Enterovirus D68: Virale infectie met griepachtige symptomen
Jaarlijks krijgen enkele tientallen patiënten in Nederland te maken met een infectie met het virus Enterovirus D68 (EV-D68). Deze virale infectie veroorzaakt meestal in de zomer of herfst milde griepachtige symptomen, maar soms komen ook ernstige tekenen tot stand. Niezen, spierpijn, ademhalingsproblemen en verlamming zijn enkele tekenen van de ziekte. Vooral baby’s, kinderen, tieners en patiënten met astma zijn aangetast door een infectie met EV-D68. Een ondersteunende behandeling die thuis plaatsvindt, volstaat in de meeste gevallen, maar soms is een ziekenhuisopname vereist. Enkele maatregelen helpen bij de voorkoming van de (verspreiding van de) infectie. EV-D68 werd tot slot voor het eerst ontdekt in 1962 in Californië.
Epidemiologie van enterovirus D68
EV-D68-infecties komen voor in uitbraken, voornamelijk in de zomer en herfst. Het virus komt wereldwijd voor, maar grote uitbraken zijn zeldzaam. In Nederland wordt EV-D68 bij tientallen patiënten per jaar gedetecteerd, voornamelijk bij kinderen. Sinds de ontdekking van het virus in 1962 zijn er af en toe uitbraken geweest, met een opvallende toename van ernstige gevallen sinds 2014, vooral in Noord-Amerika en Europa.
Oorzaken van infectie met enterovirus D68
Het
enterovirus D68 is een poliachtig
verkoudheidsvirus (non-poliovirus) dat een lid is van de familie
Picornaviridae. Het is een klein, niet-omhuld enterovirus dat zich in de luchtwegen vermenigvuldigt. De
verspreiding van het enterovirus D68 vindt plaats via contact met
speeksel, neusvloeistoffen en
slijm. Het virus verspreidt zich wanneer een patiënt niest of hoest. Ook krijgt een patiënt te maken met het virus wanneer hij iets aanraakt dat een zieke patiënt heeft aangeraakt en vervolgens de ogen, mond of neus aanraakt. Tot slot is nauw contact een oorzaak van het krijgen van een EV-D68. Dit houdt in dat een persoon een zieke patiënt zoent, knuffelt of hiermee de
handen schudt.
Risicofactoren van infectie met EV-D68
Een virale infectie door EV-D68 treft het vaakst
baby's, kinderen en tieners. De meeste volwassenen zijn namelijk al immuun voor het virus door blootstelling in het verleden. Volwassenen krijgen lichte of helemaal geen symptomen. Kinderen hebben meer kans op ernstige symptomen. Kinderen met
astma (chronische
ontsteking van de luchtwegen in de longen) lopen een hoger risico op een ernstige ziekte. Ze moeten vaak naar het ziekenhuis wanneer ze kampen met een infectie met EV-D68.
Symptomen
Na een incubatieperiode van één à twee weken ontwikkelen zich symptomen. Het virus treft voornamelijk de luchtwegen. De
griepachtige symptomen van een infectie met het EV-D68 zijn mild tot ernstig. In de meeste gevallen kampen patiënten met een milde virale infectie.
Mild
Milde, griepachtige symptomen bestaan uit onder meer een algemeen ziek gevoel (malaise), een
loopneus,
hoesten,
keelpijn,
koorts,
lichaamspijn,
niezen en
spierpijn. Net zoals alle enterovirussen veroorzaakt een infectie met EV-D68 mogelijk ook een variabele
huiduitslag,
buikpijn en
diarree.

Hoofdpijn treedt mogelijk op bij een ernstige EV-D68-infectie /
Bron: Geralt, Pixabay
Ernstig
Ernstige symptomen zijn onder meer
wheezing (piepend geluid bij het uitademen), moeilijk ademhalen,
kortademigheid,
ademhalingsfalen (ernstige ziekte met langzame ademhaling), een verminderde alertheid, een
verminderde urineproductie (oligurie),
uitdroging,
hoofdpijn, een
stijve nek,
pijn in de rug (
rugpijn) en spierverlamming.
Alarmsymptomen
Belangrijke alarmsymptomen die wijzen op een ernstige EV-D68-infectie zijn onder meer toenemende ademhalingsproblemen, hoge koorts, bewustzijnsverlies, ernstige hoofdpijn of nekstijfheid, en spierzwakte of verlamming. Bij het optreden van deze symptomen is het van cruciaal belang om onmiddellijk medische hulp in te schakelen.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose van een infectie met het enterovirus D68 is enkel vast te stellen door een analyse van vloeistofmonsters uit de keel of neus wat de arts laat analyseren in een speciaal laboratorium. Normaal gesproken laat de arts geen laboratoriumtesten uitvoeren tenzij de patiënt kampt met ernstige tekenen met onbekende oorzaak.
