Stemmingsstabilisatoren: Medicijnen voor bipolaire stoornis

Stemmingsstabilisatoren zijn geneesmiddelen die worden gebruikt om pieken (manie) en dieptepunten (depressie) te behandelen en te voorkomen bij patiënten met een bipolaire stoornis. Ze zijn ook effectief bij patiënten met een schizoaffectieve stoornis. Deze medicijnen helpen de gemoedstoestand stabieler te maken, waardoor het dagelijks leven op werk, school of sociaal vlak minder wordt belemmerd. Er zijn verschillende soorten stemmingsstabilisatoren, elk met hun eigen bijwerkingen. Sommige bijwerkingen kunnen worden verminderd door regelmatig het medicijnniveau in het bloed te controleren. Terwijl sommige patiënten geen bijwerkingen ervaren, kunnen anderen last hebben van vervelende bijwerkingen die vaak afnemen naarmate de behandeling vordert.

• Toepassingen: Behandeling van manie en depressie
• Werking van stemmingsstabilisatoren
• Relatie met antidepressiva
• Soorten stemmingsstabilisatoren
• Anticonvulsiva (anti-epileptica)
• Antipsychotica
• Lithium
• Combinatietherapie
• Interactie met andere medicijnen
• Bijwerkingen van stemmingsstabilisatoren
• Effectiviteit van stemmingsstabilisatoren
• Behandeling van comorbide aandoeningen met stemmingsstabilisatoren
• Langdurige behandeling en therapietrouw
• Praktische tips voor het omgaan met een schilferige tong
• Verbeter je mondhygiëne
• Houd je mond goed gehydrateerd
• Vermijd irriterende stoffen
• Controleer je medicatie
• Let op tekenen van een infectie
• Eet een evenwichtig voedingspatroon
• Raadpleeg een arts bij aanhoudende klachten
• Misvattingen rond stemmingsstabilisatoren
• Stemmingsstabilisatoren genezen bipolaire stoornis
• Stemmingsstabilisatoren werken onmiddellijk
• Stemmingsstabilisatoren veroorzaken altijd ernstige bijwerkingen
• Alle stemmingsstabilisatoren zijn hetzelfde
• Stemmingsstabilisatoren mogen nooit gestopt worden
• Stemmingsstabilisatoren hebben geen effect op andere aandoeningen
• Stemmingsstabilisatoren zijn alleen nodig voor mensen met bipolaire stoornis

Toepassingen: Behandeling van manie en depressie

Een stemmingsstabilisator is een geneesmiddel dat door artsen wordt voorgeschreven om stemmingsstoornissen te behandelen, waarbij een patiënt intense en aanhoudende stemmingswisselingen ervaart. Dit geldt met name voor een bipolaire stoornis type I of II, waarbij de stemming van een patiënt fluctueert tussen depressieve gevoelens en een hoog ‘manisch’ gevoel. Stemmingsstabilisatoren helpen de verschuivingen tussen manie en depressie te onderdrukken. Ze worden ook ingezet bij de behandeling van een schizoaffectieve stoornis.

Werking van stemmingsstabilisatoren

De precieze werking van stemmingsstabilisatoren is nog niet volledig begrepen [anno augustus 2024]. Onderzoekers vermoeden dat deze medicijnen invloed hebben op verschillende neurotransmitters en hersenstructuren die betrokken zijn bij de regulatie van stemming en emotie. Ze helpen stabiliteit en kalmte te brengen in hersengebieden die overgestimuleerd of overactief zijn.

Relatie met antidepressiva

De meeste stemmingsstabilisatoren zijn voornamelijk gericht op het beheersen van manische episodes en stemmingswisselingen. Ze zijn niet altijd effectief voor de behandeling van acute depressie. Enkele uitzonderingen, zoals Lamotrigine, lithiumcarbonaat en quetiapine, kunnen zowel manische als depressieve symptomen behandelen. Daarom worden vaak antidepressiva gecombineerd met stemmingsstabilisatoren om depressieve fasen aan te pakken.

Soorten stemmingsstabilisatoren

Er zijn verschillende soorten stemmingsstabilisatoren, elk met specifieke effecten en bijwerkingen. De keuze voor een bepaald middel hangt af van de symptomen en de reactie van de patiënt op de medicatie.

