Dragon: gezondheidsvoordelen, toepassingen en inhoudsstoffen

Dragon (Artemisia dracunculus) is een vaste plant uit de composietenfamilie (Asteraceae) en is een veelgebruikt keukenkruid dat vaak wordt gebruikt om sauzen, stoofgerechten of kaasgerechten te kruiden. Het kruid smaakt licht naar anijs. Het kruid is vooral bekend in de (traditionele) Franse keuken. Maar het kan ook goed worden gebruikt in bijvoorbeeld een Hollandse aardappelschotel met oude kaas. Dragon is een zachtaromatisch kruid met een ietwat zoete geur. Dit kruid is ook gekend onder de naam slangenkruid of drakenkruid. Het wordt ook in de natuurgeneeskunde gebruikt. Dragon, oorspronkelijk afkomstig uit Centraal-Azië, heeft tegenwoordig verschillende ondersoorten. De twee bekendste dragonsoorten zijn de Russische en Franse dragon; de laatste wordt soms ook Duitse dragon genoemd.

• Wat is dragon?
• Benaming
• Anijsachtge geur
• Zoete anijssmaak
• Verse en gedroogde dragon
• Profiel van Dragon
• Kenmerken van de plant
• Oorsprong en voorkomen van dragon
• Wortels en blad
• Bloei
• Locatie
• Zaaien, teelt en verzorging
• Vermeerdering
• Water geven
• Bemesting
• Ziekten en plagen
• Oogst
• Overwinteren
• Gebruik van dragon en toepassingen
• Dragon in de keuken
• Dragon als geneeskrachtig kruid
• Inhoudsstoffen van dragon
• Gezondheidsvoordelen
• Bijwerkingen
• Zwangere en zogende vrouwen
• Bloedstoornis
• Allergie
• Recept met dragon

Wat is dragon?

Benaming

Dragon (Artemisia dracunculus) behoort tot de composietenfamilie (Asteraceae) en wordt ook slangenkruid of drakenkruid genoemd. Het is verwant aan bijvoet en alsem. De historische naam slangenkruid geeft al aan waarvoor in vroegere tijden het kruid als remedie werd gebruikt: ter genezing van slangenbeten. De benaming drakenkruid komt waarschijnlijk door de gekrulde wortel en de vorm van de bladeren, die wat weg zouden hebben van drakentongen. Dragon is een meerjarige, kruidachtige en winterharde plant met platte wortels en groeit tot een hoogte van 0,60 tot 1,50 m.

Anijsachtge geur

De puntige, smalle bladeren zijn ongeveer 2,5 cm lang, licht behaard en hebben geen stelen. Wanneer de medicinale plant bloeit – hetgeen zelden het geval is – heeft hij kleine, geelgroene, ronde bloemen in pluimen. Als je met je vingers over de bladeren wrijft, komt de karakteristieke anijsachtige geur vrij die afkomstig is van de etherische oliën estragol en anethol. De bladeren bij de bloem hebben het sterkste aroma.

Zoete anijssmaak

Dragonbladeren smaken zoet en hebben een anijssmaak. Omdat de smaak erg intens is, mag je ze slechts spaarzaam gebruiken in de keuken. De Duitse en Franse dragon worden vermeerderd door de wortel te planten, te zaaien en te vermeerderen en Russische dragon wordt vermeerderd vanuit zaad. Om ervoor te zorgen dat de kruidenplant zijn intense aroma optimaal kan ontwikkelen, moeten de bladeren kort voor en tijdens de bloei worden geplukt.

Verse en gedroogde dragon

In de klassieke Franse keuken wordt dragon gebruikt voor de bearnaisesaus (een saus gemaakt van opgeklopte boter en eigeel met toevoeging van een gastrique), dragonazijn en dragonmosterd. De bladeren zijn in de handel zowel vers als gedroogd verkrijgbaar. Je kunt ook zelf dragon kweken in de tuin of op het balkon.

