Mucormycose: Schimmelziekte aan sinussen, hersenen en longen

Mucormycose is een zeldzame maar ernstige schimmelinfectie (mycose) waarbij de bloedvatwanden van vooral de sinussen, hersenen en longen worden aangetast. Deze schimmelziekte komt voornamelijk voor bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem. De patiënt ervaart verschillende ernstige symptomen en heeft dan ook een agressieve behandeling nodig om te overleven. Ondanks diverse behandelingen komt een groot deel van de patiënten te overlijden.

• Synoniemen voor mucormycose
• Epidemiologie van ernstige schimmelinfectie
• Oorzaken van de schimmelaandoening
• Risicofactoren voor schimmelziekte
• Risicogroepen
• Symptomen: Longen, sinussen, hersenen en andere lichaamsdelen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Diagnostische tabel voor mucormycose
• Behandeling: Agressieve chirurgie
• Prognose van de schimmelziekte
• Complicaties van de ziekte
• Preventie van mucormycose
• Praktische tips voor het omgaan met mucormycose
• Volg strikt de voorgeschreven medicatie en behandelingen
• Let op vroegtijdige symptomen van verergering
• Ondersteun het immuunsysteem door gezonde gewoonten
• Raadpleeg regelmatig je arts voor opvolging
• Verbeter de hygiëne in je omgeving
• Bescherm jezelf tegen verdere infecties
• Zorg voor emotionele ondersteuning
• Let op tekenen van complicaties zoals necrose
• Volg een strikt dieet bij onderliggende gezondheidsproblemen
• Misvattingen rond mucormycose
• Mucormycose komt alleen voor bij mensen met diabetes
• Mucormycose wordt van persoon op persoon overgedragen
• Alle schimmelinfecties zijn even gevaarlijk als mucormycose
• Mucormycose treft alleen de longen
• Behandeling met antischimmelmedicatie is altijd voldoende
• Gezonde mensen hoeven zich geen zorgen te maken over mucormycose

Synoniemen voor mucormycose

Mucormycose staat ook bekend onder de volgende synoniemen:

• mucormycosis
• zygomycose (verouderde term)
• zygomycosis (verouderde term)

Epidemiologie van ernstige schimmelinfectie

Mucormycose is een zeldzame, maar zeer agressieve schimmelinfectie veroorzaakt door schimmels uit de orde Mucorales, waarbij vooral soorten zoals Rhizopus, Mucor, en Lichtheimia betrokken zijn. De infectie komt wereldwijd voor, maar wordt vaker waargenomen in regio's met een warm en vochtig klimaat. In landen met beperkte toegang tot gezondheidszorg en hoge prevalentie van onbehandelde of slecht beheerde onderliggende aandoeningen, zoals diabetes, is de incidentie vaak hoger. De infectie wordt meestal overgedragen via sporen die zich in de lucht bevinden en het lichaam binnendringen via de ademhaling, wonden, of de spijsvertering.

Regionale variaties
Hoewel mucormycose wereldwijd voorkomt, is de incidentie sterk geconcentreerd in bepaalde regio’s, zoals India, Zuidoost-Azië en delen van het Midden-Oosten. In India, bijvoorbeeld, is er een hogere incidentie van mucormycose, met name onder patiënten met diabetes en COVID-19, wat in de recente jaren heeft geleid tot een stijging van het aantal gevallen.

Invloed van COVID-19-pandemie
Tijdens de COVID-19-pandemie werd mucormycose een toenemend probleem, vooral bij patiënten die langdurig corticosteroïden en immuunsuppressiva kregen toegediend. Deze medicatie, samen met een verzwakt immuunsysteem door COVID-19 zelf, creëerde een gunstige omgeving voor de ontwikkeling van deze infectie. Vooral in India werden tijdens de pandemie duizenden gevallen van mucormycose geregistreerd, wat leidde tot de bijnaam "zwarte schimmel".

