Birdshot chorioretinopathie: Oogaandoening
Birdshot chorioretinopathie is een zeldzame auto-immuunaandoening die beide ogen aantast. De oogaandoening is een chronische vorm van uveïtis posterior, een ontsteking van de uvea (het deel van het oog dat het netvlies voor het grootste deel voorziet van bloed). De patiënt ervaart aanvankelijk het zien van drijvers en/of een troebel gezichtsvermogen. Naarmate de oogziekte vordert, presenteert de patiënt zich met andere symptomen. De behandeling bestaat uit medicijnen om de symptomen te onderdrukken. Niettemin komen de klachten vaak terug hetgeen uiteindelijk leidt tot een verminderde gezichtsscherpte. Franceschetti en Babel beschreven voor het eerst deze oogziekte in 1949.
Synoniemen en afkortingen Birdshot chorioretinopathie
Birdshot chorioretinopathie, een
netvliesaandoening, is eveneens gekend onder deze synoniemen en afkortingen:
- BCR
- Birdshot retinochoriopathie
- Birdshot uveïtis
- BSRC
- vitiligineuze chorioretinitis
Epidemiologie oogaandoening
De prevalentie van Birdshot chorioretinopathie bedraagt 0,1-0,6 op 100 000 mensen wereldwijd. De oogziekte vertegenwoordigt 1-2% van alle soorten
uveïtis. Birdshot chorioretinopathie komt vaker voor bij patiënten met een blanke huidskleur, dan bij patiënten met een donkere huidskleur. Patiënten van Noord-Europese afkomst zijn het vaakst getroffen. Verder krijgen de meeste patiënten in het vierde tot het zesde decennium de diagnose van de oogaandoening, maar ook jongere en oudere patiënten zijn gerapporteerd in de medische literatuur. De oogziekte heeft tot slot een voorliefde voor vrouwen.
Oorzaken: Auto-immuunaandoening
De precieze oorzaak van Birdshot chorioretinopathie, een
auto-immuunaandoening, is onbekend. Bij een auto-immuunziekte raakt het immuunsysteem van het lichaam in de war en begint dit de eigen lichaamsweefsels aan te vallen.
Gepaard met aandoeningen
Algemene aandoeningen
Birdshot chorioretinopathie is vooral een oogaandoening. In de medische literatuur zijn echter patiënten gerapporteerd die lijden aan een andere ziekte, zoals
stemmingswisselingen, systemische hypertensie (verhoogde bloeddruk),
huidkanker,
gehoorverlies,
vitiligo (
huidaandoening met
witte vlekken op de huid).
Oogaandoeningen
Ook
glaucoom (een verhoogde oogdruk waarbij de oogzenuw schade heeft opgelopen) en een
netvliesloslating gaan hiermee soms gepaard.

Een wazig gezichtsvermogen is één van de symptomen van Birdshot chorioretinopathie /
Bron: Nufkin, Flickr (CC BY-2.0)Symptomen: Wazig gezichtsvermogen
De symptomen van Birdshot chorioretinopathie komen voor aan beide ogen en zijn veelal symmetrisch. Birdshot chorioretinopathie begint vaak met het zien van
floaters (drijvers) en/of een
wazig gezichtsvermogen. Dit zijn symptomen van een aantal andere oogziekten waardoor het lastig is om in een vroeg stadium, het oogprobleem te diagnosticeren. Patiënten met deze vorm van uveïtis, ervaren eveneens andere symptomen zoals:
Diagnose een onderzoeken
Oogheelkundig en diagnostisch onderzoek
De oogarts bestudeert grondig de ogen via een
uitgebreid oogonderzoek, en identificeert crèmewitte tot oranje ovale plekjes in de retina (het netvlies), met een typisch patroon. Het is belangrijk om een
ooginfectie of andere oorzaken van uveïtis uit te sluiten. De oogarts gebruikt bijgevolg nog andere onderzoeken zoals een
fundusfotografie (foto van de achterkant van het oog), een
fluorescentieangiografie (beeld van de bloedvaten van het netvlies), een
elektroretinografie (meet elektrische reacties van de verschillende cellen van het netvlies), een onderzoek naar de
gezichtsscherpte, een
gezichtsveldonderzoek een
OCT-scan (optische coherentie tomografie: netvliesscan), een kleur- en contrastonderzoek en een Amsler-rooster (voor het opsporen van een vervormd gezichtsvermogen). In een latere fase van de oogziekte is een test met
fluoresceïne is eveneens inzetbaar om diepe oogletsels te onthullen. Indien de diagnose na deze onderzoeken nog steeds onzeker is, voert de oogarts een
biopsie uit (stukje weefsel wegnemen en die in een laboratorium verder laten onderzoeken).
Differentiële diagnoses
Het is niet altijd eenvoudig voor de oogarts om deze zeldzame oogafwijking te diagnosticeren. Hij verwart Birdshot chorioretinopathie daarom wel eens met volgende oogaandoeningen:
Behandeling van zeldzame vorm van uveïtis
Elke behandeling is individueel, en bovendien reageert niet elke patiënt even goed op de behandeling van Birdshot chorioretinopathie. Bij het stellen van de diagnose van Birdshot chorioretinopathie, krijgt de patiënt hoge doses
corticosteroïden om
ontsteking in het oog onder controle te krijgen. De oogarts verlaagt daarna de dosis. Veel patiënten krijgen een langdurige behandeling met een
immunosuppressivum (medicijn dat het immuunsysteem onderdrukt), zodat het immuunsysteem stopt met het aanvallen van de ogen. Een langdurig gebruik van corticosteroïden brengt echter bijwerkingen met zich mee, zoals botproblemen of maagklachten. Bijgevolg is een goede medische opvolging voor deze patiënten vereist. Soms hebben patiënten dan ook andere medicijnen nodig om de bijwerkingen te verlichten.
Complicaties aan ogen
De ernst van de symptomen van Birdshot chorioretinopathie varieert van patiënt tot patiënt, maar de meeste patiënten ervaren opflakkeringen van de ontsteking in het oog. Af en toe ontstaan ongecontroleerde opflakkeringen, hetgeen dan leidt tot
maculaoedeem. Maculaoedeem is een oogziekte waarbij een zwelling ontstaat in het gebied van het oog dat verantwoordelijk is voor het centrale gezichtsvermogen (macula). Hierdoor verliest de patiënt mogelijk (gedeeltelijk) het gezichtsvermogen. Ook
subretinale choroïdale neovascularisatie is een mogelijke complicaties. Hierdoor ontstaan nieuwvaatvormingen onder het netvlies waardoor bloedvaten gaan lekken, wat resulteert in
oedeem en bloedingen. De behandeling van subretinale choroïdale neovascularisatie bestaat uit laser fotocoagulatie.
Prognose: Afname van gezichtsscherpte
Bij circa 20% van de patiënten met Birdshot chorioretinopathie verbeteren de symptomen zonder behandeling. De meerderheid van de patiënten ervaart echter op lange termijn (tien jaar) een geleidelijke afname van de gezichtsscherpte als gevolg van macula-oedeem en het afsterven van het netvlies (retina-atrofie).
Lees verder