Anticonvulsiva (anti-epileptica)

Diverse anticonvulsiva, die oorspronkelijk zijn ontwikkeld voor de behandeling van convulsies (oncontroleerbare aanvallen), worden ook gebruikt als stemmingsstabilisator.

Carbamazepine
Carbamazepine wordt ingezet bij de behandeling van een bipolaire stoornis. Het is noodzakelijk dat de arts regelmatig een bloedonderzoek uitvoert, omdat carbamazepine het aantal witte bloedcellen kan verlagen. Symptomen zoals pijn in de mond, het tandvlees of de keel, zweren in de mond en koorts kunnen wijzen op bijwerkingen. Andere bijwerkingen zijn duizeligheid, slaperigheid, wazig zien, verwardheid, spiertrillingen, misselijkheid, braken of milde krampen, verhoogde gevoeligheid voor zon, huidgevoeligheid en huiduitslag, en slechte coördinatie.

Lamotrigine
Lamotrigine is bijzonder effectief voor de behandeling van depressieve symptomen bij bipolaire stoornis, maar minder effectief voor manische episodes. De arts moet de dosis zeer langzaam verhogen om het risico op het syndroom van Stevens-Johnson te minimaliseren, een zeldzame maar ernstige huidaandoening. Veel voorkomende bijwerkingen zijn koorts, duizeligheid, slaperigheid, wazig zien, misselijkheid, braken, milde krampen, hoofdpijn en een huiduitslag.

Valproaat
Valproaat kan maagklachten, misselijkheid, duizeligheid, slaperigheid en wazig zien veroorzaken. Minder vaak voorkomende bijwerkingen zijn braken, milde krampen, spiertrillingen, haarverlies, gewichtstoename, blauwe plekken of bloedingen, leverproblemen en veranderingen in de menstruatiecyclus. Regelmatige controle van de leverfunctie en het bloed is noodzakelijk.

Antipsychotica

Omdat het enkele weken kan duren voordat stemmingsstabilisatoren hun volledige effect bereiken, worden in de vroege stadia van de behandeling vaak antipsychotica gebruikt om acute manie te behandelen. Sommige atypische antipsychotica hebben ook stemmingsstabiliserende effecten en worden voorgeschreven, zelfs als er geen psychotische symptomen aanwezig zijn.

Lithium

Doel
Lithium is de oudste en anno augustus 2024 nog steeds veel bestudeerde stemmingsstabilisator. Het wordt gebruikt voor de behandeling van manie en voor het voorkomen van toekomstige episodes van manie en depressie. De arts moet de lithiumspiegels nauwlettend volgen om te zorgen dat deze binnen het therapeutische bereik blijven: 0,6 tot 1,2 mEq/L (of millimolair).

Overdosis
Belangrijke tekenen van een overdosis lithium zijn misselijkheid, braken, diarree, bevingen, spiertrekkingen, onduidelijke spraak, dubbelzien en ataxie (problemen met evenwicht en coördinatie).

Bijwerkingen
Veel voorkomende bijwerkingen van lithium zijn dorst, frequent urineren, misselijkheid, slaperigheid en gewichtstoename. Minder vaak voorkomende bijwerkingen zijn braken, diarree, geheugenproblemen, concentratiestoornissen, huidveranderingen (droge huid, acne, enz.), milde spierzwakte, wazig zien, lichte handtrilling en een algemeen ziek gevoel. Deze bijwerkingen komen vaak voor in de eerste weken van de behandeling en verbeteren vaak naarmate de behandeling vordert. Soms kan een dosisverlaging noodzakelijk zijn, maar dit moet altijd gebeuren onder begeleiding van een arts.

Combinatietherapie

Patiënten krijgen vaak combinatietherapieën omdat een enkele stemmingsstabilisator mogelijk niet voldoende is voor een effectieve behandeling van de psychische problemen. Combinatietherapie kan echter leiden tot een verhoogd risico op bijwerkingen en kan de patiënt motiveren om te stoppen met medicatie door deze bijwerkingen.

Interactie met andere medicijnen

Stemmingsstabilisatoren kunnen interageren met andere medicijnen die patiënten gebruiken, wat invloed kan hebben op de effectiviteit van de behandeling of het risico op bijwerkingen kan verhogen. Het is belangrijk dat patiënten hun arts volledig informeren over alle andere medicijnen die ze gebruiken, inclusief vrij verkrijgbare medicijnen en supplementen.

