Blindedarmontsteking: symptomen, oorzaken en behandeling
Acute blindedarmontsteking symptomen bij kind en volwassene. Waaraan kun je een blindedarmontsteking herkennen? Een beginnende blindedarmontsteking dient zich vaak aan met pijn in de navelstreek, waarna de pijn allengs wegzakt naar de rechter onderbuik. De pijn wordt steeds erger, vooral bij het bewegen, diep ademhalen, hoesten of niezen. De pijn kan aanvoelen alsof je verstopt zit of dat je winden moet laten. Kinderen en ouderen vertonen vaak minder symptomen, waardoor de diagnose moeilijker te stellen is. Een operatieve ingreep is de beste behandeling bij een blindedarmontsteking. Na een blindedarmoperatie blijf je ongeveer 2 tot 5 dagen in het ziekenhuis om te herstellen. Als je tijdig wordt behandeld, is de prognose gunstig.
Dunne darm, blindedarm met wormvormig aanhangsel en dikke darm /
Bron: Henry Vandyke Carter, Wikimedia Commons (Publiek domein)Blindedarmontsteking
Een blindedarmontsteking of appendicitis duidt op een ontsteking van de appendix, het wormvormig aanhangsel. Bij een blindedarmontsteking is niet de blinde darm, maar het wormvormig aanhangsel ontstoken.
Blindedarm
De appendix is een smal buisvormige zakje of aanhangsel aan de
darmen. Wanneer de appendix geblokkeerd raakt, kan deze ontstoken raken en dit kan resulteren in de aandoening die bekend staat als blindedarmontsteking of appendicitis.
Ligging van de blindedarm
De appendix bevindt zich doorgaans op de plek waar de dunne darm overgaat in de dikke darm. Dat is rechtsonder in de buik, maar een afwijkende ligging is soms ook mogelijk aangezien de appendix lang en beweeglijk is. Hierdoor kunnen pijnklachten zich niet alleen rechtsonder in de buik manifesteren, maar ook middenin of rechts boven in de buik.
Vóórkomen
Ongeveer 7% van de bevolking krijgt vroeg of laat een blindedarmontsteking. Het komt voor bij mannen, vrouwen, kinderen en volwassenen. De hoogste incidentie doet zich voor tijdens het tweede en derde levensjaar.
Oorzaken van een blindedarmontsteking
Afsluiting van de blindedarm
Er is anno 2024 geen duidelijke oorzaak voor blindedarmontsteking. Een blindedarmontsteking zou kunnen ontstaan doordat de verbinding van de blindedarm met de dikke darm wordt afgesloten door fecaal materiaal. Een hard klontje ontlasting kan een de doorgang belemmeren. Een stukje hard geworden ontlasting wordt een fecoliet genoemd. Vooral kinderen die te weinig
vezels eten, kunnen hier last van krijgen. Een afsluiting van de blindedarm kan er voor zorgen dat bacteriën zich vermenigvuldigen en voor een ontstekingsreactie zorgen.
Niet erfelijk
Het lijkt erop dat blindedarmontsteking niet erfelijk bepaald is. Het is niet overdraagbaar van persoon tot persoon.
Symptomen van een blindedarmontsteking
Buikpijn en braken
Waaraan kun je een blindedarmontsteking herkennen? Een blindedarmontsteking ontstaat over het algemeen vrij plotseling. De klachten beginnen meestal geleidelijk. Een beginnende blindedarmontsteking kenmerkt zich doorgaans met een vage pijn in het midden van de buik en dan vaak ter hoogte van de navel. De pijn verplaatst zich langzaamaan naar de rechter onderbuik in de komende 24 uur. Vaak heeft de persoon last van
buikpijn gepaard met
misselijkheid en braken,
gebrek aan eetlust en koorts. Het aanraken en loslaten van de buik kan flink pijn doen en ook hoesten en lachen kunnen pijnlijk zijn.
Bekkenpijn kan ook optreden. Dikwijls is er ook 'vervoerspijn', dat wil zeggen dat de persoon pijn heeft als er bijvoorbeeld met de auto over een verkeersdrempel wordt gereden. Sommigen kunnen last hebben van constipatie, diarree en anderen bemerken geen verandering in de stoelgang. Meestal hebben mensen met een blindedarmontsteking last van een combinatie van deze symptomen.
Vroege symptomen
Symptomen van een blindedarmontsteking ontwikkelen zich binnen 4 tot 48 uur. Vroege symptomen zijn vaak moeilijk te scheiden van sommige andere aandoeningen, zoals gastro-enteritis (
maagdarminfectie). Veel mensen die in het ziekenhuis terechtkomen met verdenking van blindedarmontsteking, verlaten deze met de diagnose gastro-enteritis.
Kinderen en ouderen
Kinderen en ouderen hebben vaak minder symptomen, waardoor de diagnose minder duidelijk te stellen is en er vaker complicaties optreden. Het blijkt dat oudere mensen en kinderen jonger dan twee jaar en zwangere vrouwen vaak geen pijn in de rechterkant van hun buik hebben.
Zwangerschap
Veel symptomen zijn vergelijkbaar met allerlei kleine ongemakken tijdens de zwangerschap, de zogenaamde
zwangerschapsklachten. Deze bestaan uit
maagkrampen, misselijkheid en braken. Zwangere vrouwen hebben echter niet altijd de klassieke symptomen van blindedarmontsteking, vooral laat in de zwangerschap. De groeiende baarmoeder duwt de appendix naar boven tijdens de zwangerschap. Dit betekent dat er pijn in de bovenbuik kan voorkomen in plaats van de rechter onderkant van de buik. Zwangere vrouwen met blindedarmontsteking hebben ook meer kans op maagzuur, gasvorming of afwisselende episoden van obstipatie en
diarree.