Geslachts- en leeftijdsverdeling
Mucormycose kan in principe patiënten van alle leeftijden treffen, maar komt vaker voor bij ouderen en mannen. Dit komt deels doordat oudere patiënten vaker aan onderliggende aandoeningen zoals diabetes lijden en een verzwakt immuunsysteem hebben. Jongeren en kinderen kunnen ook mucormycose ontwikkelen, vooral als zij immuun gecompromitteerd zijn.

Oorzaken van de schimmelaandoening

In rottend organisch materiaal zoals dode planten, bladeren, compost of rottend hout bevinden zich Mucormycetes, de groep van schimmels die mucormycose veroorzaakt. Patiënten raken besmet door contact met de schimmel via de huid door een snede, schaafwonde, brandwond of ander huidletsel (bijvoorbeeld na een operatie). Ook kan de patiënt schimmelsporen inademen, waardoor de schimmel de sinussen en longen binnendringt. Bij inname van schimmelsporen wordt het maagdarmkanaal betrokken. Deze agressieve schimmel kan zich vervolgens naar alle lichaamsdelen verspreiden.

Risicofactoren voor schimmelziekte

Aandoeningen en medische problemen die gepaard gaan met mucormycose zijn onder meer:

• AIDS
• Brandwonden of ander huidtrauma
• Een lymfoom
• Een orgaantransplantatie of een stamceltransplantatie
• Slechte voeding (ondervoeding)
• Het gebruik van sommige medicijnen
• Langdurig gebruik van corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers)
• Leukemie
• Metabole acidose
• Neutropenie (verlaagd aantal neutrofielen, een type witte bloedcellen)
• Illegaal drugsgebruik via injecties
• Slecht geregelde diabetes mellitus
• Te veel ijzer in het lichaam

Risicogroepen

De infectie treft vooral mensen met een verzwakt immuunsysteem, en er zijn verschillende risicogroepen die extra kwetsbaar zijn voor het ontwikkelen van mucormycose.

Patiënten met diabetes mellitus
Diabetes, vooral wanneer het slecht beheerd is, is een van de belangrijkste risicofactoren voor mucormycose. Hoge bloedglucosespiegels, samen met ketoacidose, creëren een omgeving waarin de schimmel zich sneller kan vermenigvuldigen en verspreiden. Patiënten met diabetes hebben ook vaak een verzwakte immuunrespons, wat hen extra vatbaar maakt voor infecties.

Patiënten met immuunsuppressieve therapieën
Patiënten die immuunsuppressiva gebruiken, zoals corticosteroïden, chemotherapie of medicijnen na orgaantransplantatie, lopen een groter risico op mucormycose. Deze medicijnen onderdrukken het immuunsysteem, waardoor het lichaam minder goed in staat is om schimmelsporen af te weren.

Patiënten met hematologische aandoeningen
Mucormycose komt relatief vaak voor bij patiënten met hematologische maligniteiten zoals leukemie en lymfoom. Deze patiënten hebben door hun ziekte en behandelingen een verzwakt immuunsysteem en kunnen snel geïnfecteerd raken wanneer zij aan schimmelsporen worden blootgesteld.

COVID-19-patiënten
Tijdens de COVID-19-pandemie bleek dat COVID-19-patiënten met een verzwakt immuunsysteem of met een voorgeschiedenis van steroïdengebruik een hoger risico hadden op het ontwikkelen van mucormycose. COVID-19 tast de longen en het immuunsysteem aan, en wanneer dit gecombineerd wordt met hoge doseringen van corticosteroïden, kan dit het risico op mucormycose aanzienlijk vergroten.

Patiënten met langdurige ziekenhuisopname
Langdurige opname in het ziekenhuis, vooral op de intensive care, kan het risico op mucormycose vergroten door blootstelling aan medische apparatuur zoals beademingsapparaten, katheters en intraveneuze lijnen, die als ingang voor infecties kunnen dienen.

