Blauwe of paarse vingers: Oorzaken van blauwverkleuring
De vingertoppen hebben normaal gesproken een roze tint. Enkele aandoeningen veroorzaken vingers die paars of blauw kleuren. Vaak gaan ook bijkomende symptomen gepaard bij de verkleuring. De meeste oorzaken van de blauwverkleuring vereisen medische aandacht, omdat ook mogelijk onderliggend problemen aan de basis liggen van de blauwe of paarse vinger(s). In de meeste gevallen is een snelle diagnose en behandeling belangrijk om mogelijke complicaties te vermijden. Vaak verdwijnt de blauwverkleuring als de arts de onderliggende oorzaak succesvol behandeld heeft.
Blootstelling aan stoffen
Een aantal stoffen, waaronder
illegale drugs, geneesmiddelen en zelfs sommige gifstoffen, veroorzaken lage zuurstofgehaltes in het bloed. Een
arsenicumvergiftiging en
vergiftiging met cyanide (
cyanidevergiftiging) leiden ook tot een snelle vernietiging van ode bloedcellen waardoor het bloed niet meer goed zuurstof kan vervoeren naar de weefsels en organen.
Cyanose en blauwverkleuring van huid en slijmvliezen
Wanneer een tekort aan zuurstof in het bloed aanwezig is, verschijnt een paarse tot blauwe verkleuring van de vingers. Daarnaast zijn ook de nagels en lippen blauw gekleurd. Normaal gesproken is het voldoende om de aangetaste gebieden te masseren zodat de normale huidskleur weer terugkeert. Bij een aanhoudende blauwe tint is echter onmiddellijk medisch advies nodig. De behandeling voor
cyanose bestaat uit het identificeren en corrigeren van de onderliggende oorzaak, en een medicamenteuze behandeling. De patiënt moet
cafeïne (koffie) en nicotine (
roken) vermijden.
Hart- en vaatziekten en blauwe vingers
Alle
hartaandoeningen of
bloedvatproblemen leiden tot een slechte bloedsomloop, waardoor blauwe
handen,
vingers en
nagels tot stand komen. Patiënten met hartziekten en
aangeboren hartafwijkingen hebben namelijk vaak blauwe handen, vingers, nagels of lippen.
Longproblemen en paarse vingers
De luchtwegen en longen veroorzaken mogelijk een blauwverkleuring van de vinger(s) want hierdoor ontstaan sneller lage zuurstofconcentraties in het bloed. Vooral bij
astma (chronische
ontsteking van de luchtwegen in de longen), een
chronische obstructieve longziekte,
kroep (virale infectie met blaffende
hoest bij kinderen), een
longontsteking en
pneumoconiose (stoflongen: inademing van fijne stofdeeltjes) ontstaan snel paarse of blauwe vingers.

Zwangere vrouwen kampen sneller met het schoudergordelsyndroom /
Bron: PublicDomainPictures, PixabaySchoudergordelsyndroom en vingers die paars kleuren
Het
schoudergordelsyndroom is een groep aandoeningen die resulteert uit gecomprimeerde bloedvaten en/of zenuwen tussen het sleutelbeen en de eerste rib. Dit veroorzaakt nekpijn en
schouderpijn en verdoofde en blauwe vingers veroorzaken. Vaak ligt een fysiek trauma aan de basis van het schoudergordelsyndroom, bijvoorbeeld een auto-ongeval, herhaaldelijk letsel door fysieke activiteit, anatomische defecten en de zwangerschap. Ook een slechte houding of druk op de gewrichten zijn risicofactoren voor de aandoening. De symptomen van het schoudergordelsyndroom zijn variabel, afhankelijk van de gecomprimeerde structuren. Meestal kampt de patiënt met volgende mogelijke tekenen:
- een blauwe of paarse verkleuring van de hand
- een zwakke greep
- gevoelloosheid in de arm of vingers
- handpijn
- koude ledematen
- nekpijn
- pijnlijke en gezwollen arm als gevolg van bloedstolsels
- pulserende knobbel bij het sleutelbeen
- schouderpijn
- spieratrofie (spierverlies) in de vlezige basis van de duim
- vermoeide armen
- zwakke of geen pols in de getroffen arm
De behandeling van het schoudergordelsyndroom bestaat uit fysiotherapie, pijnverlichting. In ernstige gevallen is chirurgie geïndiceerd. De patiënt moet herhaalde bewegingen vermijden en ook zware voorwerpen mag hij niet tillen. Verder verliezen met overgewicht best gewicht zodat er zo weinig mogelijk druk ontstaat op de gewrichten. Het dragen van zware tassen over de schouder is niet aanbevolen, omdat dit de druk op de schoudergordel verhoogt. Dagelijkse (rek)oefeningen zijn tot slot nodig om de spieren sterk en flexibel houden.

