Neutrofielen: Abnormale niveaus van soort witte bloedcellen

Het hebben van een gezond aantal neutrofielen in het bloed en het beenmerg is cruciaal voor de juiste werking van het immuunsysteem. Neutrofielen zijn een type witte bloedcellen die beschadigd weefsel helpen genezen en infecties bestrijden. Neutrofielen stijgen van nature als reactie op infecties, verwondingen en andere vormen van stress. Ze kunnen dalen als reactie op ernstige of chronische infecties, medicamenteuze behandelingen en genetische aandoeningen. Kleine veranderingen in de niveaus van neutrofielen of witte bloedcellen zijn doorgaans geen reden tot bezorgdheid, zolang ze tijdelijk zijn. Als de niveaus van neutrofielen of witte bloedcellen echter zonder duidelijke reden aanzienlijk veranderen of aanhoudend stijgen of dalen, zijn medische testen noodzakelijk om de oorzaak te achterhalen.

• Functie: Infectie bestrijden
• Rol van neutrofielen in ontstekingsziekten
• Neutrofielen en immuunrespons
• Neutrofielen in infectieziekten
• Neutrofielen in kanker
• Neutrofielen en auto-immuunziekten
• Genetische factoren en neutrofielen
• Epidemiologie
• Normale waarden
• Hoge niveaus van neutrofielen in het bloed
• Bereik
• Oorzaken
• Lage niveaus van neutrofielen in het bloed
• Bereik
• Oorzaken
• Risicofactoren
• Risicofactoren voor neutrofilie
• Risicofactoren voor neutropenie
• Impact van levensstijl op neutrofielwaarden
• Geassocieerde symptomen
• Symptomen bij neutrofilie
• Symptomen bij neutropenie
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van neutropenie
• Prognose
• Complicaties
• Preventie van abnormale niveaus van witte bloedcellen

Functie: Infectie bestrijden

Neutrofielen, ook wel granulocyten genoemd, worden in het beenmerg geproduceerd en vormen 50% tot 70% van alle witte bloedcellen in de bloedbaan. Het normale aantal witte bloedcellen in de bloedbaan voor een volwassene ligt tussen 4.000 en 10.000 per kubieke millimeter (mm³).

Wanneer er een infectie of een andere bron van ontsteking in het lichaam aanwezig is, krijgen neutrofielen signalen van speciale chemische stoffen, zoals cytokinen. Deze signalen lokken de neutrofielen naar de plaats van de ontsteking via een proces dat chemotaxis wordt genoemd.

Neutrofielen zijn bijzonder omdat ze, in tegenstelling tot andere cellen of bloedcomponenten, de bloedbaan kunnen verlaten en direct in weefsels terechtkomen om infecties te bestrijden. Hun rol in het immuunsysteem is essentieel, vooral in de vroege stadia van een infectie. Neutrofielen dragen op verschillende manieren bij aan de verdediging van het lichaam:

• Fagocytose: Neutrofielen kunnen bacteriën, schimmels en virussen opsporen, opnemen en vernietigen. Dit proces staat bekend als fagocytose, waarbij de pathogenen in een blaasje worden opgesloten en afgebroken door enzymen.
• Microbicide stoffen: Neutrofielen produceren verschillende stoffen die schadelijk zijn voor micro-organismen, zoals reactieve zuurstofsoorten (ROS) en enzymen zoals elastase en myeloperoxidase, die betrokken zijn bij het vernietigen van pathogenen.
• Ontstekingsreactie: Neutrofielen dragen bij aan de ontstekingsreactie door pro-inflammatoire stoffen vrij te geven die andere immuuncellen naar het geïnfecteerde gebied lokken. Dit helpt om de infectie te bestrijden en de weefselschade te herstellen.

Na hun taak te hebben voltooid, sterven neutrofielen vaak snel af, wat bijdraagt aan de vorming van pus op de plaats van de infectie.

Rol van neutrofielen in ontstekingsziekten

Neutrofielen spelen een belangrijke rol bij ontstekingsziekten. Hun betrokkenheid kan leiden tot weefselschade en chronische ontsteking. Bijvoorbeeld:

• Reumatoïde artritis: Neutrofielen zijn aanwezig in de gewrichten van patiënten en dragen bij aan de ontsteking en schade aan het gewrichtsweefsel.
• Inflammatoire darmziekten: Bij aandoeningen zoals de ziekte van Crohn zijn neutrofielen vaak overvloedig aanwezig in de darmwand, wat bijdraagt aan de ontsteking en symptomen.

