Verslikken in eigen speeksel: Oorzaken van verslikking
Iedereen heeft zich wel eens verslikt in het eigen speeksel. In de meeste gevallen resulteert dit in een rood gezicht en probeert de patiënt op adem te komen. Vaak is deze vorm van verslikking te wijten aan haast. Gedurende de dag slikken we ons speeksel automatisch in. Echter, acties zoals te snel praten, te hard lachen of snel het hoofd draaien tijdens het slikken kunnen af en toe leiden tot afwijkingen van het normale automatische slikproces tijdens het inademen. Hierdoor verslikken mensen zich sneller. Gezonde personen hoesten het speeksel meestal op als ze zich verslikken. Het advies is om trager te zijn om het risico op verslikking te verkleinen. Soms kan verslikken in het eigen speeksel wijzen op een mild tot ernstig onderliggend probleem, mogelijk gepaard gaande met andere klachten zoals verslikking in voedsel of dranken, een vieze adem en slikproblemen. In dergelijke gevallen is het noodzakelijk om contact op te nemen met een arts.
Overmatig alcoholmisbruik kan het risico op verslikking verhogen /
Bron: Jarmoluk, PixabayOorzaken van verslikking in eigen speeksel
Alcoholmisbruik
Bij patiënten die
overmatig alcohol gebruiken, is de kans groter dat ze zich verslikken in hun eigen speeksel. Het
speeksel kan dan naar de achterkant van de
mond stromen in plaats van langs de keel.
Droge mond en verslikking in speeksel
Normaal gesproken produceren de speekselklieren dagelijks tussen de 0,4 en 2,8 liter speeksel. Bij patiënten met een
droge mond (xerostomie) wordt niet alleen onvoldoende speeksel geproduceerd, maar is het ook dik en vezelig. Dit vergroot de kans op verslikking in het eigen speeksel. Oorzaken van een droge mond kunnen uitdroging zijn, mondademhaling, het gebruik van
antihistaminica (medicijnen voor de behandeling van allergische reacties), bloeddrukmedicijnen en andere
medicijnen.
Mondspoelingen die speciaal zijn ontwikkeld voor een droge mond, kunnen de speekselproductie stimuleren. Ook kan het kauwen op kauwgom de speekselafscheiding bevorderen. Regelmatig
water drinken is ook belangrijk. Als medicijnen de oorzaak zijn van de droge mond, dient de patiënt deze bijwerking met de arts te bespreken, die mogelijk een alternatief geneesmiddel kan voorstellen.
Gastro-oesofageale reflux
Bij
gastro-oesofageale reflux vloeit maagzuur terug in de
slokdarm en mond. Dit veroorzaakt een toename van speekselproductie als het lichaam probeert het maagzuur te neutraliseren. De bekleding van de slokdarm kan geïrriteerd raken door deze aandoening, wat kan leiden tot
slikproblemen. Naast verslikking in eigen speeksel kunnen ook
oprispingen,
pijn op de borst,
misselijkheid en brandend maagzuur optreden. Vrij verkrijgbare of op recept verkrijgbare
maagzuurremmers, zoals
antacida en
protonpompremmers, kunnen de klachten verlichten.
Onrijpe luchtwegen
Premature
baby’s kunnen
onvolgroeide longen hebben, wat hen vatbaarder maakt voor luchtweginfecties en andere aandoeningen. Dit verhoogt het risico op verslikking in het eigen speeksel.
Overmatig praten
Wanneer mensen te veel praten zonder tijd te nemen om te slikken, kan speeksel in de
longen terechtkomen, wat het risico op verslikking verhoogt.
Postnasale infusie
Een andere oorzaak van dik speeksel waardoor patiënten zich sneller kunnen verslikken, is een overmatige hoeveelheid
slijm in de neusholtes (sinussen). Dit kan veroorzaakt worden door
postnasale infusie door een
verkoudheid of een
allergie. Het gebruik van een
neusspray met zoutoplossing, een neti-pot of een neusirrigatie-apparaat met pulserend water kan helpen het slijm te verdunnen en
verstopte sinussen te openen. Het drinken van warme dranken kan ook verlichting bieden.
Slaapapneu
Patiënten met
obstructieve slaapapneu ondervinden tijdelijke ademstilstanden tijdens het slapen door een te nauwe of geblokkeerde luchtweg.
