Loratadine: Medicijn voor behandeling allergie en netelroos

Loratadine is een vrij verkrijgbaar medicijn voor de verlichting en behandeling van allergische rhinitis (hooikoorts) en urticaria (netelroos: allergische huiduitslag). Dit antihistaminic (medicijn dat allergische reacites behandelt) is veilig te gebruiken bij de ouderen en bij kinderen ouder dan twee jaar. Hoewel loratadine een relatief veilig medicijn is, komen bijwerkingen mogelijk tot stand, zoals maag- en darmklachten en slaperigheid. Bepaalde patiënten mogen dit medicijn ook niet nemen, of anders is hiervoor advies van een arts nodig. Soms nemen mensen (vooral ouderen) onbedoeld een overdosis van dit anthistaminicum. Hierdoor ontstaan vooral hartklachten. Tot slot moeten patiënten steeds aan de apotheker of arts melden welke andere medicijnen, voedingssupplementen, kruidensupplementen en/of vitaminen ze nemen en ook welke aandoeningen of problemen aanwezig zijn om zo de kans op bijwerkingen te verminderen.

• Namen
• Toepassing (indicatie): Behandeling van allergie en netelroos
• Contra-indicaties van medicijn
• Borstvoeding
• Fenylketonurie
• Kinderen jonger dan 2 jaar
• Leverproblemen
• Longaandoening
• Nierproblemen
• Overgevoeligheid
• Toediening van loratadine
• Bijwerkingen van loratadine
• Overdosis van antihistaminicum

Namen

Loratadine is ook bekend onder deze namen:

• Allerfre
• Claritine
• Hooikoortstablet loratadine
• Loratadine (merkloze naam)
• Loratadine Sandoz

Toepassing (indicatie): Behandeling van allergie en netelroos

Loratadine is een effectief en veilig medicijn gebleken voor het verlichten van symptomen van allergische rhinitis (hooikoorts) en het behandelen van urticaria (netelroos). Loratadine is een antihistaminicum van de tweede generatie dat een patiënt mag gebruiken voor het verlichten van symptomen die gerelateerd zijn aan een seizoensgebonden allergie (rhinitis en hooikoorts). Het antihistaminicum verlicht:

• een langdurig ontstoken neusslijmvlies
• jeukende ogen
• een jeukende keel
• een jeukende neus
• een loopneus
• niezen
• ontstoken ogen
• tranende ogen

Contra-indicaties van medicijn

Borstvoeding

Moeders die borstvoeding geven, moeten vóór gebruik van dit antihistaminicum de arts raadplegen, omdat het medicijn in de moedermelk wordt uitgescheiden. Bovendien is zelfmedicatie met loratadine bij zwangere vrouwen niet aan te raden tijdens het eerste zwangerschapstrimester.

Fenylketonurie

Patiënten met de aandoening fenylketonurie (afwijking aan hersenen en lichaam) krijgen het advies om contact op te nemen met hun huisarts voordat ze loratadine gebruiken, omdat sommige formuleringen (zoals via de mond ingenomen smelttabletten) fenylalanine kunnen bevatten, wat de symptomen van de ziekte verergert.

Kinderen jonger dan 2 jaar

Kinderen jonger dan 2 jaar mogen dit medicijn niet nemen omwille van de antihistamine-eigenschappen, die het centrale zenuwstelsel stimuleren of epileptische aanvallen veroorzaken.

Leverproblemen

Patiënten met leverziekte of leverinsufficiëntie krijgen het advies om dit medicijn voorzichtig te gebruiken, omdat de lever loratadine uitgebreid metaboliseert en dosisaanpassingen noodzakelijk zijn.

Longaandoening

Dit medicijn vereist een voorzichtig gebruik bij patiënten met astma (chronische ontsteking van luchtwegen in de longen) of COPD (chronisch obstructief longlijden) omwille van de anticholinerge effecten, die een opflakkering kunnen veroorzaken van de longaandoening.

