Coccidioïdomycose: Milde schimmelinfectie

Coccidioïdomycose is een schimmelinfectie die vooral optreedt in de Verenigde Staten. Deze schimmelziekte is het gevolg van de inademing van een in de bodem levende schimmel. Meestal ontwikkelt een patiënt geen tekenen van de ziekte, maar vooral patiënten met een zwak immuunsysteem die zijn blootgesteld aan stoffige omgevingen, krijgen vaker te maken met de symptomen van de infectieziekte. Coccidioïdomycose uit zich bij hen in milde, griepachtige symptomen van de longen en huid. Een behandeling is niet meteen nodig, maar in sommige gevallen schrijft de arts wel schimmeldodende geneesmiddelen voor. Normaal gezien herstellen de meeste patiënten uitstekend van deze ziekte binnen enkele weken tot enkele maanden. Zeer zelden verspreidt de schimmel zich naar andere lichaamsdelen en dan treden mogelijk ernstige complicaties op.

• Synoniemen coccidioïdomycose
• Verwarring
• Epidemiologie
• Oorzaken: Schimmel Coccidioidis immitis of Coccidioidis posadasii
• Risicofactoren schimmelinfectie: Mensen met verzwakt immuunsysteem
• Milde symptomen aan huid en longen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling: Schimmeldodende geneesmiddelen
• Prognose: Herstel binnen enkele weken tot maanden
• Complicaties: Verspreiding naar andere lichaamsdelen
• Preventie: Vermijden van blootstelling
• Praktische tips voor het leven / omgaan met coccidioïdomycose
• Behandeling van coccidioïdomycose
• Preventie van coccidioïdomycose
• Misvattingen rond coccidioïdomycose
• Coccidioïdomycose komt alleen voor in woestijngebieden
• Alleen mensen met een verzwakt immuunsysteem krijgen ernstige symptomen
• Coccidioïdomycose is altijd een luchtweginfectie
• Beeldvormende onderzoeken zijn niet nodig voor de diagnose van coccidioïdomycose
• Coccidioïdomycose kan alleen worden behandeld met antibiotica
• Alle gevallen van coccidioïdomycose vereisen ziekenhuisopname

Synoniemen coccidioïdomycose

Coccidioïdomycose is eveneens gekend onder deze synoniemen:

• cocci
• coccidioïdomycose
• valley fever
• valley-koorts
• woestijnkoorts

Verwarring

De schimmelinfectie 'coccidioïdomycose' mag niet verward worden met riftdalkoorts (Rift Valley fever), een virale infectie die gepaard gaat met koorts en milde symptomen.

Epidemiologie

Coccidioïdomycose komt voornamelijk voor in specifieke geografische gebieden zoals de Verenigde Staten (met name de zuidwestelijke staten), Centraal-Amerika, en delen van Zuid-Amerika. Het komt vooral voor in droge, stoffige omgevingen zoals woestijnen en semiaride gebieden. Het aantal gevallen kan seizoensgebonden variëren en is vaak hoger na stofstormen die de sporen van de schimmel in de lucht verspreiden. In de Verenigde Staten zijn er jaarlijks duizenden gevallen van coccidioïdomycose, met een hogere incidentie in de staten Arizona, Californië, en New Mexico.

Oorzaken: Schimmel Coccidioidis immitis of Coccidioidis posadasii

Schimmel

Coccidioïdomycose is het gevolg van de schimmel Coccidioidis immitis of Coccidioidis posadasii. Dit zijn twee genetisch verschillende maar morfologisch identieke organismen die leven op de bodem en vooral te vinden zijn in het zuiden van de Verenigde Staten, Centraal-Amerika en delen van Zuid-Amerika. De infectie van mensen gebeurt door inademing van de dikwandige tonvormige sporen, gekend als “artrosporen”. Af en toe zijn epidemieën van coccidioïdomycose gedocumenteerd na stofstormen.

Besmetting

De schimmel die Valley-koorts veroorzaakt, Coccidioides, verspreidt zich niet tussen mensen en mensen en tussen mensen en dieren. In zeer zeldzame gevallen verspreidt een wondinfectie met Coccidioides zich naar een andere persoon (verspreiding). Ook is het mogelijk dat een besmet orgaan bij een orgaantransplantatie de orgaanontvanger infecteert.