Profiel van Dragon

• Botanische naam: Artemisia dracunculus
• Plantenfamilie: composietenfamilie (Asteraceae)
• Andere namen: slangenkruid of drakenkruid
• Zaai- / planttijd: maart-april
• Bloeitijd: mei-juni
• Oogsttijd: vóór de bloei
• Locatie: zonnige locaties; vochtige en voedselrijke grond
• Gebruik als geneeskrachtig kruid: hoest, maag-darmklachten, misselijkheid, rusteloosheid, kiespijn
• Gebruik als keukenkruid: vlees, stoofgerechten, eiergerechten, kaas, sauzen, vis

Kenmerken van de plant

Oorsprong en voorkomen van dragon

Dragon komt waarschijnlijk uit China, waar het al in het 2e millennium voor Christus werd gekweekt. De oude Egyptenaren kenden het ook en gebruikten het als parfum- en geurolie. De plant kwam waarschijnlijk met de kruisvaarders mee naar Europa. Het werd voor het eerst beschreven door de Zweeds arts, plantkundige, zoöloog en geoloog Carl Linnaeus (of, nadat hij in 1761 in de adelstand was verheven, Carl von Linné) 1753. Tegenwoordig wordt het kruid vooral gebruikt als specerij. Franse dragon heeft een intenser aroma dan de Russische.

Dragon is een plant die inheems is in de koudere regio's van Centraal-Azië en Siberië en zich van daaruit heeft verspreid naar Arabië en Europa. De plant is tegenwoordig in veel delen van de wereld te vinden, waaronder verre gebieden zoals India, Amerika of Turkije. In sommige Zuid-Europese landen (Spanje, Zuid-Frankrijk) is dragon ook in het wild te vinden. Waar dragon wordt verbouwd, is dragon ook sporadisch te vinden aan de randen van paden en velden.

Wortels en blad

Dragon is een overblijvend kruid dat een hoogte van 100 tot 150 cm kan bereiken. Wanneer dragon echter in tuinen of op het balkon wordt gekweekt, is deze meestal veel kleiner. De plant heeft een relatief ondiepe wortel tot 15 cm en het vormt vrij kleine, meestal lichtbruine tot gebroken witte wortelharen. De donkergroene bladeren van de dragon zijn vrij smal en spits toelopend. Ze zijn meestal tussen de 2,5 en 3,5 cm lang bij een volgroeide plant. Over het algemeen zijn de bladeren van het Russische type iets langer dan die van het Franse of Duitse type.

Bloei

De geelachtige dragonbloemen verschijnen meestal aan het einde van de lente. Na de bloei komen er onopvallende, platte vruchten tevoorschijn. Duitse en Franse dragon vormen geen zaden en kunnen alleen worden vermeerderd door deling of klonen. Het klonen is een eenvoudig proces dat het mogelijk maakt om de plant te vermeerderen door een stengel af te snijden en deze te verplanten.

Locatie

De dragon houdt vooral van zonnige en beschutte locaties met vochtige, goed doorlatende en vrij neutrale grond. Hoewel de zon de voorkeur heeft, groeit dragon ook op gedeeltelijk schaduwrijke locaties met matig droge omstandigheden.

Zaaien, teelt en verzorging

Russische dragon kan vanaf maart tot eind april onder glas in een zaaibakje gezaaid worden. Een voorkweek in zaadbakken wordt aanbevolen, maar is niet verplicht. Als groeisubstraat moet een vrij voedselarm substraat worden gekozen. Dragon mag pas eind april of begin mei buiten worden gezaaid of geplaatst nadat het in een zaaibakje is voorgekweekt.

Een enkele dragonplant neemt veel ruimte in beslag. De afstand tussen de planten moet minimaal 50 tot 60 cm zijn. Op het balkon moeten de planten in brede kuipen worden gekweekt. Een in de handel verkrijgbare kruidengrond is ideaal voor het kweken van de planten.

Vermeerdering

Franse en Duitse dragon vormen geen zaden en kunnen alleen vegetatief worden vermeerderd. Hiervoor mogen alleen oudere planten worden verdeeld en op een nieuwe locatie worden geplant. Als er geen planten beschikbaar zijn, bieden sommige plantencentra deze dragonsoorten tegen redelijk betaalbare prijzen.

Water geven

De plant mag nooit helemaal uitdrogen. Te veel vocht en wateroverlast moet evenwel dringend worden vermeden, omdat hierdoor de plant snel kan afsterven.

Bemesting

Dragon voelt zich in de meeste bodems wel senang. In het voorjaar worden kleinere doseringen compost of organische mest (bijvoorbeeld koemestkorrels) aanbevolen. Potculturen moeten ongeveer elke zes tot acht weken worden bemest voor voldoende voedingsstoffen.