Neutrofielen en immuunrespons

Neutrofielen werken samen met andere cellen van het immuunsysteem, zoals T-cellen en macrofagen. Deze samenwerking is essentieel voor een effectieve immuunrespons. Neutrofielen:

• Activeren T-cellen: Door cytokines vrij te geven, kunnen neutrofielen T-cellen activeren en hun proliferatie bevorderen.
• Fagocyteren antigenen: Neutrofielen kunnen antigenen presenteren aan andere immuuncellen, wat de immuunrespons versterkt.

Neutrofielen in infectieziekten

Neutrofielen zijn vaak de eerste cellen die reageren op infecties. Hun rol in verschillende infectieziekten omvat:

• Bacteriële infecties: Neutrofielen zijn cruciaal in de strijd tegen bacteriële infecties, zoals sepsis en longontsteking.
• Virale infecties: Hoewel neutrofielen minder effectief zijn tegen virussen, spelen ze een rol bij de eerste afweerreacties tegen virale infecties.
• Schimmelinfecties: Neutrofielen zijn essentieel voor de bestrijding van schimmelinfecties, vooral bij immuungecompromitteerde patiënten.

Neutrofielen in kanker

In de context van kanker spelen neutrofielen een complexe rol. Ze kunnen zowel tumorondersteunend als -onderdrukkend zijn:

• Tumorprogressie: Sommige studies suggereren dat neutrofielen tumorprogressie kunnen bevorderen door het vrijgeven van groeifactoren.
• Immunotherapie: Neutrofielen kunnen een rol spelen in de effectiviteit van immunotherapie, omdat hun niveaus kunnen wijzen op de respons op behandeling.

Neutrofielen en auto-immuunziekten

Neutrofielen kunnen ook een rol spelen in de pathogenese van auto-immuunziekten. Bij deze aandoeningen kunnen neutrofielen:

• Zelfweefsel aanvallen: Neutrofielen kunnen zelfweefsel aanvallen, wat leidt tot ontsteking en weefselschade.
• Cytokines produceren: Ze kunnen cytokines vrijgeven die de auto-immuunreactie versterken.

Genetische factoren en neutrofielen

Genetische factoren kunnen de ontwikkeling en functie van neutrofielen beïnvloeden. Voorbeelden hiervan zijn:

• Kostmann-syndroom: Een aangeboren aandoening die leidt tot een ernstige tekortkoming van neutrofielen.
• Cyclische neutropenie: Een aandoening waarbij neutrofielenperiodiek laag zijn, wat leidt tot herhaalde infecties.

Epidemiologie

Neutrofielen vormen de grootste subgroep van witte bloedcellen in het menselijk lichaam en maken ongeveer 50 tot 70% van het totale aantal leukocyten uit. Hun aantallen kunnen wereldwijd variëren afhankelijk van factoren zoals ras, leeftijd en omgevingsinvloeden.

Bij gezonde volwassenen is het aantal neutrofielen doorgaans stabiel, maar er kunnen geografische en etnische verschillen optreden. Studies hebben aangetoond dat mensen van Afrikaanse afkomst bijvoorbeeld lagere aantallen neutrofielen kunnen hebben zonder dat dit medische problemen veroorzaakt, een fenomeen dat bekend staat als "goedaardige etnische neutropenie". Leeftijd is ook een bepalende factor: pasgeborenen hebben vaak een verhoogd aantal neutrofielen, dat na enkele weken normaliseert.

Neutrofielen spelen een cruciale rol bij de afweer tegen infecties, vooral bacteriële infecties, en zijn vaak de eerste cellen die naar een geïnfecteerd of ontstoken gebied migreren. Wereldwijd wordt de incidentie van neutrofielenafwijkingen zoals neutropenie en neutrofilie beïnvloed door factoren zoals infectieziekten, auto-immuunziekten en medicijngebruik, waaronder chemotherapie.