Risicofactoren schimmelinfectie: Mensen met verzwakt immuunsysteem

De schimmelinfectie treft patiënten van alle leeftijden, maar deze is het vaakst te vinden bij mensen van zestig jaar en ouder (omwille van de beroepsactiviteiten). Bepaalde groepen mensen lopen een hoger risico op het ontwikkelen van de ernstige vormen van coccidioïdomycose, zoals:

• mensen met een zwarte huidskleur
• mensen van Filipijnse, Indiaanse of Afrikaanse afkomst
• patiënten die langdurig bepaalde medicijnen gebruiken zoals corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers) of chemotherapie
• patiënten die reizen naar een zeer stoffige omgeving
• patiënten met diabetes mellitus (suikerziekte)
• patiënten met een hart- of longaandoening
• patiënten met een lymfoom
• patiënten met een verzwakt immuunsysteem (hiv / aids, orgaantransplantatie, …)
• zwangere vrouwen (vooral tijdens het derde trimester en ook in de periode net na de bevalling)

Milde symptomen aan huid en longen

Milde, griepachtige kenmerken

De meerderheid van de patiënten zijn asymptomatisch; zij vertonen met andere woorden geen symptomen van de schimmelinfectie. Acute pulmonaire coccidioïdomycose (schimmelinfectie aan de longen) presenteert zich na een incubatietijd (tijd tussen het inademen van de sporen en de uiting van de symptomen) van één tot drie weken met griepachtige symptomen zoals koorts, kortademigheid, hoofdpijn, keelpijn, nachtelijk zweten, rillingen, gewichtsverlies, pijn op de borst, spierpijn, gewrichtspijn, malaise (een algemeen ziek gevoel), hoesten, slijm (sputum) en gezwollen enkels, voeten en benen.

Huid en longen

Erythema nodosum (huidinfectie met pijnlijke knobbeltjes), erythema multiforme (reactie op medicatie of infectie met algemene symptomen en problemen met huid, slijmvliezen en ogen), netelroos (huidziekte met jeukende bultjes op het huidoppervlak), flyctenulaire conjunctivitis (oogbindvliesontsteking die met blaasjesvorming gepaard gaat) en, minder vaak, een vochtophoping in de pleuraholte (holte tussen borstvlies en longvlies) zijn andere mogelijke kenmerken van de schimmelziekte.

Diagnose en onderzoeken

Diagnostisch onderzoek

Het diagnosticeren van de schimmelinfectie verloopt via een bloedonderzoek of een sputumkweek. Verder is een CT-scan of röntgenfoto van de longen vereist om de eventuele longschade op te meten. Deze onderzoeken tonen mogelijk de aanwezigheid van longknobbeltjes. Een biopsie van de lymfeklieren, longen (longbiopsie), lever en eventueel de huid behoort ook tot de mogelijkheden, waarbij de arts een stukje weefsel weghaalt en dit microscopisch laat onderzoeken. Bij de aanwezigheid van meer ernstige symptomen kan er ook een ruggenprik (lumbaalpunctie) nodig zijn om de aanwezigheid van de schimmel in de ruggenmergvloeistof te controleren.

Behandeling: Schimmeldodende geneesmiddelen

Geneesmiddelen
De behandeling van coccidioïdomycose is niet altijd noodzakelijk bij milde gevallen. In de meeste gevallen zullen de symptomen vanzelf verdwijnen zonder specifieke behandeling. Voor ernstigere gevallen of bij mensen met een verhoogd risico op complicaties kan de arts schimmeldodende geneesmiddelen voorschrijven zoals itraconazol, fluconazol, of amfotericine B. De duur van de behandeling kan variëren afhankelijk van de ernst van de infectie en de reactie van de patiënt op de medicatie.

Prognose: Herstel binnen enkele weken tot maanden

Herstel

De prognose voor coccidioïdomycose is over het algemeen goed. De meeste patiënten herstellen volledig binnen enkele weken tot maanden, vooral als ze geen ernstige symptomen hebben en geen risicofactoren vertonen. Patiënten met ernstige of chronische vormen van de ziekte kunnen echter langdurige medische behandeling nodig hebben en kunnen een verhoogd risico op complicaties ervaren.

Complicaties: Verspreiding naar andere lichaamsdelen

Ernstige complicaties

Hoewel zeldzaam, kunnen sommige patiënten ernstige complicaties ervaren wanneer de schimmel zich naar andere delen van het lichaam verspreidt. Dit kan leiden tot ernstige aandoeningen zoals meningitis (ontsteking van de hersenvliezen), botinfecties, en verspreiding naar andere organen zoals de lever, milt, en nieren. Deze ernstige gevallen vereisen vaak intensieve medische zorg en langdurige behandeling.

Preventie: Vermijden van blootstelling

Blootstelling

Het voorkomen van coccidioïdomycose omvat het vermijden van blootstelling aan stoffige omgevingen, vooral voor mensen met een verhoogd risico. Dit kan inhouden dat men beschermende ademhalingsapparatuur draagt in gebieden waar stofstormen voorkomen en voorzichtig is bij het werken met bodem die mogelijk besmet is met de schimmel. In gebieden waar coccidioïdomycose veel voorkomt, is het belangrijk om bewust te zijn van de symptomen en tijdig medische hulp te zoeken indien nodig.

Praktische tips voor het leven / omgaan met coccidioïdomycose

Behandeling van coccidioïdomycose

Coccidioïdomycose is een schimmelinfectie die milde griepachtige symptomen kan veroorzaken, maar in sommige gevallen ernstige longproblemen kan veroorzaken. Behandeling bestaat meestal uit het gebruik van antischimmelmedicijnen, zoals fluconazol of itraconazol, om de infectie te bestrijden. In ernstige gevallen kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn om ademhalingsondersteuning te bieden en de infectie te behandelen. Vroege detectie en behandeling zijn belangrijk om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt naar andere delen van het lichaam.

