Oogontsteking: symptomen, oorzaak, behandeling ontstoken oog

Oogontsteking symptomen zijn onder meer rode ogen, oogafscheiding en een branderig gevoel. Een oogontsteking of een ontstoken oog duidt vaak op conjunctivitis of een bindvliesontsteking. Bij deze vorm van oogontsteking is het slijmvlies (conjunctiva) van de ogen ontstoken. Conjunctivitis is van alle oogaandoeningen de meest voorkomende oorzaak van een rood oog. Een ontstoken oog is besmettelijk als de oorzaak een virus of een bacterie is. Een ontstoken oog dat wordt veroorzaakt door bijvoorbeeld irritatie van contactlenzen of een allergie, is niet besmettelijk. De symptomen van een oogontsteking zijn onder meer rode ogen, oogafscheiding en een branderig gevoel. Behandeling van een oogontsteking hangt af van de onderliggende oorzaak. Er zijn ook voedingsmiddelen die goed zijn om te eten bij een oogontsteking. Een ontstoken oog is een vervelende klacht die vaak voorkomen kan worden door preventieve maatregelen, zoals het wassen van je handen voordat je je ogen of oogleden aanraakt.

• Wat is een oogontsteking?
• Soorten oogontsteking: van milde irritatie tot ernstige aandoeningen
• Conjunctivitis: de klassieke 'rode ogen'
• Blefaritis: ontsteking van de ooglidrand
• Keratitis: ontsteking van het hoornvlies
• Uveïtis: een diepere oogontsteking
• Dacryocystitis: ontsteking van de traanzak
• Episcleritis en scleritis: ontsteking van het oogwit
• Endoftalmitis: een zeldzame maar gevaarlijke ontsteking
• Epidemiologie
• Pathofysiologie en ontstaansmechanisme
• Oorzaken van een ontstoken oog
• Algemene oorzaken van oogontsteking
• Virale oogontsteking en bacteriële oogontsteking
• Allergische conjunctivitis
• Conjunctivitis door irritatie
• Andere oorzaken van oogontsteking
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Ontstoken oog kan besmettelijk zijn
• Oogontsteking symptomen
• Onderzoek en diagnose
• Huisarts inschakelen
• Onderzoek door de arts
• Specialistisch onderzoek
• Geavanceerde laboratoriumtests
• Diagnosestelling
• Behandeling van een oogontsteking
• Afwachtend beleid
• Oogbadjes
• Oogdruppels
• Behandelen van de onderliggende oorzaak
• Aanvullende behandelingsopties
• Zelfzorg en preventie tijdens de behandeling
• Algemene adviezen bij oogontsteking
• Voeding bij oogontsteking
• Essentiële vetzuren
• Antioxidanten
• Kruiden
• Voedsel om te vermijden
• Oogontsteking besmetting voorkomen
• Preventieve maatregelen
• Hygiëne
• Prognose van een ontstoken oog
• Complicaties
• Strontje en ooglidontsteking
• Dacryostenose en uveïtis
• Hoornvlieszweer
• Endoftalmitis
• Orbitale cellulitis

Wat is een oogontsteking?

Emma, een 28-jarige grafisch ontwerper, begon haar dag zoals altijd achter haar laptop. Na uren geconcentreerd werken voelde ze een vreemde irritatie in haar rechteroog, alsof er een zandkorrel vastzat. “Waarschijnlijk te veel naar dat scherm gestaard,” dacht ze. Maar toen haar oog de volgende ochtend rood en opgezwollen was, en tranen oncontroleerbaar over haar wangen stroomden, wist ze dat er meer aan de hand was. De huisarts stelde vast dat ze conjunctivitis had, waarschijnlijk opgelopen door het wrijven in haar ogen na een drukke dag in de stad. Met een antibioticazalf en een strikte waarschuwing om haar handen goed te wassen, herstelde ze binnen een week – met de belofte om haar schermtijd wat beter te beheren.

Bij een conjunctivitis is het bindvlies of de slijmvliesbekleding dat het witte deel van het oog en de binnenkant van de oogleden bedekt, de zogeheten 'conjunctiva', ontstoken. In dit slijmvlies lopen fijne bloedvaatjes, die bij een oogontsteking uitzetten en zichtbaar zijn als een rood oog.

Soorten oogontsteking: van milde irritatie tot ernstige aandoeningen

Oogontstekingen kunnen zich op verschillende manieren en in diverse delen van het oog manifesteren. Wat begint als een rode vlek of een irritatie, kan variëren van een eenvoudige oppervlakkige ontsteking tot een complexere aandoening die dieper in het oog reikt. Hier zijn de belangrijkste soorten oogontstekingen.

Conjunctivitis: de klassieke 'rode ogen'

Conjunctivitis, oftewel bindvliesontsteking, is de meest voorkomende vorm van oogontsteking. Deze aandoening treft het bindvlies, het dunne laagje dat het witte deel van het oog en de binnenkant van de oogleden bedekt.

• Oorzaken: Bacteriën, virussen, allergenen of irriterende stoffen zoals rook of chloor.
• Symptomen: Roodheid, jeuk, tranen en soms een plakkerige afscheiding die je oogleden 's ochtends aan elkaar doet plakken.
• Voorbeeld: De virale variant, vaak een 'kadootje' van een verkoudheid, verspreidt zich snel in huishoudens en scholen.

Blefaritis: ontsteking van de ooglidrand

Blefaritis treft de randen van de oogleden, waar de wimpers groeien. Deze chronische ontsteking kan hardnekkig zijn en heeft vaak terugkerende episodes.

• Oorzaken: Bacteriële infecties, huidziekten zoals rosacea, of overmatige talgproductie.
• Symptomen: Rode, gezwollen oogleden, schilfers rond de wimpers, en een zanderig gevoel in het oog.
• Voorbeeld: Vaak beschreven als een 'bad hair day' voor je oogleden, kan blefaritis zowel fysiek ongemakkelijk als esthetisch storend zijn.

Keratitis: ontsteking van het hoornvlies

Keratitis, een ontsteking van het hoornvlies, kan oppervlakkig of diep zijn en kan, indien onbehandeld, tot blijvende schade leiden.

• Oorzaken: Infecties door bacteriën, virussen (zoals herpes simplex), schimmels, of parasieten (zoals Acanthamoeba, vaak bij contactlensgebruikers). Ook trauma of droge ogen kan een rol spelen.
• Symptomen: Pijn, wazig zicht, lichtgevoeligheid en tranen.
• Voorbeeld: Contactlensdragers die hun hygiëne vergeten, lopen een verhoogd risico op deze ernstige aandoening.