Normale waarden

De hoeveelheid witte bloedcellen (waaronder de neutrofielen) in de bloedbaan kan variëren afhankelijk van leeftijd en andere factoren, zoals zwangerschap. Hoewel het normale bereik voor iedereen enigszins kan verschillen, zijn hier enkele veelgebruikte referentiewaarden:

• Pasgeborene: 13.000 tot 38.000 Witte bloedcellen (WBC) per mm³
• Baby van twee weken oud: 5.000 tot 20.000 Witte bloedcellen (WBC) per mm³
• Volwassene: 4.500 tot 11.000 Witte bloedcellen (WBC) per mm³
• Zwangere vrouw (derde trimester): 5.800 tot 13.200 Witte bloedcellen (WBC) per mm³

Naarmate een persoon veroudert, kan het aantal witte bloedcellen iets afnemen. Een zwangerschap kan ook leiden tot een toename van het aantal witte bloedcellen.

Hoge niveaus van neutrofielen in het bloed

Bereik

Bij niet-zwangere volwassenen wordt een witte bloedceltelling van meer dan 10.000 per mm³ aangeduid als leukocytose (verhoogd aantal witte bloedcellen). Neutrofielen vormen een belangrijk onderdeel van deze witte bloedcellen. Wanneer het aantal neutrofielen abnormaal hoog is, spreekt men van neutrofilie.

Oorzaken

Neutrofilie (neutrofiele leukocytose) is een aandoening waarbij een abnormaal hoog niveau van neutrofielen in het bloed optreedt. Dit gebeurt meestal als reactie op infecties, verwondingen, of andere stressfactoren. Daarnaast kunnen de bloedspiegels van neutrofielen toenemen als gevolg van verschillende medische aandoeningen en factoren:

• Brandwonden
• Chirurgie
• Chronische myeloïde leukemie
• Eclampsie
• Splenectomie (chirurgische verwijdering van de milt)
• Hartaanval
• Infecties, vooral bacteriële
• Een inflammatoire darmziekte
• Letsels
• Niet-infectieuze ontstekingen
• Zwangerschap
• Fysieke of emotionele stress
• Genetische aandoeningen, zoals het syndroom van Down
• Hepatitis (leverontsteking)
• Overmatige inspanning
• Reumatoïde artritis (ontsteking van gewrichten en organen)
• Sigaretten roken of tabak snuiven
• Bepaalde medicijnen, zoals corticosteroïden, beta-2-agonisten en epinefrine (adrenaline)
• Thyroïditis (ontsteking en zwelling van de schildklier)
• Vasculitis (ontsteking van bloedvaten)
• Zwaarlijvigheid

Neutrofilie kan dus ontstaan door verschillende aandoeningen en externe factoren. Het verhoogde aantal neutrofielen wordt vaak gezien als een teken dat het lichaam probeert een ontsteking of infectie onder controle te krijgen. In sommige gevallen kan neutrofilie echter ook wijzen op ernstige medische aandoeningen, zoals kanker of auto-immuunziekten.

Lage niveaus van neutrofielen in het bloed

Bereik

De laagste bloedspiegellimiet voor neutrofielen in menselijk bloed is 1.500 per mm³. Wanneer het aantal neutrofielen laag is, wordt dit aangeduid als neutropenie. Hoe lager het aantal neutrofielen, hoe ernstiger de neutropenie. Neutropenie-niveaus worden als volgt ingedeeld:

• Milde neutropenie: 1.000 tot 1.500 per mm³
• Matige neutropenie: 500 tot 999 per mm³
• Ernstige neutropenie: 200-499 per mm³
• Zeer ernstige neutropenie: minder dan 200 per mm³

Oorzaken

Neutropenie is de medische term voor een abnormaal lage bloedspiegel van neutrofielen. Een daling van het aantal neutrofielen in het bloed treedt meestal op wanneer het lichaam deze immuuncellen sneller gebruikt dan ze worden geproduceerd, of wanneer het beenmerg ze niet goed produceert. Dit kan het gevolg zijn van verschillende factoren en aandoeningen:

• Aangeboren aandoeningen, zoals het Kostmann-syndroom en cyclische neutropenie
• Allergische aandoeningen
• Aplastische anemie, waarbij het beenmerg stopt met de productie van voldoende bloedcellen
• Auto-immuunziekten, waaronder reumatoïde artritis
• Bacteriële infecties, zoals tuberculose (bacteriële infectie met longproblemen)
• Beenmergfalen
• Bloedvergiftiging
• Chronische goedaardige neutropenie, die zonder duidelijke reden lage niveaus van neutrofielen veroorzaakt
• Vergrote milt (splenomegalie)
• Verzwakt immuunsysteem
• Vitamine B12-tekort
• Ernstige congenitale neutropenie, een groep aandoeningen waarbij neutrofielen niet kunnen rijpen
• Ernstige of chronische bacteriële infecties
• Febriele neutropenie
• Hyperglykemie (verhoogde bloedsuikerspiegel)
• Leukemie
• Medicatie: fenytoïne en sulfamedicijnen, chemotherapiemedicijnen
• Myelodysplastische syndromen (verstoorde productie van bloedcellen)
• Myelofibrose, een beenmergaandoening die gepaard gaat met een tekort aan bloedcellen
• Radiotherapie die het beenmerg aantast
• Toxinen (gifstoffen), zoals benzenen en insecticiden
• Virale infecties, zoals HIV/AIDS, influenza (griep), virale hepatitis A, virale hepatitis B of virale hepatitis C

Neutropenie kan dus optreden bij een breed scala aan aandoeningen en factoren die het immuunsysteem aantasten of de productie van neutrofielen in het beenmerg verstoren. Afhankelijk van de ernst van de neutropenie neemt het risico op infecties toe, wat vaak complicaties met zich meebrengt die levensbedreigend kunnen zijn zonder tijdige behandeling.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die kunnen bijdragen aan afwijkingen in neutrofielenwaarden. Deze factoren kunnen zowel leiden tot neutrofilie (een verhoogd aantal neutrofielen) als neutropenie (een verlaagd aantal neutrofielen), afhankelijk van de onderliggende oorzaak en omstandigheden.

Risicofactoren voor neutrofilie

Neutrofilie kan worden veroorzaakt door verschillende condities die het immuunsysteem activeren of stress op het lichaam uitoefenen. Veelvoorkomende risicofactoren zijn:

• Infecties, met name bacteriële infecties
• Chronische ontstekingsziekten zoals reumatoïde artritis
• Stress of fysieke belasting, zoals na zware inspanning of trauma
• Gebruik van bepaalde medicijnen, zoals corticosteroïden
• Roken of blootstelling aan luchtvervuiling
• Acute bloedingen of hemolyse (afbraak van rode bloedcellen)

Risicofactoren voor neutropenie

Neutropenie kan optreden door een verminderde productie van neutrofielen of door een verhoogde afbraak van deze cellen. Risicofactoren voor neutropenie omvatten:

• Blootstelling aan chemotherapie of bestraling, die het beenmerg kunnen beschadigen
• Gebruik van bepaalde medicijnen zoals immunosuppressiva, antibiotica, en anticonvulsiva
• Auto-immuunziekten waarbij het lichaam eigen neutrofielen aanvalt
• Erfelijke of genetische afwijkingen, zoals congenitale neutropenie
• Beenmergaandoeningen, zoals leukemie of aplastische anemie
• Virale infecties die het beenmerg onderdrukken, zoals HIV of hepatitis
• Voedingsdeficiënties, met name een tekort aan vitamine B12 of foliumzuur
• Chronisch roken of langdurige blootstelling aan vervuiling

Afwijkende neutrofielenwaarden worden vaak beïnvloed door deze risicofactoren en kunnen leiden tot een reeks symptomen afhankelijk van de ernst en aard van de afwijking. Regelmatige controle bij risicogroepen kan helpen om afwijkingen vroegtijdig op te sporen.

Impact van levensstijl op neutrofielwaarden

Verschillende levensstijlfactoren kunnen de neutrofielwaarden beïnvloeden:

• Dieet: Een gezond dieet met voldoende voedingsstoffen kan de immuunfunctie ondersteunen en neutrofielwaarden normaliseren.
• Roken: Roken is geassocieerd met verhoogde neutrofielwaarden en kan de immuunrespons beïnvloeden.
• Lichaamsbeweging: Regelmatige lichaamsbeweging kan helpen om neutrofielwaarden in balans te houden en het immuunsysteem te versterken.

Geassocieerde symptomen

Afwijkende neutrofielenwaarden kunnen uiteenlopende symptomen veroorzaken, afhankelijk van de aard van de afwijking (neutropenie of neutrofilie) en de onderliggende oorzaak.