Symptomen: Longen, sinussen, hersenen en andere lichaamsdelen

Normaal gesproken vertonen patiënten met een gezond immuunsysteem weinig tot geen symptomen. Patiënten met een verzwakt immuunsysteem lopen echter een hoger risico op infectie. De ernst, uitgebreidheid en locatie van de symptomen variëren per patiënt. De schimmel tast vooral de longen, sinussen en hersenen aan, maar ook andere lichaamsdelen zoals de huid, het maagdarmkanaal en de nieren kunnen aangetast zijn.

Longen
Wanneer de longen zijn betrokken, ontstaat pulmonale mucormycose. Deze vorm komt het vaakst voor bij patiënten met kanker of bij patiënten die een orgaan- of stamceltransplantatie hebben ondergaan. De patiënt ontwikkelt een longontsteking (pneumonie: ontsteking van de onderste luchtwegen) die snel verergert en zich uitbreidt naar de borstholte, het hart en de hersenen. Symptomen zijn koorts, kortademigheid, pijn op de borst, hoesten en soms bloed ophoesten (hemoptoe of hemoptyse).

Sinussen en hersenen
De schimmel kan zich verspreiden naar de sinussen en hersenen, wat in medische termen bekend staat als een rinocerebrale infectie. Deze vorm komt het vaakst voor bij patiënten met ongecontroleerde diabetes. Symptomen beginnen met een sinusinfectie, gepaard gaande met donkere korstvorming in de neusholten, hoofdpijn, koorts, rode huid boven de sinussen, sinuspijn en congestie (verstopte sinussen). Vervolgens kunnen de zenuwen die uit de hersenen komen zwellen, wat leidt tot bloedstolsels die bloedvaten naar de hersenen blokkeren. Dit kan resulteren in gezwollen ogen die uitsteken naar voren (exoftalmie) en gedragsveranderingen.

Huid
De patiënt kan cutane mucormycose oplopen door een huidletsel. Vooral immuunverzwakte patiënten zijn getroffen. Op de huid ontstaan pijnlijke, verharde plekken met zwarte vlekken in het midden.

Maagdarmkanaal
Mucormycose kan ook voorkomen in het maagdarmkanaal, bekend als gastro-intestinale mucormycose. Vooral zuigelingen jonger dan één maand en jonge kinderen zijn getroffen. Symptomen zijn bloed in de ontlasting, buikpijn, diarree, misselijkheid, overgeven en bloed braken.

Nieren
Wanneer de nieren zijn aangetast door mucormycose, ervaren patiënten koorts en pijn in de bovenbuik of rug.

Alarmsymptomen

Mucormycose kan zich op verschillende manieren manifesteren, afhankelijk van de aangetaste lichaamsdelen. Het tijdig herkennen van de alarmsymptomen is essentieel om snelle medische opvolging en behandeling te garanderen.

Sinus- en neussymptomen
Mucormycose begint vaak in de sinussen en kan zich vervolgens verspreiden naar het oog en de hersenen. Vroege symptomen zijn onder andere zwelling van het gezicht, pijn rond de sinussen, een verstopte neus en neusbloedingen. Zwarte necrotische laesies kunnen zichtbaar zijn aan de binnenkant van de neus of mond, wat een ernstig alarmsymptoom is en onmiddellijke medische zorg vereist.

Oog- en gezichtsproblemen
Wanneer mucormycose zich verspreidt naar de oogkas, kunnen patiënten last krijgen van gezichtsproblemen, zoals wazig zien, dubbelzien, pijn rond de ogen, en gezwollen oogleden. In ernstige gevallen kan de infectie leiden tot verlies van gezichtsvermogen of zelfs verlies van het oog zelf.

Longsymptomen
Pulmonale mucormycose komt voor bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem en manifesteert zich vaak met symptomen zoals koorts, hoesten (soms met bloed), kortademigheid en pijn op de borst. Deze symptomen lijken op andere luchtweginfecties, maar een snelle achteruitgang kan wijzen op mucormycose en vereist snelle opvolging.

