Torticollis (scheefhals): Abnormale hoofdpositie
Torticollis is een spieraandoening die resulteert in een verdraaide nek of een hoofd dat gekanteld is naar de zijkant. De aandoening ontstaat door abnormale spiersamentrekkingen in de nekspieren. Dit kan het gevolg zijn van diverse aandoeningen en omgevingsfactoren. Naast de abnormale hoofdpositie ervaart de patiënt vaak pijn in de nek, schouder en andere gebieden. Andere symptomen kunnen ook optreden. Veel patiënten genezen spontaan van een scheefhals of profiteren van verschillende behandelingsopties. Wanneer torticollis aanhoudt, kunnen diverse complicaties ontstaan.
Synoniemen
Andere termen voor torticollis zijn:
- caput obstipum
- collum obstipum
- draaihals
- loxia
- scheefhals
- scheefstand van de hals
- verdraaide nek
Epidemiologie van spieraandoening
De aandoening treft zowel
baby’s, kinderen als volwassenen. Mannen en vrouwen worden even vaak getroffen door een scheefhals.
Torticollis, ook wel scheefhals genoemd, is een aandoening waarbij het hoofd in een abnormale positie staat, vaak met een scheve of gedraaide houding. De epidemiologie van torticollis varieert afhankelijk van het type (congenitaal of verworven), de onderliggende oorzaken en de populatie die wordt onderzocht.
Prevalentie
Congenitale torticollis, dat wil zeggen torticollis die bij de geboorte aanwezig is, komt voor bij ongeveer 0,3-2% van de pasgeborenen. Dit type wordt meestal veroorzaakt door een verkramping van de spieren in de nek, specifiek de sternocleidomastoïde spier. Verworven torticollis, die zich later in het leven ontwikkelt, heeft een lagere prevalentie en komt vaak voor bij volwassenen en ouderen. Het is vaak gerelateerd aan infecties, trauma of neurologische aandoeningen.
Leeftijd en geslacht
Congenitale torticollis komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes, terwijl verworven torticollis gelijkmatig verdeeld is tussen mannen en vrouwen. De aandoening kan op elke leeftijd voorkomen, maar het is het meest gebruikelijk bij pasgeborenen en kinderen. Verworven torticollis, die vaak het gevolg is van een onderliggende aandoening, wordt vaker gezien bij volwassenen.
Geografische spreiding
Er zijn geen significante geografische verschillen in de prevalentie van torticollis, hoewel sommige onderzoeken suggereren dat er regionale variaties kunnen zijn afhankelijk van sociaaleconomische factoren en toegang tot zorg. In landen met betere toegang tot gezondheidszorg wordt de aandoening vaak sneller gediagnosticeerd, wat kan leiden tot een hogere geregistreerde prevalentie.
Mechanisme
Torticollis kan verschillende oorzaken hebben, en het mechanisme hangt af van de aard van de aandoening. De aandoening kan zowel acuut als chronisch zijn, en de onderliggende mechanismen variëren van spierverkramping tot neurologische problemen.
Congenitale torticollis
De meest voorkomende oorzaak van congenitale torticollis is een spierverkramping van de sternocleidomastoïde spier, die vaak ontstaat tijdens de bevalling, bijvoorbeeld door langdurige arbeid of een moeilijke bevalling. Deze verkramping kan de nekspieren strak trekken, wat resulteert in een scheve houding van het hoofd. In sommige gevallen kan er sprake zijn van een fibrose (littekenweefsel) in de spier, wat de normale beweging van de nek beperkt.
Verworven torticollis
Verworven torticollis kan ontstaan door verschillende oorzaken, waaronder infecties (zoals een virale of bacteriële infectie van de nekspieren), trauma (zoals een whiplashletsel), of neurologische aandoeningen zoals een beroerte, tumoren of aandoeningen van de basale ganglia. Bij deze vorm van torticollis ontstaat een onvrijwillige spierverkramping in de nek, die de hoofdhouding beïnvloedt.
Neurologische oorzaken
Neurologische oorzaken van torticollis zijn vaak geassocieerd met aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, dystonie of andere neurologische stoornissen. Bij deze aandoeningen kunnen onvrijwillige spiercontracties de normale houding van het hoofd verstoren.