Interactie met anticonvulsiva
Anticonvulsiva, die vaak worden voorgeschreven voor aandoeningen zoals epilepsie, kunnen een wisselwerking hebben met stemmingsstabilisatoren, vooral als beide worden gebruikt om een bipolaire stoornis te behandelen. Dit kan het metabolisme van de medicijnen beïnvloeden, waardoor de effecten sterker of zwakker worden. Het is belangrijk dat artsen regelmatig de bloedspiegels controleren om te zorgen voor een veilige en effectieve behandeling.

Effect op de werking van andere antidepressiva
Stemmingsstabilisatoren kunnen ook de werking van andere antidepressiva beïnvloeden. Sommige antidepressiva kunnen de effectiviteit van stemmingsstabilisatoren verminderen, terwijl andere de bijwerkingen kunnen verergeren. Patiënten die zowel stemmingsstabilisatoren als antidepressiva gebruiken, moeten nauwlettend worden gecontroleerd door hun arts om te zorgen voor de best mogelijke uitkomst van de behandeling.

Geneesmiddelinteracties bij oudere patiënten
Oudere patiënten kunnen een verhoogd risico lopen op geneesmiddelinteracties, vooral wanneer ze meerdere medicijnen gebruiken. Het is belangrijk om de medicatie van oudere patiënten zorgvuldig te beheren en regelmatig te controleren om het risico op bijwerkingen te minimaliseren. Bij oudere patiënten kunnen de metabolisme en de uitscheiding van medicijnen trager zijn, wat kan leiden tot hogere bloedspiegels van medicijnen en een groter risico op toxiciteit.

Bijwerkingen van stemmingsstabilisatoren

Stemmingsstabilisatoren kunnen verschillende bijwerkingen veroorzaken, die per medicijn verschillen en van patiënt tot patiënt variëren. Het is belangrijk dat patiënten zich bewust zijn van de mogelijke bijwerkingen en dat de arts regelmatig controles uitvoert om deze te monitoren. Sommige bijwerkingen kunnen mild zijn en vanzelf verdwijnen, terwijl andere ernstiger kunnen zijn en medische interventie vereisen.

Veelvoorkomende bijwerkingen
Veel patiënten ervaren milde bijwerkingen zoals slaperigheid, duizeligheid, of een droge mond. Deze symptomen kunnen optreden, vooral in de beginfase van de behandeling, en verbeteren vaak na verloop van tijd. Andere bijwerkingen zijn gewichtstoename, tremoren (beven), en spijsverteringsproblemen zoals misselijkheid of diarree. Hoewel deze bijwerkingen vaak niet ernstig zijn, kunnen ze het dagelijks leven beïnvloeden en het is belangrijk om ze met een arts te bespreken.

Ernstige bijwerkingen
Hoewel zeldzaam, kunnen sommige bijwerkingen van stemmingsstabilisatoren ernstig zijn. Deze omvatten nierproblemen (bijvoorbeeld bij lithiumgebruik), leverbeschadiging, huiduitslag, of verstoringen in de bloedsuikerspiegel. In sommige gevallen kan het gebruik van stemmingsstabilisatoren leiden tot een verhoogd risico op hartproblemen, vooral bij oudere patiënten of mensen met bestaande hartaandoeningen. Het is van cruciaal belang om bij het optreden van deze symptomen onmiddellijk medische hulp in te schakelen.

Monitoring van bijwerkingen
Voor bepaalde stemmingsstabilisatoren, zoals lithium, is regelmatige bloedmonitoring noodzakelijk om de bloedspiegels van het medicijn binnen het therapeutische bereik te houden. Dit helpt om zowel effectiviteit als veiligheid te waarborgen en voorkomt toxiciteit. Patiënten die anticonvulsiva gebruiken, moeten regelmatig gecontroleerd worden op leverfunctie en bloedbeeld. Het tijdig identificeren van bijwerkingen kan helpen bij het aanpassen van de behandeling, waardoor de risico's tot een minimum worden beperkt.

Effectiviteit van stemmingsstabilisatoren

De effectiviteit van stemmingsstabilisatoren varieert per patiënt en hangt af van verschillende factoren, waaronder de ernst van de bipolaire stoornis, de mate van therapietrouw, en het type medicijn dat wordt gebruikt. De effectiviteit wordt vaak beoordeeld aan de hand van het vermogen van het medicijn om manische en depressieve episodes te voorkomen of te verminderen, evenals de algehele stabiliteit van de gemoedstoestand.

