose en onderzoeken

Preventief onderzoek

De meeste werkgevers van tewerkstellingen waar fijne en schadelijke stofdeeltjes aanwezig zijn, bieden regelmatig een routinecontrole aan aan de werknemer. Zo is het mogelijk om tijdig longziekten op te sporen. Dit gebeurt door middel van een röntgenfoto of een ademhalingstest (spirometrie).

Diagnostisch onderzoek

Een symptomatische patiënt krijgt na een vraaggesprek eerst een lichamelijk onderzoek bij de longarts. Daarna is een röntgenfoto of CT-scan van de borstkas nodig. De arts is hiermee in staat om een ontsteking een overmatige hoeveelheid vloeistof of littekens in de longen te identificeren. Daarnaast zijn longfunctietesten noodzakelijk. Soms besluit de arts om het zuurstofgehalte in het bloed te controleren door de hand van een pulsoximetrie. Een biopsie is af en toe nodig om andere ziekten uit te sluiten.

Behandeling van pneumoconiose

Wanneer stoflongen optreden, is er geen genezing mogelijk. De arts is evenwel in staat om de symptomen zelf te verlichten. Op deze manier voorkomt hij tevens complicaties. Het is vooreerst belangrijk om de longfunctie te verbeteren. Dit gebeurt met een gezond gewicht, niet te roken, voldoende en een regelmatige slaap en voldoende lichaamsbeweging. De arts verwijst de patiënt daarnaast vaak naar de afdeling longrevalidatie in het ziekenhuis of naar een speciaal revalidatiecentrum om de longfunctie te versterken. In zeer ernstige gevallen is een longtransplantatie vereist. Verder moeten werknemers van risicoberoepen zich jaarlijks laten vaccineren tegen de griep. Bij longproblemen zet de arts inhalatoren (ingeademde medicijnen) en zuurstoftherapie in. Indien de patiënt ademhalingsproblemen ervaart, is het mogelijk dat hij stress en angst heeft. Psychotherapie behandelt de geestelijke effecten van pneumoconiose.

Prognose stoflongen

Indien de patiënt niet meer blootgesteld is aan de stoffen, verbeteren of verdwijnen de symptomen meestal. Wel ontstaat de kans dat de symptomen verergeren of toenemen in frequentie wanneer de patiënt langdurig of aan erg hoge concentraties blootgesteld werd. De longfunctie is hierdoor mogelijk permanent verminderd. In zeldzame gevallen is pneumoconiose erg ernstig en resulteert dit in de dood.

Preventie stoflongziekte

Enkele preventieve maatregelen voorkomen pneumoconiose op de werkplek.

Werkgever

De werkgever moet er voor zorgen dat de maximale concentraties van fijne stofdeeltjes in de werkomgeving niet overschrijden. Daarnaast is het nodig om een werkruimte goed te ventileren. Hij biedt tot slot regelmatig medische onderzoeken aan aan een werknemer.

Werknemer
De werknemer leeft alle veiligheidsvoorschriften na. Hij draagt een gezichtsmasker en beschermende kleding. Bovendien moet hij de handen wassen en het gezicht wassen alvorens te eten of te drinken.

Complicaties longziekte

Complicaties van de longaandoening omvatten:

• ademhalingsfalen
• hartfalen (slecht rondpompen van bloed door het hart)
• tuberculose (bacteriële infectie met longproblemen, vooral bij patiënten met silicose)

Voorts is bij een aantal stoflongziekten het risico op longkanker verhoogd, en dan vooral wanneer de patiënt rookt of gerookt heeft. Een mesothelioom, een vorm van longkanker die veroorzaakt is door de blootstelling aan asbest, is een andere mogelijke complicatie.

Verder hebben patiënten met stoflongen meer kans op het ontwikkelen van een beroerte (onvoldoende bloedtoevoer naar de hersenen met mentale en lichamelijke problemen). Tot slot lopen patiënten met een bepaalde stoflongaandoening meer kans op reumatoïde artritis (ontsteking van gewrichten en organen).

Lees verder

• Asbestose: Longaandoening door blootstelling aan asbest
• Berylliose: Metaalvergiftiging door blootstelling beryllium
• Byssinose: Longaandoening na blootstelling katoenen stof
• Siderose: Longziekte door blootstelling aan ijzerstof
• Longaandoening silicose: Blootstelling (inademen) van silica