Symptomen bij neutrofilie

Neutrofilie, een verhoogd aantal neutrofielen, kan optreden als reactie op een infectie, ontsteking, of andere stressfactoren. Veelvoorkomende symptomen zijn:

• Koorts: Dit is een veelvoorkomend symptoom bij infecties die neutrofilie kunnen veroorzaken.
• Vermoeidheid: Dit kan optreden door de verhoogde inspanning van het immuunsysteem.
• Pijn of zwelling: Dit kan voorkomen in geval van een onderliggende ontsteking, bijvoorbeeld bij artritis.
• Verhoogde productie van etter: Bij bacteriële infecties kan dit symptoom optreden, wat een aanwijzing kan zijn van verhoogde neutrofielenactiviteit.

Symptomen bij neutropenie

Neutropenie, of een verlaagd aantal neutrofielen, verhoogt het risico op infecties. Deze infecties kunnen ernstig zijn en optreden zonder typische ontstekingssymptomen zoals roodheid of zwelling. Veelvoorkomende symptomen zijn:

• Terugkerende infecties: Vooral infecties van de huid, mond, en luchtwegen komen vaker voor.
• Koorts zonder duidelijke oorzaak: Dit kan een teken zijn van een infectie, zelfs als andere ontstekingsverschijnselen ontbreken.
• Zweren of pijnlijke plekken in de mond: Een gebrek aan neutrofielen kan leiden tot infecties in de mond, waardoor zweren ontstaan.
• Algemene zwakte en malaise: Dit kan optreden als gevolg van aanhoudende of terugkerende infecties.

De symptomen van afwijkende neutrofielenwaarden zijn vaak gerelateerd aan de afweer tegen infecties en ontstekingsreacties. Neutrofilie wijst meestal op een overmatige immuunrespons, terwijl neutropenie juist een verzwakte reactie op infecties veroorzaakt.

Alarmsymptomen

Alarmsymptomen bij afwijkingen in neutrofielen omvatten:

• Hoge koorts (> 38,5 °C)
• Ernstige vermoeidheid
• Onverklaarbare bloedingen of blauwe plekken
• Frequente of terugkerende infecties
• Zere keel of zweren in de mond die niet genezen

Diagnose en onderzoeken

Een bloedonderzoek kan veranderingen in het aantal neutrofielen identificeren. De arts zal ook een medische geschiedenis opstellen door vragen te stellen over de levensstijl van de patiënt. Daarnaast zal een lichamelijk onderzoek plaatsvinden. Afhankelijk van de mogelijke oorzaak van de verhoogde of verlaagde neutrofielen kan de arts aanvullende specifieke tests aanvragen, zoals:

• een beenmergbiopsie
• CT-scan
• röntgenfoto van de borstkas (thoraxfoto)
• urineonderzoek

Behandeling van neutropenie

Ernstig hoge of lage niveaus van neutrofielen vereisen vaak opname op de afdeling spoedeisende hulp. Patiënten met ernstige neutropenie kunnen zich niet adequaat verweren tegen infecties. De behandeling richt zich op de onderliggende oorzaak om de abnormale niveaus van neutrofielen te corrigeren.

Ondersteuning
Ondersteunende therapieën, zoals vochttoediening en rust, maken vaak deel uit van het behandelplan. Als medicijnen of procedures de abnormale neutrofielenniveaus veroorzaken, zal de arts deze stoppen of de behandeling aanpassen.

Medicatie
Antibiotica worden gebruikt om bacteriële infecties te behandelen, terwijl antischimmelmiddelen helpen bij het bestrijden van schimmelinfecties. Bepaalde medicijnen kunnen de virale activiteit bij virale infecties verlagen. Indien de patiënt lijdt aan een chronische aandoening waarbij de productie of rijping van neutrofielen verstoord is, kunnen medicijnen zoals koloniestimulerende factoren, corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers die het immuunsysteem onderdrukken) of anti-thymocyten globuline nodig zijn, of in sommige gevallen een beenmerg- of stamceltransplantatie noodzakelijk zijn.

Voeding
Wanneer een vitamine B12-tekort ten grondslag ligt aan neutropenie, dient de patiënt voedingsmiddelen met vitamine B12 te consumeren, zoals eieren, gevogelte, vlees, vis, melk en andere zuivelproducten.