Ziekten en plagen

Met goede zorg en een geschikte locatie, wordt dragon nauwelijks getroffen door ziekten en plagen. Het is echter niet ongebruikelijk dat bladluizen de plant aanvallen. Bij grotere exemplaren kan de behandeling met een biologisch bestrijdingsmiddel soelaas bieden. Bovendien kan roest of meeldauw in zeldzame gevallen de plant aantasten. Dit is meestal het geval wanneer de dragon langere periodes van stress heeft moeten doorstaan ​​(door droogte of aantasting door ongedierte). Je kan dan een versterkingsmiddel ter verhoging van de weerstand van de plant gebruiken om de plant er weer bovenop te helpen.

Oogst

Dragon moet altijd voor de bloei worden geoogst, anders verliest het kruid zijn aroma in aanzienlijke mate. De bladeren hebben vlak voor de bloei het beste aroma. Dragon kan het beste vers worden gebruikt, maar het kan ook ingevroren worden bewaard. De geplukte bladeren kunnen ook worden gedroogd, maar de kwaliteit van het aroma kan aanzienlijk worden verminderd. Bij het oogsten mogen alleen de bladeren, niet de bloemen of takken, worden geoogst of gebruikt.

Overwinteren

Dragon is winterhard en hoeft niet te worden herplant in het koude seizoen. Zelfs als de plant meerjarig is, mogen de planten nooit langer dan vier jaar op dezelfde locatie staan.

Gebruik van dragon en toepassingen

Dragon is een populair kruid en het hoofdingrediënt van veel gerechten. Het kruid wordt ook in de plantengeneeskunde aanbevolen als medicinale plant.

Dragon in de keuken

Er zijn verschillende soorten dragon. De Russische dragon, die als archetype wordt beschouwd, heeft een iets zwakkere smaak dan de Franse of Duitse dragon. Dit komt omdat de Russische dragon een lager aandeel heeft van de smaakdragende essentiële oliën die de typische dragonsmaak vormen. Over het algemeen kan het aroma of de smaak worden omschreven als zoet aromatisch met een fijne toon van anijs.

De bladeren van de dragon passen goed bij vlees (vooral lamsvlees en gevogelte), ei en kaas en roomgerechten en als specerij bij visgerechten. Dragon kan met het eten worden gekookt. Het aroma wordt niet beïnvloed tijdens het koken, integendeel, de smaak wordt nog intenser tijdens het koken. De smaak van dragon wordt al snel sterker tijdens het koken. Je moet dus oppassen met de hoeveelheid dragon in een maaltijd.

Dragon is een van de hoofdingrediënten in bearnaisesaus. Deze saus bestaat grotendeels uit eigeel en boter en is speciaal verfijnd met kruiden zoals kervel en dragon. De saus wordt voornamelijk geserveerd met gegrild vlees of vis.

Een andere delicatesse is dragonmosterd, die meestal wordt gemaakt van dijonmosterd, een beetje honing en azijn. Zo'n mosterd past goed bij gegrilde vlees- en groentegerechten en bij vis.

Dragon is een kruid dat bijzonder lekker smaakt bij kip. Kip in dragonsaus is een heuse Franse klassieker.

Dragon als geneeskrachtig kruid

Dragon wordt binnen de plantengeneeskunde gebruikt of aanbevolen als medicinaal kruid. De plant wordt anno 2024 nog maar zelden gebruikt als medicinale plant. Vanwege de inhoudsstoffen van de plant, zou dragon de spijsvertering ondersteunen en een smakelijk effect hebben. Dragon zou ook milde kiespijn verlichten. Het kruid wordt voornamelijk gebruikt bij klachten van het maag-darmkanaal, voor ontgifting, als eetlustopwekker en ter bevordering van de spijsvertering. Dragon bevat tal van actieve ingrediënten met de volgende genezende effecten:

• antibacterieel
• spijsverteringsbevorderend
• ontstekingsremmend
• ontspannend
• anti-epileptisch
• rustgevend

Het zijn vooral de coumarines en essentiële olieverbindingen (waaronder sabineen en eugenol) die de plant interessant maken voor medicinale doeleinden. De plant heeft tevens leverbeschermende eigenschappen. Ook verlaagt het de bloedsuikerspiegel.

