Loratadine: Medicijn voor behandeling allergie en netelroos
Loratadine is een vrij verkrijgbaar medicijn voor de verlichting en behandeling van allergische rhinitis (hooikoorts) en urticaria (netelroos: allergische huiduitslag). Dit antihistaminicum (medicijn dat allergische reacties behandelt) is veilig te gebruiken bij ouderen en bij kinderen ouder dan twee jaar. Hoewel loratadine een relatief veilig medicijn is, kunnen bijwerkingen optreden, zoals maag- en darmklachten en slaperigheid. Bepaalde patiënten mogen dit medicijn ook niet gebruiken, of anders is medisch advies nodig. Soms nemen mensen (vooral ouderen) onbedoeld een overdosis van dit antihistaminicum, wat vooral hartklachten kan veroorzaken. Tot slot moeten patiënten altijd aan de apotheker of arts melden welke andere medicijnen, voedingssupplementen, kruidensupplementen en/of vitaminen ze gebruiken, evenals eventuele bestaande aandoeningen of problemen om de kans op bijwerkingen te minimaliseren.
Antihistaminica zijn medicijnen die worden gebruikt om symptomen van allergieën te verlichten. Ze werken door het blokkeren van histamine, een stof die door het lichaam wordt geproduceerd tijdens een allergische reactie. Histamine veroorzaakt symptomen zoals jeuk, verstopte neus, en ontstoken ogen. Antihistaminica zijn beschikbaar in verschillende vormen, waaronder tabletten, capsules, siropen en neussprays.
Namen
Loratadine is ook bekend onder de volgende namen:
- Allerfre
- Claritine
- Hooikoortstablet loratadine
- Loratadine (merkloze naam)
- Loratadine Sandoz
Loratadine verlicht onder andere ontstoken ogen als gevolg van een allergie /
Bron: Marco Mayer, Wikimedia Commons (CC BY-SA-4.0)
Toepassing (indicatie): Behandeling van allergie en netelroos
Loratadine is een effectief en veilig
medicijn gebleken voor het verlichten van symptomen van
allergische rhinitis (hooikoorts) en het behandelen van urticaria (
netelroos). Loratadine is een
antihistaminicum van de tweede generatie dat een patiënt mag gebruiken voor het verlichten van symptomen die gerelateerd zijn aan een seizoensgebonden allergie (rhinitis en hooikoorts). Het antihistaminicum verlicht:
Contra-indicaties van medicijn
Zwangere vrouwen raadplegen het best een arts wanneer ze loratadine wensen te gebruiken
/
Bron: PublicDomainPictures, Pixabay
Borstvoeding
Moeders die
borstvoeding geven, moeten vóór het gebruik van dit antihistaminicum de arts raadplegen, omdat het medicijn in de moedermelk wordt uitgescheiden. Bovendien is zelfmedicatie met loratadine bij zwangere vrouwen niet aan te raden tijdens het eerste trimester van de zwangerschap.
Fenylketonurie
Patiënten met de aandoening
fenylketonurie (afwijking aan
hersenen en lichaam) krijgen het advies om contact op te nemen met hun huisarts voordat ze loratadine gebruiken, omdat sommige formuleringen (zoals smelttabletten) fenylalanine kunnen bevatten, wat de symptomen van de ziekte kan verergeren.
Kinderen jonger dan 2 jaar
Kinderen jonger dan 2 jaar mogen dit medicijn niet nemen vanwege de antihistamine-eigenschappen, die het centrale zenuwstelsel kunnen stimuleren of
epileptische aanvallen kunnen veroorzaken.
Leverproblemen
Patiënten met
leverziekte of leverinsufficiëntie moeten dit medicijn voorzichtig gebruiken, omdat de lever loratadine uitgebreid metaboliseert en dosisaanpassingen noodzakelijk kunnen zijn.
Longaandoening
Dit medicijn vereist voorzichtig gebruik bij patiënten met
astma (chronische
ontsteking van de luchtwegen in de
longen) of
COPD (chronisch obstructief longlijden) vanwege de anticholinerge effecten, die een verergering van de longaandoening kunnen veroorzaken.
Nierproblemen
Ook moeten patiënten met
nierfalen of nierinsufficiëntie voorzichtig zijn, omdat deze patiënten verhoogde loratadineconcentraties hebben, die dosisaanpassingen vereisen.
Overgevoeligheid
Patiënten met een
overgevoeligheid voor het geneesmiddel of componenten van de formulering mogen dit medicijn niet gebruiken, omdat dit de kans op complicaties kan vergroten.