Prognose

De prognose van neutropenie varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak, de ernst van de neutropenie en de reactie op de behandeling.

Milde neutropenie
Patiënten met milde neutropenie hebben over het algemeen een goede prognose, vooral als de aandoening tijdelijk is of als gevolg van een medicamenteuze behandeling die kan worden aangepast of gestopt.

Chronische neutropenie
Bij chronische vormen van neutropenie hangt de prognose af van de onderliggende oorzaak. Regelmatige medische controle en gepaste behandeling kunnen helpen om complicaties te voorkomen en de levenskwaliteit te verbeteren.

Ernstige neutropenie
Ernstige neutropenie verhoogt het risico op ernstige infecties, wat de prognose kan verslechteren. Snelle en effectieve behandeling van infecties en onderliggende oorzaken is essentieel om de prognose te verbeteren.

Neutropenie door kankerbehandeling
Bij patiënten die neutropenie ontwikkelen als gevolg van chemotherapie of andere kankerbehandelingen, is de prognose vaak afhankelijk van de reactie op deze behandelingen en de algehele gezondheidstoestand van de patiënt. Ondersteunende behandelingen, zoals granulocyte colony-stimulating factor (G-CSF), kunnen de prognose verbeteren door het aantal neutrofielen te verhogen.

Complicaties

Neutropenie kan leiden tot diverse ernstige complicaties, vooral door het verhoogde risico op infecties.

Bacteriële en schimmelinfecties
Patiënten met neutropenie zijn zeer vatbaar voor bacteriële en schimmelinfecties. Deze infecties kunnen ernstig zijn en zich snel verspreiden, wat leidt tot sepsis, een levensbedreigende aandoening waarbij de infectie zich door het hele lichaam verspreidt.

Virale infecties
Hoewel virussen niet direct door neutrofielen worden bestreden, kan neutropenie de algemene immuunrespons verzwakken, waardoor patiënten vatbaarder worden voor virale infecties zoals herpes en cytomegalovirus (CMV).

Moeilijke wondgenezing
Neutropenie kan de wondgenezing bemoeilijken, wat leidt tot langdurige en chronische wonden die vatbaar zijn voor secundaire infecties.

Orale en tandheelkundige problemen
Patiënten met neutropenie kunnen last krijgen van mondzweren, gingivitis (ontsteking van het tandvlees) en andere tandheelkundige problemen. Deze kunnen niet alleen pijnlijk zijn, maar ook als toegangspoort dienen voor systemische infecties.

Koorts en neutropenie (febriele neutropenie)
Koorts bij een patiënt met neutropenie wordt beschouwd als een medisch noodgeval omdat het een teken kan zijn van een ernstige onderliggende infectie. Deze toestand vereist onmiddellijke ziekenhuisopname en intraveneuze antibiotica om de infectie te bestrijden.

Organfalen
In ernstige gevallen kan een onbehandelde infectie bij een neutropenische patiënt leiden tot sepsis, wat kan resulteren in meervoudig orgaanfalen en uiteindelijk de dood.

Verhoogd risico bij ziekenhuisopnames
Patiënten met neutropenie lopen een verhoogd risico op ziekenhuisinfecties, aangezien hun immuunsysteem niet in staat is om normaal voorkomende bacteriën in de ziekenhuisomgeving te bestrijden.

Preventie van abnormale niveaus van witte bloedcellen

Algemene preventieve maatregelen
Preventie van neutrofielenafwijkingen kan uitdagend zijn, omdat veel oorzaken buiten de controle van het individu vallen, zoals genetische factoren of noodzakelijke medische behandelingen zoals chemotherapie. Toch kunnen enkele stappen worden genomen om het risico op afwijkende neutrofielenwaarden te verkleinen of de effecten te beheersen.

Een gezonde levensstijl met een evenwichtige voeding, regelmatige lichaamsbeweging, en het vermijden van schadelijke gewoonten zoals roken zijn belangrijke pijlers voor het versterken van het immuunsysteem. Specifieke maatregelen zijn onder meer:

• Het volgen van een gezond dieet rijk aan fruit, groenten, eiwitten en vezels. Vitaminen en mineralen zoals vitamine C en zink spelen een cruciale rol in de immuunfunctie.
• Stoppen met roken: Roken draagt bij aan chronische ontsteking en beschadigt het immuunsysteem, wat de aanmaak en functie van neutrofielen negatief kan beïnvloeden.
• Regelmatige lichaamsbeweging: Fysieke activiteit ondersteunt de algemene gezondheid en helpt ontstekingen en infecties te verminderen door het immuunsysteem te versterken.

