Bell’s palsy: Plotse aangezichtsverlamming door zenuwschade
Bell's palsy is een aandoening waarbij plotse, tijdelijke aangezichtsverlamming optreedt. Dit is het gevolg van schade aan de aangezichtszenuw. Meestal heeft de patiënt tijdelijke zwakte aan één kant van het gezicht waarbij vooral problemen optreden met de mond en ogen. Meestal herstelt een patiënt met Bell’s palsy na enkele weken tot maanden. Hoewel Bell’s palsy meestal vrij onschuldig is, wijst dit soms op een onderliggende ernstige aandoening, zoals een beroerte. Patiënten met de symptomen van Bell’s palsy raadplegen bijgevolg steeds een arts voor bijkomende onderzoeken. Sir Charles Bell, een Schotse chirurg (1774–1842), beschreef deze aandoening voor het eerst in de medische literatuur in de negentiende eeuw.
Synoniemen Bell’s palsy
Bell’s palsy is eveneens gekend onder deze synoniemen:
- Aangezichtsverlamming van Bell
- Bell-parese
- Bellse parese
- Craniale mononeuropathie (zenuwschade aan één zenuw)
- Idiopathische perifere aangezichtsverlamming

Zwangere dames ontwikkelen sneller Bell's palsy /
Bron: PublicDomainPictures, PixabayEpidemiologie en risicofactoren aandoening
Bell's palsy is een zeldzame aandoening die jaarlijks 1 op de 5.000 patiënten treft. Meestal zijn patiënten tussen de vijftien en zestig jaar getroffen, maar ook patiënten buiten deze leeftijdsgroep zijn aangetast. Mannen en vrouwen zijn even vaak getroffen door de
aangezichtsverlamming van Bell. Bell's palsy komt voorts vaker voor bij zwangere vrouwen en patiënten met
diabetes mellitus (suikerziekte), een
longontsteking en
hiv-infectie.
Oorzaken: Schade aan aangezichtszenuw
Bij Bell’s palsy is de aangezichtszenuw getroffen, ook gekend als de zevende zenuw. Deze zenuw regelt de beweging van de aangezichtsspieren. Bij Bell's palsy ontstaat een zwelling (
ontsteking) van deze zenuw in het gebied waar deze door de schedelbotten gaat. Dit is het gevolg van een compressie van de zenuw die de aangezichtsspieren regelt. Hierdoor ontstaat een
zwakte of
verlamming van deze de aangezichtsspieren. De oorzaak is vaak niet duidelijk.
Aandoeningen die mogelijk leiden tot Bell’s palsy omvatten:

Hoofdpijn komt ook voor bij dit type aangezichtsverlamming /
Bron: Geralt, PixabaySymptomen: Afhangend gezicht met problemen aan ogen en mond
Sommige patiënten hebben één tot twee weken voor de andere symptomen van Bell’s palsy, een
verkoudheid (milde infectie met symptomen aan neus en keel), een
oogontsteking of een
oorinfectie. De meeste patiënten ontwikkelen vaak 's morgens bij het ontwaken plots symptomen van zwakte (
gezichtszwakte) of verlamming aan het gezicht. De patiënt ervaart hierbij milde tot ernstige symptomen aan één kant van het gezicht. De symptomen van aangezichtsverlamming ontwikkelen zich soms gedurende twee à drie dagen, en verergeren daarna niet meer. Vaak voelt de patiënt eerst ongemak aan het oor voordat hij zwakte opmerkt. Daarna verstijft het gezicht, of ervaart hij een trekkerig gevoel aan het gezicht. Het
gezicht oogt ook anders als gevolg van de zenuwschade. Andere symptomen die verband houden met de aangezichtsverlamming zijn:
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoek
De patiënt geeft de arts informatie over de symptomen van Bell’s palsy. Daarna bekijkt de arts het gezicht van de patiënt en onderzoekt hij het hoofd, de oren en de nek. Hij voert eveneens een grondig lichamelijk en
neurologisch onderzoek uit. Vaak is hij door middel van deze informatie reeds in staat om de diagnose te stellen. Niettemin voert hij nog verdere onderzoeken uit.
Diagnostisch onderzoek
De arts voert nog een
bloedonderzoek uit want mogelijk heeft de patiënt nog een ander medisch probleem zoals de ziekte van Lyme, die leidt tot Bell’s palsy. Soms zet de arts ook beeldvormende onderzoeken in om heel wat andere aandoeningen en medische problemen uit te sluiten zoals:
Volgende onderzoeken zijn dan nodig: een
CT-scan en
MRI-scan van het hoofd, een
elektromyografie (meting van de elektrische spieractiviteit) en een zenuwgeleidingsonderzoek.
Behandeling
Bell’s palsy
Patiënten met Bell’s palsy krijgen niet altijd een behandeling. De symptomen verbeteren namelijk veelal na een tijdje. Soms duurt het wel enkele weken tot maanden voordat de spieren weer sterk zijn.
Botoxinjecties zijn voor sommige patiënten nuttig waardoor de spieren versterken in het gezicht. Bovendien zet de arts soms plastische chirurgie in, waardoor de functie van de mond en het uiterlijk verbetert. Fysiotherapie is nuttig bij een aantal patiënten, want hierdoor leren ze oefeningen en ontspanningstechnieken om de aangezichtsspieren de versterken. Acupunctuur versnelt eveneens soms het herstel van Bell’s palsy.
Ondersteunend
Verder past de arts een ondersteunende en symptomatische behandeling toe om de andere symptomen van de aangezichtsverlamming te bestrijden. Zo schrijft hij
kunsttranen of
oogzalven voor aan patiënten met droge ogen. Sommige patiënten krijgen voorts het advies om te slapen met een ooglapje. De zwelling rond de aangezichtszenuw valt te minderen met behulp van krachtige ontstekingsremmende
medicijnen, beter bekend als “
corticosteroïden”. Heeft een virus de ziekte veroorzaakt, dan schrijft de arts
antivirale geneesmiddelen voor.
Prognose van zenuwschade is meestal goed
Bij 70% van de patiënten zijn de symptomen binnen enkele weken tot maanden verdwenen met of zonder behandeling. Indien de zenuwfunctie niet volledig verloren is en de symptomen verbeteren binnen de drie weken, dan heeft de patiënt meer kans om alle of de meeste kracht in de aangezichtsspieren de herwinnen. Soms duurt het herstel wel lang, tot soms bijna één jaar. De hersteltijd is zeer variabel en tevens afhankelijk van de grootte van de zenuwschade.
Complicaties van plotse aangezichtsverlamming
Volgende symptomen zijn soms mogelijk op lange termijn:
- blijvende zwakte in de aangezichtsspieren
- een droog oogoppervlak, wat leidt tot hoornvlieszweren, ooginfecties en een verlies van het gezichtsvermogen
- een terugkeer van Bell’s palsy aan dezelfde kant of aan de andere kant
- problemen met spreken, eten en drinken
- spasmen (krampen) van de spieren of oogleden
- veranderingen in de smaak
Deze complicaties treden sneller op bij:
- die ernstige pijn bij het ervoeren bij de eerste symptomen
- die getroffen zijn door een volledige verlamming aan één kant van het gezicht
- die ouder zijn dan zestig jaar
- die zwanger zijn
- met diabetes
- met een hoge bloeddruk (hypertensie)
- waarvan de gezichtszenuw zwaar beschadigd is
- waarvan het herstel na vier maanden nog steeds niet gebeurd is
Lees verder