Stoppen met roken is belangrijk /
Bron: Geralt, PixabaySlechte bloedcirculatie en vingers die blauw kleuren
Het circulatiesysteem levert naast zuurstof ook voedingsstoffen, hormonen en medicijnen aan de weefsels. Bij een slechte bloedsomloop of een verminderde bloedtoevoer naar lichaamsdelen ontstaan er meestal aan de ledematen complicaties. Vaak wijst een slechte bloedsomloop op een andere gezondheidsprobleem en moet de arts dit probleem eerst behandelen om de bloedsomloop te verbeteren. Symptomen van een slechte bloedsomloop zijn onder meer:
- een doof gevoel
- een huidverkleuring
- een koud gevoel
- een tintelend en prikkelend gevoel van iets kruipend op de huid
- pijn en ongemak
- zweertjes die lang duren om te genezen
De
behandeling van een slechte bloedcirculatie bestaat uit:
- behandelingen voor het carpaaltunnelsyndroom (tintelingen en/of zwakte in de hand) gebruiken: vingers strekken, vingers polsen draaien, indien nodig pijnstillers
- koude en stress vermijden
- kruiden gebruiken: kurkuma en ginkgo biloba
- medicatie nemen
- niet slapen op de handen
- onderliggende oorzaak behandelen
- regelmatig bewegen
- stoppen met roken (nicotine vernauwt de bloedvaten)
- supplementen en vitaminen nemen: omega-3-vetzuren, vitamine A, B6, C en E
- voeding: donkere chocolade (bevat flavonoïden wat ook goed is voor de bloedcirculatie) en vezelrijke voedingsmiddelen eten; zo weinig mogelijk verzadigde vetten consumeren
- warm blijven (vooral bij kouder weer)
Syndroom van Achenbach en vingers die paars kleuren
Het
Achenbach-syndroom is een zeldzame goedaardige aandoening waarbij de patiënt plots blauwe vingers en/of handen heeft. Hierbij springt een bloedvat, met roodheid tot blauwheid en functieverlies van de vingers en hand als gevolg. Ook ontstaat plotseling intense, brandende
pijn op de getroffen plaats (vingerpijn), een
ontsteking en een plaatselijke zwelling. De patiënt gebruikt afwisselend een warm en koud kompres en neemt pijnstillers.

Hoofdpijn is één van de mogelijke symptomen van systemische lupus erythematosus /
Bron: Geralt, PixabaySystemische lupus erythematosus
Systemische lupus erythematosus is een
auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem plots de eigen weefsels en organen aanvalt. Hierdoor ontstaat mogelijk een ontsteking aan de gewrichten, de nieren, de huid, de bloedcellen, de
hersenen, het hart en de longen. Soms veroorzaakt medicatiegebruik de systemische aandoening.
De ziekte kenmerkt zich door onder andere:
De arts behandelt de aanwezige symptomen. Eventueel voert hij een medicatiewijziging door. Een snelle diagnose en behandeling is wel nodig om meer ernstige problemen te voorkomen.
Vasospasme
Wanneer de bloedvaten blijvend samentrekken (vasospasmen), vernauwen de bloedvaten (
vasoconstrictie). Hierdoor vermindert de bloedstroom. Vasospasmen verschijnen mogelijk overal in het lichaam, zoals de hersenen, de kransslagader, de armen en de
benen. Hierdoor heeft de patiënt soms blauwe of paarse vingers of tenen. De patiënt moet koude, trillingen en stress vermijden.
Winterhanden en kleurveranderingen van vingers
Een patiënt met
winterhanden (perniones) ervaart jeuk, rode vlekken,
huidzweren, een zwelling,
blaarvorming van de handen en
voeten een
branderig gevoel in het gebied, wijzigingen in de huidskleur (van rood tot blauw) en pijn. Dit is het gevolg van een pijnlijke ontsteking van kleine bloedvaten in de huid, veroorzaakt door een reactie op herhaalde blootstelling aan koude. De tijdelijke aandoening verdwijnt binnen één tot drie weken, vooral als de handen en voeten niet meer worden blootgesteld aan koude. Sommige patiënten hebben jarenlang terugkerende episodes van
winterhanden. Soms veroorzaakt de aandoening een infectie, waardoor meer ernstige schade ontstaat. De patiënt vermijdt of beperkt de blootstelling aan koude temperaturen, draagt diverse lagen loszittende kleding, en bedekt steeds de handen en voeten. Ook moeten de voeten zo veel mogelijk droog blijven of anders zo snel mogelijk gedroogd worden. Stoppen met roken is tot slot ook belangrijk.
Ziekte van Raynaud
De
ziekte van Raynaud is een aandoening waarbij de vingers en tenen of andere lichaamsdelen gevoelloos en koud aanvoelen en wijzigen van kleur tijdens stressvolle situaties of als reactie op koude temperaturen. Verder verschijnt een tintelend of stekend gevoel wanneer het lichaamsdeel wordt opgewarmd of wanneer de stress weggaat. Kleinere slagaders die bloed naar de huid sturen, vernauwen waardoor de bloedsomloop in de getroffen gebieden beperkt is. Deze aandoening komt vaker voor bij vrouwen en ook bij mensen die in koudere klimaten leven. De behandeling van de ziekte van Raynaud hangt af van de ernst en ook of de patiënt kampt met andere aandoeningen. De aandoening tast mogelijk de kwaliteit van leven aan.
Andere oorzaken van blauwe vingers
Andere oorzaken van een paarse vingers zijn:
Lees verder