Preventie van manische en depressieve episodes
Stemmingsstabilisatoren worden voorgeschreven om het risico op toekomstige manische of depressieve episodes te verminderen. In veel gevallen kunnen ze effectief helpen bij het reguleren van stemmingen en het verminderen van de frequentie en ernst van opflakkeringen. Ze kunnen ook de duur van een episode verkorten en bijdragen aan een stabieler dagelijks functioneren voor patiënten.

Langetermijneffectiviteit
Onderhoudsbehandeling met stemmingsstabilisatoren is vaak vereist voor langdurige stabiliteit bij patiënten met een bipolaire stoornis. Hoewel het medicijn effectief kan zijn in het verminderen van de symptomen op de korte termijn, moet het gebruik vaak gedurende maanden of zelfs jaren worden voortgezet om het risico op terugval te minimaliseren. In sommige gevallen kunnen artsen besluiten om de medicatie te verminderen of te stoppen, afhankelijk van de patiënt en hun reactie op de behandeling.

Behandeling van comorbide aandoeningen met stemmingsstabilisatoren

Patiënten met een bipolaire stoornis kunnen vaak ook andere psychische aandoeningen hebben, zoals angststoornissen, verslavingen, of psychotische stoornissen. Het gebruik van stemmingsstabilisatoren kan in sommige gevallen helpen om de symptomen van deze comorbide aandoeningen te verlichten.

Combinatietherapie met antidepressiva
In sommige gevallen kunnen stemmingsstabilisatoren in combinatie met antidepressiva worden voorgeschreven voor patiënten met een bipolaire stoornis die ook lijden aan ernstige depressieve episodes. Deze combinatie kan helpen om de stemming te stabiliseren terwijl de symptomen van depressie worden aangepakt. Het is echter belangrijk om voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van antidepressiva, omdat ze soms manische episodes kunnen uitlokken, vooral bij patiënten met een bipolaire stoornis.

Antipsychotica bij comorbiditeit
Antipsychotica worden soms toegevoegd aan de behandeling van bipolaire stoornis, vooral wanneer er sprake is van psychotische symptomen of ernstige manie. Deze medicijnen kunnen effectief helpen bij het beheersen van hallucinaties, wanen, of andere psychotische symptomen die soms optreden bij bipolaire stoornis. Ze kunnen ook samenwerken met stemmingsstabilisatoren om de algehele effectiviteit van de behandeling te verbeteren.

Behandeling van verslavingen
Patiënten met een bipolaire stoornis hebben vaak ook te maken met verslavingsproblemen, zoals alcohol- of drugsverslaving. Het gebruik van stemmingsstabilisatoren kan helpen bij het stabiliseren van de gemoedstoestand, wat het proces van verslavingsbehandeling kan ondersteunen. Het is belangrijk om een holistische benadering van behandeling te hanteren, waarbij stemmingsstabilisatoren deel uitmaken van een bredere behandelstrategie.

Langdurige behandeling en therapietrouw

Een van de grootste uitdagingen bij de behandeling van bipolaire stoornis is het handhaven van de therapietrouw. Patiënten kunnen stoppen met het nemen van hun medicijnen om verschillende redenen, zoals het ervaren van bijwerkingen of het gevoel dat ze beter worden. Het is cruciaal dat artsen en therapeuten samenwerken om de patiënt gemotiveerd te houden en om alternatieve behandelingsopties te onderzoeken indien nodig.

Belang van therapietrouw
Therapietrouw is essentieel om de effectiviteit van de behandeling te waarborgen. Zonder consistente inname van stemmingsstabilisatoren kan de patiënt het risico lopen op terugval van manische of depressieve episodes, wat kan leiden tot een verslechtering van de algehele gezondheid en het functioneren. Patiënten moeten zich gesteund voelen door hun zorgverleners en een behandelplan ontwikkelen dat hen helpt om op lange termijn therapietrouw te blijven.

Alternatieve behandelingsopties voor therapietrouwproblemen
Voor patiënten die moeite hebben met het naleven van hun medicatieplan, kunnen alternatieve behandelingsopties worden overwogen. Deze omvatten het gebruik van injecteerbare medicatie of een combinatie van medicatie en psychotherapie. Daarnaast kunnen familieleden en naasten een belangrijke rol spelen in het ondersteunen van de patiënt bij het naleven van hun behandeling en het monitoren van mogelijke bijwerkingen.