Nierproblemen

Ook moeten patiënten met nierfalen of nierinsufficiëntie voorzichtig zijn, omdat dergelijke patiënten verhoogde loratadineconcentraties hebben, die dosisaanpassingen vereisen.

Overgevoeligheid

Patiënten met een overgevoeligheid voor het geneesmiddel of componenten van de formulering mogen dit medicijn niet nemen omdat dit sneller complicaties veroorzaakt.

Toediening van loratadine

De dosering van loratadine gebeurt per tablet (kauwtablet of smelttablet), capsule of siroop. Een patiënt mag dit medicijn via de mond innemen, met of zonder voedsel. De smelttablet moet in de mond worden gebracht en vanzelf smelten. De patiënt mag dit met of zonder water doorslikken. Loratadine werkt binnen één tot drie uur, en de effecten pieken binnen acht tot twaalf uur. De werking van het antihistaminicum houdt circa één dag aan. Als de patiënt een allergische reactie verwacht, bijvoorbeeld door een gepland bezoek aan mensen die een huishond hebben waarop de patiënt allergisch reageert, mag hij het medicijn één uur op voorhand innemen. Wanneer sprake is van een seizoensgebonden allergie, mag de patiënt dit elke dag innemen (meestal gedurende enkele weken tot zolang bijvoorbeeld veel pollen in de lucht aanwezig zijn). Bij een allergie die een heel jaar aanwezig is, mag een patiënt het antihistaminicum gebruiken tot zolang de klachten aanwezig zijn.

Bijwerkingen van loratadine

Hoewel loratadine een relatief veilig en effectief medicijn is voor de behandeling van allergische rhinitis, zijn de belangrijkste bijwerkingen hoofdpijn, duizeligheid en maag- en darmproblemen (diarree, buikpijn, misselijkheid en braken). Loratadine veroorzaakt soms ook (ernstige) vermoeidheid, slaperigheid en sufheid (zeldzame bijwerking), mydriasis (verwijde oogpupillen) en een droge mond, droge keel en/of droge neus vanwege de anticholinerge effecten. Patiënten die activiteiten uitvoeren waarvoor hun concentratie vereist is, zoals een auto besturen, moeten bijgevolg voorzichtig zijn bij het gebruik van deze medicatie. Het ’s avonds innemen van dit medicijn is aangewezen bij sufheid, slaperigheid en vermoeidheid. Andere uiterst zeldzame bijwerkingen omvatten mondzweren, een bloedneus, keelpijn, zwakte, rode ogen, jeukende ogen, een gewichtstoename en haaruitval.

Overdosis van antihistaminicum

Patiënten (vooral ouderen) die een hogere dosis dan de aanbevolen dosis loratadine innemen, ervaren binnen de 24 uur na inname hartklachten zoals hartritmestoornissen en verlenging van het QT-interval. Af en toe veroorzaakt een overdosis loratadine significante toxiciteit (giftigheid) voor het lichaam, zoals agitatie (rusteloosheid) en symptomen van het anticholinerge syndroom. Deze symptomen omvatten onder andere mydriasis, urineretentie (vasthouden van urine), en versnelde hartslag) en blozen van de huid. De arts behandelt loratadine-toxiciteit met een monitoring van het zuurstofgehalte en de hartfunctie. Natriumbicarbonaat behandelt een onregelmatige hartslag en verlengde QT-intervallen bij patiënten met vermoedelijke toxiciteit. Benzodiazepinen behandelen de agitatie. Volwassenen met symptomen van anticholinergevergiftiging als gevolg van loratadine-toxiciteit zijn gebaat met het antidotum (antigif) fysostigmine.

Lees verder

• Allergieën en allergische reactie: Contact met allergenen
• Netelroos (urticaria): Huidziekte met jeukende bultjes
• Antihistaminica: Geneesmiddelen tegen allergische reacties