Uitdrogingsverschijnselen: baby, kind, volwassenen & ouderen
Uitdrogingsverschijnselen zijn onder meer hoofdpijn, droge mond, opvallende dorst, droge ogen, minder plassen, gewichtsverlies, misselijkheid, spierkrampen (vooral handen, benen en voeten), sufheid, verwardheid en uiteindelijk flauwvallen. Het lichaam van een volwassene heeft onder normale omstandigheden een dagelijkse vochtbehoefte van ongeveer 2 liter. Bij onvoldoende vochtinname en/of overmatig vochtverlies, bijvoorbeeld door aanhoudende diarree, veel zweten of braken, droogt het lichaam uit. Dit wordt ook wel 'dehydratie' genoemd.
Uitdrogingsverschijnselen
Uitdroging
Definitie
Onder uitdroging of dehydratie wordt letterlijk een tekort aan de hoeveelheid water in het lichaam verstaan. Onder normale omstandigheden wordt vocht uitgescheiden via de urine, de ontlasting, de huid (middels transpiratie) en de uitademing. Dit wordt weer aangevuld door de inname van vocht via de mond. Het meeste vocht krijg je binnen via drinken, maar je krijgt ook vocht binnen via eten en oxidatiewater — vocht dat in het lichaam vrijkomt als eiwit, vetten en koolhydraten uit eten worden omgezet in energie. De vochtbalans houd je het best op peil door voldoende te drinken.
Vochtbalans
Normaal gesproken zal je lichaam de vochtbalans automatisch herstellen. Bij te veel vochtverlies, scheidt het bijvoorbeeld minder urine uit en krijg je een dorstgevoel waardoor je meer gaat drinken. Alle vocht wat het lichaam verlaat, moet weer aangevuld worden om je vochthuishouding in evenwicht te houden. De vochtbalans ziet er volgens het Voedingscentrum bij volwassenen (bij geringe inspanning en een normale temperatuur en gezondheid), ongeveer als volgt uit:
Er komt per dag gemiddeld 2500 milliliter vocht binnen via:
- ± 1250 milliliter via drinkvocht
- ± 900 milliliter via eten
- ± 350 milliliter via oxidatiewater
Er wordt per dag gemiddeld 2500 milliliter vocht uitgescheiden door:
- ± 1400 milliliter via de urine
- ± 100 milliliter via de ontlasting
- ± 500 milliliter via de uitademing
- ± 500 milliliter via transpireren (zweten)¹
Hoeveelheid urine
Volgens het Voedingscentrum kunnen de hoeveelheden al naar gelang de omstandigheden sterk variëren, ofschoon het wel zo is dat je dagelijks ten minste 500 milliliter aan urine moet produceren om je afvalstoffen te kunnen afvoeren. Voor ouderen is ongeveer 200 milliliter meer, omdat met het stijgen der jaren de
nierfunctie allengs afneemt.
Verstoort evenwicht
Bij uitdroging of dehydratie is het evenwicht tussen inname en uitscheiding van vocht verstoord geraakt als gevolg van:
- een verminderde inname; en/of
- een verhoogde uitscheiding.
Oorzaken uitdroging
Dehydratie kan verschillende oorzaken hebben. Er kan sprake zijn van een verminderde inname van vocht of een verhoogd verlies van vocht, of een combinatie van beide. De belangrijkste oorzaken van uitdroging worden hieronder opgesomd.
Uitdroging door verminderde inname van vocht
- algehele achteruitgang en afgenomen dorstprikkel
- verminderde zelfredzaamheid of onvoldoende aanbod van vocht
- sufheid / verwardheid
- depressie
- klachten van de mond / mondproblemen
- slikklachten
- passageklachten van slokdarm of maag
- anorexie (een gebrek aan eetlust)
- snelle verzadiging
- misselijkheid
- ileus (darmpassageproblemen)
Uitdroging door verhoogd verlies van vocht
- braken
- diarree
- bloeding in maag-darmkanaal
- gebruik van diuretica (plaspillen)
- niet goed functionerende bijnier (bijnierinsufficiëntie)
- verhoogd calciumgehalte in het bloed
- overmatig zweten (met of zonder koorts)
- vocht in de buikholte
- onderhuidse bloedingen
- bloedingen in buikholte of borstholte
Uitdrogingsverschijnselen
Symptomen
Mogelijke uitdrogingsverschijnselen zijn onder meer:
Uitdrogingsverschijnselen baby's en kinderen
Aanwijzingen voor uitdroging bij kinderen zijn onder meer een droge of kleverige mond, weinig of geen
tranen als hij/zij huilt, minder plassen gedurende 12 uur bij een ouder kind (of slechts een zeer kleine hoeveelheid
donkergele urine), slechte algemene toestand,
apathie, verwardheid en verminderd bewustzijn. Bij kinderen jonger dan twee jaar en baby's kunnen vertraagde
capillary refill, verminderde trugor en snelle of juist diepe ademhaling wijzen op uitdroging. De