Huidinfecties
Cutane mucormycose kan optreden na trauma, zoals brandwonden of chirurgische wonden. De huidinfectie manifesteert zich als een rode, gezwollen, pijnlijke laesie die snel zwart kan worden door necrose. Huidmucormycose moet onmiddellijk worden behandeld om verdere verspreiding naar andere weefsels te voorkomen.

Systemische symptomen
In vergevorderde gevallen kan mucormycose zich via de bloedbaan verspreiden, wat kan leiden tot ernstige systemische symptomen zoals koorts, verwardheid, orgaanfalen en uiteindelijk een septische shock. Systemische mucormycose is levensbedreigend en vereist snelle behandeling en intensieve zorg.

De uitgebreide beschrijvingen hierboven benadrukken de ernst van mucormycose en het belang van tijdige herkenning en medische opvolging om de ernstige gevolgen van deze infectie te beperken.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek
Een arts of KNO-arts onderzoekt de patiënt grondig en merkt symptomen zoals koorts, sinuspijn, hoofdpijn en een gezwollen oog op. Daarnaast verzamelt de arts informatie over de symptomen en de medische geschiedenis van de patiënt.

Diagnostisch onderzoek
Afhankelijk van de symptomen kan de arts een CT-scan of een MRI-scan uitvoeren. Een definitieve diagnose wordt gesteld via een biopsie.

Differentiële diagnose
Mucormycose lijkt op het klinisch beeld van de volgende ziekten:

• Aspergillose (schimmelinfectie met longproblemen)
• Cellulitis (huidinfectie met pijnlijke, rode en gezwollen huid)
• Colonobstructie (verstopping in de darm met buikpijn en braken)
• Longembolie (afsluiting van een slagader in de longen)
• Miltvuur (antrax: symptomen aan huid, longen, maag en darmen)
• Nocardiose
• Sinusitis

Diagnostische tabel voor mucormycose

Mucormycose is een ernstige, zeldzame schimmelinfectie die meestal mensen met een verzwakt immuunsysteem treft. Het kan verschillende delen van het lichaam beïnvloeden, zoals de sinussen, de longen en de huid, en vereist vaak intensieve medische behandeling.

Behandeling: Agressieve chirurgie

Bij mucormycose is het cruciaal om de patiënt zo snel mogelijk te opereren. Hierbij verwijdert de chirurg alle dode en geïnfecteerde weefsels, wat soms leidt tot medische complicaties zoals verlies van smaakvermogen of verwijdering van delen van de neus of het oog. Deze vorm van chirurgie is bijzonder agressief, maar zonder dergelijke ingrepen zijn de overlevingskansen aanzienlijk kleiner. Naast chirurgie neemt de patiënt antischimmelmiddelen via een ader (intraveneuze antimycotica). Nadat de infectie onder controle is, schakelt de patiënt over naar een ander geneesmiddel.

Prognose van de schimmelziekte

De prognose voor patiënten met mucormycose is slecht, zelfs na agressieve behandeling. Dit hangt af van de betrokken geïnfecteerde delen en de algemene gezondheid van de patiënt, maar over het algemeen overlijdt 50-85% van de patiënten aan deze schimmelziekte.

Complicaties van de ziekte

Soms treft de schimmel de ogen, wat kan leiden tot blindheid wanneer de oogzenuw is betrokken. Andere complicaties zijn stolling of verstopping van de bloedvaten van de hersenen of longen, zenuwschade en de dood.

Preventie van mucormycose

Hoewel mucormycose moeilijk te voorkomen is vanwege de alomtegenwoordige aard van de schimmels in de omgeving, kunnen bepaalde maatregelen het risico op infectie verkleinen, vooral bij immuungecompromitteerde patiënten.

Algemene preventieve maatregelen

• Vermijd direct contact met rottend organisch materiaal zoals compost, bladeren en hout.
• Draag beschermende kleding en handschoenen bij het werken met aarde of tuinieren.
• Gebruik maskers die goed aansluiten en geschikt zijn voor het filteren van schimmelsporen bij activiteiten zoals tuinieren, schoonmaken van stofrijke ruimtes of bij bouwwerkzaamheden.
• Zorg voor een goede wondverzorging en hygiëne om huidletsels te voorkomen of snel te behandelen.
• Vermijd gebieden met veel stof en schimmel, zoals bouwplaatsen of plekken met veel rottend materiaal.