Behandeling van enterovirus D68
Er is geen specifieke behandeling voor een infectie met EV-D68 anno september 2024. In de meeste gevallen verdwijnt de ziekte vanzelf. De patiënt mag vrij verkrijgbare geneesmiddelen nemen voor het behandelen van de pijn en koorts. Kinderen jonger dan achttien jaar mogen echter geen
aspirine nemen omdat dit het risico verhoogt op het
Reye-syndroom (een
zwelling van de hersenen en een
gezwollen lever bij kinderen). Patiënten met ernstige
ademhalingsproblemen krijgen een ziekenhuisopname waar ze een ondersteunende behandeling krijgen om de symptomen te verlichten. Deze ondersteunende behandeling bestaat uit aanvullende zuurstof,
bronchodilatoren (luchtwegverwijders), systemische
corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmende medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken) en eventueel ook kunstmatige beademing. Het gebruik van corticosteroïden voor de behandeling van de virale infectie is anno september 2024 wel omstreden.
Prognose van virale infectie
Anno september 2024 is er geen specifieke behandeling bekend voor de verlammingsverschijnselen. De vooruitzichten zijn variabel, waarbij sommige patiënten blijvende (gedeeltelijke)
verlamming ervaren, terwijl andere patiënten wel volledig herstellen van de virale infectie.
Complicaties: acute flaccid myelitis met verlamming
EV-D68 verspreidt zich lokaal en komt mogelijk in de bloedbaan terecht om daar toegang te krijgen tot organen zoals hersenvliezen en andere delen van het centrale zenuwstelsel. In ernstige gevallen leidt een infectie met het enterovirus D68 bijgevolg tot een verlamming in het bovenlichaam, waarschijnlijk als gevolg van schade aan het ruggenmerg. Dit leidt tot ademhalingsproblemen,
spierzwakte in de schouder of arm.
Wanneer de verlamming te wijten is aan schade in het ruggenmerg, is sprake van '
acute flaccid myelitis’. Deze acute spierverlamming treedt vaak al op na circa vier dagen nadat de symptomen gestart zijn. Fatale luchtweginfecties als gevolg van EV-D68 zijn gemeld bij zowel kinderen als volwassenen, vooral bij patiënten met een bijkomende ziekte zoals astma, of bij patiënten met een
zwak immuunsysteem.
De behandeling van acute flaccid myelitis bestaat vaak uit
plasmaferese (verwijdering en vervanging van plasma in het bloed) en hooggedoseerde corticosteroïden, gericht op het verminderen van immuunresponsen en ontstekingen, of humaan intraveneus immunoglobuline (hIVG) met potentiële immunomodulerende of antivirale effecten.

Een goede handhygiëne is noodzakelijk /
Bron: Gentle07, PixabayPreventie van verspreiding van virus
Anno september 2024 is er geen specifieke
antiviraal medicijn of vaccin beschikbaar voor het behandelen of voorkomen van EV-D68-infecties. De patiënt kan echter wel stappen ondernemen om de verspreiding van het virus te voorkomen. Iedereen moet de handen vaak met zeep wassen (
goede handhygiëne). Verder is het onverstandig om ongewassen handen rond de ogen, de mond of de neus te plaatsen. Het delen van bekers of eetgerei met een zieke patiënt is uit den boze. Ook is het nauw contact met patiënten niet aangewezen. Bij het hoesten of niezen is het verstandig om de mond te bedekken met de mouw of een tissue. Aangeraakte oppervlakten zoals speelgoed of deurknoppen moeten steeds gereinigd worden. Tot slot is het essentieel om thuis te blijven bij ziekte en zieke kinderen ook thuis te houden.
Praktische tips voor het leven / omgaan met enterovirus D
Behandeling en symptoomverlichting
Enterovirus D is een virale infectie die vaak griepachtige symptomen veroorzaakt, zoals koorts, vermoeidheid en keelpijn. De behandeling van enterovirus D is doorgaans symptomatisch, wat betekent dat het richten op pijnverlichting en koortsbestrijding belangrijk is. Rust, veel water drinken en het gebruik van pijnstillers zoals paracetamol kunnen helpen bij het verlichten van de symptomen. Er is geen specifieke antivirale behandeling voor enterovirus D, dus het belangrijkste is om het lichaam te ondersteunen tijdens het herstel.