Preventie van coccidioïdomycose

Coccidioïdomycose komt vaak voor in droge, stofrijke gebieden zoals delen van Zuidwest-Amerika en Midden-Amerika. Het vermijden van blootstelling aan stofdeeltjes in deze gebieden kan helpen om de kans op infectie te verkleinen. Dit kan inhouden dat men ademhalingsbescherming draagt of binnen blijft tijdens stofstormen. Mensen met een verzwakt immuunsysteem moeten extra voorzichtig zijn en zich mogelijk laten vaccineren tegen deze infectie.

Misvattingen rond coccidioïdomycose

Coccidioïdomycose, ook wel bekend als “valley fever,” is een infectie die wordt veroorzaakt door de schimmel Coccidioides, die vaak voorkomt in droge, warme klimaten. De ziekte kan variëren van mild tot ernstig, maar er bestaan verschillende misvattingen over de aandoening die het belangrijk maken om goed geïnformeerd te zijn. Het begrijpen van deze misvattingen kan helpen om de juiste voorzorgsmaatregelen te nemen en de ziekte effectief te behandelen.

Coccidioïdomycose komt alleen voor in woestijngebieden

Een veelvoorkomende misvatting is dat coccidioïdomycose alleen voorkomt in woestijngebieden, maar de schimmel kan zich ook in andere droge, warme klimaten bevinden. Hoewel de ziekte het meest voorkomt in de zuidwestelijke Verenigde Staten, komt het ook voor in andere landen en gebieden met vergelijkbare klimaten. Het is dus belangrijk om niet alleen in woestijnachtige gebieden voorzichtig te zijn, maar ook in andere warmere regio's waar de schimmel zich kan ontwikkelen.

Alleen mensen met een verzwakt immuunsysteem krijgen ernstige symptomen

Er wordt vaak gedacht dat alleen mensen met een verzwakt immuunsysteem ernstige symptomen van coccidioïdomycose ontwikkelen. Hoewel het waar is dat mensen met een verzwakt immuunsysteem een hoger risico lopen op complicaties, kan de ziekte ook ernstige gevolgen hebben voor anders gezonde individuen. Zelfs bij gezonde mensen kunnen de symptomen variëren van mild tot ernstig, en sommige mensen kunnen langdurige klachten ervaren, zoals vermoeidheid of ademhalingsproblemen.

Coccidioïdomycose is altijd een luchtweginfectie

Hoewel de schimmel meestal via ingeademde stofdeeltjes in de longen terechtkomt, is coccidioïdomycose niet altijd een luchtweginfectie. In sommige gevallen kan de infectie zich verspreiden naar andere delen van het lichaam, zoals de huid, gewrichten of zelfs de hersenen. Het is dus belangrijk om niet alleen te denken aan luchtwegaandoeningen zoals hoesten of kortademigheid, maar ook aan andere symptomen die kunnen wijzen op een ernstigere vorm van de ziekte.

Beeldvormende onderzoeken zijn niet nodig voor de diagnose van coccidioïdomycose

Een andere misvatting is dat coccidioïdomycose gemakkelijk te diagnosticeren is zonder de noodzaak voor beeldvormende onderzoeken. Hoewel de diagnose vaak wordt gesteld op basis van symptomen, medische geschiedenis en bloedonderzoeken, kunnen beeldvormende onderzoeken zoals röntgenfoto’s van de longen nodig zijn om complicaties of verergering van de ziekte vast te stellen. Het gebruik van beeldvormende onderzoeken is dus vaak essentieel om de omvang van de infectie te bepalen en om te kijken of er sprake is van verdere verspreiding van de schimmel.

Coccidioïdomycose kan alleen worden behandeld met antibiotica

Veel mensen denken dat antibiotica de oplossing zijn voor coccidioïdomycose, maar de ziekte wordt veroorzaakt door een schimmel en is dus niet gevoelig voor antibiotica. De behandeling van coccidioïdomycose vereist schimmelwerende medicijnen, zoals fluconazol of itraconazol, die specifiek gericht zijn op het bestrijden van de infectie. Het is belangrijk om het juiste type medicatie te gebruiken om de infectie effectief te behandelen.

Alle gevallen van coccidioïdomycose vereisen ziekenhuisopname

Een misvatting die vaak voorkomt, is dat alle gevallen van coccidioïdomycose leiden tot ziekenhuisopname, maar dit is niet het geval. De meeste gevallen van de ziekte zijn mild en kunnen thuis worden behandeld met medicijnen en rust. Alleen in ernstige gevallen, zoals wanneer de infectie zich verspreidt naar andere delen van het lichaam of als de patiënt ademhalingsproblemen ervaart, kan ziekenhuisopname nodig zijn. Het is belangrijk om symptomen goed in de gaten te houden en in geval van twijfel medische hulp in te schakelen.