Voetinfecties: Oorzaken & behandeling van geïnfecteerde voet
Sommige patiënten kampen met een infectie aan de voet. Dit resulteert uit een wonde aan de voet, veroorzaakt door bijvoorbeeld blaren, diabetes, een wondinfectie of een schimmelinfectie. Door de pijn en zwelling die ontstaat, ervaart een patiënt vaak loopproblemen, al treden ook andere symptomen op bij een voetinfectie. Vaak schrijft de arts medicijnen voor voor het behandelen van een geïnfecteerde voet. Het is altijd belangrijk om bij tekenen van een voetinfectie een arts te bezoeken, omdat de infectie soms snel verergert en de arts in het ergste geval zelfs zijn voet moet amputeren. Een goede voetgezondheid is tot slot belangrijk en helpt veel infecties aan de voet te voorkomen.

Het delen van handdoeken verhoogt de kans op een voetinfectie /
Bron: Pexels, PixabayRisicofactoren van geïnfecteerde voet
Diverse risicofactoren zijn bekend voor voetinfecties zoals:
Symptomen die gepaard gaan met een voetinfectie
De meeste soorten voetinfecties veroorzaken symptomen zoals:
- een rode of bruine verkleuring van de huid
- een vieze geur
- een warm aanvoelende huid
- een zwelling
- gele of groene pus of vloeistof
- huidzweren
- koorts
- loopproblemen
- pijn
- verkleurde teennagels
- voetblaren (blaren op de voet of tussen de tenen)
- witte, schilferige plekken tussen de tenen (treedt op bij voetschimmel)

Antibiotica bestrijden cellulitis /
Bron: Stevepb, PixabayCellulitis, een bacteriële huidinfectie
Cellulitis is een
bacteriële huidinfectie die de diepere huidlagen treft. Mogelijk is hierdoor ook de
voet aangetast. Deze aandoening vereist meteen medische aandacht omdat de symptomen snel kunnen verergeren, en bijvoorbeeld leiden tot
bloedvergiftiging (sepsis). Een snelle behandeling met
antibiotica bestrijdt de infectie.
Diabetes mellitus en voetinfecties
Diabetici lijden sneller aan een voetinfectie omdat diabetes mellitus (suikerziekte) de zenuwen in de voeten beschadigt (
diabetische neuropathie). Deze
voetcomplicatie treedt mogelijk op zonder dat een patiënt dit merkt. Verder is de bloedtoevoer naar de voeten ook belemmerd door suikerziekte, hetgeen zorgt voor een
langzamere wondgenezing en een trager herstel van een infectie. Bij patiënten met diabetes mellitus zijn de voetsymptomen vaak dermate ernstig dat mogelijk zelfs
gangreen (afsterven van weefsel met wijzigingen aan huid) optreedt. Hierdoor is af en toe zelfs een
amputatie vereist. Antibiotica bestrijden een bacteriële voetinfectie. Verder is een goede wondverzorging nodig. De arts verwijdert mogelijk ook beschadigd weefsel, zodat de infectie zich niet verder verspreidt (chirurgisch
debridement).
Geïnfecteerde blaren
Door wrijving, bijvoorbeeld door het dragen van te strakke schoenen, ontstaan blaren op de voeten. Deze kleine zakjes gevuld met vloeistof genezen binnen enkele dagen zonder complicaties. Een blaar zelf open prikken is geen goed idee, omdat hierdoor mogelijk een infectie ontstaat aan de voet. Een Compeed-pleister op de blaar voorkomt wrijving tegen oppervlakten of schoenen. Een voetinfectie behandelt de arts in de meeste gevallen met antibiotica.
Ingegroeide teennagel-infecties
Een
ingegroeide teennagel komt tot stand wanneer een teennagel in de huid eromheen gaat groeien. Hierdoor ontstaat een barstje in de huid (
gebarsten huid), waardoor bacteriën hierin kunnen binnendringen hetgeen resulteert in een infectie. Ingegroeide teennagels veroorzaken
pijn. Bij tekenen van een infectie is het belangrijk om een arts te raadplegen die hiervoor antibiotica voorschrijft. Het is ook aangewezen om het geïnfecteerde gebied voorzichtig te masseren of Epsom-zoutzepen te gebruiken om de
teenpijn te verminderen. Het plaatsen van katoen onder de nagel veroorzaakt mogelijk ook een voetinfectie dus dit advies is uit den boze.
Schimmelinfecties
Schimmels houden van warme, vochtige omgevingen zoals zwembaden, kleedkamers en douches. Wanneer patiënten deze plaatsen bezoeken en geen goed schoeisel dragen, krijgen ze mogelijk met een
schimmelvoetinfectie te maken. Een veel voorkomend type schimmelinfectie is
voetschimmel (tinea pedis). De symptomen ontstaan meestal tussen de tenen of treffen de teennagels. Een gebarsten, schilferige huid met witte vlekken en verkleurde,
dikke en kruimelige teennagels zijn vaak het resultaat van tinea pedis. Een arts schrijft
antischimmelmedicijnen voor om voetschimmel te behandelen.
Wondinfecties aan voeten
Soms ontstaat een infectie aan een wonde wanneer bacteriën de kans krijgen om binnen te dringen in de huidbarstjes van de wonde. Hierdoor ontstaat een milde tot ernstige
wondinfectie. Het is belangrijk om de wonde te bedekken met een pleister zodat deze beschermd is tegen ziektekiemen zoals bacteriën. Een wondinfectie behandelt de arts met antibiotica.
Prognose
Meestal herstellen patiënten van kleine wondinfecties. Wanneer bij sommige type voetinfecties echter geen onmiddellijke behandeling plaatsvindt (zoals bij cellulitis), heeft dit mogelijk ernstige gevolgen, zoals gangreen en het verlies van de voet. Bij huid- en/of
nagelveranderingen aan de voeten is het daarom belangrijk om tijdig een arts te raadplegen. En snelle behandeling van een voetinfectie verhoogt namelijk de kansen op een goed resultaat.
Preventie van voetinfecties
Een goede
voetgezondheid en voethygiëne is belangrijk omdat hierdoor het risico op een geïnfecteerde voet verkleint:
- dagelijks de voeten wassen met water en zeep
- de huid onbeschadigd houden
- de huid schoon houden
- de sokken en schoenen regelmatig verwisselen (om een ophoping van vocht te voorkomen)
- de teennagels altijd recht afknippen
- de voeten schoon en droog houden
- een beschadigde huid direct wassen met water en zeep en bedekken met een steriel verband
- een vochtinbrengende crème gebruiken wanneer patiënten snel last hebben van een droge huid aan de voeten
- een vrij verkrijgbaar antischimmel voetpoeder of spray gebruiken (eventueel)
- geen schoenen, nagelvijl of nagelknipper delen
- goed passende schoenen dragen
- niet met blote voeten in openbare ruimtes lopen
Lees verder