Oorzaken: Door spiersamentrekkingen in de nek
Torticollis is een vorm van
dystonie (langdurige spiersamentrekkingen). Een scheefhals ontstaat vaak doordat de sternocleidomastoïde spier (SCM) in de nek samentrekt of overmatig verkort is. Dit resulteert in schuine bewegingen van het hoofd naar één kant en een beperkt bereik van de spierbewegingen. Dit kan plaatsvinden bij tal van aandoeningen, infecties en omgevingsfactoren. Veel spieren zijn mogelijk betrokken bij het abnormale buig- en draaiproces. De spinale accessoire zenuw reguleert de meeste van deze spieren en is verantwoordelijk voor hoofdrotatie, kanteling, schouderhoogte en het achterwaarts buigen van de nek.
Aangeboren
Een scheefhals kan aangeboren zijn of ontstaan bij de geboorte door een verkorting of verscheuring van de halsspieren.
Verworven
De verworven vorm van torticollis verschijnt vaak spontaan door onderliggende fysiologische afwijkingen, verwondingen aan het gebied,
littekenvorming na verzwering of verbranding, infecties, de aanwezigheid van slopende tumoren die de zenuwen in het hoofd aantasten of andere aandoeningen die schade aan de nekspieren veroorzaken. Soms is de arts niet in staat om de oorzaak van een scheefhals te identificeren; dan is sprake van ‘idiopathische torticollis’.
Risicofactoren
Aandoeningen
De meest bekende aandoeningen die leiden tot torticollis omvatten:
- aandoeningen van de bloedvaten of het lymfestelsel
- artritische episodes op de nekwervels (artrose aan de nek; ontstaat sneller bij vrouwen in de menopauze)
- een bottumor ter hoogte van de nekwervels
- een moeilijke bevalling (de nekspieren zijn hierdoor uitgerekt en beschadigd)
- een whiplash (pijn aan de nek door slingerbeweging van het hoofd)
- externe traumatische letsels aan het hoofd of de nek
- herhaaldelijk overmatig gebruik van de spieren aan het hoofd- en halsgebied
- infecties in het ruggenmerg, het hoofd, de nek, de mond, de kaak, de oren, de tanden, of de hoofdhuid
- luchtwegproblemen, een keelontsteking of een ernstige verkoudheid die de sinussen en oren aantast
- psychische problemen waarbij tics tot stand komen, bijvoorbeeld aan het nekgebied
- scheelzien (strabisme)
- spasmus nutans: aandoening met nystagmus (snelle oogbewegingen), hoofdknikken en torticollis
- spierschade of neurologische schade door de groei van een tumor die het ruggenmerg of de hersenen aantast
- structurele afwijkingen van het centrale zenuwstelsel

Het nemen van bepaalde medicijnen leidt mogelijk tot torticollis /
Bron: Stevepb, Pixabay Omgevingsfactoren
Een scheefstand van de hals ontstaat ook bij een aantal omgevingsfactoren zoals:
- een familiegeschiedenis (staat dan bekend als ‘spasmodische torticollis’ of ’cervicale dystonie’)
- een langdurige lichaamshouding met een naar achter gebogen nek (wassen, schilderen van plafond, …)
- een slechte slaaphouding
- het gebruik van bepaalde psychiatrische medicijnen zoals neuroleptica of medicijnen die misselijkheid onder controle houden
- overgewicht
- stress (veroorzaakt spierspanningen)
- tocht (koude luchtstroming)
Risicogroepen
Er zijn verschillende risicogroepen die vatbaarder kunnen zijn voor het ontwikkelen van torticollis, afhankelijk van het type aandoening en de onderliggende oorzaken.
Pasgeborenen en jonge kinderen
Pasgeborenen en jonge kinderen vormen de grootste risicogroep voor congenitale torticollis. Risico’s voor het ontwikkelen van deze aandoening kunnen verband houden met een moeilijke bevalling, een verstoorde positie in de baarmoeder of genetische factoren die de spierontwikkeling beïnvloeden.
Volwassenen met trauma
Volwassenen die een trauma hebben opgelopen, zoals een whiplashletsel bij een verkeersongeluk of een ander nekletsel, hebben een verhoogd risico op verworven torticollis. Dit type torticollis kan het gevolg zijn van acute spierverkramping als gevolg van het letsel.