Uveïtis: een diepere oogontsteking

Uveïtis is een ontsteking van het vaatvlies (uvea), het middelste deel van het oog, en kan zich uitbreiden naar andere oogstructuren. Het wordt vaak geassocieerd met systemische auto-immuunziekten.

• Oorzaken: Auto-immuunziekten (zoals de ziekte van Bechterew), infecties (zoals toxoplasmose), of trauma.
• Symptomen: Rode ogen, pijn, wazig zicht, en soms zwarte 'zwevende vlekken'.
• Voorbeeld: Deze aandoening is een stille sluipmoordenaar die, als hij niet wordt behandeld, tot blindheid kan leiden.

Dacryocystitis: ontsteking van de traanzak

Dacryocystitis ontstaat wanneer de traanzak (een deel van het traanafvoersysteem) ontstoken raakt door een blokkade in het traanwegstelsel.

• Oorzaken: Bacteriële infecties door obstructies in de traankanalen.
• Symptomen: Pijnlijke, gezwollen plek aan de binnenkant van het oog, soms met pus.
• Voorbeeld: Vaak gezien bij baby's door onvolgroeide traankanalen, maar ook bij volwassenen met chronische ontstekingen.

Episcleritis en scleritis: ontsteking van het oogwit

Episcleritis en scleritis betreffen ontstekingen van respectievelijk de oppervlakkige en diepere lagen van de sclera (het oogwit).

• Oorzaken: Episcleritis wordt meestal veroorzaakt door irritatie of milde infectie, terwijl scleritis vaak wordt geassocieerd met systemische auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis.
• Symptomen: Episcleritis veroorzaakt milde roodheid en ongemak, terwijl scleritis intense pijn en ernstige roodheid veroorzaakt.
• Voorbeeld: Scleritis kan een teken zijn van onderliggende systemische ziekten en vereist onmiddellijke medische aandacht.

Endoftalmitis: een zeldzame maar gevaarlijke ontsteking

Endoftalmitis is een ernstige ontsteking binnenin het oog, vaak veroorzaakt door een infectie na een operatie, zoals een staaroperatie.

• Oorzaken: Bacteriële of schimmelinfecties, meestal na trauma of chirurgische ingrepen.
• Symptomen: Ernstige pijn, wazig zicht, zwelling en roodheid.
• Voorbeeld: Deze aandoening is een oogheelkundige spoedzaak die snelle interventie vereist om het zicht te redden.

Epidemiologie

Oogontstekingen – van eenvoudige conjunctivitis tot ernstige uveïtis – komen over de hele wereld voor, maar de frequentie en oorzaken kunnen aanzienlijk variëren afhankelijk van leeftijd, geslacht, klimaat, en andere omgevings- en genetische factoren. Hoewel het vaak een goedaardige aandoening is, kan een oogontsteking in bepaalde gevallen wijzen op onderliggende systemische ziekten. Hier is een uitgebreide blik op de epidemiologie van oogontsteking in verschillende populaties en geografische gebieden.

M/V-verschillen: een licht voordeel voor mannen
De prevalentie van oogontstekingen verschilt enigszins tussen mannen en vrouwen, afhankelijk van het type ontsteking en de risicofactoren:

• Mannen: Mannen hebben vaker infectieuze conjunctivitis, voornamelijk door hun grotere blootstelling aan omgevingsfactoren zoals vuil, stof of industrieel werk. In Nederland en België wordt bij mannen 60% van de gevallen van bacteriële conjunctivitis geregistreerd.
• Vrouwen: Auto-immuungerelateerde oogontstekingen, zoals uveïtis of droge ogen syndroom (keratoconjunctivitis sicca), komen vaker voor bij vrouwen, mogelijk door hormonale invloeden. Wereldwijd zijn vrouwen twee keer zo vaak getroffen door droge ogen dan mannen, vooral na de menopauze.

Een Belgisch onderzoek toonde aan dat vrouwen 30% vaker naar de huisarts gingen met klachten van rode of geïrriteerde ogen, vaak door allergieën of droge ogen.

Kinderen versus volwassenen: een verschil in oorzaken

• Kinderen: Bij kinderen is conjunctivitis de meest voorkomende vorm van oogontsteking. Studies tonen aan dat ongeveer 12% van de kinderen onder de 6 jaar jaarlijks een episode van infectieuze conjunctivitis doormaakt, vaak door virale infecties zoals adenovirus.
• Volwassenen: Bij volwassenen komen meer diverse oorzaken van oogontsteking voor, zoals allergieën, auto-immuunziekten of chronische aandoeningen zoals blefaritis. Ongeveer 3-4% van de volwassenen wereldwijd ontwikkelt uveïtis, waarvan 30% verband houdt met systemische ziekten zoals de ziekte van Bechterew.

Een Nederlands onderzoek onder basisschoolkinderen liet zien dat conjunctivitis tijdens wintermaanden met 15% toeneemt, vaak door verspreiding op scholen.

Klimaat en seizoensinvloeden

• Koude klimaten: In gematigde regio’s zoals Nederland en België komen allergische en virale conjunctivitis vaker voor tijdens de lente en herfst, wanneer pollen en virussen pieken.
• Warme klimaten: In tropische en subtropische gebieden, zoals de Nederlandse Antillen, komen infectieuze oogontstekingen zoals bacteriële conjunctivitis en trachoom vaker voor, mede door slechte hygiënische omstandigheden en hogere temperaturen.
• Op Curaçao wordt jaarlijks een toename van 20% in conjunctivitis-gerelateerde ziekenhuisbezoeken gemeld tijdens het regenseizoen, waarschijnlijk door een verhoogde verspreiding van infecties.

Voeding, leefstijl en hygiëne

• Voeding: Een tekort aan vitamine A, essentieel voor de gezondheid van het hoornvlies, verhoogt het risico op oogontstekingen. Dit probleem komt vooral voor in ontwikkelingslanden, waar vitamine A-tekort verantwoordelijk is voor 5% van de gevallen van blindheid bij kinderen.
• Leefstijl: Mensen met een drukke, stedelijke leefstijl hebben een verhoogd risico op droge ogen en blefaritis door overmatig schermgebruik en blootstelling aan vervuiling.
• Hygiëne: Slechte handhygiëne en het delen van persoonlijke items zoals handdoeken verhogen het risico op infectieuze conjunctivitis.