Snurken,
vermoeidheid en verslikking in het eigen speeksel zijn mogelijke symptomen van deze
slaapstoornis. Methoden om de luchtweg open te houden tijdens de slaap zijn onder andere het dragen van een mondbeschermer en het gebruik van een
CPAP-toestel.
Slikproblemen
Longaandoeningen
Longaandoeningen zoals
mucoviscidose (taaislijmziekte met verstopping van organen),
longontsteking en
COPD kunnen het slikken bemoeilijken.
Mond- en keelproblemen
Aandoeningen en afwijkingen aan de mond en keel die kunnen leiden tot dysfagie zijn onder andere het
Sjögren-syndroom (
auto-immuunziekte met
droge ogen,
droge keel en droge mond), een gespleten lip en gehemelte (
schisis), tonsillitis (
keelamandelontsteking),
keelkanker en andere goedaardige en kwaadaardige tumoren in het mondgebied, evenals een droge mond.
Neurologische aandoeningen
Neurologische ziekten die moeite met slikken kunnen veroorzaken zijn onder andere
multiple sclerose,
ALS,
dementie en de
ziekte van Parkinson (
bevingen en verzwakte (keel)spieren).
Slokdarmaandoeningen
Slokdarmaandoeningen zoals
achalasie en
slokdarmkanker gaan vaak gepaard met slikproblemen.
Een slecht passend kunstgebit kan het risico op verslikking verhogen /
Bron: Jim Sneddon, Flickr (CC BY-2.0)Slecht passend kunstgebit
Bij een slecht passend
kunstgebit kunnen de hersenen denken dat er voedsel in de mond zit, wat leidt tot een verhoogde speekselproductie. Dit kan af en toe leiden tot verslikking.
Spierproblemen en verslikking
Spierdystrofieën zijn aandoeningen die leiden tot verzwakking van de
spieren. Wanneer de spieren in de keel of slokdarm zijn aangetast, kunnen patiënten zich sneller verslikken in hun eigen speeksel. Fysiotherapie en/of medicatie kunnen nuttig zijn bij de behandeling van deze spieraandoeningen.
Geassocieerde symptomen
Verslikking in eigen speeksel, en soms ook in voedsel en drank, kan gepaard gaan met diverse symptomen zoals het naar lucht happen,
ademhalingsproblemen, problemen met spreken, slaapproblemen,
hoesten en
kokhalzen.
Wanneer naar de dokter?
Als het verslikken in speeksel regelmatig optreedt of gepaard gaat met andere symptomen zoals ernstige pijn, ademhalingsproblemen, gewichtsverlies, moeite met ademhalen of significante veranderingen in de mondgezondheid, is het belangrijk om medische hulp in te schakelen. Een arts kan de onderliggende oorzaak vaststellen en een passende behandeling aanbevelen.
Diagnose en onderzoeken
Om de oorzaak van het verslikken vast te stellen, kan de arts verschillende onderzoeken uitvoeren, zoals:
- Keel-, neus- en ooronderzoek: Om afwijkingen in de keel, neus of oren op te sporen.
- Slokdarmspiegeling: Om de slokdarm te onderzoeken op afwijkingen.
- Bariumswalk: Een röntgenonderzoek waarbij contrastvloeistof wordt gebruikt om de slikbewegingen te bestuderen.
- Manometrie: Een onderzoek waarbij de druk in de slokdarm wordt gemeten.
Behandeling
De behandeling van verslikken in eigen speeksel is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Mogelijke behandelingen zijn:
- Logopedie: Een logopedist kan oefeningen geven om het slikken te verbeteren.
- Medicijnen: Afhankelijk van de oorzaak kunnen medicijnen worden voorgeschreven, zoals maagzuurremmers of medicijnen tegen reflux.
- Chirurgie: In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn, bijvoorbeeld bij tumoren in de keel of slokdarm.
Preventie
Om het risico op verslikken te verminderen, kun je de volgende tips volgen:
- Eet langzaam en kauw goed: Neem de tijd om te eten en kauw elk hapje grondig.
- Drink kleine slokjes: Drink kleine slokjes in plaats van grote teugen.
- Vermijd afleidende activiteiten tijdens het eten: Concentreer je op het eten en drinken.
- Zit rechtop tijdens het eten: Een rechte houding bevordert het slikken.
- Vermijd alcohol en roken: Alcohol en roken kunnen de slikreflex beïnvloeden.
Lees verder