Ouderen met degeneratieve aandoeningen
Oudere volwassenen hebben meer kans op verworven torticollis als gevolg van degeneratieve aandoeningen zoals artritis of slijtage van de wervelkolom. De verslechtering van de gewrichten in de nek kan de beweging van het hoofd beperken en een scheve houding veroorzaken.
Patiënten met neurologische aandoeningen
Patiënten met aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, dystonie of beroertes hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van torticollis. Deze aandoeningen kunnen onvrijwillige spiersamentrekkingen in de nek veroorzaken, wat leidt tot een scheve houding van het hoofd.
Symptomen: Abnormale hoofdpositie en pijn
De aandoening ontwikkelt zich langzaam bij een familiegeschiedenis van de aandoening, of komt acuut tot stand door een trauma of als een bijwerking van medicatiegebruik. De spieraandoening kan van korte of lange duur zijn. Niet altijd is een scheefhals zichtbaar bij milde symptomen. Niettemin is torticollis progressief en verergeren de klachten indien de arts dit niet behandelt. Bij matige tot ernstige torticollis draait het hoofd zich naar één kant, schuin naar beneden gekanteld. De patiënt heeft bovendien een abnormale hoofdpositie met één schouder die soms een beetje opgetild is. De patiënt maakt tevens minder bewegingen met de nek en het hoofd. Verder ervaart hij geleidelijk
pijn of ongemak aan de nek (
nekpijn), de rug (
rugpijn), de schouder (
schouderpijn) en de borst (borstkaspijn). In de nek en schouder ontwikkelt de patiënt
spierkrampen en
spierstijfheid, wat resulteert in een verkrampte,
stijve nek en een stijve schouder. Tot slot zijn de spieren gevoelig (spiergevoeligheid) en is een
branderig gevoel aanwezig in het getroffen gebied.
Alarmsymptomen
Torticollis kan verschillende alarmsymptomen vertonen, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan deze symptomen om complicaties of ernstigere aandoeningen snel te kunnen identificeren.
Abnormale nekpositie
Het meest kenmerkende symptoom van torticollis is de abnormale positie van het hoofd en de nek. Het hoofd wordt vaak gedraaid of scheefgehouden, wat kan variëren van subtiele scheefstand tot ernstige afwijkingen. Deze abnormale houding kan gepaard gaan met pijn of stijfheid in de nek.
Pijn in de nek en schouders
Veel patiënten met torticollis ervaren pijn in de nek of schouders. Deze pijn kan acuut of chronisch zijn, afhankelijk van de oorzaak van de aandoening. De pijn kan intensiveren bij bepaalde bewegingen van het hoofd of de nek.
Spierverkramping en stijfheid
Spierverkramping en stijfheid in de nekspieren zijn vaak waargenomen symptomen van torticollis, vooral bij verworven vormen. Deze spierspanning kan de normale beweging van het hoofd beperken en bijdragen aan de scheve houding van het hoofd.
Neurologische symptomen
In sommige gevallen van torticollis, vooral wanneer er een neurologische oorzaak is, kunnen er bijkomende symptomen optreden, zoals duizeligheid, hoofdpijn, verminderde controle over de nekspieren of zelfs verlamming. Deze symptomen vereisen onmiddellijk medische evaluatie.
Diagnose en onderzoeken
Bij uitstralende pijn of pijn die langer dan drie dagen aanhoudt, zich herhalende klachten en ernstige bijkomende symptomen, is het verstandig om een arts te raadplegen. Een eenvoudig lichamelijk onderzoek volstaat meestal om een scheefhals te diagnosticeren. Tijdens dit onderzoek vraagt de arts aan de patiënt om bepaalde uitrek- en buigbewegingen uit te voeren. Hierdoor kan de conditie van de zenuwen en de motoriek van de patiënt worden beoordeeld. De arts kan verdere onderzoeken gebruiken om de omvang van de spieraandoening te bepalen, zoals:
- een echografie van de nek
- een elektromyografie (meting van de elektrische spieractiviteit: beoordeling van de gezondheid van de zenuwen en spieren)
- een MRI-scan van de hersenen
- een röntgenfoto van de nek (beoordeling van de cervicale wervelkolom)
Voorts is een
oogonderzoek nodig om de betrokkenheid van de craniale zenuwen (
hersenzenuwen) uit te sluiten.
