Kankervermoeidheid: Oorzaken, symptomen en behandeling
Kankervermoeidheid is een gevoel van extreme zwakte en uitputting. Dit symptoom komt voor tijdens de behandeling van kanker en gaat niet weg door meer te rusten of slapen. Sommige patiënten vinden het door de vermoeidheid lastig om basistaken uit te voeren. Daarnaast komen diverse fysieke en mentale symptomen voor zoals slaapproblemen en prikkelbaarheid. De vermoeidheid houdt weken of zelfs jaren aan nadat de behandeling beëindigd is, maar dankzij enkele behandelingen is het vaak wel mogelijk om de vermoeidheidsklachten te verminderen.
Oorzaken en risicofactoren van kankervermoeidheid
De exacte reden van kankervermoeidheid is onbekend anno december 2019.
Vermoeidheid door
kanker is gerelateerd aan het ziekteproces of de behandelingen. De vermoeidheid verergert door onderstaande factoren.
Beenmergtransplantatie
Een beenmergtransplantatie is een agressieve
kankerbehandeling die vermoeidheid met zich meebrengt. Meestal zijn de vermoeidheidsklachten tot circa één jaar aanwezig.
Bloedarmoede (daling van rode bloedcellen)
Kankerbehandelingen veroorzaken mogelijk tot
bloedarmoede, een bloedaandoening die optreedt wanneer er niet genoeg
hemoglobine in het bloed is. Hemoglobine is een stof in de rode bloedcellen die er voor zorgt dat het bloed zuurstof door het lichaam kan transporteren. Wanneer het bloed niet voldoende zuurstof naar het lichaam kan transporteren, ontstaan vermoeidheidsklachten.
Depressie, angst en stress
Stress,
angst en een
depressie brengen mogelijk gevoelens van vermoeidheid met zich mee of verergeren de klachten. Deze symptomen zijn mogelijk het resultaat van de zorgen rond de diagnose en behandeling. Verder raken sommige patiënten angstig of gedeprimeerd doordat ze willen voldoen aan dagelijkse prestaties of proberen te voldoen aan de verwachtingen van anderen.
Gebrek aan lichamelijke activiteit
Immobiliteit vermindert het uithoudingsvermogen verminderen en leidt tot
spieratrofie (spierverlies), waardoor sneller vermoeidheidsklachten tot stand komen.
Hormonale veranderingen
Hormonale veranderingen, een bijwerking van de behandeling van kanker of
pijnstillers, zijn geassocieerd met kankervermoeidheid.
Kankercellen strijden met normale cellen voor het verkrijgen van voedingsstoffen. Normale cellen kunnen hierdoor minder goed groeien. Symptomen van deze hypermetabolische toestand zijn vermoeidheid,
gewichtsverlies, een
verminderde eetlust.
Hypothyreoïdie (te traag werkende schildklier)
Bij een
te weinig actieve schildklier (hypothyreoïdie) vertraagt het metabolisme, zodat het lichaam voedsel niet snel genoeg verbrandt om voldoende energie te leveren. Na
radiotherapie aan de
lymfeklieren in de nek of sommige gerichte therapieën treedt mogelijk hypothyreoïdie op. Bekende symptomen zijn onder meer een koud gevoel, een onverklaarbare
gewichtstoename en ernstige vermoeidheid.
Kankerpijn
Chronische, ernstige
kankerpijn leidt mogelijk tot vermoeidheid.

Kankervermoeidheid is soms het resultaat van het gebruik van bepaalde medicijnen /
Bron: Stevepb, PixabayMedicijnen
Elke vorm van
chemotherapie leidt mogelijk tot extreme zwakte en uitputting. Patiënten ervaren vaak vermoeidheid na enkele weken chemotherapie, maar dit verschilt van patiënt tot patiënt. Bij sommige patiënten duurt de vermoeidheid een paar dagen, terwijl de vermoeidheid bij anderen de hele tijd aanhoudt en ook nadat de behandeling is voltooid. Ook hormonale therapie, biologische therapie,
antidepressiva,
anti-angstmedicijnen, anti-epileptica en
medicijnen tegen misselijkheid en braken zijn enkele andere voorbeelden van medicijnen die mogelijk leiden tot kankervermoeidheid.
Radiotherapie
Radiotherapie veroorzaakt vermoeidheid die in de loop van de tijd toeneemt. De vermoeidheid houdt meestal drie tot vier weken aan nadat de behandeling is gestopt, maar sommige patiënten kampen twee tot drie maanden met extreme uitputting en zwakte.
Slechte voeding
Kankerbehandelingen veroorzaken vaak
misselijkheid en/of
braken,
mondzweertjes,
smaakveranderingen, brandend maagzuur en/of
diarree. Door deze symptomen gaan patiënten slechter eten of krijgen ze onvoldoende voedingsstoffen binnen. De kans op
uitdroging bovendien groter.
Andere oorzaken en risicofactoren
Enkele andere risicofactoren zijn gekoppeld aan kankervermoeidheid zoals:
- andere gezondheidsproblemen zoals een infectie
- bijwerkingen van een operatie
- de behandelingseffecten op sommige organen zoals de nieren, de lever of het hart
- een geschiedenis van stress bij kinderen, zoals misbruik en/of verwaarlozing
- een kankerbehandeling ondergaan
- een persoonlijke of familiegeschiedenis van een depressie
- een slaapgebrek / verstoorde slaap
- een verergering van kanker
- genetische factoren
- overgewicht
- slechte voedings- of ademhalingsproblemen voordat de behandeling wordt gestart
- sociale isolatie of eenzaamheid
Symptomen
Patiënten met kankervermoeidheid zijn extreem moe. Ze voelen zich tevens
zwak en uitgeput. Dit symptoom verdwijnt niet door veel te rusten. De ervaringen en symptomen van elke patiënt zijn echter anders.