Praktische tips voor het omgaan met een schilferige tong

Een schilferige tong kan verschillende oorzaken hebben en komt vaak voor als gevolg van een onjuiste mondhygiëne, uitdroging, of een onderliggende gezondheidsaandoening. Soms kan het ook wijzen op een infectie of een reactie op bepaalde medicijnen. Hier zijn enkele praktische tips die je kunnen helpen bij het omgaan met een schilferige tong.

Verbeter je mondhygiëne

Een van de meest voorkomende oorzaken van een schilferige tong is een slechte mondhygiëne. Zorg ervoor dat je je tong dagelijks poetst, bijvoorbeeld met een speciale tongschraper of je tandenborstel, om een ophoping van bacteriën, voedselresten en dode cellen te verwijderen. Dit voorkomt niet alleen de schilferigheid, maar verbetert ook de algehele mondgezondheid. Vergeet niet om ook regelmatig je tanden te poetsen en flossen om tandbederf en tandvleesontstekingen te voorkomen.

Houd je mond goed gehydrateerd

Uitdroging kan leiden tot een schilferige tong, dus het is belangrijk om voldoende water te drinken gedurende de dag. Door gehydrateerd te blijven, kun je de ophoping van dode cellen op de tong verminderen en je mond vochtig houden, wat helpt bij het voorkomen van een schilferige tong. Vermijd ook te veel cafeïne of alcohol, omdat deze stoffen het uitdrogingsproces kunnen versnellen.

Vermijd irriterende stoffen

Roken, alcoholgebruik en het eten van zeer gekruid of zuur voedsel kunnen de tong irriteren en bijdragen aan een schilferig uiterlijk. Het is een goed idee om deze stoffen tijdelijk te vermijden, vooral als je merkt dat je tong hierdoor erger wordt. Probeer daarnaast te kiezen voor voedsel dat de tong niet verder beschadigt, zoals mild en zacht voedsel.

Controleer je medicatie

Sommige medicijnen kunnen bijwerkingen veroorzaken die leiden tot een schilferige tong. Als je nieuwe medicijnen gebruikt, overleg dan met je arts of dit een mogelijke oorzaak kan zijn. In sommige gevallen kan je arts alternatieve medicijnen voorschrijven of een oplossing bieden voor de bijwerkingen die je ervaart. Dit geldt ook voor medicijnen die je gebruikt voor medicatie die invloed kan hebben op je mondgezondheid.

Let op tekenen van een infectie

Een schilferige tong kan ook het gevolg zijn van een infectie, zoals een schimmelinfectie of een bacteriële infectie. Als je naast een schilferige tong ook symptomen hebt zoals pijn, zwelling, of een slecht ruikende adem, kan het zijn dat er een onderliggende infectie aanwezig is. Het is belangrijk om in dit geval medische hulp te zoeken, zodat je de juiste behandeling kunt krijgen.

Eet een evenwichtig voedingspatroon

Een schilferige tong kan soms wijzen op een tekort aan bepaalde voedingsstoffen, zoals vitamine B of ijzer. Zorg ervoor dat je een evenwichtig voedingspatroon volgt, rijk aan voedingsstoffen, om te helpen bij het herstellen van je mondgezondheid. Voedingsmiddelen zoals bladgroenten, mager vlees, en volkorenproducten kunnen je voorzien van de benodigde vitaminen en mineralen.

Raadpleeg een arts bij aanhoudende klachten

Als je schilferige tong niet verbetert na het volgen van deze tips, of als je aanvullende symptomen ervaart, zoals pijn of een verandering in je smaak, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Er kunnen onderliggende medische aandoeningen zijn die een schilferige tong veroorzaken, zoals een suikerziekte, een schildklieraandoening of een auto-immuunziekte, en je arts kan je doorverwijzen naar de juiste specialist voor verder onderzoek en behandeling.

Misvattingen rond stemmingsstabilisatoren

Stemmingsstabilisatoren zijn geneesmiddelen die vaak worden voorgeschreven voor de behandeling van stemmingsstoornissen, zoals bipolaire stoornis. Er bestaan echter veel misvattingen over hoe deze medicijnen werken en wat hun effecten zijn. Het is belangrijk om deze misverstanden te begrijpen om het juiste gebruik en de effectiviteit van stemmingsstabilisatoren te waarderen.

