Ontlastingsonderzoek: Onderzoek van stoelgangsmonster
Voor het opsporen van de oorzaak van spijsverteringsgerelateerde symptomen, kan de arts een ontlastingsonderzoek aanvragen. Bij dit onderzoek verzamelt de patiënt thuis, volgens een specifieke procedure, een monster van de ontlasting. Het monster moet snel naar de arts worden gebracht om te voorkomen dat bacteriën zich vermenigvuldigen. In het laboratorium wordt de ontlasting getest op onder andere bacteriën, virussen of andere ziektekiemen, waardoor de oorzaak van de symptomen kan worden bepaald. Dit onderzoek is veilig en zonder risico’s.
Indicaties
De arts zal een ontlastingsonderzoek aanvragen bij een patiënt die last heeft van een of meer van de volgende symptomen:
Een ontlastingsonderzoek wordt vaak aanbevolen bij jonge of oudere patiënten, patiënten met een
zwak immuunsysteem, patiënten die recentelijk naar een ander land hebben gereisd of patiënten die mogelijk besmet voedsel of water hebben geconsumeerd. Ook bij ernstige symptomen zal de arts dit onderzoek adviseren.
Een ontlastingscultuur kan nuttig zijn voor het diagnosticeren van de volgende aandoeningen:
- Bloedingen in het spijsverteringsstelsel, zoals maagbloedingen, waarbij symptomen kunnen zijn: bloed braken en zwarte ontlasting.
Voor het ontlastingsonderzoek
Het is belangrijk dat de arts op de hoogte is van alle medicijnen die de patiënt gebruikt, omdat deze de testresultaten kunnen beïnvloeden. Dit omvat ook kruiden, supplementen, vitaminen, vrij verkrijgbare medicijnen en illegale drugs.
Praktische instructies voor het ontlastingsonderzoek
Potje
De patiënt ontvangt een speciaal potje met een deksel om het ontlastingsmonster in te verzamelen. Dit potje moet niet noodzakelijkerwijs in de dokterspraktijk worden ingeleverd. Het potje is meestal voorzien van een etiket met de naam en geboortedatum van de patiënt, maar het kan ook zijn dat de arts of de secretariaatsmedewerker dit etiket bij inlevering op het potje plakt.
Eerst plassen
Om te voorkomen dat er urine in het monster komt, moet de patiënt eerst de blaas legen voordat hij de ontlasting opvangt.
Ontlastingsmonster nemen
De patiënt plaatst een opvangmiddel in het toilet, zoals een lege plastic bak of pot, om de ontlasting op te vangen. Het is belangrijk dat de ontlasting de binnenkant van het toilet niet raakt om contaminatie te voorkomen. Vervolgens plaatst de patiënt het opgevangen monster in het potje zonder de handen te gebruiken. Meestal is er een lepel of spateltje bijgevoegd aan het potje dat na gebruik kan worden weggegooid. Het potje mag niet te vol worden; het monster moet ten minste ter grootte van een walnoot zijn. Alle bloederige, slijmerige of waterige inhoud moet in het potje worden geplaatst. Daarna wordt het potje in een afgesloten plastic zak gedaan en moet de patiënt zijn handen grondig wassen met warm water en zeep. De overgebleven ontlasting wordt door het toilet gespoeld.
Naar de arts
De patiënt dient het ontlastingsmonster zo snel mogelijk naar de arts te brengen. Het monster kan tot 24 uur in de koelkast worden bewaard in een afgesloten plastic zak, maar niet langer. Ontlastingsmonsters moeten vers zijn voor een accurate analyse. Als het monster niet vers is, kunnen bacteriën zich vermenigvuldigen, wat de testresultaten kan beïnvloeden.
Resultaten van het ontlastingsonderzoek
Het monster wordt naar het laboratorium gestuurd, waar het op een speciaal steriel medium wordt geplaatst om de groei van bacteriën te bevorderen. De laborant onderzoekt het monster onder een microscoop en test op verborgen (occult) bloed, vet, vleesvezels, gal, witte bloedcellen en suikers in de ontlasting. Ook wordt de pH van de ontlasting gemeten. De resultaten van de ontlastingscultuur zijn meestal binnen één tot twee dagen beschikbaar. Negatieve resultaten wijzen op een normale ontlasting zonder abnormale bacteriën. Positieve resultaten tonen aan dat de ontlasting geïnfecteerd is met een kiem, virus of bacterie. De arts kan op basis van de laboratoriumresultaten bepalen welke behandeling nodig is.
Lees verder