Ooglymfoom (intraoculair lymfoom): Kanker in oog of ogen
Een lymfoom is een vorm van kanker die voortkomt uit oncontroleerbaar delende lymfocyten (type witte bloedcellen). Een lymfoom begint meestal in de lymfeklieren, die deel uitmaken van het immuunsysteem. Af en toe ontstaat een lymfoom in de ogen, wat dan in medische termen wordt aangeduid als een ‘intraoculair lymfoom’. Ooglymfomen ontstaan om onbekende redenen, maar veel ouderen en patiënten met een zwak immuunsysteem kampen met dit type kanker. Een wazig gezichtsvermogen en een overgevoeligheid voor licht zijn enkele symptomen van deze kankervorm die meestal beide ogen treft. De behandeling van een intraoculair lymfoom verloopt op dezelfde manier als een lymfoom in een ander lichaamsdeel, namelijk via chirurgie, chemotherapie en/of radiotherapie. De vooruitzichten zijn variabel bij een lymfoom in de ogen. Via enkele maatregelen is het tot slot mogelijk om het risico op het verkrijgen van oogkanker te verminderen.
Oorzaken van intraoculair lymfoom
Wanneer een
lymfoom verschijnt in de ogen, is in
medische termen sprake van een ‘primair intra-oculair lymfoom’. Intraoculaire lymfomen zijn altijd een type
non-Hodgkinlymfoom. Waarom dit lymfoom ontstaat in de ogen, is niet bekend.
Risicofactoren van ooglymfoom
Aandoeningen
Patiënten met bepaalde aandoeningen lopen meer kans op het ontwikkelen van een lymfoom in de ogen:
- een Chlamydia psittaci-infectie van het oog (een bacteriële infectie die vaak vogels treft)
- een familiegeschiedenis van een immuunziekte hebben
- een immuunaandoening
- een lymfoom in een deel van de hersenen hebben
- een orgaantransplantatie hebben gehad
- een systemische ziekte
- reumatoïde artritis (ontsteking van gewrichten en organen) en andere auto-immuunziekten
- virussen (in sommige zeldzame gevallen) zoals een Epstein-Barr-virusinfectie (klierkoorts)
Omgevingsfactoren
Volgende omgevingsfactoren verhogen het risico op het krijgen van een ooglymfoom:
- beroep met blootstelling aan straling, zoals kernwerkers, piloten, astronauten, enzovoort
- blootstelling aan industriële chemicaliën
- blootstelling aan stralen van röntgenfoto’s en een CT-scan
- chemotherapie
- een verhoogd serumlactaatdehydrogenase - LDH (een type enzym)
- genetische veranderingen (mutaties)
- leeftijd: ouderen (zestigplussers zijn vaker aangetast)
- medicijnen om het immuunsysteem te onderdrukken (immunosuppressiva)
- roken
Symptomen: Oogpijn, rode ogen en een wazig gezichtsvermogen
Een primair intraoculair lymfoom ontwikkelt zich in het netvlies en in het glasvocht in het oog. De kankercellen tasten ook de oogzenuw aan de achterkant van het oog aan. Bij acht op de tien patiënten zijn beide ogen getroffen. Wel zijn de klachten meestal meer aanwezig in één oog.
Oogproblemen
De meest voorkomende symptomen voor een ooglymfoom zijn onder andere:
Algemene tekenen
Algemene symptomen komen ook voor, zoals:
Wanneer andere organen dan de ogen betrokken zijn, verschijnen mogelijk nog bijkomende klachten.
Diagnose en onderzoeken
Een grondig lichamelijk onderzoek en een complete
medische geschiedenis zijn erg belangrijk. Daarnaast is een
neurologisch onderzoek vereist om betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel uit te sluiten. De arts beveelt meestal ook een
bloedonderzoek aan. Voorts is een
oogonderzoek vereist. De patiënt meldt de oogarts eerst informatie over zijn gezichtsvermogen. De oogarts controleert op zijn beurt de oogbewegingen. Hij gebruikt hiervoor een
oftalmoscoop. Dit is een instrument dat een lichtje en een vergrotende lens bevat, wat nodig is om de achterkant van het oog goed te kunnen inspecteren. Verder zet de arts soms
beeldvormende onderzoeken in, wat nodig is om de locatie van de oogtumor op te sporen en ook om te kijken of de kanker zich reeds heeft verspreid (
metastasen). Meestal is een
biopsie van het geleiachtige glasvocht nodig. De arts neemt dan een monster van weefsel of cellen om dit met een microscoop te bekijken en verder te testen om de aanwezigheid van
oogkanker te bevestigen. De oogbiopsie gebeurt via een oogoperatie die bekend staat als een ‘
vitrectomie’ (glasvochtoperatie).
Behandeling van intraoculaire lymfomen
Een ooglymfoom behandelt de arts meestal met chirurgie,
chemotherapie en/of uitwendige bestralingstherapie (
radiotherapie). De arts tracht in eerste instantie het lymfoom uit het oog te verwijderen via een chirurgische ingreep. Chemotherapie wordt toegediend in het oog, via een ader (intraveneus) of direct in de wervelkolom. Hierdoor is het mogelijk om kankercellen te doden.
Radiotherapie maakt gebruik van zeer krachtige bundels om tumoren te verkleinen en kankercellen te doden. De radiotherapie is gericht op de ogen of, indien nodig, op de hersenen en het ruggenmerg.
Prognose van kanker in de ogen
De prognose van deze vorm van
oogkanker is afhankelijk van vele factoren, zoals het subtype en het stadium van het ooglymfoom, de progressie van de aandoening, de respons op de behandeling en de gezondheid van de patiënt.
Complicaties van type oogkanker
De complicaties van een ooglymfoom omvatten:
- aantasting van lokale en verre organen
- een verlies van functie van het orgaan / gebied waar de kanker terechtgekomen is
- een verzwakt immuunsysteem
- onomkeerbare schade aan het hoornvlies, resulterend in een blijvend verlies van het gezichtsvermogen
- ontaarding naar agressiever type: Af en toe kan de tumor transformeren in een meer agressieve vorm of subtype van lymfoom
De dood treedt soms op als gevolg van de systemische verspreiding van een lymfoom.
Preventie van lymfoom in het oog
Het is niet mogelijk om een lymfoom in het oog te voorkomen. Wel is het mogelijk om het risico op de aandoening te verminderen door het toepassen van de volgende maatregelen:
- bacteriële infecties en andere auto-immuunziekten snel behandelen indien aanwezig
- een gezonde voeding nuttigen
- geschikte beschermende uitrusting dragen tijdens het werken met röntgenstralen en andere radioactieve bronnen
- niet roken
- onnodige blootstelling aan chemicaliën vermijden
- voldoende lichaamsbeweging uitvoeren
Lees verder