Inhoudsstoffen van dragon

Dragon bevat flavonoïden, bitterstoffen, tannines, retinol (vitamine A), thiamine (vitamine B1), riboflavine (vitamine B2), niacine (vitamine B3), pyridoxine (een van de zeven verbindingen die tot de vitamine B6-groep horen), ascorbinezuur (vitamine C), tocoferol (vitamine E), natrium, kalium, calcium, fosfor, magnesium, ijzer, zink, tarragol, ocimen, phellandreen, asparagine, bèta-sitosterol, carvon, coumarines, glutaminezuur, kamfer, jodium, limoneen, menthol, thujon en umbelliferon.

Russische dragon is in sommige toepassingen minder effectief dan andere dragonvariëteiten omdat het een lager percentage essentiële oliën en flavonoïden bevat. Als medicinaal kruid wordt dragon meestal gebruikt in de vorm van kompressen, als thee en als essentiële olie. Het belangrijkste toepassingsgebied is het bevorderen van de spijsvertering, ontgifting en het stimuleren van de eetlust na een lange ziekte. De inhoudsstoffen van het keukenkruid komen vooral tot hun recht bij zware en vette gerechten, omdat het de spijsvertering bevordert. Bovendien heeft dragon pijn- en krampstillende en ontstekingsremmende.

Om een ​​dragonthee te bereiden, giet je 1 volle theelepel van het kruid in een kopje heet water. Laat de thee 10 minuten trekken en zeef het vervolgens.

Gezondheidsvoordelen

Dragon heeft een breed scala aan effecten. De bitterstoffen in de thee stimuleren de vorming van maagsap, versterken de gal, voorkomen misselijkheid en zorgen voor een goede spijsvertering. Ze versterken de nierfunctie en bevorderen de stofwisseling. Op deze manier gaat het oedeem tegen in het lichaam en verlicht het reumatische klachten. Kompressen gemaakt van dragonblaadjes helpen ook tegen reuma, jicht en milde kiespijn.

De etherische oliën in medicinale thee voorkomen vervelende darmgassen. Kauwen op de verse bladeren gaat de hik tegen. Dankzij de antibacteriële eigenschappen en het hoge vitamine C-gehalte, bestrijdt dragon effectief hoest en koorts. De bladeren van de plant versterken het lichaam tijdens herstel en bestrijden voorjaarsmoeheid..

Bijwerkingen

Zwangere en zogende vrouwen

Het is waarschijnlijk onveilig voor vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven om dragon oraal in te nemen als supplement. Het kan je menstruatie op gang brengen en de zwangerschap in gevaar brengen.

Bloedstoornis

Dragon kan de bloedstolling vertragen. Dragon kan het risico op bloeding verhogen wanneer het als geneesmiddel wordt ingenomen.

Allergie

Dragon kan een allergische reactie veroorzaken bij mensen die gevoelig zijn voor planten uit de composietenfamilie. Leden van deze familie zijn onder meer ambrosia, chrysanten, goudsbloemen, madeliefjes en vele anderen.

Recept met dragon

Dragon bij kip is een match in heaven. Hieronder staat een recept voor gebakken kip met dragon:

Ingrediënten:

• 4 kippendijen
• 2 teentjes knoflook, gehakt
• 1 theelepel verse dragon, gehakt
• 1/2 theelepel zout
• 1/4 theelepel peper
• 2 eetlepels olijfolie

Bereidingswijze:

• Verwarm de oven voor op 200 graden Celsius.
• Meng de knoflook, dragon, zout en peper in een kom.
• Bedek de kippendijen met de knoflook-dragonmengsel.
• Verhit de olijfolie in een ovenschaal op medium vuur.
• Bak de kippendijen aan beide zijden goudbruin, ongeveer 5 minuten per zijde.
• Zet de ovenschaal in de oven en bak de kippendijen verder in ongeveer 20-25 minuten gaar.
• Serveer warm met gekookte rijst en groenten naar keuze.

Geniet ervan!

Lees verder

• Dille: gezondheidsvoordelen, voedingsstoffen en bijwerkingen
• Peterselie: gezondheidsvoordelen, voedingswaarde en teelt
• Bieslook: gezondheidsvoordelen en toepassingen van pijpgras
• Selderij: gezond voor spijsvertering, ogen en de bloeddruk
• Basilicum: gezondheidsvoordelen en voedingswaarde basilicum