Medische preventieve maatregelen

• Controleer en behandel onderliggende aandoeningen zoals diabetes om deze goed gereguleerd te houden.
• Beperk het gebruik van corticosteroïden en andere immunosuppressieve medicijnen indien mogelijk.
• Zorg voor een goede voeding om ondervoeding te voorkomen.
• Monitor regelmatig de bloedglucosespiegels bij patiënten met diabetes en pas de medicatie aan indien nodig.
• Voer regelmatige medische controles uit bij patiënten met verhoogd risico, zoals degenen die chemotherapie ondergaan, een orgaantransplantatie hebben gehad of HIV/AIDS hebben.

Omgevingsaanpassingen

• Houd de binnenlucht zo schoon mogelijk door regelmatig te ventileren en gebruik van luchtreinigers met HEPA-filters.
• Reinig en onderhoud regelmatig airconditioningsystemen en luchtbevochtigers om schimmelgroei te voorkomen.
• Voorkom ophoping van vocht in woonruimtes, bijvoorbeeld door lekkages snel te repareren en vochtige gebieden goed te ventileren.

Door deze preventieve maatregelen te volgen, kunnen immuungecompromitteerde patiënten hun risico op het oplopen van mucormycose aanzienlijk verkleinen. Regelmatige medische controles en aanpassingen in de leefomgeving spelen hierbij een cruciale rol.

Praktische tips voor het omgaan met mucormycose

Mucormycose is een zeldzame maar ernstige schimmelinfectie die veroorzaakt wordt door schimmels uit de mucoraceae-familie. De infectie kan verschillende delen van het lichaam aantasten, waaronder de sinussen, de hersenen, de longen en de huid. Mucormycose komt vaak voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met diabetes, hiv/aids, of degenen die chemotherapie ondergaan. De ziekte vereist onmiddellijke medische aandacht en behandeling, vaak met antischimmelmedicatie en soms chirurgie. Het omgaan met mucormycose vraagt om zorgvuldige opvolging van medische adviezen en gerichte maatregelen om het herstel te ondersteunen en complicaties te voorkomen. Hieronder volgen enkele praktische tips voor het omgaan met mucormycose.

Volg strikt de voorgeschreven medicatie en behandelingen

De behandeling van mucormycose vereist meestal krachtige antischimmelmedicatie, zoals liposomale amfotericine B, en soms een operatie om geïnfecteerd weefsel te verwijderen. Het is van groot belang om de medicatie exact zoals voorgeschreven in te nemen en de behandelingsschema's nauwgezet op te volgen. Zorg ervoor dat je arts je regelmatig controleert op de voortgang van de behandeling. Het niet correct volgen van het behandelplan kan het risico op complicaties en verslechtering van de infectie verhogen.

Let op vroegtijdige symptomen van verergering

Mucormycose kan snel verergeren, dus het is belangrijk om alert te zijn op tekenen van verslechtering, zoals een toename van pijn, zwelling of verkleuring in de getroffen gebieden, zoals de sinussen of de huid. Andere tekenen zijn koorts, hoofdpijn, moeite met ademhalen, of veranderingen in het gezichtsvermogen. Als je een van deze symptomen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met je arts. Vroegtijdige behandeling kan het verschil maken tussen een succesvolle behandeling en ernstige complicaties.

Ondersteun het immuunsysteem door gezonde gewoonten

Omdat mucormycose vaak voorkomt bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, is het belangrijk om je immuunsysteem zo goed mogelijk te ondersteunen, vooral tijdens de behandeling. Zorg voor een evenwichtig voedingspatroon, rijk aan vitaminen en mineralen die belangrijk zijn voor een sterk immuunsysteem, zoals vitamine C, D en zink. Probeer te ontspannen en stress te verminderen, omdat chronische stress het immuunsysteem kan verzwakken. Slaap voldoende en blijf fysiek actief, zolang dat mogelijk is, om je algehele gezondheid te ondersteunen.