Toediening van loratadine
De dosering van loratadine gebeurt per tablet (kauwtablet of smelttablet), capsule of siroop. Een patiënt mag dit medicijn via de
mond innemen, met of zonder voedsel. De smelttablet moet in de mond worden gebracht en vanzelf smelten. De patiënt mag dit met of zonder water doorslikken. Loratadine werkt binnen één tot drie uur, en de effecten pieken binnen acht tot twaalf uur. De werking van het antihistaminicum houdt ongeveer één dag aan. Als de patiënt een
allergische reactie verwacht, bijvoorbeeld door een gepland bezoek aan mensen met een
huishond waarop de patiënt allergisch reageert, kan het medicijn één uur van tevoren worden ingenomen. Bij een seizoensgebonden
allergie kan de patiënt dit dagelijks innemen (meestal gedurende enkele weken tot zolang er bijvoorbeeld veel pollen in de lucht zijn). Bij een allergie die het hele jaar door aanwezig is, kan het antihistaminicum worden gebruikt zolang de klachten aanhouden.
Het medicijn kan slaperigheid veroorzaken, daarom is voorzichtigheid geboden voor patiënten die bijvoorbeeld een auto moeten besturen
/
Bron: Unsplash, Pixabay
Bijwerkingen van loratadine
Hoewel loratadine een relatief veilig en effectief medicijn is voor de behandeling van allergische rhinitis, zijn de belangrijkste bijwerkingen
hoofdpijn,
duizeligheid en
maag- en
darmproblemen (
diarree,
buikpijn,
misselijkheid en
braken). Loratadine kan soms ook (ernstige)
vermoeidheid,
slaperigheid en sufheid (zeldzame bijwerking),
mydriasis (verwijde oogpupillen) en een
droge mond,
droge keel en/of
droge neus veroorzaken vanwege de anticholinerge effecten. Patiënten die activiteiten uitvoeren waarvoor concentratie vereist is, zoals auto rijden, moeten voorzichtig zijn bij het gebruik van deze medicatie. Het ’s avonds innemen van dit medicijn wordt aanbevolen bij sufheid, slaperigheid en vermoeidheid. Andere uiterst zeldzame bijwerkingen omvatten
mondzweren, een
bloedneus,
keelpijn,
zwakte,
rode ogen,
jeukende ogen, gewichtstoename (
) en [ARTIKEL=185161]haaruitval.
Overdosis van antihistaminicum
Patiënten (vooral ouderen) die een hogere dosis dan de aanbevolen dosis loratadine innemen, kunnen binnen 24 uur na inname
hartklachten ervaren, zoals hartritmestoornissen en verlenging van het QT-interval. Af en toe kan een overdosis loratadine significante toxiciteit (giftigheid) veroorzaken, zoals
agitatie (rusteloosheid) en symptomen van het anticholinerge syndroom. Deze symptomen omvatten onder andere mydriasis,
urineretentie (vasthouden van urine),
versnelde hartslag) en
blozen van de huid. De arts behandelt loratadine-toxiciteit door het zuurstofgehalte en de hartfunctie te monitoren. Natriumbicarbonaat wordt gebruikt om een
onregelmatige hartslag en verlengde QT-intervallen te behandelen bij patiënten met vermoedelijke toxiciteit.
Benzodiazepinen worden gebruikt om agitatie te behandelen. Volwassenen met symptomen van anticholinerge vergiftiging als gevolg van loratadine-toxiciteit kunnen worden geholpen met het antidotum (
tegengif) fysostigmine.
Verschil tussen eerste- en tweede-generatie antihistaminica
Antihistaminica worden vaak ingedeeld in twee generaties. Eerste-generatie antihistaminica, zoals diphenhydramine, kunnen slaperigheid en andere anticholinerge bijwerkingen veroorzaken. Tweede-generatie antihistaminica, zoals loratadine, hebben over het algemeen minder invloed op het centrale zenuwstelsel en veroorzaken minder slaperigheid. Dit maakt tweede-generatie antihistaminica geschikter voor dagelijks gebruik bij allergieën.
Interacties met andere medicijnen
Loratadine kan interacties hebben met andere medicijnen, zoals bepaalde antidepressiva en antibiotica. Deze interacties kunnen de effectiviteit van loratadine beïnvloeden of het risico op bijwerkingen verhogen. Het is belangrijk om een arts of apotheker te raadplegen over mogelijke interacties voordat u loratadine samen met andere medicijnen gebruikt.
Lees verder