Behandeling van scheefhals
Professionele medische behandeling
Botoxinjecties
Voorts krijgt de patiënt mogelijk
botoxinjecties om de spieraandoening te verbeteren en de spierspanning te verminderen. Hierdoor vertraagt ook de progressie van de symptomen. Herhaaldelijke injecties zijn nodig na twee à drie maanden, daar het medicijn dan uitgewerkt is.
Chirurgie
Een chirurgische ingreep is vereist als de aandoening ernstig is en niet verbetert na het gebruik van conservatieve maatregelen. De arts snijdt bij een operatie bepaalde spieren en zenuwen door die torticollis veroorzaken. Deze ingreep is in medische termen bekend als ‘selectieve denervatiechirurgie’.
Fysiotherapeut
Verder is fysiotherapie beschikbaar om het bewegingsbereik te verbeteren en de
spiervermoeidheid en stress te verminderen. De fysiotherapeut kan ook een verdere spiercontractuur en verlies van spierfunctie helpen voorkomen. Voorzichtig masseren van de nek kan eveneens de klachten verlichten. Het gebruik van gespecialiseerde neksteunen of andere hulpmiddelen kan ook nuttig zijn.
Medicatie
Het nemen van geneesmiddelen kan de pijn verlichten (
pijnstillers), de
ontsteking remmen (ontstekingsremmers) en/of de spieren ontspannen (spierontspanners).
Onderliggend probleem
De arts behandelt ook de primaire aandoening, infectie, afwijking, tumor of een ander onderliggend probleem. Hierdoor vermindert meestal automatisch de afwijking.
Zelfzorg
Omgevingsfactoren vermijden / aanpassen
De patiënt werkt verder aan enkele omgevingsfactoren die leiden tot een scheefhals:
- de slaap verbeteren: donkere en goed verluchte ruimte, goede slaappositie aannemen, niet te zwaar eten en drinken vlak voor het slapengaan, een goede matras kiezen, …
- medicatie wijzigen in overleg met de arts
- overgewicht vermijden
- regelmatig pauze nemen, niet te lang na elkaar dezelfde lichaamshouding aannemen, zorgen voor een goede houding
- stress vermijden door het uitvoeren van ademhalingsoefeningen, ontspanningstechnieken, meditatie, yoga, …
- tocht vermijden
- twee keer per jaar de tandarts bezoeken voor een controlebezoek en zorgen voor een goede tandhygiëne
Warmte en rust
Het toepassen van een warm kompres, een warm bad of andere warmtetoepassingen is meestal de eerste behandelingsoptie. De patiënt neemt bovendien voldoende rust waarbij hij zoveel mogelijk plat gaat liggen.
Prognose van verdraaide nek
De prognose van torticollis hangt sterk af van het type en de onderliggende oorzaak van de aandoening. De meeste gevallen van congenitale torticollis hebben een relatief goede prognose, terwijl verworven torticollis, afhankelijk van de oorzaak, variabele uitkomsten heeft.
Congenitale torticollis
De prognose van congenitale torticollis is doorgaans goed, vooral wanneer de aandoening vroeg wordt gediagnosticeerd en behandeld. Fysiotherapie is vaak de eerste lijn van behandeling, en met gerichte therapieën zoals rekken en versterking van de nekspieren kunnen de meeste kinderen hun normale hoofdhouding herstellen. In sommige gevallen, wanneer fysiotherapie niet effectief is, kan een operatie nodig zijn, maar dit komt zelden voor. De meeste kinderen herstellen volledig zonder blijvende gevolgen.
Verworven torticollis
De prognose voor verworven torticollis is afhankelijk van de oorzaak. Wanneer de aandoening wordt veroorzaakt door infecties of trauma, is de prognose meestal goed met tijdige behandeling, waaronder medicatie, fysiotherapie en mogelijk chirurgie. In gevallen waarin torticollis het gevolg is van neurologische aandoeningen, zoals de ziekte van Parkinson of een beroerte, kan de prognose minder gunstig zijn, en de behandeling kan zich richten op het beheersen van de onderliggende aandoening en het verlichten van de symptomen.
Langetermijnuitkomsten
Langdurige of chronische torticollis kan leiden tot problemen zoals aanhoudende pijn of ongemak in de nek, verminderde beweeglijkheid en in sommige gevallen, misvorming van de wervelkolom door compensatie. Bij patiënten met verworven torticollis, die het gevolg is van een chronische aandoening, kunnen de symptomen zich in de loop van de tijd verergeren, wat het moeilijker maakt om de nekfunctie volledig te herstellen.