Raadpleeg regelmatig je arts voor opvolging

Het volgen van je behandeling en regelmatige controlebezoeken aan je arts zijn essentieel bij het omgaan met mucormycose. Afhankelijk van de ernst en de voortgang van de infectie kan de arts besluiten om aanvullende behandelingen te starten of aanpassingen in je medicatie aan te brengen. Regelmatige bloedonderzoeken en beeldvorming kunnen nodig zijn om te controleren of de infectie onder controle is en of er sprake is van complicaties. Deze opvolging is belangrijk om ervoor te zorgen dat de infectie effectief wordt behandeld en om mogelijke terugvallen te voorkomen.

Verbeter de hygiëne in je omgeving

Mucormycose wordt vaak geassocieerd met schimmelsporen die in de lucht of in omgevingen met een hoge luchtvochtigheid aanwezig zijn. Het is belangrijk om je omgeving schoon te houden, vooral als je immuunsysteem verzwakt is. Zorg voor goede ventilatie in je woning en werkplek, en vermijd plekken waar schimmelgroei waarschijnlijk is, zoals vochtige kelders, opslagruimten of bouwplaatsen. Als je in een ziekenhuis of zorginstelling verblijft, zorg dan dat er voldoende voorzorgsmaatregelen zijn genomen om de verspreiding van schimmelsporen te voorkomen.

Bescherm jezelf tegen verdere infecties

Naast het vermijden van blootstelling aan schimmels, is het belangrijk om jezelf te beschermen tegen andere infecties die je immuunsysteem verder kunnen verzwakken. Dit kan inhouden dat je je handen regelmatig en grondig wast, je contact met zieke mensen minimaliseert, en je jezelf goed hydrateert. Het dragen van een mondmasker kan ook nuttig zijn als je je in een omgeving bevindt waar je in contact kunt komen met schimmelsporen. Het is belangrijk om alle aanwijzingen van je arts over het vermijden van infecties strikt op te volgen.

Zorg voor emotionele ondersteuning

De behandeling van mucormycose kan zwaar zijn, zowel fysiek als emotioneel. Het kan een langdurige en vaak ingrijpende behandeling zijn, met mogelijk operaties en ziekenhuisopnames. Het is normaal om je zorgen te maken of je angstig te voelen over de voortgang van de ziekte. Het zoeken van emotionele steun, hetzij van familie en vrienden, hetzij door het raadplegen van een therapeut, kan je helpen om beter met de psychologische belasting van de ziekte om te gaan. Stress kan je immuunsysteem verzwakken, dus het verminderen van stress is een belangrijk onderdeel van het herstel.

Let op tekenen van complicaties zoals necrose

In sommige gevallen kan mucormycose leiden tot necrose (dood weefsel) in de getroffen gebieden, vooral wanneer de infectie niet snel wordt behandeld. Dit kan leiden tot ernstige schade aan het gezicht, de sinussen, de hersenen of andere organen. Het is belangrijk om waakzaam te zijn voor tekenen van necrose, zoals zwart verkleurde huid of slijmvliezen, en direct medische hulp te zoeken als deze zich voordoen. Soms kan een operatie nodig zijn om necrotisch weefsel te verwijderen en verdere verspreiding van de infectie te voorkomen.

Volg een strikt dieet bij onderliggende gezondheidsproblemen

Mucormycose komt vaak voor bij mensen met diabetes of andere onderliggende gezondheidsproblemen die de bloedcirculatie of het immuunsysteem beïnvloeden. Als je diabetes hebt, is het van cruciaal belang om je bloedsuikerspiegel goed onder controle te houden, omdat een hoge bloedsuikerspiegel de groei van schimmels kan bevorderen. Volg het advies van je arts met betrekking tot voedingsaanpassingen en medicatie om je gezondheid te stabiliseren en complicaties te voorkomen.