Stemmingsstabilisatoren genezen bipolaire stoornis

Hoewel stemmingsstabilisatoren effectief zijn in het beheersen van de symptomen van bipolaire stoornis, genezen ze de aandoening niet. Deze medicijnen helpen bij het stabiliseren van stemmingen en het voorkomen van extreme stemmingswisselingen, maar ze behandelen de onderliggende oorzaak van de stoornis niet. Behandeling van bipolaire stoornis omvat vaak een combinatie van medicijnen en therapieën.

Stemmingsstabilisatoren werken onmiddellijk

Het is een misverstand dat stemmingsstabilisatoren onmiddellijk effect hebben. In werkelijkheid kan het enige tijd duren voordat de effecten van deze medicijnen merkbaar zijn. Het kan enkele weken duren voordat iemand het volledige voordeel van de medicatie ervaart, vooral bij nieuwe behandelingen. Geduld is belangrijk, en het is essentieel om de medicijnen consistent in te nemen, zoals voorgeschreven.

Stemmingsstabilisatoren veroorzaken altijd ernstige bijwerkingen

Hoewel sommige mensen bijwerkingen kunnen ervaren bij het gebruik van stemmingsstabilisatoren, geldt dit niet voor iedereen. Veel mensen verdragen de medicijnen goed en ervaren weinig tot geen bijwerkingen. Bijwerkingen kunnen variëren afhankelijk van het type stemmingsstabilisator, de dosering en de individuele gevoeligheid voor de medicatie. Het is belangrijk om met een arts samen te werken om de juiste medicatie en dosering te vinden die het beste werkt zonder onacceptabele bijwerkingen.

Alle stemmingsstabilisatoren zijn hetzelfde

Er bestaan verschillende soorten stemmingsstabilisatoren, zoals lithium, valproaat en lamotrigine. Hoewel ze allemaal helpen bij het stabiliseren van stemmingen, werken ze op verschillende manieren en kunnen ze verschillende effecten hebben. Wat voor de ene persoon goed werkt, kan voor de ander minder effectief zijn. Daarom is het belangrijk dat een arts de meest geschikte medicatie kiest, gebaseerd op de specifieke behoeften en omstandigheden van de patiënt.

Stemmingsstabilisatoren mogen nooit gestopt worden

Sommige mensen geloven ten onrechte dat stemmingsstabilisatoren nooit gestopt mogen worden. Hoewel het belangrijk is om deze medicijnen niet abrupt te stoppen zonder medisch advies, kunnen sommige mensen in overleg met hun arts besluiten de medicatie af te bouwen of te stoppen, afhankelijk van hun symptomen en gezondheidstoestand. Het stoppen van medicijnen moet altijd onder begeleiding van een arts gebeuren om terugvallen te voorkomen.

Stemmingsstabilisatoren hebben geen effect op andere aandoeningen

Een andere misvatting is dat stemmingsstabilisatoren geen invloed hebben op andere aandoeningen of symptomen. In werkelijkheid kunnen deze medicijnen gunstige effecten hebben op andere gezondheidsproblemen, zoals angst of slaapproblemen. Bijvoorbeeld, sommige stemmingsstabilisatoren hebben kalmerende effecten die kunnen helpen bij het verbeteren van de slaapkwaliteit bij mensen met bipolaire stoornis of andere stemmingsstoornissen.

Stemmingsstabilisatoren zijn alleen nodig voor mensen met bipolaire stoornis

Hoewel stemmingsstabilisatoren vaak worden voorgeschreven voor bipolaire stoornis, kunnen ze ook nuttig zijn voor andere aandoeningen, zoals schizofrenie of ernstige depressie, vooral wanneer stemmingsschommelingen aanwezig zijn. Het gebruik van stemmingsstabilisatoren kan dus niet beperkt worden tot alleen bipolaire stoornis; ze worden ook voorgeschreven voor een breder scala aan psychische aandoeningen.

Lees verder

• Stemmingswisselingen: Oorzaken van wijzigingen in het humeur
• Manie en hypomanie: Extreme energie bij stemmingsstoornis
• Bipolaire stoornis: Psychische ziekte (stemmingsstoornis)
• Schizoaffectieve stoornis: Psychische aandoening
• Antipsychotica: Medicatie tegen schizofrenie of manie