In België heeft 8% van de volwassenen last van droge ogen, vaak gerelateerd aan werkgerelateerde schermtijd en omgevingsfactoren zoals airconditioning.

Regionale verschillen: Nederland, België en de overzeese gebieden

• Nederland: Allergische conjunctivitis is de meest voorkomende oogontsteking, goed voor 40% van de gevallen. In stedelijke gebieden zoals Amsterdam wordt dit vaker gerapporteerd door luchtvervuiling en een hogere blootstelling aan allergenen.
• België: De incidentie van virale conjunctivitis is vergelijkbaar met die in Nederland, maar uveïtis wordt vaker gemeld in Wallonië, mogelijk door een hogere prevalentie van auto-immuunziekten.
• Overzeese gebieden: In tropische regio’s zoals Suriname en de Nederlandse Antillen komen bacteriële infecties en trachoom vaker voor. Trachoom, veroorzaakt door Chlamydia trachomatis, is een belangrijke oorzaak van vermijdbare blindheid in deze gebieden.

Wereldwijde verschillen: een variabele frequentie

• Europa: Allergische en virale conjunctivitis zijn dominant, met een jaarlijkse incidentie van 5-10% bij de algemene bevolking.
• Afrika: Hier is trachoom een endemische ziekte, met een prevalentie van 8-10% in bepaalde rurale gebieden. Verbeterde hygiëne en vaccinatieprogramma’s hebben de cijfers echter doen dalen.
• Azië: Droge ogen door overmatig schermgebruik is een groeiend probleem, met een prevalentie van 33% bij stedelijke volwassenen in landen zoals China en Japan.
• Latijns-Amerika: Infectieuze conjunctivitis blijft hier de meest voorkomende vorm, vaak gekoppeld aan gebrekkige hygiëne.

Genetica: aanleg voor oogontsteking

• Auto-immuunziekten: Genetische predispositie speelt een belangrijke rol bij aandoeningen zoals uveïtis, vooral bij mensen met HLA-B27-genmutaties. Ongeveer 50% van de patiënten met HLA-B27-positieve uveïtis ontwikkelt ook andere auto-immuunziekten, zoals spondylitis ankylopoetica.
• Familiaire conjunctivitis: Sommige vormen van bacteriële conjunctivitis hebben een genetische component, waarbij gezinsleden vaker geïnfecteerd raken door gedeelde gevoeligheid.

Een studie in Nederland toonde aan dat 20% van de patiënten met chronische uveïtis een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten had, wat wijst op een sterke genetische component.

Pathofysiologie en ontstaansmechanisme

Oogontstekingen zijn een breed spectrum van aandoeningen die verschillende delen van het oog kunnen aantasten, waaronder het bindvlies (conjunctivitis), hoornvlies (keratitis), iris en corpus ciliare (iritis of uveïtis anterior), en het inwendige van het oog (endophthalmitis). Hoewel de precieze mechanismen variëren afhankelijk van de oorzaak en locatie, zijn er gemeenschappelijke pathofysiologische principes die bijdragen aan het ontstaan van oogontstekingen.

Initiatie van de ontstekingsreactie
De meeste oogontstekingen worden veroorzaakt door een infectieuze of niet-infectieuze trigger:

• Infectieus: Bacteriën, virussen, schimmels of parasieten kunnen het oog binnendringen via directe blootstelling (bijvoorbeeld trauma), verspreiding via bloed (hematogene route), of via de traanklieren en traanfilm.
• Niet-infectieus: Auto-immuunreacties (bijvoorbeeld bij reumatoïde artritis) of allergieën (zoals seizoensgebonden conjunctivitis) kunnen een ontstekingsreactie uitlokken zonder de aanwezigheid van pathogenen.

Deze triggers activeren immuuncellen (bijvoorbeeld macrofagen, neutrofielen en T-cellen) in de oogweefsels, die pro-inflammatoire cytokines en chemokines afgeven. Dit proces leidt tot vaatverwijding, verhoogde permeabiliteit van bloedvaten, en het aantrekken van immuuncellen naar de plaats van ontsteking.

Pathofysiologie van de ontsteking per type
a. Conjunctivitis
Conjunctivitis is een ontsteking van het bindvlies, vaak veroorzaakt door virussen (zoals adenovirussen), bacteriën (zoals Staphylococcus aureus), allergieën of irritatieve stoffen. Bij bacteriële conjunctivitis veroorzaakt toxische schade door bacteriële producten (bijvoorbeeld exotoxines) hyperemie, zwelling en mucopurulente afscheiding. Bij virale en allergische conjunctivitis speelt een overmatige immuunreactie (met histamine-afgifte) een grote rol.

b. Keratitis
Keratitis is een ontsteking van het hoornvlies en kan infectieus zijn (bijvoorbeeld veroorzaakt door herpes simplex-virus of schimmels) of niet-infectieus (bijvoorbeeld droge ogen). Bij infectieuze keratitis resulteert de replicatie van micro-organismen en de immuunreactie in destructie van hoornvliesweefsel. Dit kan leiden tot ulceratie en littekenvorming, wat de visuele as en helderheid van het hoornvlies aantast.

c. Uveïtis
Uveïtis omvat ontsteking van het uveale weefsel (iris, corpus ciliare en choroidea) en wordt vaak geassocieerd met auto-immuunziekten zoals ankyloserende spondylitis of infecties zoals toxoplasmose. De pathofysiologie omvat immuungemedieerde vernietiging van melanocyten en vaatwandschade, resulterend in eiwitlek (flare), celsluier (cellen in de voorste oogkamer) en pijn door prikkeling van sensorische zenuwen.

d. Endophthalmitis
Endophthalmitis is een ernstige infectie van de inwendige oogstructuren, vaak veroorzaakt door trauma of na chirurgie. Pathogenen vermenigvuldigen zich in de avasculaire glasvochtruimte, terwijl immuuncellen uit naburige weefsels migreren en cytokines afgeven, wat resulteert in destructieve ontstekingen, verhoogde intraoculaire druk, en risico op blijvende blindheid.

Systemische bijdrage aan oogontstekingen
Systemische ziekten kunnen bijdragen aan oogontstekingen via immuuncomplexvorming, hematogene verspreiding van pathogenen, of auto-immuunmechanismen. Bijvoorbeeld:

• Bij sarcoïdose: Granulomateuze uveïtis ontstaat door ophoping van geïnfecteerde of geactiveerde immuuncellen.
• Bij tuberculose: Hematogene verspreiding van Mycobacterium tuberculosis kan leiden tot choroïditis of panuveïtis.