capillary refill (in het Nederlands 'capillaire hervulling' of 'hervulling van de haarvaten') kun je testen door ten minste 5 seconde stevig op het nagelbed te drukken, zodat het bloed uit de haarvaten wordt gedrukt waardoor deze bleek wordt. Laat vervolgens los en observeer hoelang het duurt voordat het nagelbed weer mooi roze of rood is, zoals het was voordat er druk op werd uitgeoefend. Onder normale omstandigheden dient binnen 2-3 seconden de kleur weer roze te zijn, doordat het bloed weer terug is in de haarvaten. Turgor verwijst naar spanning van de huid en geeft een indruk over de mate van uitdroging. Bij volwassenen kun je de huid optrekken en observeren hoe snel deze terug strak trekt. Bij een baby daarentegen kun je de huid op het armpje indrukken. Onder normale omstandigheden blijft er geen putje zichtbaar, maar bij een baby met uitdrogingsverschijnselen komt de huid slechts langzaam terug in de vorm en blijft het putje dus nog even zichtbaar. Een baby die te kampen heeft met uitdroging heeft weinig energie, plast weinig (geen natte luiers gedurende 6 tot 8 uur bij een zuigeling of slechts een zeer kleine hoeveelheid donkergele urine), heeft een droog mondje met soms kleine scheurtjes in de lipjes en er zijn geen tranen zichtbaar als de baby huilt (afwezigheid van tranen). Ook ingezonken fontanel, diepliggende ogen, droge slijmvliezen, koude extremiteiten (armen, handen, benen en voeten), zwakke pols en een versnelde hartslag zijn kenmerken van uitdroging.²
Uitdrogingsverschijnselen ouderen
Bij ouderen is uitdroging niet altijd goed te herkennen, vooral doordat het dorstgevoel bij ouderen minder is of zelfs geheel afwezig kan zijn. Bovendien kan er sprake zijn van een verminderde eetlust door smaakverandering als gevolg van ouderdom of medicijninname. Een oudere die daardoor minder eet, zal ook minder vocht binnenkrijgen via de vaste voeding. Daarnaast betekent minder eten een lagere
natriuminname, wat van invloed is op het dorstgevoel.
Uitdrogingsverschijnselen bij ouderen zijn:
- verminderde aandacht
- verminderde spierkracht
- een lagere bloeddruk
- een gortdroge tong en slijmvliezen (droge mond, lippen en huid; groeven in de tong), waardoor de oudere niet goed te verstaan is (spraakproblemen) en zich snel verslikt
De klinische symptomen van (milde) dehydratie bij ouderen zijn vaak minder duidelijk, of zelfs geheel afwezig. Klassieke uitdrogingsverschijnselen zoals een afgenomen turgor van de huid, een toename van het dorstgevoel, afgenomen afscheiding van urine (diurese), een lage bloeddruk en orthostase (een plotselinge bloeddrukdaling bij (te snel) opstaan uit zittende of liggende houding) zijn bij ouderen minder duidelijk aanwezig en specifiek. Enerzijds is uitdroging bij ziekte bij ouderen een veelvoorkomende oorzaak van een afgenomen bloedvolume dat leidt tot
orthostatische hypotensie, anderzijds komt orthostatische hypotensie veel voor bij ouderen zonder dat sprake is van dehydratie. Uit de literatuur blijkt dat wanneer kwetsbare ouderen zich wèl presenteren met klachten over dorst en een significant afgenomen urineproductie, er vaak al sprake is van een ernstige dehydratie. Bij ouderen die uitgedroogd zijn worden vaak atypische en weinig specifieke symptomen waargenomen, zoals
lethargie (
lusteloosheid), verwardheid,
obstipatie, onbegrepen koorts, duizeligheid of valincidenten.³
Mogelijke behandeling bij (dreigende) uitdroging
Behandeling van uitdroging kan bestaan uit:
- Bij (dreigende) uitdroging wordt ORS (Oral Rehydration Solution), een oplossing van zouten en (druiven)suiker in water, voorgeschreven. Dit middel wordt gebruikt om het verlies aan water, suikers en zouten aan te vullen. ORS is vrij verkrijgbaar bij apotheek en drogist.
- Behandeling van de achterliggende oorzaak van de dehydratie met medicijnen.
- Het gebruik van diuretica (plaspillen) staken.
- In ernstige gevallen volgt opname in het ziekenhuis, waar vocht zal worden toegediend (via de mond, neussonde, PEG-katheter of infuus).
Uitdroging vraagt om snelle en adequate behandeling, vooral bij kinderen onder de 2 jaar.
Noten:
- Voedingscentrum. Vocht. http://www.voedingscentrum.nl/encyclopedie/trefwoord/vocht.aspx (voor de laatste keer geraadpleegd op 10-06-2014)
- Dr. J.A.H. Eekhof, dr. A. Knuistingh Neven, dr. W. Opstelten. Kleine kwalen bij kinderen. Elsevier Gezondheidszorg, Maarssen, tweede druk 2009.
- Schols JMGA, Groot CPGM de, Cammen TJM van der, Olde Rikkert MGM. Preventie en behandeling van dehydratie bij ouderen; extra aandacht bij ziekte en bij hitteperioden. ActiZ, juni 2007.
Lees verder