Misvattingen rond mucormycose

Mucormycose, ook bekend als zwarte schimmelziekte, is een zeldzame maar ernstige schimmelinfectie die wordt veroorzaakt door schimmels uit de orde Mucorales. Deze infectie treft vooral mensen met een verzwakt immuunsysteem en kan snel ernstige schade aanrichten. Er bestaan echter veel misvattingen over mucormycose, wat kan leiden tot onnodige angst of een onderschatting van de risico’s.

Mucormycose komt alleen voor bij mensen met diabetes

Hoewel suikerziekte een belangrijke risicofactor is, vooral als deze slecht onder controle is, komt mucormycose ook voor bij andere patiënten. Mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals kankerpatiënten, orgaantransplantatiepatiënten en mensen die langdurig medicatie zoals corticosteroïden gebruiken, lopen eveneens een verhoogd risico. Ook ernstige ondervoeding of schade aan de huid door brandwonden en wonden kunnen de toegangspoort vormen voor de schimmel.

Mucormycose wordt van persoon op persoon overgedragen

Mucormycose is geen besmettelijke ziekte en kan niet direct van de ene persoon op de andere worden overgedragen. De infectie ontstaat meestal door het inademen van schimmelsporen die van nature aanwezig zijn in de omgeving, vooral in aarde, rottend organisch materiaal en stof. Soms kan de schimmel via open wonden of beschadigd weefsel binnendringen, maar dit betekent niet dat iemand de ziekte kan doorgeven aan anderen.

Alle schimmelinfecties zijn even gevaarlijk als mucormycose

Mucormycose behoort tot de meest agressieve schimmelinfecties en is niet te vergelijken met veelvoorkomende oppervlakkige schimmelinfecties zoals voetschimmel of candida-infecties. De schimmels die mucormycose veroorzaken, kunnen zich snel door de weefsels verspreiden en zelfs vitale organen aantasten, vooral bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem. Een snelle diagnose en behandeling zijn cruciaal om ernstige complicaties te voorkomen.

Mucormycose treft alleen de longen

Hoewel mucormycose de longen kan aantasten bij inademing van de schimmelsporen, kan de infectie zich op meerdere manieren manifesteren. De meest voorkomende vorm is rhinocerebrale mucormycose, waarbij de infectie begint in de neus en zich uitbreidt naar de kaak, sinussen, ogen en soms zelfs de hersenen. Daarnaast kan de schimmel via open wonden de huid binnendringen of het maag-darmstelsel aantasten na inname van besmet voedsel of water.

Behandeling met antischimmelmedicatie is altijd voldoende

Hoewel antischimmelmedicatie zoals amfotericine B essentieel is bij de behandeling van mucormycose, is dit vaak niet voldoende. In veel gevallen is een operatie nodig om geïnfecteerd weefsel te verwijderen en verdere verspreiding van de schimmel te voorkomen. Zonder snelle en agressieve behandeling kan mucormycose leiden tot ernstige complicaties en zelfs levensbedreigend zijn.

Gezonde mensen hoeven zich geen zorgen te maken over mucormycose

Hoewel het risico voor gezonde mensen met een goed functionerend immuunsysteem extreem laag is, betekent dit niet dat er geen enkele kans op infectie bestaat. Bepaalde omgevingen met een hoge concentratie schimmelsporen, zoals bouwplaatsen, slecht geventileerde ziekenhuizen en gebieden met veel rottend organisch materiaal, kunnen een verhoogd risico vormen. Voor mensen met risicofactoren is het extra belangrijk om blootstelling aan deze omgevingen zoveel mogelijk te vermijden.

Lees verder

• Mucormycose (agressieve schimmelinfectie) in oog (oogkas)
• Schimmel huidinfecties: Huidinfectie door schimmels
• Infecties aan hoofdhuid: Oorzaken, symptomen en behandeling