Retrofaryngeaal abces: Verzameling van pus achter keelholte
Bij een retrofaryngeaal abces, soms ook aangeduid als een keelabces, ontstaat een verzameling van pus achter de keelholte (retrofaryngeale ruimte). Meestal is dit het gevolg van een bacteriële infectie maar ook een trauma leidt mogelijk tot deze ernstige aandoening. De aandoening veroorzaakt voornamelijk slikpijn en slikproblemen, maar in ernstige gevallen zijn ook ademhalingsproblemen mogelijk. Een patiënt krijgt een ziekenhuisbehandeling met antibiotica, eventuele zuurstoftherapie en andere ondersteunende zorgen. Een snelle diagnose en opstart van de behandeling verminderen tot slot de kans op potentieel levensbedreigende complicaties.
Epidemiologie van retrofaryngeaal abces
Een retrofaryngeaal
abces is een zeldzame maar potentieel levensbedreigende aandoening die meestal kinderen jonger dan vijf jaar treft, al zijn volwassenen soms ook aangetast.
Oorzaken van abcesvorming achter de keel
Bij een retrofaryngeaal
abces hoopt geïnfecteerd pus zich op in de retrofaryngeale ruimte (gebied achter de keelholte).
Bacteriële infectie
Meestal hebben patiënten jonger dan vijf jaar net voordien last gehad van een hogere luchtweginfectie veroorzaakt door diverse soorten bacteriën. Deze infectie leidt tot etterende cervicale
lymfadenitis (etterende
ontsteking van de
lymfeklieren in de nek) en uiteindelijk vormt zich dan een retrofaryngeaal abces. Hogere luchtweginfecties die gekoppeld zijn aan een retrofaryngeaal abces zijn bijvoorbeeld:
Trauma
Bij oudere kinderen en volwassenen is een retrofaryngeaal abces meestal het gevolg van een trauma aan de achterste keelholte. Dit gebeurt bijvoorbeeld door:
- een tandheelkundige procedure.
- het eten of inslikken van een scherp voorwerp
- het inbrengen van een beademingsbuisje een endoscoop door de keelholte
- vallen met een stok in de mond
Risicofactoren van zakje met pus na bacteriële infectie of trauma
Risicofactoren voor een infectie ter hoogte van de retrofaryngeale ruimte zijn onder meer een slechte
mondhygiëne,
diabetes mellitus (suikerziekte), een
verzwakt immuunsysteem en een lage sociaaleconomische status. Ook patiënten met andere infecties, zoals
hiv en
tuberculose (bacteriële infectie met
longproblemen), krijgen sneller te maken met een retrofaryngeaal abces, al zijn dan vaak wel oudere kinderen en volwassenen aangetast.
Symptomen
In een vroege fase zijn de symptomen van een retrofaryngeaal abces vergelijkbaar met een gewone keelontsteking. Naarmate deze infectie voortschrijdt, verergeren de symptomen. Een groter wordend abces blokkeert de luchtwegen (luchtwegobstructie). De patiënt kampt met volgende mogelijke tekenen:
Diagnose en onderzoek

Een volledig bloedonderzoek is nodig /
Bron: Frolicsomepl, Pixabay Lichamelijk en diagnostisch onderzoek
De arts noteert de symptomen en de
medische geschiedenis van de patiënt en voert vervolgens een lichamelijk onderzoek uit. Hierbij bemerkt hij dat de wanden van de keelholte gezwollen zijn. Met behulp van een wattenstaafje wrijft hij zachtjes op de achterkant van de keel om een weefselmonster te verkrijgen (keelcultuur). De arts voert voorts een volledig
bloedonderzoek uit. Verdere nuttige
beeldvormende onderzoeken zijn een
röntgenfoto van de zijkant van de nek en een
CT-scan van de nek met intraveneus contrast. Bij kinderen zet de arts mogelijk een
echografie in.
Differentiële diagnose
De symptomen van een retrofaryngeaal abces lijken op de symptomen van volgende aandoeningen:
- een epiduraal abces (ontsteking met pus in de schedel of het ruggenmerg)
- een keelholteontsteking
- een longontsteking
- een mondholte-infectie
- een vreemd lichaam in luchtwegen
- epiglottitis (levensbedreigende ontsteking van het strotklepje)
- mediastinitis

De arts zet antibiotica in /
Bron: Stevepb, PixabayBehandeling
Alle patiënten met een bevestigde diagnose van een retrofaryngeaal abces hebben een ziekenhuisopname en intraveneuze (via een ader toegediende)
antibiotica nodig. Wanneer de luchtwegen verstopt zijn (luchtwegobstructie), volgt meteen zuurstoftoediening of intubatie (beademingsbuisje in de keel aanbrengen) totdat de patiënt weer zelfstandig kan ademen. Bij alle patiënten met een retrofaryngeaal abces moet de arts de luchtwegen voorts zorgvuldig bewaken. Verder krijgt de patiënt ook intraveneuze vochttoediening aangezien hij slikpijn en slikproblemen heeft. Een chirurgische incisie en drainage (pus
van het abces afvoeren) is vaak ook noodzakelijk. Na de operatie moeten patiënten nuchter blijven totdat alle tekenen van het abces zijn verdwenen.
Prognose van aandoening
Een retrofaryngeaal abces is een levensbedreigende aandoening die mogelijk snel leidt tot een luchtwegobstructie en de dood. De meeste patiënten hebben uitgebreide revalidatie nodig om spierkracht, gewrichtsbeweging en spraak te herwinnen. Wanneer de arts de diagnose vroeg stelt en de behandeling ook snel wordt ingezet, is de prognose goed. Maar de patiënt heeft een agressieve behandeling nodig, bij voorkeur op de ziekenhuisafdeling intensieve zorgen. Als de behandeling vertraging oploopt, komen complicaties vaak voor en heeft de aandoening een sterftecijfer van meer dan 40%.
Complicaties van verzameling van pus achter keelholte
Volgende complicaties komen mogelijk tot stand bij een retrofaryngeaal abces:
Lees verder