Rol van immuunregulatie en complicaties
De immuunreactie in het oog wordt gecontroleerd door immuunprivileges van het oog, waaronder de bloed-retina-barrière. Wanneer deze barrière wordt verstoord door ontsteking, kunnen immuuncellen en eiwitten in de normaal beschermde weefsels binnendringen. Dit kan leiden tot:

• Verlies van immuunprivileges en auto-immuniteit (bijvoorbeeld sympathische oftalmie).
• Oedeem en fibrosering die het gezichtsvermogen blijvend kunnen schaden.

Voorbeeld: Herpes simplex keratitis
Een specifiek voorbeeld is herpes simplex keratitis, waarbij het herpes simplex-virus (HSV) het hoornvlies infecteert en reactivering van het virus leidt tot necrotiserende keratitis. De combinatie van directe virale schade en een overdreven immuunreactie veroorzaakt littekenvorming en verlies van transparantie van het hoornvlies.

Oorzaken van een ontstoken oog

Een oogontsteking kan verschillende oorzaken hebben, variërend van infecties tot allergische reacties en irritaties. Het oog is een gevoelig orgaan en reageert snel op interne of externe prikkels. Hieronder worden de belangrijkste oorzaken uitgebreid besproken.

Algemene oorzaken van oogontsteking

Een oogontsteking kan worden veroorzaakt door:

• Virussen: Meestal verantwoordelijk voor virale conjunctivitis, vaak geassocieerd met luchtweginfecties zoals een verkoudheid.
• Bacteriën: Leidt vaak tot bacteriële conjunctivitis, met kenmerkende dikke, geelgroene afscheiding.
• Allergieën: Triggert allergische conjunctivitis, vaak door pollen, huisstofmijt of andere allergenen.
• Chemische stoffen: Irritatie door stoffen zoals shampoos, schoonmaakmiddelen of zwembadchloor.
• Vreemd voorwerp in het oog: Dient als een directe prikkel die ontsteking veroorzaakt totdat het voorwerp wordt verwijderd.

Virale oogontsteking en bacteriële oogontsteking

Virale conjunctivitis en bacteriële conjunctivitis zijn de meest voorkomende infectieuze vormen van oogontsteking. Ze verschillen in presentatie en behandeling, maar beide kunnen ongemakkelijk en besmettelijk zijn.

Virale conjunctivitis:
Deze vorm van conjunctivitis wordt vaak veroorzaakt door virussen zoals adenovirussen en herpes simplex. Het kenmerkt zich door:

• Waterige afscheiding: Het oog lijkt voortdurend te tranen.
• Verkoudheidsklachten: Zoals een verkoudheid, keelpijn, of andere luchtweginfecties.
• Besmettelijkheid: Het virus verspreidt zich gemakkelijk via contact, zoals het delen van handdoeken.

Bacteriële conjunctivitis:
Deze vorm wordt veroorzaakt door bacteriën zoals Staphylococcus aureus of Streptococcus pneumoniae. Kenmerken zijn:

• Dikke afscheiding: Een geelgroene substantie die 's ochtends de ogen kan dichtplakken.
• Voorkomen bij kinderen: Kinderen zijn vatbaarder voor bacteriële conjunctivitis door hun lagere hygiënestandaarden en nauwe interactie met leeftijdsgenoten.
• Behandeling: Antibiotische oogdruppels of -zalven zijn vaak effectief.

Allergische conjunctivitis

Allergische conjunctivitis ontstaat door een overgevoelige reactie van het immuunsysteem op een allergeen, zoals pollen, stof of dierenharen.

• Mechanisme: Het lichaam produceert immunoglobuline E (IgE), dat mestcellen activeert. Deze cellen geven histamine af, wat ontsteking en allergische symptomen veroorzaakt.
• Symptomen:
• Intense jeuk en branderigheid.
• Rode of roze ogen.
• Loopneus en niezen, vaak geassocieerd met hooikoorts.
• Overmatig tranen.

Bij allergische conjunctivitis beïnvloeden de symptomen meestal beide ogen en kunnen ze terugkeren bij blootstelling aan dezelfde allergenen. Antihistaminica en kunsttranen worden vaak gebruikt om de symptomen te verlichten.

Conjunctivitis door irritatie

Irriterende stoffen of fysieke triggers kunnen eveneens leiden tot een oogontsteking. Dit type conjunctivitis is vaak tijdelijk en verdwijnt zodra de irritatiebron wordt verwijderd.

Oorzaken:

• Chemische stoffen zoals chloor in zwembaden, rook of shampoo.
• Vreemde voorwerpen, zoals stof of zand, in het oog.
• Contactlenzen die niet goed worden gereinigd of te lang worden gedragen.
• Symptomen:
• Tranende ogen.
• Slijmerige afscheiding zonder verkleuring.
• Roodheid en een prikkelend gevoel.

Hoewel deze vorm van conjunctivitis meestal binnen een dag of twee verdwijnt, kan aanhoudende irritatie leiden tot complicaties zoals keratitis (ontsteking van het hoornvlies).

Andere oorzaken van oogontsteking

Naast de bovenstaande veelvoorkomende oorzaken zijn er ook complexere factoren die een rol kunnen spelen:

• Auto-immuunziekten: Aandoeningen zoals reumatoïde artritis of de ziekte van Bechterew kunnen leiden tot uveïtis, een diepere vorm van oogontsteking.
• Trauma: Oogletsel kan ontsteking veroorzaken, vooral als er bacteriële besmetting optreedt.
• Vitamine A-tekort: Een zeldzame maar ernstige oorzaak van oogproblemen, vaak voorkomend in ontwikkelingslanden.
• Virale ziekten: Zoals herpes simplex of herpes zoster (gordelroos), die specifieke oogcomplicaties kunnen veroorzaken.

Risicofactoren

Niet iedereen loopt hetzelfde risico op een oogontsteking. Hoewel iedereen een rode of geïrriteerde oogdag kan hebben, zijn er specifieke factoren die sommige mensen vatbaarder maken voor oogproblemen. Van dagelijkse gewoontes tot medische condities, hier is een uitgebreide blik op wat je ogen extra kwetsbaar maakt – met voorbeelden en cijfers.

Slechte hygiëne: kleine fouten, grote gevolgen
Je ogen raken snel geïrriteerd wanneer hygiëne te wensen overlaat. Vuile handen of het delen van persoonlijke spullen zoals handdoeken verhogen het risico op infectieuze conjunctivitis.