CT-scan /
Bron: IStock.com/Pavel LosevskyOnderzoek en diagnose
Diagnostisch onderzoek
De arts kan vaak op grond van het verhaal van de patiënt en aan de hand van de symptomen vrij eenvoudig de diagnose acute blindedarmontsteking stellen. Soms is het ziektebeeld minder duidelijk of moeten andere klachten of mogelijke oorzaken worden uitgesloten. In dat geval vindt lichamelijk onderzoek plaats. Ook wordt vaak nog bloed en urine in het laboratorium onderzocht. Een echografisch onderzoek van de buik of een CT-scan of een kijkoperatie (laparoscopisch onderzoek) onder narcose kunnen ook nodig zijn.
Differentiële diagnose
Erg veel andere aandoeningen hebben soms zeer vergelijkbare symptomen met blindedarmontsteking Het grote aantal differentiële diagnoses is toe te schrijven aan de grote variëteit van de symptomen.
Behandeling blindedarmontsteking
Antibiotica
Niet iedere blindedarmontsteking zal leiden tot een gaatje in de darm (een
darmperforatie) en een buikvliesontsteking. Daarnaast is bekend dat sommige blindedarmontstekingen vanzelf genezen of goed met antibiotica zijn te behandelen. Door middel van een echo kan de behandeld arts bepalen welke patiënten hiervoor in aanmerking komen. De arts zal onderscheid maken tussen een simpele (zonder necrose) en een complexe blindedarmontsteking (met necrose en uiteindelijk perforatie). Bij een simpele blindedarmontsteking kan antibiotica soms volstaan. De complexe blindedarmontsteking dient zo spoedig mogelijk geopereerd te worden, en in ieder geval binnen 8 uur na de indicatiestelling. Bij het vermoeden op een simpele appendicitis is het advies om binnen 24 uur na indicatiestelling te opereren, doch de Nederlandse richtlijnen geven echter de ruimte om bij volwassen patiënten met verdenking op simpele appendicitis een behandeling met antibiotica in te zetten.[1]
Operatie
In veel gevallen is een operatie de beste behandeling bij een blindedarmontsteking. Deze operatie wordt een
appendectomie genoemd. Bij een operatie wordt de ontstoken appendix verwijderd, waarmee wordt voorkomen dat deze doorbreekt en een
buikvliesontsteking veroorzaakt. Er kan worden gekozen voor een laparoscopische of een open appendectomie, waarbij de appendix wordt verwijderd middels respectievelijk een kijkoperatie of een snee rechts in de onderbuik. Voor de chirurgische behandeling van acute appendicitis wordt tegenwoordig de laparoscopische benadering geadviseerd.[2] De meeste patiënten herstellen vrij snel na hun blindedarmoperatie. Door de bank genomen kan de patiënt na één tot vijf dagen worden ontslagen uit het ziekenhuis. In het ziekenhuis krijg je vocht en medicijnen toegediend via een infuus. Het duurt namelijk even voordat de darm weer helemaal goed functioneert. Daarom krijg je aanvankelijk kleine beetjes te eten en te drinken, maar des te sneller de darm herstelt, des te sneller je weer normaal kunt eten. De kans op complicaties (na de operatie) is klein.
Preventie
Je kunt niet uitsluiten dat je ooit een blindedarmontsteking krijgt, maar er zijn wel maatregelen die je kunt nemen om het risico te verlagen. Appendicitis lijkt minder vaak voor te komen als je veel
vezelrijk voedsel eet. Je kunt je vezelinname verhogen door een gezond dieet te volgen dat veel vers fruit en groenten bevat. Voedingsmiddelen die bijzonder vezelrijk zijn, zijn onder meer:
Het verhogen van de hoeveelheid vezels in je dieet kan
obstipatie voorkomen, mits je daarbij voldoende drinkt. Verstopping is de meest voorkomende oorzaak van appendicitis.
Hagelkorrels in de appendix
In The Journal of the American Medical Association, dl 114, No. 19, 1940, werd het volgende ziektegeval beschreven. Een man van 32 jaar wordt in het ziekenhuis opgenomen. Het röntgenonderzoek toont in de linker onderbuik veel metaaldeeltjes aan. Een fluoroscopisch onderzoek tezamen met druk op de appendix, doet de aanwezigheid van hagelkorrels vermoeden. De patiënt wordt geopereerd en er worden 38 hagelkorrels en talloze metaalschilfers aangetroffen. Patiënt verorberde elk jaar 10 tot 20 geschoten eenden of patrijzen. De genezing verliep voorspoedig.[3]
Prognose
Als je tijdig wordt behandeld, is de prognose goed. Wondinfectie en
intra-abdominaal abces zijn potentiële complicaties geassocieerd met appendectomie. Van laparascopische appendectomie is aangetoond dat het de incidentie van algemene complicaties vermindert. Bij de afweging om alleen met antibiotica te behandelen loopt de kans op een recidief appendicitis binnen 5 jaar op tot 40% in de volwassen populatie.[4]
Noten:
- Wouter J. Bom, Max Knaapen, Ramon R. Gorter en Charles C. van Rossem. Acute appendicitis: Behandeling volgens de nieuwe richtlijn. Ned Tijdschr Geneeskd. 2020;164:D4690
- Charles C. van Rossem en A.A.W. (Nanette) van Geloven. Appendectomie: laparoscopisch of open? Ned Tijdschr Geneesk. 2015 7 maart;159(10):A8409
- Sluiter, E. Hagelkorrels in de appendix vermiformis van den gastronoom. Ned Tijdschr Geneeskd. 1941;85:96
- Ned Tijdschr Geneeskd. 2020;164:D4690
Lees verder