Preventie en hygiëne
Enterovirus D wordt verspreid via speeksel, hoestdruppels en contact met besmette oppervlakken. Het is belangrijk om goede hygiëne te handhaven, zoals regelmatig handen wassen, vooral na het hoesten of niezen, om de verspreiding van het virus te voorkomen. Mensen die besmet zijn met enterovirus D moeten isolatie overwegen om te voorkomen dat anderen worden besmet, vooral in gemeenschappen of gezondheidszorginstellingen. Het vaccineren tegen andere virussen die via vergelijkbare routes verspreiden, zoals influenzavaccins, kan ook helpen de algemene gezondheid te verbeteren en complicaties te voorkomen.
Gezondheidsmonitoring en complicaties
In sommige gevallen kan enterovirus D leiden tot ernstigere complicaties, zoals ademhalingsproblemen of neurologische symptomen, zoals meningitis. Patiënten moeten nauwlettend worden gemonitord om te controleren op deze complicaties. Vroege medische zorg is cruciaal om ernstige gezondheidsproblemen te voorkomen. Bij mensen die risicovolle gezondheidsproblemen hebben, zoals een verzwakt immuunsysteem, is het belangrijk om extra voorzorgsmaatregelen te nemen en medische hulp snel in te schakelen bij verergering van symptomen.
Misvattingen rond enterovirus D68
Enterovirus D68 (EV-D68) is een zeldzamer type enterovirus dat vooral luchtweginfecties veroorzaakt en soms neurologische complicaties kan geven. Hoewel het virus al tientallen jaren bekend is, heeft het de laatste jaren meer aandacht gekregen vanwege pieken in besmettingen en mogelijke verbanden met acute slappe verlamming. Er bestaan veel misverstanden over de ernst, overdracht en behandeling van EV-D68.
Enterovirus D68 is een nieuw virus
Hoewel EV-D68 de laatste jaren meer in de media verschijnt, werd het virus al in 1962 ontdekt. Het is een van de vele soorten enterovirussen die infecties bij mensen kunnen veroorzaken. In tegenstelling tot andere enterovirussen, die vaak maag-darmklachten geven, richt EV-D68 zich vooral op de luchtwegen. Periodieke uitbraken zorgen ervoor dat het virus in de belangstelling blijft, maar het is geen nieuwe ziekteverwekker.
EV-D68 veroorzaakt altijd ernstige symptomen
Veel mensen die besmet raken met EV-D68 hebben milde symptomen zoals verkoudheid, hoesten en soms koorts. Ernstige complicaties komen vooral voor bij mensen met een onderliggende aandoening, zoals astma of een verzwakt immuunsysteem. In sommige gevallen kan het virus leiden tot ademhalingsproblemen of neurologische complicaties, maar dit is relatief zeldzaam. De meeste patiënten herstellen volledig zonder medische interventie.
EV-D68 wordt verspreid via insectenbeten
Net als andere enterovirussen wordt EV-D68 vooral via druppelinfectie overgedragen. Dit betekent dat hoesten, niezen of contact met besmette oppervlakken de belangrijkste verspreidingsroutes zijn. Er is geen bewijs dat insecten, zoals muggen of teken, een rol spelen bij de overdracht van dit virus.
EV-D68 heeft een specifieke behandeling of vaccin
Op dit moment bestaat er geen specifieke antivirale behandeling of vaccin voor EV-D68. De behandeling is ondersteunend en richt zich op het verlichten van symptomen, zoals het toedienen van zuurstof bij ernstige ademhalingsproblemen. Goede hygiëne, zoals regelmatig handen wassen en het vermijden van nauw contact met besmette personen, is de beste manier om infectie te voorkomen.
EV-D68 veroorzaakt altijd neurologische schade
Hoewel EV-D68 in zeldzame gevallen in verband is gebracht met acute slappe verlamming (acute flaccid myelitis, AFM), betekent een besmetting niet automatisch dat iemand neurologische schade oploopt. De meeste patiënten ervaren geen neurologische symptomen en herstellen zonder blijvende gevolgen. Wetenschappers blijven onderzoeken hoe en waarom het virus in sommige gevallen neurologische complicaties kan veroorzaken.
Alleen kinderen lopen risico op complicaties door EV-D68
Hoewel uitbraken van EV-D68 vooral bij kinderen voorkomen, kunnen ook volwassenen besmet raken. Kinderen hebben vaker last van ernstige ademhalingsproblemen, vooral als ze al astma of een andere longaandoening hebben. Volwassenen kunnen ook symptomen ontwikkelen, maar deze zijn meestal milder. Mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen een hoger risico op complicaties, ongeacht hun leeftijd.
Lees verder