Complicaties van torticollis
De complicaties hangen voornamelijk af van de ernst van de spieraandoening en de aanwezigheid van secundaire medische aandoeningen. Deze omvatten:
- aangetaste zenuwwortels in het nekgebied; hetgeen leidt tot neurologische problemen in het hoofd en de nek
- een herhaling van de aandoening na de behandeling en een operatie (dit is meestal het geval bij krampachtige torticollis)
- een ontsteking en pijn in de spieren, door veelvuldig draaien
Preventie van torticollis
Hoewel niet alle gevallen van torticollis kunnen worden voorkomen, zijn er verschillende preventieve maatregelen die het risico op het ontwikkelen van de aandoening kunnen verminderen, afhankelijk van het type torticollis en de onderliggende oorzaken.
Preventie van congenitale torticollis
Congenitale torticollis kan moeilijk te voorkomen zijn, aangezien het vaak te wijten is aan factoren tijdens de bevalling of de positie van de baby in de baarmoeder. Het is echter belangrijk voor zwangere vrouwen om goed voor hun gezondheid te zorgen, vooral door regelmatige prenatale controles te ondergaan en eventuele complicaties tijdens de zwangerschap te voorkomen. Dit kan de kans op een moeilijke bevalling, die torticollis kan veroorzaken, verkleinen. Het tijdig herkennen van torticollis bij pasgeborenen is cruciaal, en vroege fysiotherapie kan helpen om de normale ontwikkeling van de nekspieren te ondersteunen.
Preventie van verworven torticollis
Om verworven torticollis te voorkomen, moeten mensen traumatische verwondingen aan de nek, zoals whiplash, vermijden door veiligheidsmaatregelen te nemen, zoals het dragen van veiligheidsgordels in voertuigen en het dragen van geschikte beschermende uitrusting tijdens risicovolle activiteiten. Het is ook belangrijk om een slechte houding of repetitieve stress op de nek te voorkomen, bijvoorbeeld door het aanpassen van de werkplek en het regelmatig nemen van pauzes bij langdurig zitten.
Preventie bij neurologische aandoeningen
Patiënten met neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson moeten regelmatig hun behandelingsplan evalueren en indien nodig fysiotherapie of andere therapieën volgen om de spierspanning in de nek te verminderen en de mobiliteit te behouden. Regelmatige medische opvolging en therapieën kunnen helpen bij het verminderen van de symptomen die kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van torticollis.
Algemene preventieve strategieën
Fysiotherapie kan ook een rol spelen in de preventie van torticollis, vooral voor mensen die werken in beroepen of situaties die herhaalde belasting van de nek vereisen. Het versterken van de nekspieren en het verbeteren van de flexibiliteit kan helpen om het risico op spierverkramping te verminderen. Mensen die last hebben van nekpijn moeten vroegtijdig professionele hulp zoeken om complicaties zoals torticollis te voorkomen.
Praktische tips voor het leven met torticollis
Torticollis, ook wel scheve nek genoemd, is een aandoening waarbij de nekspieren samentrekken, waardoor het hoofd scheef wordt gehouden. Dit kan leiden tot pijn, stijfheid en beperkte bewegingsvrijheid. Gelukkig zijn er verschillende manieren om de symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven te verbeteren.
Oefeningen om de nekspieren te versterken
Fysiotherapie kan erg nuttig zijn bij het behandelen van torticollis. Specifieke oefeningen voor het versterken van de nek- en schouderspieren kunnen helpen om de spierbalans te herstellen. Door regelmatige oefeningen kan de flexibiliteit van je nek verbeteren en de pijn verminderd worden. Het is belangrijk om deze oefeningen onder begeleiding van een specialist te doen, zodat je geen verdere schade aanricht.
Gebruik van warmte en koude voor verlichting
Een effectieve manier om de pijn van torticollis te verlichten, is door gebruik te maken van warmte- of koudebehandelingen. Warme kompressen kunnen helpen om de spieren te ontspannen, terwijl koude kompressen ontstekingen en zwellingen kunnen verminderen. Dit kan vooral nuttig zijn na intensieve oefeningen of bij plotselinge pijnlijke episodes.