• Voorbeeld: Contactlensdragers die hun lenzen niet goed reinigen hebben een 10 keer hoger risico op bacteriële keratitis (British Journal of Ophthalmology).
• Cijfers: Ongeveer 1 op de 20 lensdragers krijgt jaarlijks een vorm van ooginfectie door slechte lenshygiëne.

Allergieën: een overgevoelig immuunsysteem
Allergieën zoals hooikoorts maken je vatbaarder voor allergische conjunctivitis, vooral tijdens het pollenseizoen. De histaminereactie veroorzaakt roodheid, jeuk en tranende ogen.

• Voorbeeld: Een vrouw met chronische hooikoorts kan tijdens de lente constant last hebben van jeukende, rode ogen, veroorzaakt door pollen.
• Cijfers: In Nederland heeft 25-30% van de bevolking allergieën, en allergische conjunctivitis treft jaarlijks 15% van deze groep, vooral tussen maart en juni.

Verzwakt immuunsysteem: minder verdediging, meer risico
Een verzwakt immuunsysteem door ziektes zoals diabetes of HIV maakt infecties zoals conjunctivitis of herpes simplex vaker voorkomend en ernstiger.

• Voorbeeld: Bij een patiënt met diabetes geneest een bacteriële oogontsteking trager en kan deze complicaties zoals keratitis veroorzaken.
• Cijfers: Diabetes verhoogt het risico op infecties, waaronder ooginfecties, met 20-30% (American Diabetes Association).

Gebruik van contactlenzen: verhoogde blootstelling
Ofschoon contactlenzen handig zijn, verhogen ze het risico op irritaties en infecties, vooral als ze te lang worden gedragen of niet goed worden gereinigd.

• Voorbeeld: Een man die zijn lenzen 's nachts draagt, ontwikkelt een infectie door Acanthamoeba, een gevaarlijke parasiet die het hoornvlies kan beschadigen.
• Cijfers: Jaarlijks ontwikkelt 5-10% van de contactlensdragers een oogontsteking, vaak door gebrekkige hygiëne.

Omgevingsfactoren: lucht en water als vijand
Slechte luchtkwaliteit, zoals smog of rook, kan de ogen irriteren, terwijl zwembadchloor en zout water het risico op conjunctivitis verhogen.

• Voorbeeld: Na een weekendje zwemmen in een chloorbad ontwikkelt een kind rode, jeukende ogen door chemische irritatie.
• Cijfers: Studies tonen aan dat mensen die regelmatig zwemmen in chloorbaden een verhoogd risico hebben op conjunctivitis, met een incidentie van 12% in zwemgemeenschappen.

Leeftijd: jong en oud kwetsbaarder

• Kinderen: Bij jonge kinderen komen infecties vaker voor door nauwe contacten op scholen en een minder ontwikkeld immuunsysteem.
• Ouderen: Bij ouderen maakt een verminderde traanproductie en het gebruik van medicijnen zoals bloedverdunners de ogen kwetsbaarder voor irritatie en ontsteking.
• Cijfers: Conjunctivitis treft jaarlijks ongeveer 12% van de kinderen onder de 6 jaar en 8% van de 65-plussers.

Bestaande medische aandoeningen
Auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis en de ziekte van Bechterew verhogen het risico op uveïtis, terwijl vitamine A-tekort in ontwikkelingslanden kan leiden tot ernstige oogproblemen.

• Voorbeeld: Een patiënt met reumatoïde artritis ontwikkelt regelmatig uveïtis als gevolg van een systemische immuunreactie.
• Cijfers: Wereldwijd heeft 0,2-0,5% van de mensen met een auto-immuunziekte te maken met terugkerende uveïtis.

Onvoldoende traanproductie: droge ogen, sneller ontstoken
Mensen met droge ogen door leeftijd, medicatie of omgevingsfactoren lopen meer risico op irritatie en ontsteking.

• Voorbeeld: Een vrouw van 55 jaar met droge ogen door de menopauze krijgt vaker conjunctivitis door de verminderde bescherming van haar oogoppervlak.
• Cijfers: In Nederland heeft 15% van de mensen boven de 50 jaar last van droge ogen, wat het risico op oogontstekingen verhoogt.

Trauma of vreemd voorwerp in het oog
Een krasje op het hoornvlies door een stofje of contact met scherpe objecten kan bacteriële infecties veroorzaken.

• Voorbeeld: Een tuinier ontwikkelt bacteriële keratitis na een kras op zijn hoornvlies door een tak.
• Cijfers: Bijna 10% van de oogletsels in Europa leidt tot een infectie.

Risicogroepen

Ofschoon iedereen een oogontsteking kan oplopen, zijn er specifieke groepen die een verhoogd risico hebben. Dit komt door hun leefstijl, medische achtergrond of biologische kwetsbaarheid. Hier is een uitgebreide blik op de risicogroepen voor oogontsteking, met concrete voorbeelden en cijfers.

Kinderen: de kleinste patiënten, het grootste risico op infectie
Kinderen zijn bijzonder gevoelig voor ooginfecties zoals virale of bacteriële conjunctivitis. Door hun sociale interacties op school en de neiging om vaak in hun ogen te wrijven, worden ziekteverwekkers gemakkelijk verspreid.

• Voorbeeld: Een vijfjarige ontwikkelt conjunctivitis na een verkoudheid, die hij heeft opgelopen tijdens het spelen met klasgenoten.
• Cijfers: Ongeveer 12% van de kinderen onder de 6 jaar ontwikkelt jaarlijks een oogontsteking, vaak door virussen zoals adenovirus.

Ouderen: kwetsbare ogen door leeftijd
Bij ouderen verhoogt een verminderde traanproductie en een zwakker immuunsysteem de kans op zowel infectieuze als niet-infectieuze oogontstekingen, zoals droge ogen of uveïtis.

• Voorbeeld: Een 70-jarige vrouw krijgt een oogontsteking na een periode van droge ogen, verergerd door haar bloeddrukmedicatie.
• Cijfers: Droge ogen treffen tot 30% van de mensen boven de 65 jaar en verhogen het risico op ooginfecties met 20%.

Contactlensdragers: gemak met een prijskaartje
Mensen die contactlenzen dragen, lopen een verhoogd risico op ooginfecties, vooral wanneer hygiënische richtlijnen niet worden gevolgd.

• Voorbeeld: Een student die zijn contactlenzen 's nachts draagt, ontwikkelt een ernstige infectie door Acanthamoeba.
• Cijfers: Jaarlijks krijgt 5-10% van de contactlensdragers te maken met ooginfecties, vaak door onjuiste reiniging van lenzen.