Blootstelling aan schadelijke stoffen beperken
Om de aanmaak van neutrofielen in het beenmerg te beschermen, is het belangrijk om blootstelling aan toxische stoffen te minimaliseren. Dit kan door:

• Het vermijden van toxische stoffen zoals pesticiden, zware metalen, en industriële chemicaliën. Blootstelling aan deze stoffen kan schadelijk zijn voor het beenmerg en leiden tot neutropenie. Draag beschermende kleding en maskers wanneer blootstelling onvermijdelijk is.
• Geneesmiddelengebruik onder controle te houden: Sommige medicijnen, zoals chemotherapie, kunnen neutrofielenwaarden verlagen. Het is essentieel om regelmatig bloedonderzoek te laten doen tijdens behandeling met dergelijke medicijnen en indien nodig ondersteunende behandelingen te overwegen.

Vaccinaties en infectiepreventie
Een goed functionerend immuunsysteem begint bij het voorkomen van infecties, vooral bij mensen met een verhoogd risico op neutropenie. Preventieve maatregelen omvatten:

• Vaccinaties: Vaccinaties tegen veelvoorkomende ziekten zoals griep, pneumokokken en COVID-19 verminderen het risico op infecties, vooral bij personen met een verzwakt immuunsysteem.
• Handhygiëne: Regelmatige handhygiëne, vooral in openbare ruimtes en ziekenhuizen, verlaagt de kans op infectie. Dit is van bijzonder belang voor mensen met neutropenie of andere immuunstoornissen.

Medische monitoring en vroege detectie
Regelmatige controles kunnen bijdragen aan de vroege opsporing en behandeling van neutrofielenafwijkingen, vooral bij personen met een verhoogd risico.

• Regelmatige gezondheidscheck-ups: Bij mensen die chemotherapie ondergaan of chronische ziekten hebben, kan regelmatig bloedonderzoek afwijkende neutrofielenwaarden in een vroeg stadium opsporen, wat tijdige behandeling mogelijk maakt.
• Alert zijn op symptomen: Het herkennen van vroege symptomen van neutropenie, zoals koorts, terugkerende infecties, of zweren in de mond, kan leiden tot een snellere diagnose en behandeling.

Ondersteunende therapieën en medicatie
In sommige gevallen zijn medische interventies nodig om het neutrofielenniveau te verhogen of infecties te voorkomen.

• Groeifactoren zoals granulocyte colony-stimulating factor (G-CSF) kunnen worden toegediend aan mensen die een verhoogd risico op neutropenie lopen, zoals tijdens chemotherapie. Deze therapie stimuleert de aanmaak van neutrofielen in het beenmerg.
• Antibiotica profylaxe: Bij ernstige neutropenie kan preventief antibiotica worden voorgeschreven om het risico op bacteriële infecties te verminderen.

Persoonlijke voorzorgsmaatregelen
Voor mensen met een verhoogd risico op neutrofielenafwijkingen is het belangrijk om infectierisico's te minimaliseren door middel van persoonlijke voorzorgsmaatregelen:

• Contact vermijden met zieke personen en drukke openbare plaatsen tijdens griepseizoenen, vooral als de weerstand laag is. Het dragen van een mondmasker kan helpen infecties te voorkomen.
• Wondverzorging: Zorgvuldige reiniging en behandeling van wonden kan infecties voorkomen, vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem.
• Voorkomen van voedselinfecties: Voedselveiligheid is cruciaal voor personen met neutropenie. Vermijd rauw of onvoldoende gekookt voedsel en zorg voor een goede hygiëne bij voedselbereiding.

Door een combinatie van gezonde gewoonten, preventieve medische zorg en het vermijden van risico's kan men het risico op neutrofielenafwijkingen minimaliseren en de algehele gezondheid verbeteren.

Lees verder

• Neutropenie: Laag aantal neutrofielen (witte bloedcellen)