Medicatie voor pijnbestrijding
In sommige gevallen kan
medicatie worden voorgeschreven om de pijn te verlichten en de ontsteking in de nekspieren te verminderen. Dit kan helpen om het dagelijkse functioneren te verbeteren. Zorg ervoor dat je altijd overlegt met je arts over het gebruik van pijnstillers, zodat je de juiste medicatie in de juiste dosering gebruikt.
Houding en ergonomie aanpassen
Een slechte houding kan de symptomen van torticollis verergeren. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan je zithouding, vooral als je veel tijd achter een bureau doorbrengt. Zorg ervoor dat je stoel en werkplek ergonomisch zijn ingesteld, zodat je nek niet overbelast wordt. Dit kan helpen om de pijn te verminderen en verdere schade te voorkomen.
Raadpleeg een specialist voor verder advies
Als je last hebt van torticollis, is het belangrijk om een specialist te raadplegen, zoals een fysiotherapeut of arts. Zij kunnen je helpen bij het opstellen van een behandelplan dat specifiek is afgestemd op jouw situatie. Dit kan onder andere bestaan uit fysiotherapie, medicatie of andere behandelingen die de symptomen verlichten en de functie van je nek verbeteren.
Gebruik van ondersteunende hulpmiddelen
In sommige gevallen kunnen hulpmiddelen zoals een nekkraag of een speciaal kussen helpen bij het verlichten van de symptomen van torticollis. Deze hulpmiddelen kunnen de nek ondersteunen en ervoor zorgen dat je in een comfortabele houding blijft, vooral tijdens het slapen. Het is belangrijk om deze hulpmiddelen in overleg met je arts te gebruiken om te zorgen voor de juiste ondersteuning.
Misvattingen rond torticollis
Torticollis, ook wel scheefstand van de nek genoemd, is een aandoening waarbij de nekspieren onvrijwillig samentrekken, wat leidt tot een abnormale hoofdpositie. Er bestaan veel misvattingen over deze aandoening, die soms tot verkeerde behandelingen of onnodige zorgen kunnen leiden.
Torticollis komt alleen bij baby's voor
Hoewel torticollis vaak wordt geassocieerd met
baby's, kan het op elke leeftijd voorkomen. Bij pasgeborenen spreekt men van congenitale torticollis, maar volwassenen kunnen ook last krijgen van een verworven vorm door bijvoorbeeld spierspasmen, letsel of neurologische aandoeningen.
Torticollis is altijd aangeboren
Niet alle gevallen van torticollis zijn aangeboren. Er bestaat een verworven vorm die op latere leeftijd kan optreden door oorzaken zoals infecties, trauma of onderliggende neurologische problemen. Dit betekent dat ook volwassenen plotseling deze aandoening kunnen ontwikkelen.
Torticollis veroorzaakt geen pijn
Veel mensen denken dat torticollis enkel een cosmetisch probleem is, maar het kan aanzienlijke
pijn veroorzaken. De constante spiersamentrekkingen kunnen leiden tot hoofdpijn, nekpijn en zelfs uitstralende pijn naar de schouders en rug.
Een slechte slaaphouding is de belangrijkste oorzaak
Hoewel een verkeerde slaaphouding kan bijdragen aan tijdelijke nekklachten, is dit meestal niet de oorzaak van torticollis. Er zijn verschillende oorzaken, zoals spieraandoeningen, neurologische afwijkingen en zelfs bijwerkingen van bepaalde
geneesmiddelen.
Torticollis heeft geen invloed op andere lichaamsdelen
Torticollis kan indirect invloed hebben op andere delen van het lichaam. De scheve houding van het hoofd kan bijvoorbeeld leiden tot problemen met de
houding van het skelet en kan bijdragen aan asymmetrie in de schouders of rug.
Massage en rust lossen torticollis altijd op
Hoewel massage verlichting kan geven, is het vaak niet voldoende om torticollis te genezen. Afhankelijk van de oorzaak kan een behandeling fysiotherapie, medicatie of in sommige gevallen zelfs een medische ingreep omvatten. Een juiste diagnose is essentieel voor de juiste aanpak.
Torticollis is niet te voorkomen
In sommige gevallen, zoals bij congenitale torticollis, is preventie moeilijk. Toch kunnen bepaalde strategieën helpen om verworven torticollis te voorkomen, zoals het vermijden van langdurige verkeerde houdingen en het op tijd behandelen van onderliggende problemen zoals
huidziekten of infecties die de spieren kunnen aantasten.
Lees verder