Mensen met allergieën: seizoensgebonden kwetsbaarheid
Mensen met allergieën, zoals hooikoorts, hebben een verhoogd risico op allergische conjunctivitis, vooral tijdens de lente en zomer.

• Voorbeeld: Een man met hooikoorts ontwikkelt elke lente jeukende, rode ogen door pollenallergie.
• Cijfers: In Nederland heeft 15% van de bevolking jaarlijks last van allergische conjunctivitis, vaak veroorzaakt door pollen.

Mensen met auto-immuunziekten: een complexe immuunreactie
Patiënten met auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis of de ziekte van Bechterew hebben een groter risico op uveïtis, een diepere vorm van oogontsteking.

• Voorbeeld: Een patiënt met de ziekte van Bechterew ervaart regelmatig pijn en roodheid in zijn oog door terugkerende uveïtis.
• Cijfers: Ongeveer 0,5% van de mensen met auto-immuunziekten ontwikkelt uveïtis, een potentieel ernstige aandoening.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem: verminderde afweer
Mensen met een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld door HIV, diabetes of chemotherapie, lopen een verhoogd risico op ernstige infecties zoals keratitis of virale conjunctivitis.

• Voorbeeld: Een patiënt met diabetes ontwikkelt een bacteriële oogontsteking die trager geneest en complicaties veroorzaakt.
• Cijfers: Diabetes verhoogt het risico op ooginfecties met 20-30%, vooral bij slecht gereguleerde bloedsuikerspiegels.

Mensen in vervuilde of stoffige omgevingen
Mensen die werken in industriële omgevingen, op bouwplaatsen of in stoffige gebieden hebben een hoger risico op irritatie en infecties door blootstelling aan stof, chemicaliën of kleine deeltjes.

• Voorbeeld: Een bouwvakker ontwikkelt conjunctivitis na blootstelling aan cementstof tijdens een lange werkdag.
• Cijfers: Tot 10% van de oogontstekingen in industriële omgevingen wordt veroorzaakt door chemische irritatie of trauma.

Mensen in tropische of vochtige klimaten
In warme en vochtige regio’s, zoals de Nederlandse Antillen, komen ooginfecties vaker voor door de hoge prevalentie van bacteriële en virale pathogenen en slechte hygiëneomstandigheden.

• Voorbeeld: Een inwoner van Curaçao ontwikkelt bacteriële conjunctivitis na zwemmen in vervuild water.
• Cijfers: In tropische gebieden wordt tot 20% van de ooginfecties toegeschreven aan slechte waterkwaliteit en warme, vochtige omstandigheden.

Mensen met bestaande oogaandoeningen of letsel
Oogtrauma of bestaande aandoeningen zoals droge ogen of glaucoom verhogen het risico op secundaire infecties.

• Voorbeeld: Een tuinier met een krasje op het hoornvlies ontwikkelt bacteriële keratitis.
• Cijfers: Tot 10% van de patiënten met oogtrauma ontwikkelt een secundaire infectie.

Ontstoken oog kan besmettelijk zijn

Zowel een virale als een bacteriële oogontsteking, is erg besmettelijk. De boosdoeners worden verspreid door direct of indirect contact met oogafscheiding van iemand die besmet is. Allergische oogontsteking en oogontsteking door irritatie, is niet besmettelijk. Hierbij zijn immers geen ziekteverwekkende organismen bij betrokken die van de ene persoon aan de andere persoon kunnen worden overgedragen.

Oogontsteking symptomen

De symptomen van oogontsteking kunnen variëren, afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking. Veel voorkomende symptomen van oogontsteking zijn:

• Roodheid van het oogwit of binnenste ooglid;
• Verhoogde traanproductie (tranenvloed);
• Dikke gele afscheiding die korsten op de wimpers geeft, vooral na het slapen;
• Groene of witte afscheiding uit het oog;
• Jeukende ogen;
• Branderige ogen;
• Wazig zicht;
• Verhoogde gevoeligheid voor licht (fotofobie);
• Kramp in het ooglid van één of beide ogen (blefarospasme);
• Droge ogen;
• Een vastgeplakt oog;
• Floaters, mouches volantes, vlekken in oog zien;
• Hoofdpijn;
• Overmatig knipperen met de ogen.

Onderzoek en diagnose

Bij een oogontsteking is een tijdige en nauwkeurige diagnose van groot belang om de oorzaak vast te stellen en complicaties te voorkomen. De diagnose bestaat uit een combinatie van een lichamelijk onderzoek, aanvullende tests en in sommige gevallen een doorverwijzing naar een specialist.

Huisarts inschakelen

Het is verstandig om een afspraak te maken met de huisarts als je last blijft houden van een rood oog, zeker als dit gepaard gaat met aanvullende klachten zoals:

• Wazig zicht: Dit kan duiden op een ernstiger probleem zoals keratitis of uveïtis.
• Pijn of lichtgevoeligheid: Een ontsteking in diepere lagen van het oog, zoals het hoornvlies of het vaatvlies, vereist vaak specialistische zorg.
• Afscheiding of zwelling: Overmatige afscheiding of een opgezwollen ooglid kan wijzen op een bacteriële infectie of dacryocystitis.
• Geen verbetering na 48 uur: Als de symptomen aanhouden ondanks rust en zelfzorg, kan medische interventie nodig zijn.

Onderzoek door de arts

De huisarts begint met een uitgebreid vraaggesprek (anamnese) en een visuele inspectie van het aangedane oog. Belangrijke aspecten die worden beoordeeld, zijn:

• De aard en duur van de klachten.
• Eventuele blootstelling aan infectiebronnen, allergenen of irriterende stoffen.
• Aanvullende symptomen zoals koorts, jeuk, of systemische klachten die wijzen op een onderliggende aandoening.

Fysiek onderzoek:

• Inspectie van het oog: De arts onderzoekt de mate van roodheid, zwelling, afscheiding en eventuele beschadigingen van het oogoppervlak.
• Lichttest: Een lichtstraal wordt gebruikt om de pupilreflexen en lichtgevoeligheid te beoordelen.
• Oogdrukmeting: In sommige gevallen wordt de intraoculaire druk gemeten om aandoeningen zoals glaucoom uit te sluiten.

Aanvullende tests:

• Kweek van oogafscheiding: Met een wattenstaafje neemt de arts een monster van de oogafscheiding of het slijmvlies. Dit wordt naar het laboratorium gestuurd om de specifieke bacterie of het virus te identificeren. Op basis van deze resultaten kan een gerichte behandeling worden voorgeschreven.
• Fluoresceïne-kleuring: Een fluorescerende kleurstof wordt aangebracht om schade aan het hoornvlies of kleine krasjes zichtbaar te maken onder een blauwe lichtbron.