Slaapstoornissen komen mogelijk eveneens tot stand /
Bron: Unsplash, PixabayFysieke tekenen
Fysieke symptomen die mogelijk gepaard gaan met kankervermoeidheid omvatten:
Mentale tekenen
Naast de lichamelijke tekenen van vermoeidheid, komen mogelijk ook mentale symptomen tot uiting.
Diagnose en onderzoeken
Een patiënt met vermoeidheid die een kankerbehandeling ondergaat of ondergaan heeft, raadpleegt het beste een huisarts. De vermoeidheid is namelijk soms niet het gevolg van de
kanker zelf of de behandeling hiervan. Vermoeidheid treedt bijvoorbeeld soms ook op door
schildklierproblemen, hartaandoeningen of
diabetes mellitus (suikerziekte). De arts stelt de patiënt vragen over de symptomen en
gezondheidsgeschiedenis. Hij voert daarna een lichamelijk onderzoek uit. Mogelijk krijgt de patiënt ook een vragenlijst om in te vullen, wat helpt bij het stellen van de diagnose.
Behandeling van vermoeidheid door kanker
De behandeling van kankervermoeidheid hangt af van de specifieke behoeften. De arts behandelt onderliggende medische problemen die mogelijk bijdragen aan de vermoeidheid, zoals
bloedarmoede. Andere opties zijn
medicatie, therapie en thuiszorg.
Medicatie
Geneesmiddelen die vermoeidheid verlichten, zijn onder meer antidepressiva, stimulerende medicijnen en
corticosteroïden.
Therapie
De
geestelijke gezondheid speelt een rol bij het bestrijden van vermoeidheid. Stress en negatieve denkpatronen verergeren namelijk vermoeidheid. Veranderingen in het leven veroorzaken mogelijk eveneens stress en negatieve gedachten. Dankzij therapie leert de patiënt betere manieren om hiermee om te gaan. Er zijn verschillende opties, zoals één op één therapie (bijvoorbeeld cognitieve
therapie) of groepssessies.

Een gezonde, evenwichtige voeding is belangrijk /
Bron: Jill111, Pixabay Thuiszorg
Veranderingen in de dagelijkse gewoonten zijn ook nuttig. Op de dagen dat de patiënt meer energie heeft, kan hij bijvoorbeeld vijftien à dertig minuten
wandelen,
zwemmen of
fietsen. Verder moeten patiënten de tijd zoeken om te ontspannen voor het slapengaan. Overdag dutten is toegelaten, maar vermoeide patiënten slapen best niet langer dan één uur gedurende de dag. Voorts is een
gezonde, evenwichtige voeding aanbevolen waarbij patiënten ook voldoende vloeistoffen moeten drinken om uitdrogingsverschijnselen te voorkomen. Patiënten die lijden aan kankervermoeidheid en nog werken, passen indien mogelijk het werkschema en de werkdruk aan. Patiënten zoeken verder een evenwicht tussen activiteit en rusttijden. Voor fysiek uitputtende taken vragen ze best hulp aan anderen, maar ook bij de dagelijkse activiteiten kan hulp van familie en vrienden nuttig zijn.
Prognose
Wanneer de kankervermoeidheid minder dan één maand duurt, is sprake van een acute vorm. Bij chronische kankervermoeidheid houden de tekenen van zwakte en uitputting vele maanden of jaren aan, zelfs nadat de behandeling beëindigd is.
Complicaties
Door de kankervermoeidheid kan de patiënt niet meer altijd normaal functioneren en is de kwaliteit van leven aangetast.
Lees verder