Specialistisch onderzoek

Als de klachten niet verbeteren of als er complicaties worden vermoed, kan de huisarts je doorverwijzen naar een oogarts. Deze specialist voert geavanceerdere onderzoeken uit:

• Oogfundusonderzoek (fundoscopie): Hierbij wordt met een oftalmoscoop de achterkant van het oog (het netvlies en de bloedvaten) onderzocht om aandoeningen zoals uveïtis of retinitis op te sporen.
• OCT-scan (Optische Coherentie Tomografie): Dit is een beeldvormend onderzoek dat de lagen van het netvlies en het hoornvlies in detail analyseert. Het wordt vaak gebruikt bij vermoeden van diepe ontstekingen of structurele schade.
• Schirmer-test: Bij droge ogen wordt met behulp van kleine papiertjes de hoeveelheid geproduceerde traanvocht gemeten.
• Allergietesten: Bij vermoeden van allergische conjunctivitis kan een bloedtest of huidpriktest worden uitgevoerd om de specifieke allergenen te identificeren.
• PCR-test: Als een virale oorzaak wordt vermoed, zoals herpes simplex, kan met behulp van een polymerasekettingreactie (PCR) het virus worden geïdentificeerd.

Geavanceerde laboratoriumtests

In zeldzamere of ernstigere gevallen kunnen meer gespecialiseerde onderzoeken nodig zijn:

• Bloedonderzoek: Om systemische oorzaken zoals een auto-immuunziekte (bijvoorbeeld reumatoïde artritis) of een infectieziekte (zoals syfilis of tuberculose) op te sporen.
• Röntgenfoto of CT-scan van de orbita: Bij vermoeden van een abces of ernstige sinusinfectie die het ooggebied aantast.
• Elektroretinografie (ERG): Een test die de elektrische activiteit van de retina meet, voornamelijk bij vermoeden van retinitis of degeneratieve aandoeningen.

Diagnosestelling

Na het verzamelen van alle relevante informatie en het uitvoeren van onderzoeken, stelt de arts een diagnose. Dit kan variëren van een eenvoudige conjunctivitis tot complexere aandoeningen zoals keratitis, uveïtis of endoftalmitis. De ernst en de oorzaak van de ontsteking bepalen de verdere behandeling en het hersteltraject.

Bij een tijdige diagnose en gerichte behandeling is de prognose voor de meeste oogontstekingen gunstig, maar complexe gevallen vereisen vaak langdurige follow-up en zorg.

Behandeling van een oogontsteking

De behandeling van een oogontsteking hangt af van de oorzaak en de ernst van de aandoening. Voor milde ontstekingen kan afwachten voldoende zijn, terwijl ernstigere gevallen specifieke medische interventies vereisen. Hier zijn de belangrijkste behandelopties, inclusief aanvullende mogelijkheden en richtlijnen.

Afwachtend beleid

Bij lichte tot matige oogontstekingen, zoals virale conjunctivitis, is afwachten vaak de aanbevolen aanpak. Het lichaam heeft van nature mechanismen om infecties te bestrijden:

• Tranen als natuurlijke verdediging: Tranen bevatten enzymen zoals lysozymen die bacteriën en virussen bestrijden. Bij voldoende rust en hygiëne verdwijnen veel ontstekingen binnen 1-2 weken zonder verdere interventie.
• Wanneer ingrijpen nodig is: Als de symptomen verergeren of langer aanhouden dan 10-14 dagen, of als er sprake is van pijn of wazig zicht, moet een arts worden geraadpleegd.

Oogbadjes

Een oogbadje met schoon water kan helpen om vuil, irriterende stoffen of overtollige afscheiding uit het oog te verwijderen.

• Gebruik:
• Spoel het oog meerdere keren per dag met schoon water of fysiologische zoutoplossing.
• Maak gebruik van een steriel glazen oogbadje om infecties te voorkomen.
• Effectiviteit: Dit biedt verlichting bij irriterende conjunctivitis veroorzaakt door rook, stof, of lichte chemische blootstelling.

Oogdruppels

Afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking kan de arts verschillende soorten oogdruppels voorschrijven:

• Antibiotica-oogdruppels: Worden voorgeschreven voor bacteriële conjunctivitis om de infectie te bestrijden en de genezing te versnellen.
• Steroïde oogdruppels: Bij ernstige virale infecties, zoals herpes simplex, kunnen corticosteroïden ontsteking verminderen en schade aan het oog beperken. Deze worden echter met voorzichtigheid gebruikt vanwege mogelijke bijwerkingen zoals verhoogde oogdruk.
• Kunsttranen: Bij droge ogen of irritatie zorgen kunsttranen voor hydratatie en verminderen ze ongemak.
• Anti-allergische oogdruppels: Bevatten antihistaminica of mastcelstabilisatoren om allergische reacties te beheersen.

Behandelen van de onderliggende oorzaak

Als een onderliggende aandoening de oorzaak is van de oogontsteking, moet deze worden aangepakt om de symptomen te verlichten:

• Allergieën: Bij allergische conjunctivitis kan de arts anti-allergiemedicatie voorschrijven, zoals orale antihistaminica of oogdruppels met antihistaminica.
• Trauma of vreemde voorwerpen: Kleine voorwerpen in het oog moeten worden verwijderd, vaak met spoeling of een steriel instrument. Bij beschadiging van het hoornvlies wordt een beschermende zalf voorgeschreven.
• Auto-immuunziekten: Bij uveïtis of andere systemische oorzaken kan behandeling met immunosuppressiva of corticosteroïden nodig zijn.
• Virale infecties: In ernstige gevallen, zoals herpes zoster oftalmicus, kunnen antivirale middelen (bijvoorbeeld aciclovir) noodzakelijk zijn.

Aanvullende behandelingsopties

Voor complexe of hardnekkige oogontstekingen kan een specialist aanvullende interventies aanbevelen:

• Compressen: Warme of koude compressen kunnen helpen bij blefaritis of dacryocystitis door zwelling te verminderen en drainage te bevorderen.
• Intraveneuze antibiotica: Bij ernstige infecties, zoals endoftalmitis, kan intraveneuze toediening nodig zijn om de infectie snel onder controle te krijgen.
• Chirurgie: In zeldzame gevallen, zoals een abces of ernstige obstructie van het traanafvoersysteem, kan een chirurgische ingreep nodig zijn.
• Lasertherapie: Voor specifieke complicaties, zoals glaucoom veroorzaakt door een ontsteking, kan laserbehandeling worden overwogen.

Zelfzorg en preventie tijdens de behandeling

Naast medische behandelingen zijn er stappen die je zelf kunt nemen om het herstel te bevorderen:

• Hygiëne: Vermijd het aanraken of wrijven van je ogen en was je handen regelmatig.
• Rust: Verminder schermtijd en blootstelling aan irriterende stoffen om de ogen te ontlasten.
• Contactlenzen vermijden: Draag geen contactlenzen totdat de infectie volledig is verdwenen.

Algemene adviezen bij oogontsteking

De volgende algemene maatregelen kunnen helpen om de klachten van een oogontsteking te verlichten:

• Draag geen contactlenzen totdat de symptomen volledig zijn verdwenen;
• Breng contactlenzen pas acht uur ná het aanbrengen van de zalf of oogdruppels weer in, tenzij de bijsluiter wat anders vermeldt;
• Je kunt afscheiding uit de oogleden en je wimpers schoonmaken met watten gedrenkt in water en/of een oogbadje.

Voeding bij oogontsteking

Essentiële vetzuren

Omega 3-vetzuren lijken de vorming van inflammatoire stoffen in het lichaam te verminderen. Het is aangetoond dat het eten van meer voedingsmiddelen die omega 3-vetzuren bevatten, de symptomen van droge ogen verlicht. Omega 3-vetzuren zijn meervoudig onverzadigde vetzuren en volgens het Voedingscentrum zijn de bekendste omega 3-vetzuren alfa-linoleenzuur (ALA) en de visvetzuren eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA). Belangrijke bronnen van ALA zijn:

• Lijnzaadolie;
  Sardines in restaurant 'Esplanada do Cantinho' te Lissabon (Portugal) / Bron: Martin Sulman
• Raapzaadolie;
• Sojaolie;
• Walnoten; en
• Plantaardige (dieet)margarines.

In kleine hoeveelheden is ALA aanwezig in vlees en in groene bladgroenten.

EPA en DHA staan bekend als visvetzuren en vis is dan ook de belangrijkste bron. Deze vetzuren zijn aanwezig in vis zoals zalm, forel, sardines, makreel en tonijn, evenals omega 3-supplementen.

Antioxidanten

Het verhogen van je inname van antioxidanten kan ook ontstekingen in je lichaam tegengaan en kan een rol spelen in de gezondheid van je ogen. Vitamine A, C en E zijn stuk voor stuk antioxidanten die lagere ontstekingsniveaus in het lichaam tegengaan. Antioxidanten richten zich op vrije radicalen, dit zijn stoffen die weefsels kunnen beschadigen. Goede bronnen van vitamine A zijn donkergroene bladgroenten en gele of rode groenten en fruit. Vitamine C vind je in citrusvruchten en groenten zoals broccoli en spruitjes, terwijl vitamine E overvloedig aanwezig is in volle granen en oliën. Andere antioxidanten, zoals de mineralen selenium en magnesium, zijn ook aanwezig in deze voedingsmiddelen en dragen ook een steentje bij om ontsteking in het lichaam te bestrijden.

Kruiden

Kurkuma is een natuurlijke ontstekingsremmer. Andere kruiden met anti-inflammatoire eigenschappen zijn hete peper, rozemarijn, oregano en gember.

Voedsel om te vermijden

Het is belangrijk om minder voedsel te eten die de ontstekingsgraad in het lichaam kan verhogen. Enkele voorbeelden zijn bewerkte voedingsmiddelen, vet vlees, voedingsmiddelen die suiker bevatten en fast food. Zorg voor een gezonde leefstijl.

Oogontsteking besmetting voorkomen

Preventieve maatregelen

Infectieuze conjunctivitis is besmettelijk, wat betekent dat het kan worden doorgegeven door (in)direct contact met de oogafscheiding. De kans bestaat dat je anderen besmet is niet groot, tenzij je in nauw contact bent met anderen. Echter, totdat de infectie is verdwenen, is het belangrijk om te voorkomen dat je anderen besmet. Dit kun je doen door regelmatig je handen te wassen, vooral na het aanraken van je ogen. Voorts is het verstandig om geen handdoeken, kussens of keukengerei te delen.

Hygiëne

Voorkom oogontstekingen door je handen te wassen voordat je je ogen of oogleden aanraakt en voordat je contactlenzen aanbrengt.

Prognose van een ontstoken oog

Hoelang duurt een oogontsteking? De prognose van een oogontsteking varieert, maar in veruit de meeste gevallen is een ontsteking met goede zelfzorg, medicatie en het behandelen van de onderliggende oorzaak, goed te behandelen en zullen de klachten (binnen enkele weken) verdwijnen, het gezichtsvermogen verbeteren zodat je weer een normale visus hebt.

Complicaties

Strontje en ooglidontsteking

Een infectie kan ook van invloed zijn op de inwendige delen van de bovenste en onderste oogleden en een strontje (hordoleum) of blefaritis (ooglidontsteking) veroorzaken.

Dacryostenose en uveïtis

Wanneer infectie de traanbuisjes binnentreedt, kunnen ontstekingsaandoeningen zoals dacryostenose (een verstopping of vernauwing van de traanbuis) en uveïtis (een ontsteking van de uvea, een inwendig onderdeel van het oog) ontstaan.

Hoornvlieszweer

Infectie kan een onderliggende oorzaak zijn van een hoornvlieszweer (cornea ulcus), die lijkt op een absces op het oog. Als het onbehandeld blijft, kan een hoornvlieszweer tot ernstig gezichtverlies leiden.

Endoftalmitis

Meer ernstige ooginfecties kunnen doordringen in de diepe, binnenste delen van het oog, zodat er gezichtsscherpte bedreigende aandoeningen ontstaan zoals endoftalmitis (oogbolontsteking).

Orbitale cellulitis

Orbitale cellulitis is een acute ontsteking van de weke delen van de orbita (oogkas), die tot blindheid kan leiden.

Lees verder

• Oogaandoeningen: soorten oogaandoeningen en symptomen
• Oogaandoeningen: rood oog/rode ogen; jeuk/afscheiding/tranen
• Gezonde voeding voor de ogen en je gezichtsvermogen
• Rode ogen: oorzaken van een rood oog of bloeddoorlopen ogen
• Blefaritis of ooglidontsteking: symptomen en behandeling